dcsimg

Description

provided by AmphibiaWeb articles
Physalaemus centralis belongs to the P. cuvieri species group (Nascimento et al. 2005; Frost 2007), and closely resembles the latter species, but differs from it by its larger size and body width (in dorsal view), the presence of two black spots in the sacral region, and the shorter head. The snout-vent length varies from 30 to 40 mm. Bokermann (1962) did not provide an accurate description, but briefly: Head wide. Tympanum distinct, measuring ½ of the eye diameter. Supratympanic fold very evident, reaching the base of the arm. Vocal sacs large. Arms strong and small. Subarticular tubercles presents. Tarsal tubercle present. General dorsal color pattern light gray, but can greatly vary to red or cream, with some individuals bearing a granular omega-shaped (Ω) mark on the dorsum. Throat blackish. Dorsal surface of the members with wide transversal stripes (Bokermann, 1962). It seems not to show sexual dimorphism (Brasileiro and Martins 2006). The tadpole was described by Rossa-Feres and Jim (1993). Total length 20 mm at Gosner stage 37. Body ovoid in dorsal view and depressed/globular in lateral view. Snout rounded. Eyes large, dorsolaterally directed. Nares dorsal, small and rounded. Spiracle lateroventral, low on the left side, short and narrow, without free edge. Spiracle tube fused to the body wall, with elliptical opening, directed posteroventrally. Vent tube long, medial and partially fused with the fin. Oral apparatus emarginate laterally, with a single row of marginal papillae with dorsal and lateroventral gap, forming a ventral ridge with a variable number of papillae. Submarginal papillae absent. Jaw sheaths wide. Upper sheaths slightly convex. Lower sheaths widely V-shaped. LTRF 2(2)/2. The internal oral features were thoroughly described by Prado and Rossa-Feres (2005). Tail weakly convex. Caudal muscle heavy. General coloration brown, fins translucent, with marginal dark blotches, concentrated in the posterior third of the tail (Rossa-Feres and Jim 1993, Rossa-Feres and Nomura 2006).The karyotype was described by Denaro (1972); the diploid number is equal to 22. Pictures of the life cycle of Physalaemus centralis can be found in Brasileiro and Martins (2006). The epithet of this species (centralis) refers to its distribution in central Brazil.

