dcsimg
Image of Jungle-Rice
Creatures » » Plants » » Dicotyledons » » True Grasses »

Jungle Rice

Echinochloa colona (L.) Link

Comments

provided by eFloras
Panicum colona (Jungle rice, Deccan Grass, Millet Rice, Corn Panic Grass) can usually be recognised by the short, distant, neatly 4-rowed racemes; less constant characters are the small round awnless spikelets with soft indumentum. However, there is a certain amount of variation, and forms with elliptic pointed spikelets tend to intergrade with Panicum crusgalli.

The epithet is sometimes treated as the irregular genitive plural of a noun (“of the fanners”) and spelt colonum. However, there seems no reason to depart from the adjectival form familiar to botanists; though not in the purest classical tradition, its use was sanctioned by lexicographers of Linnaeus’ own time.

Panicum colon is considered to be one of the finest fodder grasses and is eagerly eaten by cattle both before and after flowering. Aitchison (fide Duthie) reported last century that it was cultivated in Jhelum district.

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
bibliographic citation
Flora of Pakistan Vol. 0: 196 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
source
Flora of Pakistan @ eFloras.org
editor
S. I. Ali & M. Qaiser
project
eFloras.org
original
visit source
partner site
eFloras

Comments

provided by eFloras
Echinochloa colona is a widespread, weedy species, distinguished by its short, neat, usually rather openly spaced racemes of rounded, awnless spikelets.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
bibliographic citation
Flora of China Vol. 22: 516, 517 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
source
Flora of China @ eFloras.org
editor
Wu Zhengyi, Peter H. Raven & Hong Deyuan
project
eFloras.org
original
visit source
partner site
eFloras

Description

provided by eFloras
Annual; culms 10-100 cm high, erect or ascending. Leaf-blades 5-30 cm long. 2-8 mm wide, occasionally marked with purple bars; ligule absent; sheaths glabrous. Inflorescence typically linear, 1-15 cm long, the racemes neatly 4-rowed, seldom over 3 cm long, simple, commonly ± half their length apart and appressed to the axis but sometimes subverticillate and spreading. Spikelets ovate-elliptic to subglobose, 1.5-3 mm long, pubescent; lower lemma acute to cuspidate (rarely with a subulate point up to 1 mm long); upper lemma 2-3 mm long.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
bibliographic citation
Flora of Pakistan Vol. 0: 196 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
source
Flora of Pakistan @ eFloras.org
editor
S. I. Ali & M. Qaiser
project
eFloras.org
original
visit source
partner site
eFloras

Description

provided by eFloras
Annuals; culm glabrous, 20-80 cm long, decumbent, branched from basal nodes. Blade 6-15 cm long, 3-8 mm wide, margins scabrous; sheath slightly keeled, shorter than internode; ligule absent. Panicle 5-15 cm long, racemes distantly spaced on central axis, 1-2 cm long. Spikelets hispid, 2-3 mm long, awnless or minutely awned; glumes and lower lemma glabrous to scabrous-pubescent, veins scabroushispid; lower glume 1/3 to 1/2 as long as spikelet, 3-veind; upper glume subequal to lower lemma, mucronate to awn-pointed, 5-veined, flattened abaxially, enclosing a hyaline palea of equal length; upper lemma rounded abaxially, smooth and shining; anther ca. 0.8 mm long.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
bibliographic citation
Gramineae (Poaceae) in Flora of Taiwan Vol. 0 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
source
Poaceae in Flora of Taiwan @ eFloras.org
editor
Chang-Sheng Kuoh
project
eFloras.org
original
visit source
partner site
eFloras

Description

provided by eFloras
Annual. Culms erect or ascending, up to 60 cm or more tall. Leaf sheaths compressed and keeled; leaf blades linear, flat, 3–20 × 0.3–0.7 cm, glabrous, sometimes with transverse purple bands, margins slightly scabrous, apex acute. Inflorescence narrow, 5–10 cm; racemes 1–2 cm, erect or sometimes stiffly diverging, simple, separated or overlapping by up to half their length or more, rachis usually without long, tubercle-based hairs, spikelets tightly congested in 4 neat rows. Spikelets plumply ovate-oblong, 2–3 mm, hirtellous, sharply acute; lower glume ca. 1/2 as long as spikelet; lower lemma staminate or sterile; upper lemma whitish at maturity, elliptic. Fl. and fr. summer and autumn. 2n = 36.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
bibliographic citation
Flora of China Vol. 22: 516, 517 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
source
Flora of China @ eFloras.org
editor
Wu Zhengyi, Peter H. Raven & Hong Deyuan
project
eFloras.org
original
visit source
partner site
eFloras

Distribution

provided by eFloras
Widely spread in the tropics of Asia & Africa.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
bibliographic citation
Annotated Checklist of the Flowering Plants of Nepal Vol. 0 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
source
Annotated Checklist of the Flowering Plants of Nepal @ eFloras.org
author
K.K. Shrestha, J.R. Press and D.A. Sutton
project
eFloras.org
original
visit source
partner site
eFloras

Distribution

provided by eFloras
Distribution: Pakistan (Sind, Baluchistan, Punjab, N.W.F.P. & Kashmir); through-out the tropics and subtropics.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
bibliographic citation
Flora of Pakistan Vol. 0: 196 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
source
Flora of Pakistan @ eFloras.org
editor
S. I. Ali & M. Qaiser
project
eFloras.org
original
visit source
partner site
eFloras

Distribution

provided by eFloras
Tropical Asia and Africa. Taiwan, common in roadside, abonded fields and ochards.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
bibliographic citation
Gramineae (Poaceae) in Flora of Taiwan Vol. 0 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
source
Poaceae in Flora of Taiwan @ eFloras.org
editor
Chang-Sheng Kuoh
project
eFloras.org
original
visit source
partner site
eFloras

