Erebia sudetica is a satyrine butterfly endemic to the mountains of Central and Eastern Europe. It has a highly patchy distribution at high elevations in the Massif Central (South-central France), the French and Swiss Alps, the Sudety Mountains of Poland and the Czech Republic, and the Carpathians of Romania (Kudrna 2002). The butterflies are found in alpine and subalpine meadows where the caterpillars feed on grasses (Sonderegger 1996, 2005). Several subspecies are recognized, and a series of studies have investigated the population genetics and ecology of this species (Cupedo 1996, Cuvelier & Dincă 2007, Habel et al. 2010, Haubrich & Schmitt 2007, Konvička et al. 2010, Kuras et al. 2001a,b, 2003, Schmitt 2009). Erebia sudetica was listed in Appendix II of the Bern Convention (Council of Europe 1979). Most populations are threatened due to changes in land use (Lepidopterologen-Arbeitsgruppe 1987, Sonderegger 1996, van Swaay et al. 2012, Wermeille et al. 2007).
The Sudeten ringlet (Erebia sudetica) is a species of butterfly in the family Nymphalidae. It is found in Czech Republic, Poland, Romania, France, and Switzerland. Its natural habitat is temperate grassland. It is threatened by habitat loss.
The larvae feed on various grasses. Of these, Anthoxanthum odoratum is probably the most important foodplant, but other grasses, such as Poa annua, are also used. There is one generation per year. The species passes the winter in the larval stage.[2]
The Sudeten ringlet (Erebia sudetica) is a species of butterfly in the family Nymphalidae. It is found in Czech Republic, Poland, Romania, France, and Switzerland. Its natural habitat is temperate grassland. It is threatened by habitat loss.
De karpatenbergerebia (Erebia sudetica) is een vlinder uit de onderfamilie Satyrinae, de zandoogjes en erebia's.
De voorvleugellengte van de karpatenbergerebia is 16 tot 17 millimeter. De vleugels hebben aan de bovenzijde een bruine grondkleur. Op beide vleugels bevindt zich een oranje zoomveld met zwarte puntjes.
Als waardplant gebruikt de karpatenbergerebia vooral gewoon reukgras, maar ook andere grassen. De rups overwintert.
De soort komt voor in bloemrijke graslanden op berghellingen. Natte graslanden met hoge begroeiing worden geprefereerd, maar ook op droge graslanden kan de soort voortleven. De soort is te vinden rond de boomgrens, op 1200 tot 2000 meter boven zeeniveau. De soort komt in enkele kleine los van elkaar gelegen gebieden: In Frankrijk in de Monts du Cantal en de Franse Alpen, in Midden-Zwitserland bij Grindelwald, in Roemenië met een grote populatie in de westelijke en een kleine in de zuidelijke Karpaten en in Tsjechië in de Sudeten. In Polen is de soort vermoedelijk uitgestorven.
De soort kent één jaarlijkse generatie. De vlinder vliegt in juli en augustus.
De karpatenbergerebia (Erebia sudetica) is een vlinder uit de onderfamilie Satyrinae, de zandoogjes en erebia's.
De voorvleugellengte van de karpatenbergerebia is 16 tot 17 millimeter. De vleugels hebben aan de bovenzijde een bruine grondkleur. Op beide vleugels bevindt zich een oranje zoomveld met zwarte puntjes.
Als waardplant gebruikt de karpatenbergerebia vooral gewoon reukgras, maar ook andere grassen. De rups overwintert.
De soort komt voor in bloemrijke graslanden op berghellingen. Natte graslanden met hoge begroeiing worden geprefereerd, maar ook op droge graslanden kan de soort voortleven. De soort is te vinden rond de boomgrens, op 1200 tot 2000 meter boven zeeniveau. De soort komt in enkele kleine los van elkaar gelegen gebieden: In Frankrijk in de Monts du Cantal en de Franse Alpen, in Midden-Zwitserland bij Grindelwald, in Roemenië met een grote populatie in de westelijke en een kleine in de zuidelijke Karpaten en in Tsjechië in de Sudeten. In Polen is de soort vermoedelijk uitgestorven.
De soort kent één jaarlijkse generatie. De vlinder vliegt in juli en augustus.
Górówka sudecka (kniejowiec sudecki) (Erebia sudetica) - gatunek motyla z rodziny południc. Występuje w Masywie Centralnym, zachodniej części Alp, w Sudetach oraz na pojedynczych stanowiskach w Karpatach Południowych. W Polsce spotykany w Górach Bialskich, ale nie wiadomo czy jeszcze występuje na tym terenie.