References

  • Bokermann, W.C.A. (1962). ''Sobre uma coleção de anfíbios do Brasil central, com a descrição de uma espécie nova de Physalaemus.'' Brazilian Journal of Biology, 22, 213-219.
  • Brandao, R.A., Duar, B.A., Brito, A.C., and Sebben, A. (1997). ''Physalaemus centralis - Distribution extension.'' Herpetological Review, 28, 93.
  • Brandão, R. A. and Araújo, A. F. B. (1998). ''A herpetofauna da estação ecológica de águas emendadas.'' Vertebrados da Estação Ecológica de Águas Emendadas – História Natural de um fragmento de Cerrado do Brasil Central. J. S. Marinho-Filho, F. Rodrigues, and M. Guimarães, eds., Instituto de Ecologia e Meio Ambiente do Distrito Federal, Brasília.
  • Brasileiro, C. A., Lucas, E. M., Oyamaguchi, H. M., Thomé, M. T. C., and Dixo, M. (2008). ''Anurans, Northern Tocantins River Basin, states of Tocantins and Maranhão, Brazil.'' Check List, 4, 185-197.
  • Brasileiro, C.A. (1998). ''Physalaemus centralis: Male-male combat.'' Herpetological Review, 29, 165.
  • Brasileiro, C.A., Sawaya, R. J., Kiefer, M.C., and Martins, M. (2005). ''Amphibians of an open cerrado fragment In southeastern Brasil.'' Biota Neotropica, 5, 1-17.
  • Brasileiro, C.A., and Martins, M. (1962). ''Breeding biology of Physalaemus centralis (Anura: Leptodactylidae) in southeastern Brazil.'' Journal of Natural History, 40, 1199-1209.
  • Brusquetti, F., and Lavilla, E.O. (2006). ''Lista comentada de los anfibios de Paraguay.'' Cuadernos de Herpetologica, 20, 3-79.
  • Denaro, L. (1972). ''Karyotypes of Leptodactylidae anurans.'' Herpetology, 6, 71-74.
  • Kokubum, M., and Menin, M. (2002). ''Physalaemus centralis - distribution extension.'' Herpetological Review, 33, 62.
  • Menin, M., and Giaretta, A. A. (2003). ''Predation on foam nests of Leptodactyline frogs (Anura: Leptodactylidae) by larvae of Beckeriell niger (Diptera: Ephydridae).'' Journal of Zoology, 261, 239-243.
  • Rossa-Feres, D.C., and Jim, J. (1993). ''Tadpole of Physalaemus centralis (Anura, Leptodactylidae).'' Copeia, 1993, 566-569.
  • Santos, T.G., Casatti, L., and Rossa-Feres, D.C. (2007). ''Diversidade e distribuição espaço-temporal de anuros em região com pronunciada estação seca no sudeste do Brasil.'' Iheringia, 97, 37-49.
  • Toledo, L.F., Zina, J., and Haddad, C.F.B. (2003). ''Distribuição espacial e temporal de uma comunidade de anfíbios anuros do Município de Rio Claro, São Paulo, Brasil.'' Holos Environment, 3, 136-149.
  • Vasconcelos, T.S., and Rossa-Feres, D.C. (2005). ''Diversidade, distribuição espacial e temoral de anfíbios anuros (Amphibia, Anura) na região noroeste do Estado de São Paulo, Brasil.'' Biota Neotropica, 5, 1-14.
  • Zina, J., Ennser, J., Pinheiro, S. C. P., Haddad, C. F. B., and Toledo, L. F. (2007). ''Taxocenose de anuros de uma mata semidecí­dua do interior do Estado de São Paulo e comparações com outras taxocenoses do Estado, sudeste do Brasil.'' Biota Neotropica, 7, 1-9.

license
cc-by-3.0
author
Diogo Borges Provete
original
visit source
partner site
AmphibiaWeb articles

Distribution and Habitat

provided by AmphibiaWeb articles
Physalaemus centralis is known from open areas associated with Atlantic semi-deciduous forest, Pantanal and the Cerrado formations of Minas Gerais, Distrito Federal, Mato Grosso, Mato Grosso do Sul, Maranhão, Tocantins and São Paulo, Brazil; northeastern Paraguay; Departamento Beni, Bolivia. It occurs up to 1,000m asl. (Brandão et al. 1997; Kokubum and Menin 2002; Brusquetti and Lavilla 2006; Frost 2007; Brasileiro et al. 2008).
license
cc-by-3.0
author
Diogo Borges Provete
original
visit source
partner site
AmphibiaWeb articles

Life History, Abundance, Activity, and Special Behaviors

provided by AmphibiaWeb articles
Its range is within protected areas, like Estação Ecológica de Itirapina (São Paulo), FEENA (São Paulo), Reserva Biológica de Pindorama (São Paulo), Floresta Nacional de Silvânia (Goiás), and Estação Ecológica de Águas Emendadas (Distrito Federal) and others National and State Parks in Brazilian States. The populaton should be stable, since it is widely distributed in central Brazil and is considered a generalist species. However, it is not common, due to its explosive breeding habits (Brandão and Araújo, 1998, IUCN-GAA, 2004, Vasconcelos and Rossa-Feres, 2005). It does not adapt well to anthropogenic disturbance. It seems that the increasing conversion of natural vegetation in pasturelands and soybean culture, mainly in Central Brazil, may be a possible threat to this species.
license
cc-by-3.0
author
Diogo Borges Provete
original
visit source
partner site
AmphibiaWeb articles