Elevation Range

provided by eFloras
600-2400 m
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
bibliographic citation
Annotated Checklist of the Flowering Plants of Nepal Vol. 0 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
source
Annotated Checklist of the Flowering Plants of Nepal @ eFloras.org
author
K.K. Shrestha, J.R. Press and D.A. Sutton
project
eFloras.org
original
visit source
partner site
eFloras

Flower/Fruit

provided by eFloras
Fl. & Fr. Per.: May -September
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
bibliographic citation
Flora of Pakistan Vol. 0: 196 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
source
Flora of Pakistan @ eFloras.org
editor
S. I. Ali & M. Qaiser
project
eFloras.org
original
visit source
partner site
eFloras

Habitat & Distribution

provided by eFloras
A weed of damp places and irrigated fields. Anhui, Fujian, Guangdong, Guangxi, Guizhou, Hainan, Hebei, Henan, Hubei, Hunan, Jiangsu, Jiangxi, Shaanxi, Sichuan, Taiwan, Xinjiang, Xizang, Yunnan, Zhejiang [warm regions throughout the world].
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
bibliographic citation
Flora of China Vol. 22: 516, 517 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
source
Flora of China @ eFloras.org
editor
Wu Zhengyi, Peter H. Raven & Hong Deyuan
project
eFloras.org
original
visit source
partner site
eFloras

Synonym

provided by eFloras
Panicum colonum L., Syst. Nat. ed. 10. 2: 870. 1759.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
bibliographic citation
Gramineae (Poaceae) in Flora of Taiwan Vol. 0 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
source
Poaceae in Flora of Taiwan @ eFloras.org
editor
Chang-Sheng Kuoh
project
eFloras.org
original
visit source
partner site
eFloras

Synonym

provided by eFloras
Panicum colonum Linnaeus, Syst. Nat., ed. 10, 2: 870. 1759; Echinochloa crusgalli (Linnaeus) P. Beauvois subsp. colona (Linnaeus) Honda; Milium colonum (Linnaeus) Moench; Oplismenus colonus (Linnaeus) Kunth; P. crusgalli subsp. colonum (Linnaeus) Makino & Nemoto.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
bibliographic citation
Flora of China Vol. 22: 516, 517 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
source
Flora of China @ eFloras.org
editor
Wu Zhengyi, Peter H. Raven & Hong Deyuan
project
eFloras.org
original
visit source
partner site
eFloras

Distribution ( Spanish; Castilian )

provided by IABIN
III, IV, V, RM, VII, VIII, IX
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Universidad de Santiago de Chile
author
Pablo Gutierrez
partner site
IABIN

Physical Description

provided by USDA PLANTS text
Annuals, Aquatic, leaves emergent, Terrestrial, not aquatic, Stems nodes swollen or brittle, Stems erect or ascending, Stems geniculate, decumbent, or lax, sometimes rooting at nodes, Stems caespitose, tufted, or clustered, Stems terete, round in cross section, or polygonal, Stem internodes solid or spongy, Stem internodes hollow, Stems with inflorescence less than 1 m tall, Stems, culms, or scapes exceeding basal leaves, Leaves mostly cauline, Leaves conspicuously 2-ranked, distichous, Leaves sheathing at base, Leaf sheath mostly open, or loose, Leaf sheath smooth, glabrous, Leaf sheath and blade diffe rentiated, Leaf blades linear, Leaf blades 2-10 mm wide, Leaf blades mostly flat, Leaf blade with prominently raised or widened midvein, Leaf blades mostly glabrous, Inflorescence terminal, Inflorescence a contracted panicle, narrowly paniculate, branches appressed or ascending, Inflorescence solitary, with 1 spike, fascicle, glomerule, head, or cluster per stem or culm, Inflorescence a panicle with narrowly racemose or spicate branches, Inflorescence with 2-10 branches, Inflorescence branches more than 10 to numerous, Rachis angular, Flowers bisexual, Spikelets sessile or subsessile, Spikelets dorsally compressed or terete, Spikelet less than 3 mm wide, Spikelets with 1 fertile floret, Spikelets with 2 florets, Spikelet with 1 fertile floret and 1-2 sterile florets, Spikelets paired at rachis nodes, Spikelets all alike and fertille, Spikelets in paired units, 1 sessile, 1 pedicellate, Spikelets bisexual, Spikelets disarticulating below the glumes, Spikelets secund, in rows on one side of rachis, Rachilla or pedicel glabrous, Glumes present, empty bracts, Glumes 2 clearly present, Glumes distinctly unequal, Glumes shorter than adjacent lemma, Glumes equal to or longer than adjacent lemma, Glumes awned, awn 1-5 mm or longer, Glumes keeled or winged, Glume surface hairy, villous or pilose, Glumes 4-7 nerved, Lemma coriaceous, firmer or thicker in texture than the glumes, Lemma becoming indurate, enclosing palea and caryopsis, Lemma 5-7 nerved, Lemma glabrous, Lemma apex acute or acuminate, Lemma awnless, Lemma margins inrolled, tightly covering palea and caryopsis, Lemma straight, Palea present, well developed, Palea longer than lemma, Palea 2 nerved or 2 keeled, Stamens 3, Styles 2-fid, deeply 2-branched, Stigmas 2, Fruit - caryopsis.
license
cc-by-nc-sa-3.0
compiler
Dr. David Bogler
source
Missouri Botanical Garden
source
USDA NRCS NPDC
original
visit source
partner site
USDA PLANTS text

Cibogwellt y trofannau ( Welsh )

provided by wikipedia CY

Planhigyn blodeuol Monocotaidd a math o wair yw Cibogwellt y trofannau sy'n enw gwrywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Poaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Echinochloa colona a'r enw Saesneg yw Shama millet.[1]

Gall dyfu bron mewn unrhyw fan gan gynnwys gwlyptiroedd, coedwigoedd a thwndra. Dofwyd ac addaswyd y planhigyn gan ffermwyr dros y milenia; chwiorydd i'r planhigyn hwn yw: india corn, gwenith, barlys, reis ac ŷd.