Rozpiętość skrzydeł: 28 - 33 mm. Skrzydła z wierzchu i od spodu ubarwione prawie identycznie, brunatne z rdzawymi plamkami wzdłuż zewnętrznych brzegów. Wewnątrz plamek czarne punkty.
Siedlisko ma na nasłonecznionych polanach leśnych i łąkach górskich na wysokości od 600 do 1200 m n.p.m.
W ciągu sezonu ma jedno pokolenie. Motyle latają w lipcu i sierpniu.
Liczebność w Polsce była szacowana na kilkadziesiąt osobników, obecnie trudna do potwierdzenia - prawdopodobnie motyl na tym terenie już wymarł. Zagrożeniami dla niego są sztuczne zalesianie łąk i stoków górskich, wypas owiec, masowa turystyka i kolekcjonowanie tych rzadkich motyli przez hobbystów. Gatunek objęty ochroną gatunkową ścisłą[2]. W Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt otrzymał status CR - gatunku skrajnie zagrożonego[3].
Górówka sudecka (kniejowiec sudecki) (Erebia sudetica) - gatunek motyla z rodziny południc. Występuje w Masywie Centralnym, zachodniej części Alp, w Sudetach oraz na pojedynczych stanowiskach w Karpatach Południowych. W Polsce spotykany w Górach Bialskich, ale nie wiadomo czy jeszcze występuje na tym terenie.
Rozpiętość skrzydeł: 28 - 33 mm. Skrzydła z wierzchu i od spodu ubarwione prawie identycznie, brunatne z rdzawymi plamkami wzdłuż zewnętrznych brzegów. Wewnątrz plamek czarne punkty.
Siedlisko ma na nasłonecznionych polanach leśnych i łąkach górskich na wysokości od 600 do 1200 m n.p.m.
W ciągu sezonu ma jedno pokolenie. Motyle latają w lipcu i sierpniu.
Liczebność w Polsce była szacowana na kilkadziesiąt osobników, obecnie trudna do potwierdzenia - prawdopodobnie motyl na tym terenie już wymarł. Zagrożeniami dla niego są sztuczne zalesianie łąk i stoków górskich, wypas owiec, masowa turystyka i kolekcjonowanie tych rzadkich motyli przez hobbystów. Gatunek objęty ochroną gatunkową ścisłą. W Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt otrzymał status CR - gatunku skrajnie zagrożonego.
Erebia sudetica (tên tiếng Anh: Sudeten Ringlet) là một loài bướm thuộc họ Nymphalidae. Loài này có ở Cộng hòa Séc, Pháp, Ba Lan, România, và Thụy Sĩ. Môi trường sống tự nhiên của chúng là vùng đồng cỏ ôn đới. Chúng hiện đang bị đe dọa vì mất nơi sống.
Erebia sudetica (tên tiếng Anh: Sudeten Ringlet) là một loài bướm thuộc họ Nymphalidae. Loài này có ở Cộng hòa Séc, Pháp, Ba Lan, România, và Thụy Sĩ. Môi trường sống tự nhiên của chúng là vùng đồng cỏ ôn đới. Chúng hiện đang bị đe dọa vì mất nơi sống.
Чернушка судетская[1] (лат. Erebia sudetica) — дневная бабочка из семейства бархатниц, вид рода Erebia. Длина переднего крыла 15—17 мм.
Sudetica (топонимическое) — судетская[2].
Горы Западной (Франция, Швейцария, Италия и Австрия), Центральной и Восточной Европы (горы восточной части Чехии, горы Словакии, Татры, Восточные и Южный Карпаты на территории Румынии)[1]. В Польше обитал в Бяльских горах (Судеты), где не вид отмечался после 1976 года, здесь вид, возможно, вымер. В Словакии встречается редко и локально в Татрах. В Румынии обитает в горах Восточных и Южных Карпат, на массиве Ретезат.
Бабочки населяют субальпийские и альпийские луга, реже лесные поляны на высотах 1500—2500 м.[1].
Одно поколение в год. Время лёта июле-августе. Кормовое растение гусениц — пахучеколостник (Anthoxanthum odoratum)[1] и мятлик (Poa annua)[3]. Гусеницы ведут преимущественно скрытный образ жизни. Зимуют гусеницы.
Вид включен в «Красную книгу Европейских дневных бабочек» с категорией SPEC1 — как европейский эндемик, находящиеся под глобальной угрозой исчезновения.
Чернушка судетская (лат. Erebia sudetica) — дневная бабочка из семейства бархатниц, вид рода Erebia. Длина переднего крыла 15—17 мм.