Life History, Abundance, Activity, and Special Behaviors

provided by AmphibiaWeb articles
Physalemus centralis inhabits open areas and small forest fragments, and is sometimes found at the forest edge as well. Calling males can be found on low vegetation in a short period after heavy rains, associated with small temporary and permanent ponds, farm ponds, farm dams, marshes, puddles, and swamps in riparian areas. It is more abundant in the middle of the rainy season, which usually runs from October to early January (Brasileiro et al. 2005, Vasconcelos and Rossa-Feres 2005, Santos et al. 2007, Zina et al. 2007); Brasileiro and Martins (2006) reported that in the month with the highest abundance, 26 calling males were recorded on average in their study site (a large rectangular fish hatchery tank). The species exhibits explosive breeding (Toledo et al. 2003, Vasconcelos and Rossa-Feres 2005, Santos et al. 2007). Amplexus is axillary; the oviposition lasts about 28 min (Brasileiro and Martins 2006). Females lay eggs in small foam nests (mean number of eggs is 1,872) anchored on the marginal vegetation at pond edge or floating on ponds. The tadpoles develop in lentic water bodies (reproductive mode 11 of Haddad and Prado 2005; Toledo et al. 2003; Brasileiro and Martins 2006; Zina et al. 2008). There are records of territoriality and physical combat (Brasileiro 1998). Development takes about one and a half months (Brasileiro and Martins 2006). There is a record of predation of foam nests by adults and maggots of the fly Beckeriella niger (Ephydridae) (Menin and Giaretta 2003). The benthic tadpoles are found with highest abundance at the end of the rainy season (Santos et al. 2007) in shallow areas of the water bodies with emerging vegetation and mud (Brasileiro and Martins 2006). Larvae feed mainly on microalgae (Bacillariophyta and Cyanophyta) and protozoans (Sarcomastigophora) (Rossa-Feres et al. 2004). The diet of this species was found to be very similar to the co-occurring P. cuvieri tadpoles (Rossa-Feres et al. 2004).
license
cc-by-3.0
author
Diogo Borges Provete
original
visit source
partner site
AmphibiaWeb articles

Brief Summary ( Portuguese )

provided by IABIN
Diagnosis Espécie grande, lembrando pelo aspecto a Physalaemus cuvieri porém maior e mais robusta. Glândula sacro-inguinal com mancha preta central bem evidente. Colorido e desenho apresentando as variações próprias do gênero.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Museo Nacional de Historia Natural
author
Esteban O. Lavilla
editor
Diego Arrieta
partner site
IABIN

Conservation Status ( Portuguese )

provided by IABIN
LC. Least Concern.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Museo Nacional de Historia Natural
author
Esteban O. Lavilla
editor
Diego Arrieta
partner site
IABIN

Reproduction ( Portuguese )

provided by IABIN
Vegetativa
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Museo Nacional de Historia Natural
author
CPQBA/UNICAMP
partner site
IABIN

Cyclicity ( Portuguese )

provided by IABIN
Dez/fev
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Museo Nacional de Historia Natural
author
CPQBA/UNICAMP
partner site
IABIN

Distribution ( Portuguese )

provided by IABIN
Com ampla distribuição no Brasil central, Paraguai oriental, e as planícies de Bolívia central e oriental.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Museo Nacional de Historia Natural
author
Esteban O. Lavilla
editor
Diego Arrieta
partner site
IABIN

Morphology ( Portuguese )

provided by IABIN
herbacea
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Museo Nacional de Historia Natural
author
CPQBA/UNICAMP
partner site
IABIN

Life Cycle ( Portuguese )

provided by IABIN
perene
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Museo Nacional de Historia Natural
author
CPQBA/UNICAMP
partner site
IABIN