Gweler hefyd

Cyfeiriadau

  1. Gerddi Kew; adalwyd 21 Ionawr 2015
Comin Wikimedia
Mae gan Gomin Wikimedia
gyfryngau sy'n berthnasol i:
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Awduron a golygyddion Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CY

Cibogwellt y trofannau: Brief Summary ( Welsh )

provided by wikipedia CY

Planhigyn blodeuol Monocotaidd a math o wair yw Cibogwellt y trofannau sy'n enw gwrywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Poaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Echinochloa colona a'r enw Saesneg yw Shama millet.

Gall dyfu bron mewn unrhyw fan gan gynnwys gwlyptiroedd, coedwigoedd a thwndra. Dofwyd ac addaswyd y planhigyn gan ffermwyr dros y milenia; chwiorydd i'r planhigyn hwn yw: india corn, gwenith, barlys, reis ac ŷd.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Awduron a golygyddion Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CY

Matalaʻulie ( Tongan )

provided by wikipedia emerging languages

Ko e matalaʻulie pe mohuku ʻa pōpoa ko e mohuku ia. ʻOku ui foki ko e E. colona.

Ngaahi faʻahinga kehekehe

  • mohukuʻapōpoa = matalaʻulie; koʻeni
  • mohukuʻapōpoa (ngaahi faʻahinga kehe)

Hingoa ʻi he ngaahi lea kehe

Tataku

  • Hokohoko ngaahi ʻakau; Vaʻa fekumi ngoue Vainī
  • Tongan dictionary; C.M. Churchward
  • Plants of Tonga; T.G. Yuncker; BPB bulletin 220, Honolulu 1959
Ko e kupu ʻeni ko e potuʻi ia (stub). ʻIo, ko koe, kātaki tokoni mai ʻi hono .
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Matalaʻulie: Brief Summary ( Tongan )

provided by wikipedia emerging languages

Ko e matalaʻulie pe mohuku ʻa pōpoa ko e mohuku ia. ʻOku ui foki ko e E. colona.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

जंगली चावल ( Hindi )

provided by wikipedia emerging languages

इसका वैज्ञानिक नाम एचिलोना कोलोना है, यह एक प्रकार की जंगली घास है जो उष्ण कटिबंधीय एशिया में मिलती है, यह पनिकम प्रकार की घास मानी गयी है।

उत्पादन क्षेत्र

समूचा उष्ण कटिबंधीय एशिया तथा अफ्रीका, वनों तथा सड़क के किनारे मिलता है।

प्रयोग

इसे प्राय अकाल या अन्नाभाव के समय प्रयोग करते हैं, खास तौर पर चाड़ तथासूडान में, राजस्थान में इसके बीजो का प्रयोग चावल के रूप में होता है, इसके भारतीय भाषाओ में अनेक स्थानीय नाम है, संस्कृत में इसे श्रामक कहते हैं, अन्य भाषाओं में भी इसके अनेक नाम है, इस लेख के लिए एक सामान्य शब्द जंगली चावल का चयन किया गया है जो यधपि प्रयोग में कम आता है, लेकिन शीर्षक रूप में सही है, अन्य भाषाओं में इसके नामो की सूची आप अंगरेजी विकिपीडिया पे देख सकते हैं

बाहरी कडियां

E. colona as a weed

license
cc-by-sa-3.0
copyright
विकिपीडिया के लेखक और संपादक

जंगली चावल: Brief Summary ( Hindi )

provided by wikipedia emerging languages

इसका वैज्ञानिक नाम एचिलोना कोलोना है, यह एक प्रकार की जंगली घास है जो उष्ण कटिबंधीय एशिया में मिलती है, यह पनिकम प्रकार की घास मानी गयी है।

license
cc-by-sa-3.0
copyright
विकिपीडिया के लेखक और संपादक

સામો ( Gujarati )

provided by wikipedia emerging languages

સામો કે સાંબો અથવા મોરિયો કે "મોરૈયો" એક ખડધાન્ય છે જે વાનસ્પતિક દૃષ્ટિએ ઘાસના બીજ છે. એ ઘાસનું વૈજ્ઞાનિક નામ ઍચિનોક્લોઅ કોલોના (Echinochloa colona) છે. ભારતીય સંસ્કૃતિમાં ઉપવાસના દિવસોમાં સામો કે મોરિયાની ખીચડી[૧] અને અન્ય વ્યંજનો બનાવીને ખવાય છે. સંસ્કૃતમાં આને શ્યામક/શ્યામાક (श्यामक/श्यामाक) અને પ્રાકૃત ભાષામાં તેને સામય(सामय) કહે છે. હિંદીમાં તેને સાંવાં (साँवाँ) અને મરાઠીમાં આને "વરી ચા તાંદુળ" (वरी चा तांदुळ) કે સાંવા (सांवा) કહેવાય છે.

પહેલાના કાળમાં આ જાતિનું વર્ગીકરણ પેનીકમ પ્રજાતિમાં કરાતું હતું. આ ઘાસ ઍચિનોક્લોઆ ફ્રમેન્ટેશિયા એટલે કે સાવા મીલેટનો જંગલી પૂર્વજ મનાય છે[૨].

