Cafius – rodzaj chrząszczy z rodziny kusakowatych i podrodziny kusaków.
Rodzaj ten został wprowadzony w 1829 roku przez Jamesa Francisa Stephensa[1].
Chrząszcze o wydłużonym ciele. Głowę mają w obrysie prawie czworokątną z trochę zaokrąglonymi tylnymi kątami. Zwężone ku tyłowi przedplecze ma krawędzie boczne za środkiem długości trochę wykrojone i od tego miejsca silnie wygięte ku dołowi wraz z górną krawędzią epipleury przedtułowia. Grzbietowe rzędy przedplecza tworzone są przez cztery punkty, w tym trzy bardzo duże i jeden mały, zlokalizowany tuż obok przedniego brzegu przedplecza. Na bocznym brzegu przedplecza leży duży punkt szczecinkowy oddalony od brzegu epipleury przedtułowia o prawie dwukrotność swojej średnicy. Szczecinki boków przedplecza są silne i długie. Pokrywy cechuje gęste i delikatne punktowanie oraz delikatne owłosienie. Tylna para odnóży ma stopy o pierwszym członie nieco dłuższym niż trzy kolejne razem wzięte[2].
Przedstawiciele rodzaju występują we wszystkich krainach zoogeograficznych, włącznie z Oceanią[1]. Do fauny Polski zalicza się tylko C. xantholoma[3][2] (zobacz też: kusakowate Polski)
Należy tu 45 opisanych gatunków[1]:
Cafius – rodzaj chrząszczy z rodziny kusakowatych i podrodziny kusaków.
Rodzaj ten został wprowadzony w 1829 roku przez Jamesa Francisa Stephensa.
Chrząszcze o wydłużonym ciele. Głowę mają w obrysie prawie czworokątną z trochę zaokrąglonymi tylnymi kątami. Zwężone ku tyłowi przedplecze ma krawędzie boczne za środkiem długości trochę wykrojone i od tego miejsca silnie wygięte ku dołowi wraz z górną krawędzią epipleury przedtułowia. Grzbietowe rzędy przedplecza tworzone są przez cztery punkty, w tym trzy bardzo duże i jeden mały, zlokalizowany tuż obok przedniego brzegu przedplecza. Na bocznym brzegu przedplecza leży duży punkt szczecinkowy oddalony od brzegu epipleury przedtułowia o prawie dwukrotność swojej średnicy. Szczecinki boków przedplecza są silne i długie. Pokrywy cechuje gęste i delikatne punktowanie oraz delikatne owłosienie. Tylna para odnóży ma stopy o pierwszym członie nieco dłuższym niż trzy kolejne razem wzięte.
Przedstawiciele rodzaju występują we wszystkich krainach zoogeograficznych, włącznie z Oceanią. Do fauny Polski zalicza się tylko C. xantholoma (zobacz też: kusakowate Polski)
Należy tu 45 opisanych gatunków:
Cafius aguayoi Bierig, 1934 Cafius algarum (Sharp, 1874) Cafius algophilus Broun, 1894 Cafius andamanensis Coiffait, 1981 Cafius australis (Redtenbacher, 1867) Cafius bistriatus (Erichson, 1840) Cafius bisulcatus (Solier, 1849) Cafius bryanti Cameron, 1943 Cafius canescens (Mäklin, 1852) Cafius caribeanus Bierig, 1934 Cafius catenatus Fauvel, 1877 Cafius caviceps Broun, 1886 Cafius ceylonicus Bernhauer, 1902 Cafius cicatricosus (Erichson, 1840) Cafius decipiens (LeConte, 1863) Cafius flicki Vauloger, 1897 Cafius fonticola (Erichson, 1840) Cafius fucicola Curtis, 1830 Cafius gigas Lea, 1929 Cafius histrio (Sharp, 1874) Cafius lithocharinus (LeConte, 1863) Cafius litoreus (Broun, 1880) Cafius luteipennis Horn, 1884 Cafius maritimus (Broun, 1880) Cafius martini Cameron, 1927 Cafius mimulus (Sharp, 1874) Cafius mutatus (Gemminger et Harold, 1868) Cafius nasutus (Fauvel, 1877) Cafius nauticus Fairmaire, 1849 Cafius opacus (LeConte, 1863) Cafius pacificus (Erichson, 1840) Cafius quadriimpressus (White, 1846) Cafius ragazzii Gestro, 1889 Cafius rufescens Sharp, 1889 Cafius rufifrons Bierig, 1934 Cafius sabulosus Fauvel, 1877 Cafius seminitens Horn, 1884 Cafius seriatus Fauvel, 1877 Cafius splendoris Last, 1987 Cafius subtilis Cameron, 1922 Cafius sulcicollis (LeConte, 1863) Cafius velutinus Fauvel, 1877 Cafius vestitus (Sharp, 1874) Cafius xantholoma (Gravenhorst, 1806) Cafius zealandicus Cameron, 1947