Diagnostic Description ( Portuguese )

provided by IABIN
Descrição do holótipo Cabeça larga, sua largura cabendo pouco mais de 3 vêzes no comprimento do corpo. Olhos grandes e dirigidos lateralmente, maiores que a distância que os separa das narinas. Espaço iriterorbital mais estreito que a largura da pálpebra superior. Tímpano muito indistinto medindo cêrca de meio diâmetro ocular. Canto rostral evidente, lóros ligeiramente côncavos. Ponta do focinho saliente. Lingua pequena, alongada, livre posteriormente. Dentes vomerinos ausentes. Prega supratímpánica bem evidente, dirigindo-se para a base do braço. Sacos vocais enormes, pregueados longitudinalmente, tomando toda a região gular. Membros anteriores curtos e fortes. Dedos esbeltos, não palmados nem fimbriados, na seguinte ordem de tamanho crescente: I, II, IV e III, sendo o polegar quase do tamanho do dedo II. Calos subarticulares bem desenvolvidos; 2 calos carpais, o interno alongado e mais saliente. No polegar, duas pequenas calosidades sexuais escuras, uma, do lado do calo carpal interno na base do polegar e a outra ocupando a face dorsal da primeira falange do polegar. Membros posteriores curtos e fortes. O comprimento da coxa. tibia e tarso juntos pouco menor que o comprimento do corpo. Artelhos esbeltos, vestigiàriamente fimbriados e não palmados, na seguinte ordem de tamanho crescente: I, II, V, III e IV. Calos subarticulares bem desenvolvidos; os dois calos da base do pé bem desenvolvidos; um calo tarsal bem evidente no meio do tarso. Uma prega tarsal bem evidente, que partindo da base do 1º arthelo alcanza o calo tarsal. Pele da face dorsal e ventral finamente chagririada; na face interna das coxas, finamente granulosa . Glândulas sacrais bem evidentes. Colorido geral do dorso cinza amarelado apresentando diversas manchas escuras.curas. Entre las se destaca uma em forma de ?; há ainda uma mancha interocular de pálpebra a pálpebra, logo atrás duas manchas alongadas. Atrás da rnancha dorsal em f'orma de ? há duas manchas grandes, alongadas, que se perdem nos flancos e no meio destas duas na altura da diapófise sacral. Glândulas sacrais com mancha preta central. O lado ventral é branco sujo com vermiculação negra esparsa e irregular. Região gular e sacos vocais enegrecidos. Lóros escuros, contrastando com o alto da cabeça que é claro. Do canto posterior do olho dirige-se para o flanco uma faixa escura, quase preta, que vai ficando indistinta na sua parte posterior. Face dorsal dos miembros com uma série de linhas transversais. Nos membros posteriores há duas faixas transversais sôbre a coxa, a tíbia e sôbre o tarso. Nos membros anteriores só é evidente uma única faixa transversal sôbre o braço, havendo uma faixa longitudinal que vai da palma da mão ao cotovelo, acompanhando a margem interna do antebraço . Medidas en mm: Comprimento total 41, largura da cabeça 12.5, diâmetro ocular 4.8, distancia ôlho-narina 3.2, comprimento dos membros anteriores 24, comprimento dos membros posteriortes 53. Variações Os especimenes poden apresentar variação no colorido e no padrão de desenho. Há dois padrões de colorido: um, apresentando no dorso uma mancha em forma de ?; e outroo com linhas ou faixas longitudinais, acompanhadas ou não de cordões glandulares. Em alguns especimenes o tímpano e muito mais distinto Morfologia da larva Corpo deprimido, ovoide em visão dorsal e globular/deprimido em visão lateral. Focinho arredondado em visões dorsal e lateral. Olho pequeno, dorsal, dirigido dorsolateramente. Narina pequena, circular, posicionada dorsalateralmente com apertura dirigida dorsolateralmente e, com uma projeção muito pequena no margen. Espiraculo lateroventral, curto e estreito, abrindo-se no terço mediano do corpo, dirigido ventralmente,. Tubo proctodeal comprido de abertura mediana, com extremidade distal livre e membrana ventral e dorsal do mesmo comprimento. Disco oral ventral, lateralmente emarginado; fila de papilas marginais uniseriadas , interrompida na porção dorsal e lateroventral, formando uma crista com um número variável de papilas, não mais que dez; papilas marginais compridas, cônicas, papilas submarginais ausentes. Formula de denticulos córneos 2(2)/2; A-1 e A-2 do mesmo comprimento, P-2 ligeiramente mais curto que P-1. Mandíbula e maxilas cerrilladas, longas. Mandíbula em forma de "arco" e maxila em forma de "V". Nadadeira dorsal baixa, com margem convexa, emergindo no terço posterior do corpo num baixo declive; nadadeira ventral baixa, com margem paralelo ao eixo longitudinal da musculatura caudal. Coloração geral marrom, nadadeiras translúcidas, marginalmente com manchas grandes escuras concentradas no terço posterior da cauda.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Museo Nacional de Historia Natural
author
Esteban O. Lavilla
editor
Diego Arrieta
partner site
IABIN