તેનાં પાન લાંબાં અને સાંકડાં થાય છે. ફૂલની ચમરી પાસે પાસે આવેલી, ધોળા રંગની હોય છે. છે. આ ધાન્યને ખોદતાં તેમાંથી નાના કણના ચોખા નીકળે છે. આ ઘાસ ઢોરને વિશેષ ખવરાવે છે. સામાના દાણા માણસો ખાય છે ઋષિવ્રતમાં તે ફરાળ તરીકે ખવાય છે. ભાદરવા સુદિ પાંચમે તે ખાવાનું માહાત્મ્ય છે. આયુર્વેદિક મત પ્રમાને સામો ગુણે શોષક, વાતલ, કફઘ્ન અને પિત્તહર છે.[૩]

વહેંચણી અને સ્થાન

વગર ખેડ્યે કે વાવ્યે આ ખડધાન્ય ઉગી નીકળતું હોય છે. [૪]આ ઘાસ સમષીતોષ્ણ એશિયા અને આફ્રિકાના ખેતરોમાં અને રસ્તાની બાજુએ ઉગતું જોવા મળે છે. ઉત્તર અમેરિકામાં આનું અનુકૂલન કરવામાં આવ્યું છે. [૫]

સંદર્ભ

  1. ઇઝીકુકબુક પર વાનગીની રીત
  2. Hilu, Khidir W. (1994). "Evidence from RAPD markers in the evolution of Echinochloa millets (Poaceae)". Plant Systematics and Evolution. 189 (3): 247–257. doi:10.1007/BF00939730. Check date values in: |accessdate=, |year= (મદદ); |access-date= requires |url= (મદદ)
  3. ગુજરાતી લેક્સિકોન - સામો
  4. ગુજરાતી લેક્સિકોન - સામો
  5. "Echinochloa colona". Natural Resources Conservation Service PLANTS Database. USDA. Retrieved 8 April 2013. Check date values in: |accessdate= (મદદ)

license
cc-by-sa-3.0
copyright
વિકિપીડિયા લેખકો અને સંપાદકો

સામો: Brief Summary ( Gujarati )

provided by wikipedia emerging languages

સામો કે સાંબો અથવા મોરિયો કે "મોરૈયો" એક ખડધાન્ય છે જે વાનસ્પતિક દૃષ્ટિએ ઘાસના બીજ છે. એ ઘાસનું વૈજ્ઞાનિક નામ ઍચિનોક્લોઅ કોલોના (Echinochloa colona) છે. ભારતીય સંસ્કૃતિમાં ઉપવાસના દિવસોમાં સામો કે મોરિયાની ખીચડી અને અન્ય વ્યંજનો બનાવીને ખવાય છે. સંસ્કૃતમાં આને શ્યામક/શ્યામાક (श्यामक/श्यामाक) અને પ્રાકૃત ભાષામાં તેને સામય(सामय) કહે છે. હિંદીમાં તેને સાંવાં (साँवाँ) અને મરાઠીમાં આને "વરી ચા તાંદુળ" (वरी चा तांदुळ) કે સાંવા (सांवा) કહેવાય છે.

પહેલાના કાળમાં આ જાતિનું વર્ગીકરણ પેનીકમ પ્રજાતિમાં કરાતું હતું. આ ઘાસ ઍચિનોક્લોઆ ફ્રમેન્ટેશિયા એટલે કે સાવા મીલેટનો જંગલી પૂર્વજ મનાય છે.

તેનાં પાન લાંબાં અને સાંકડાં થાય છે. ફૂલની ચમરી પાસે પાસે આવેલી, ધોળા રંગની હોય છે. છે. આ ધાન્યને ખોદતાં તેમાંથી નાના કણના ચોખા નીકળે છે. આ ઘાસ ઢોરને વિશેષ ખવરાવે છે. સામાના દાણા માણસો ખાય છે ઋષિવ્રતમાં તે ફરાળ તરીકે ખવાય છે. ભાદરવા સુદિ પાંચમે તે ખાવાનું માહાત્મ્ય છે. આયુર્વેદિક મત પ્રમાને સામો ગુણે શોષક, વાતલ, કફઘ્ન અને પિત્તહર છે.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
વિકિપીડિયા લેખકો અને સંપાદકો

புல்லம் பயிறு ( Tamil )

provided by wikipedia emerging languages

புல்லம் பயிறு (Echinochloa colona) [1] பயிறு வகையைச் சார்ந்த தாவரம் ஆகும். இதன் கதிரிலிருந்து விதையை எடுத்துப் பயன்படுத்துவார்கள். இது இயற்கையாக சாலையோரங்களிலும், பூங்காக்களிலிலும் வளரும் தன்மைகொண்டது. வெப்ப மண்டல் ஆசியா, ஆப்பிரிக்கா, மற்றும் வட அமெரிக்காவிலும் இது காணப்படுகிறது.[2]

மேற்கோள்

  1. Hilu, Khidir W. (1994). "Evidence from RAPD markers in the evolution of Echinochloa millets (Poaceae)". Plant Systematics and Evolution 189 (3): 247–257. doi:10.1007/BF00939730.
  2. "Echinochloa colona". Natural Resources Conservation Service PLANTS Database. USDA. பார்த்த நாள் 8 April 2013.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
விக்கிபீடியா ஆசிரியர்கள் மற்றும் ஆசிரியர்கள்

புல்லம் பயிறு: Brief Summary ( Tamil )

provided by wikipedia emerging languages

புல்லம் பயிறு (Echinochloa colona) பயிறு வகையைச் சார்ந்த தாவரம் ஆகும். இதன் கதிரிலிருந்து விதையை எடுத்துப் பயன்படுத்துவார்கள். இது இயற்கையாக சாலையோரங்களிலும், பூங்காக்களிலிலும் வளரும் தன்மைகொண்டது. வெப்ப மண்டல் ஆசியா, ஆப்பிரிக்கா, மற்றும் வட அமெரிக்காவிலும் இது காணப்படுகிறது.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
விக்கிபீடியா ஆசிரியர்கள் மற்றும் ஆசிரியர்கள்

Echinochloa colona

provided by wikipedia EN

Echinochloa colona, commonly known as jungli / wild rice, deccan grass, jharua or awnless barnyard grass,[1] is a type of wild grass originating from tropical Asia. It was formerly classified as a species of Panicum. It is the wild ancestor of the cultivated cereal crop Echinochloa frumentacea, sawa millet.[2] Some taxonomists treat the two taxa as one species, in which case the domesticated forms may also be referred to as E. colona.

Distribution and habitat

The grass occurs throughout tropical Asia and Africa in fields, and along roadsides and waterways.[3] It is considered an invasive weed in the Americas and Australia. In Australia, it has spread to wetlands, and is threatening the habitat of swamp tea trees.[1]

In culinary use

In India seeds of this grass are used to prepare a food dish called khichadi[4] and are consumed during festival fasting days. In Gujarati is called "Samo" (સામો) or "Moriyo" (મોરિયો) in Marathi it is called bhagar (भगर) or "Vari cha Tandul" (वरी चा तांदुळ), in Hindi it is called "Mordhan" (मोरधन) or "Sava ka chawal" (सवा का चावल). Also called samay ke chawal.

The 1889 book 'The Useful Native Plants of Australia’ records that Panicum Colonum, (an earlier name for this plant) had common names which included "Shama Millet" of India; called also, in parts of India, "Wild Rice" or "Jungle Rice" and that it "Has erect stems from two to eight feet high, and very succulent. The panicles are used by the aboriginals [sic.] as an article of food. The seeds are pounded between stones, mixed with water, and formed into a kind of bread. It is not endemic to Australia."[5]

References

  1. ^ a b "Echinochloa colona (junglerice)". Centre for Agriculture and Bioscience International. 22 November 2017. Retrieved 15 February 2018.
  2. ^ Hilu, Khidir W. (1994). "Evidence from RAPD markers in the evolution of Echinochloa millets (Poaceae)". Plant Systematics and Evolution. 189 (3): 247–257. doi:10.1007/BF00939730. S2CID 33838562.
  3. ^ USDA, NRCS (n.d.). "Echinochloa colona". The PLANTS Database (plants.usda.gov). Greensboro, North Carolina: National Plant Data Team. Retrieved 8 April 2013.
  4. ^ "EzCookBook: Moraiyo/Samo Khichdi ~ Fasting Recipe". www.ezcookbook.net. Archived from the original on 13 December 2012.
  5. ^ J. H. Maiden (1889). The useful native plants of Australia : Including Tasmania. Turner and Henderson, Sydney.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Echinochloa colona: Brief Summary

provided by wikipedia EN

Echinochloa colona, commonly known as jungli / wild rice, deccan grass, jharua or awnless barnyard grass, is a type of wild grass originating from tropical Asia. It was formerly classified as a species of Panicum. It is the wild ancestor of the cultivated cereal crop Echinochloa frumentacea, sawa millet. Some taxonomists treat the two taxa as one species, in which case the domesticated forms may also be referred to as E. colona.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Echinochloa colona ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Echinochloa colonum (Arrocillo) es una especie del género Echinochloa. Se distribuye por África y Asia tropical por campos y bordes de carreteras.

 src=
Planta
 src=
Semillas
 src=
Vista de la planta

Descripción

Es una planta anual cespitosa y herbácea que alcanza los 60 cm de altura con ramas postradas o ascendentes, nodosas y con hojas de 4-20 cm de longitud con 3-8 mm de ancho . Las inflorescencias en panícula de 2–12 cm de largo, racimos 5–10, de 0.7–3 cm de largo, simples; espiguillas en 4 hileras, 2.3–2.9 mm de largo, agudas o apiculadas; gluma inferior 1–1.5 mm de largo, 3-nervia, gluma superior tan larga como la espiguilla, 5-nervia; flósculo inferior estéril; pálea inferior casi tan larga como la lema inferior pero más angosta; flósculo superior 1.9–2.2 mm de largo, el ápice membranáceo 0.2–0.3 mm de largo; anteras 0.7–0.8 mm de largo.[1]

Taxonomía

Echinochloa colona fue descrita por (L.) Link y publicado en Hortus Regius Botanicus Berolinensis 2: 209. 1833.[1]

Citología

Número de cromosomas de Echinochloa colonum (Fam. Gramineae) y táxones infraespecíficos: 2n=54[2]

Etimología

Echinochloa: nombre genérico que deriva del griego equinos (erizo) y chloé (hierba), aludiendo a la inflorescencia.

colona: epíteto latino que significa "agricultor o colono", de aplicación desconocida.[3]

Sinonimia
  • Brachiaria longifolia Gilli
  • Digitaria cuspidata (Roxb.) Schult.
  • Echinochloa divaricata Andersson
  • Echinochloa equitans (Hochst. ex A.Rich.) C.E.Hubb
  • Echinochloa subverticillata Pilg.
  • Echinochloa zonalis (Guss.) Parl.
  • Milium colonum (L.) Moench
  • Milium colonum (L.) Kunth
  • Oplismenus colonus (L.) Kunth
  • Oplismenus cuspidatus (Roxb.) Kunth
  • Oplismenus daltonii (Parl. ex Webb.) J.A.Schmidt
  • Oplismenus margaritaceus (Link) Kunth
  • Oplismenus muticus Phil.
  • Oplismenus pseudocolonus (Roem. & Schult.) Kunth
  • Oplismenus repens J.Presl
  • Orthopogon dichotomus Llanos
  • Orthopogon subverticillatus Llanos
  • Panicum brachiariaeforme Steud.
  • Panicum brizoides L.
  • Panicum caesium Hook. & Arn.
  • Panicum colonum L.
  • Panicum cumingianum Steud.
  • Panicum cuspidatum Roxb.
  • Panicum daltonii Parl. ex Webb
  • Panicum echinochloa T.Durand & Schinz
  • Panicum equitans Hochst. ex A.Rich.
  • Panicum flaccidum J.Koenig ex Hook.f.
  • Panicum geniculatum Forssk. ex Spreng.
  • Panicum haematodes C.Presl
  • Panicum hookeri Parl.
  • Panicum incertum Bosc ex Steud.
  • Panicum margaritaceum Link
  • Panicum musei Steud.
  • Panicum numidianum C.Presl
  • Panicum petiveri Kotschy ex Griseb.
  • Panicum prorepens Steud.
  • Panicum pseudocolonum Roth
  • Panicum tetrastichum Forssk.
  • Panicum zonale Guss.
  • Setaria brachiariaeformis (Steud.) T.Durand & Schinz[4][5]