Physalaemus centralis ( Catalan; Valencian )

provided by wikipedia CA

Physalaemus centralis és una espècie de granota que viu a Bolívia, Brasil i Paraguai.

Es troba amenaçada d'extinció per la pèrdua del seu hàbitat natural.

Referències

 src= A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Physalaemus centralis Modifica l'enllaç a Wikidata
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autors i editors de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CA

Physalaemus centralis: Brief Summary ( Catalan; Valencian )

provided by wikipedia CA

Physalaemus centralis és una espècie de granota que viu a Bolívia, Brasil i Paraguai.

Es troba amenaçada d'extinció per la pèrdua del seu hàbitat natural.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autors i editors de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CA

Physalaemus centralis

provided by wikipedia EN

Physalaemus centralis is a species of frog in the family Leptodactylidae. It is found in Bolivia, Brazil, and Paraguay. Its natural habitats are moist savanna, subtropical or tropical moist shrubland, subtropical or tropical seasonally wet or flooded lowland grassland, freshwater marshes, and intermittent freshwater marshes. It is threatened by habitat loss.

References

  1. ^ Guarino Colli, Steffen Reichle, Lucy Aquino, Norman Scott, Débora Silvano (2004). "Physalaemus centralis". IUCN Red List of Threatened Species. 2004: e.T57245A11608198. doi:10.2305/IUCN.UK.2004.RLTS.T57245A11608198.en. Retrieved 14 November 2021.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
Wikimedia Commons has media related to Physalaemus centralis.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Physalaemus centralis: Brief Summary

provided by wikipedia EN

Physalaemus centralis is a species of frog in the family Leptodactylidae. It is found in Bolivia, Brazil, and Paraguay. Its natural habitats are moist savanna, subtropical or tropical moist shrubland, subtropical or tropical seasonally wet or flooded lowland grassland, freshwater marshes, and intermittent freshwater marshes. It is threatened by habitat loss.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Physalaemus centralis ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Physalaemus centralis es una especie de ránidos de la familia Leiuperidae.[1]

Distribución geográfica

Se encuentra en el centro de Brasil, este de Paraguay y este de Bolivia, en zonas de sabana.

Estado de conservación

Se encuentra amenazada de extinción por la pérdida de su hábitat natural.

Referencias

  1. Frost, D.R. « Physalaemus centralis». Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.1. (en inglés). Nueva York, EEUU: Museo Americano de Historia Natural.
  • Colli, G., Reichle, S., Aquino, L., Scott, N. & Silvano, D. 2004. Physalaemus centralis. 2006 IUCN Red List of Threatened Species.
  • Bokermann, W. C. A. 1962. Sôbre uma pequena coleção de anfibios do Brasil Central, com de descrição de una especie nova de Physalaemus (Amphibia, Salientia). Revista Brasileira de Biologia 22: 213-219.
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Physalaemus centralis: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Physalaemus centralis es una especie de ránidos de la familia Leiuperidae.​

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Physalaemus centralis ( Basque )

provided by wikipedia EU

Physalaemus centralis Physalaemus generoko animalia da. Anfibioen barruko Leptodactylidae familian sailkatuta dago, Anura ordenan.