Nombre común

  • España: arrocillo, cerreig, pasto del arroz, pata de gallina, pierna de gallo meridional.
  • Argentina: capím, arroz silvestre, grama pintado, pasto colorado.
  • Chile: hualcacho.
  • Colombia: liendre de puerco, paja de apto.
  • Perú: Arrocillo
  • Cuba: Mete bravo

Referencias

  1. a b «Echinochloa colona». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultado el 7 de enero de 2013.
  2. El género Echinochloa Beauv. en el Suroeste de Europa. Carretero, J. L. (1981) Anales Jard. Bot. Madrid 38(1): 91-108
  3. en Nombres Botánicos
  4. Echinochloa colona en PlantList
  5. «Echinochloa colona». World Checklist of Selected Plant Families.

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Echinochloa colona: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Echinochloa colonum (Arrocillo) es una especie del género Echinochloa. Se distribuye por África y Asia tropical por campos y bordes de carreteras.

 src= Planta  src= Semillas  src= Vista de la planta
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Echinochloa colona ( French )

provided by wikipedia FR

Echinochloa colona, le blé du Dekkan ou panic pied-de-coq, est une espèce de plantes monocotylédones de la famille des Poaceae, sous-famille des Panicoideae, présente dans les régions tropicales, subtropicales et tempérées chaudes.

Cette plante herbacée annuelle est une mauvaise herbe des cultures, en particulier dans les cultures de riz, de maïs et de cotonniers, dans de nombreuses régions du monde. Des populations d'Echinochloa colona ont été signalées comme résistantes à différents herbicides dans de nombreux pays depuis 1984[2] et au glyphosate en Australie depuis 2007[3].

Cette espèce présente un risque de confusion avec Echinochloa crus-galli (panic pied-de-coq)[4]. Toutefois Echinochloa colona est plus petite, se ramifie davantage à la base, et a un port plus ouvert et plus étalé qu'Echinochloa crus-galli[5].

Description

Echinochloa colona est une plante annuelle cespiteuse et herbacée, aux racines fibreuses et superficielles. Les tiges (chaumes), robustes, souvent ramifiées dès la base, dressées, prostrées ou rampantes, généralement teintées de pourpre rougeâtre, peuvent atteindre de 20 à 60 cm de haut. Elles émettent souvent des racines aux nœuds inférieurs. Les nœuds sont parfois visiblement renflés et généralement géniculés. Les feuilles sont formées d'une gaine, de 3 à 7 cm de long, comprimée, glabre, carénée et sans ligule, et d'un limbe allongé, de 4 à 10 cm de long sur 3 à 8 mm de large, de couleur vert clair,

L'inflorescence est une panicule dressée ou penchée, de 5 à 15 cm de long, de couleur verte parfois teintée de pourpre, regroupant de nombreuses grappess, de 2 à 4 cm de long, étalées, parfois ramifiées. Les épillets, verts teintés de pourpre, à 4 rangées, de 3 mm de long, sont aigus ou apiculés. La glume inférieure, longue de 1 à 1,5 mm, présente trois nervures, la glume supérieure, aussi longue que l'épillet, présente sept nervures. Les fleurs inférieures sont stériles, avec la lemme (glumelle inférieure) presque aussi longue que la paléole (glumelle supérieure), mais plus étroite ; les fleurs supérieures ont de 1,9 à 2,2 mm de long. Le fruit est un caryopse blanchâtre, ovale, mesure de 1,7 à 2 mm long[5].

Taxinomie

Cette espèce a été publiée en premier par Linné en 1759 dans son Systema Naturae (Editio Decima 2: 870) sous le nom de Panicum colonum (basionyme)[6], le nom valide actuel, Echinochloa colona a été publié par Heinrich Friedrich Link en 1833 dans son Hortus Regius Botanicus Berolinensis (2: 209)[7].

Étymologie

Le nom générique, Echinochloa est composé des racines grecques ἐχῖνος (echinos, hérisson), et χλοὰ (chloa, herbe), en référence aux épillets couverts de poils durs chez plusieurs espèces. L'épithète spécifique, colona, dérive du latin colonus (cultivateur) ; elle est souvent orthographiée à tort, colonum, mais la forme correcte est colona, l'épithète devant s'accorder au nom générique, féminin dans le cas présent[5].

Synonymes

Selon Catalogue of Life (8 janvier 2016)[8] :

  • Brachiaria longifolia Gilli,
  • Chamaeraphis brachiariiformis (Steud.),
  • Digitaria cuspidata (Roxb.) Schult,
  • Echinochloa colona var. equitans (Hochst. ex A.Rich.) Cufod,
  • Echinochloa colona var. glauca (Sickenb.) N.D.Simpson,
  • Echinochloa colona var. leiantha Boiss.,
  • Echinochloa colona var. repens (Sickenb.) N.D.Simpson,
  • Echinochloa colona f. vivipara Beetle,
  • Echinochloa colona f. zonalis (Guss.) Wiegand,
  • Echinochloa colona var. zonalis (Guss.) Wooton & Stand,
  • Echinochloa crus-galli subsp. colona (L.) Honda,
  • Echinochloa divaricata,
  • Echinochloa equitans (Hochst. ex A.Rich.) C.E.Hubb,
  • Echinochloa subverticillata Pilg.,
  • Echinochloa zonalis (Guss.) Parl,
  • Milium colonum (L.),
  • Oplismenus colonus (L.) Kunth,
  • Oplismenus colonus var. zonalis (Guss.) Schrad,
  • Oplismenus crus-galli var. colonus (L.) Coss. & Durieu,
  • Oplismenus cuspidatus (Roxb.) Kunth,
  • Oplismenus daltonii (Parl. ex Webb) J.A.Schmidt,
  • Oplismenus margaritaceus (Link) Kunth,
  • Oplismenus muticus Phil.,
  • Oplismenus pseudocolonus (Roth) Kunth,
  • Oplismenus repens J.Presl,
  • Orthopogon dichotomus Llanos,
  • Orthopogon subverticillatus Llanos,
  • Panicum aegyptiacum Gouan,
  • Panicum brachiariiforme Steud.,
  • Panicum brizoides L.,
  • Panicum caesium Hook. & Arn,
  • Panicum colonum L.,
  • Panicum colonum var. angustatum Peter,
  • Panicum colonum var. atroviolaceum Hack,
  • Panicum colonum var. equitans (Hochst. ex A.Rich.) T.Durand & Schinz,
  • Panicum colonum var. glaucum Sickenb,
  • Panicum colonum var. humile,
  • Panicum colonum f. maculatum Arechav.,
  • Panicum colonum var. repens Sickenb.,
  • Panicum colonum var. zonale (Guss.) L.H.,
  • Panicum crus-galli subsp. colonum (L.) K.Richt,
  • Panicum crus-galli subsp. colonum (L.) Makino & Nemoto,
  • Panicum crus-galli var. minus Thwaites,
  • Panicum cumingianum Steud,
  • Panicum cuspidatum Roxb,
  • Panicum daltonii Parl. ex Webb,
  • Panicum echinochloa T.Durand & Schinz,
  • Panicum equitans Hochst. ex A.Rich
  • Panicum equitans f. aquaticum Chiov.,
  • Panicum equitans f. terrestris Chiov.,
  • Panicum flaccidum J.Koenig ex Hook.f., pro syn.,
  • Panicum geniculatum Forssk. ex Spreng., pro syn.,
  • Panicum haematodes C.Presl,
  • Panicum hookeri Parl,
  • Panicum incertum Bosc ex Steud., nom. Nud.,
  • Panicum margaritaceum Link,
  • Panicum musei Steud.,
  • Panicum numidianum C.Presl, nom. Illeg.,
  • Panicum petiveri Kotschy ex Griseb., pro syn.,
  • Panicum prorepens Steud,
  • Panicum pseudocolonum Roth,
  • Panicum tetrastichum Forssk,
  • Panicum zonale Guss,
  • Setaria brachiariiformis (Steud.) T.Durand & Schinz.

Liste des variétés

Selon Tropicos (8 janvier 2016)[9] (Attention liste brute contenant possiblement des synonymes) :

  • variété Echinochloa colona var. arabica (Nees ex Steud.) Chev.
  • variété Echinochloa colona var. equitans (Hochst. ex A. Rich.) Cufod.
  • variété Echinochloa colona var. frumentacea (Roxb.) Ridl.
  • variété Echinochloa colona var. glaucum (Sickenb.) Simps.
  • variété Echinochloa colona var. glomerulosum Lojac.
  • variété Echinochloa colona var. leianthum Boiss.
  • variété Echinochloa colona var. repens (Sickenb.) Simps.
  • variété Echinochloa colona var. zonalis (Guss.) Wooton & Standl.

Distribution et habitat

Echinochloa colona est originaire de l'Inde. L'espèce s'est diffusée dans toutes les régions tropicales et subtropicales de la planète, notamment dans le Sud et le Sud-Est de l'Asie[10].

L'espèce est bien adapté aux expositions en plein soleil ou à mi-ombre et préfère les sols limoneux et argileux. Elle pousse en particulier dans les basses terres en prairies et en terres arables, tant dans les zones sèches que marécageuses. C'est l'une des mauvaises herbes les plus importantes dans les cultures de riz dans des conditions humides. Elle se rencontre le plus souvent à basse altitude, mais peut pousser jusqu'à environ 2 000 m d'altitude[10].

Ennemis naturels

Plusieurs espèces de champignons phytopathogènes parasitant les espèces du genre Echinochloa ont été isolées, notamment Bipolaris sacchari, Curvularia lunata var. aeria, Curvularia geniculata, Dactylaria dimorphospora, Exserohilum oryzae, Exserohilum monoceras. Une étude canadienne de 1996 a montré que trois d'entre elles, Bipolaris sacchari, Curvularia geniculata et Exserohilum monoceras, sont particulièrement efficaces contre Echinochloa colona sans attaquer les plants de riz. Dans des cultures de filtrats exempts de cellules, les phytotoxines libérées par Bipolaris sacchari et Exserohilum monoceras provoquent une chlorose généralisée et le flétrissement de plantules intactes. Les plantules au stade 1 ou 2 feuilles se sont montrées les plus sensibles[11].

Notes et références

  1. The Plant List (2013). Version 1.1. Published on the Internet; http://www.theplantlist.org/, consulté le 8 janvier 2016
  2. (en) « Herbicide Resistant Junglerice Globally (Echinochloa colona) », International Survey of Herbicide Resistant Weeds (consulté le 8 janvier 2016).
  3. (en) « GROUP G/9 RESISTANT JUNGLERICE (Echinochloa colona) EPSP synthase inhibitors (G/9) », International Survey of Herbicide Resistant Weeds (consulté le 8 janvier 2016).
  4. « Echinochloa colonum (L.) Link », sur Hypermédia pour la protection des plantes - Adventices - (HYPPA), INRA (consulté le 8 janvier 2016).
  5. a b et c (en) « Echinochloa colona (junglerice) », sur Invasive Species Compendium (ISC), CAB International (consulté le 8 janvier 2016).
  6. (en) « Panicum colonum L. », sur Tropicos (consulté le 8 janvier 2016).
  7. (en) « Echinochloa colona (L.) Link », sur Tropicos (consulté le 8 janvier 2016).
  8. Bánki, O., Roskov, Y., Vandepitte, L., DeWalt, R. E., Remsen, D., Schalk, P., Orrell, T., Keping, M., Miller, J., Aalbu, R., Adlard, R., Adriaenssens, E., Aedo, C., Aescht, E., Akkari, N., Alonso-Zarazaga, M. A., Alvarez, B., Alvarez, F., Anderson, G., et al. (2021). Catalogue of Life Checklist (Version 2021-10-18). Catalogue of Life. https://doi.org/10.48580/d4t2, consulté le 8 janvier 2016
  9. Tropicos.org. Missouri Botanical Garden., consulté le 8 janvier 2016
  10. a et b (en) « Echinochloa colona (L.) Link - Poaceae - Monocotyledon », sur IDA, CIRAD (consulté le 9 janvier 2016).
  11. (en) W. M. Zhang, K. Moody, A. K. Watson, « Responses of Echinochloa species and rice (Oryza sativa) to Indigenous Pathogenic Fungi », Plant Disease, vol. 80, no 9,‎ septembre 1996, p. 1053-1058 (lire en ligne).

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Echinochloa colona: Brief Summary ( French )

provided by wikipedia FR

Echinochloa colona, le blé du Dekkan ou panic pied-de-coq, est une espèce de plantes monocotylédones de la famille des Poaceae, sous-famille des Panicoideae, présente dans les régions tropicales, subtropicales et tempérées chaudes.

Cette plante herbacée annuelle est une mauvaise herbe des cultures, en particulier dans les cultures de riz, de maïs et de cotonniers, dans de nombreuses régions du monde. Des populations d'Echinochloa colona ont été signalées comme résistantes à différents herbicides dans de nombreux pays depuis 1984 et au glyphosate en Australie depuis 2007.

Cette espèce présente un risque de confusion avec Echinochloa crus-galli (panic pied-de-coq). Toutefois Echinochloa colona est plus petite, se ramifie davantage à la base, et a un port plus ouvert et plus étalé qu'Echinochloa crus-galli.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Panicum colonum ( Indonesian )

provided by wikipedia ID

Panicum colonum adalah spesies tumbuhan yang tergolong ke dalam famili Poaceae. Spesies ini juga merupakan bagian dari ordo Poales. Spesies Panicum colonum sendiri merupakan bagian dari genus Panicum.[1] Nama ilmiah dari spesies ini pertama kali diterbitkan oleh L..

Referensi

  1. ^ "Panicum". The Plant List. Diakses tanggal 8 June 2014.



 src= Artikel bertopik tumbuhan ini adalah sebuah rintisan. Anda dapat membantu Wikipedia dengan mengembangkannya.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Penulis dan editor Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ID

Panicum colonum: Brief Summary ( Indonesian )

provided by wikipedia ID

Panicum colonum adalah spesies tumbuhan yang tergolong ke dalam famili Poaceae. Spesies ini juga merupakan bagian dari ordo Poales. Spesies Panicum colonum sendiri merupakan bagian dari genus Panicum. Nama ilmiah dari spesies ini pertama kali diterbitkan oleh L..

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Penulis dan editor Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ID

Echinochloa colonum ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

Echinochloa colonum é uma espécie de planta com flor pertencente à família Poaceae.

A autoridade científica da espécie é (L.) Link, tendo sido publicada em Hortus Regius Botanicus Berolinensis 2: 209. 1833.[1]

Portugal

Trata-se de uma espécie presente no território português, nomeadamente em Portugal Continental, no Arquipélago dos Açores e no Arquipélago da Madeira.

Em termos de naturalidade é introduzida nas três regiões atrás referidas.

Protecção

Não se encontra protegida por legislação portuguesa ou da Comunidade Europeia.

Referências

  1. Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. 7 de Outubro de 2014 http://www.tropicos.org/Name/25509517>

Bibliografia

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Echinochloa colonum: Brief Summary ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

Echinochloa colonum é uma espécie de planta com flor pertencente à família Poaceae.

A autoridade científica da espécie é (L.) Link, tendo sido publicada em Hortus Regius Botanicus Berolinensis 2: 209. 1833.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Echinochloa colona ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Echinochloa colona là một loài thực vật có hoa trong họ Hòa thảo. Loài này được (L.) Link mô tả khoa học đầu tiên năm 1833.[1]

Hình ảnh

Chú thích

  1. ^ The Plant List (2010). Echinochloa colona. Truy cập ngày 6 tháng 6 năm 2013.

Liên kết ngoài

Bài viết chủ đề tông thực vật Paniceae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

Echinochloa colona: Brief Summary ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Echinochloa colona là một loài thực vật có hoa trong họ Hòa thảo. Loài này được (L.) Link mô tả khoa học đầu tiên năm 1833.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

光头稗 ( Chinese )

provided by wikipedia 中文维基百科
二名法 Echinochloa colona
(L.) Link, 1833

光头稗学名Echinochloa colona),又名芒稷,为禾本科稗属下的一种草本植物,高度最高可達60釐米,在中國南部濕地可見。夏、秋取其根入藥用可治水肿、腹水、咯血。

参考文献

扩展阅读

小作品圖示这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
维基百科作者和编辑

光头稗: Brief Summary ( Chinese )

provided by wikipedia 中文维基百科

光头稗(学名:Echinochloa colona),又名芒稷,为禾本科稗属下的一种草本植物,高度最高可達60釐米,在中國南部濕地可見。夏、秋取其根入藥用可治水肿、腹水、咯血。

license
cc-by-sa-3.0
copyright
维基百科作者和编辑