Erreferentziak

Ikus, gainera

Kanpo estekak

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visit source
partner site
wikipedia EU

Physalaemus centralis: Brief Summary ( Basque )

provided by wikipedia EU

Physalaemus centralis Physalaemus generoko animalia da. Anfibioen barruko Leptodactylidae familian sailkatuta dago, Anura ordenan.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visit source
partner site
wikipedia EU

Physalaemus centralis ( French )

provided by wikipedia FR

Physalaemus centralis est une espèce d'amphibiens de la famille des Leptodactylidae[1].

Répartition

Cette espèce se rencontre au Pantanal et au Cerrado jusqu'à 1 000 m d'altitude[1],[2] :

Publication originale

  • Bokermann, 1962 : Sobre uma pequena coleção de anfíbios do Brasil Central, com a descrição de uma espécie nova de Physalaemus. Revista Brasileira de Biologia, vol. 22, no 3, p. 213-219 (texte intégral).

Notes et références

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Physalaemus centralis: Brief Summary ( French )

provided by wikipedia FR

Physalaemus centralis est une espèce d'amphibiens de la famille des Leptodactylidae.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Physalaemus centralis ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

Physalaemus centralis é uma espécie de anfíbio da família Leptodactylidae.

Pode ser encontrada nos seguintes países: Bolívia, Brasil e Paraguai.[1]

Os seus habitats naturais são: savanas húmidas, matagal húmido tropical ou subtropical, campos de gramíneas de baixa altitude subtropicais ou tropicais sazonalmente húmidos ou inundados, marismas de água doce e marismas intermitentes de água doce.[1]

Está ameaçada por perda de habitat.[1]

Referências

  1. a b c d (em inglês) Colli, G., Reichle, S., Aquino, L., Scott, N. & Silvano, D. (2004). Physalaemus centralis (em inglês). IUCN 2006. Lista Vermelha de Espécies Ameaçadas da IUCN de 2006 . Página visitada em 22 de Julho de 2007.
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Physalaemus centralis: Brief Summary ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

Physalaemus centralis é uma espécie de anfíbio da família Leptodactylidae.

Pode ser encontrada nos seguintes países: Bolívia, Brasil e Paraguai.

Os seus habitats naturais são: savanas húmidas, matagal húmido tropical ou subtropical, campos de gramíneas de baixa altitude subtropicais ou tropicais sazonalmente húmidos ou inundados, marismas de água doce e marismas intermitentes de água doce.

Está ameaçada por perda de habitat.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Physalaemus centralis ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Physalaemus centralis là một loài ếch trong họ Leptodactylidae. Nó được tìm thấy ở Bolivia, Brasil, và Paraguay. Các môi trường sống tự nhiên của chúng là xavan ẩm, vùng đất ẩm có cây bụi nhiệt đới hoặc cận nhiệt đới, đồng cỏ nhiệt đới hoặc cận nhiệt đới vùng ngập nước hoặc lụt theo mùa, đầm nước ngọt, và đầm nước ngọt có nước theo mùa. Loài này đang bị đe dọa do mất môi trường sống.

Hình ảnh

Tham khảo

 src= Wikimedia Commons có thư viện hình ảnh và phương tiện truyền tải về Physalaemus centralis

Liên kết ngoài

 src= Phương tiện liên quan tới Physalaemus centralis tại Wikimedia Commons


Hình tượng sơ khai Bài viết Leptodactylidae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.


license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

Physalaemus centralis: Brief Summary ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Physalaemus centralis là một loài ếch trong họ Leptodactylidae. Nó được tìm thấy ở Bolivia, Brasil, và Paraguay. Các môi trường sống tự nhiên của chúng là xavan ẩm, vùng đất ẩm có cây bụi nhiệt đới hoặc cận nhiệt đới, đồng cỏ nhiệt đới hoặc cận nhiệt đới vùng ngập nước hoặc lụt theo mùa, đầm nước ngọt, và đầm nước ngọt có nước theo mùa. Loài này đang bị đe dọa do mất môi trường sống.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI