Chhek-hêng-bo̍k, La-teng hō-miâ Passeriformes, sī chiáu-lūi ê 1 ba̍k, ū chhiau-koè 110 kho, 5000 chéng, sī só͘-ū chiáu-lūi bu̍t-chéng ê poàⁿ-sò͘ í-siōng.
Chumchuqsimonlar (Passeriformes) — qushlar turkumi. 63 oilasi, 5100 ga yaqin turi maʼlum. Oʻzbekistonda 209 turi uchraydi. Ch. tanasining uz. 9,5 dan (korolyok—chittakning bir turi) — 65 sm gacha (quzgʻun). Ogʻirligi 3—4 g dan 1,1—1,6 kg gacha. Yer yuzida keng tarqalgan. 4 kenja turkum: shoxtumshuqli Ch., qichqiruvchi Ch., sayroqi Ch. va yarim sayroqi Ch.ga boʻlinadi. Shoxtumshuqli Ch. (14 tur) Afrika va Jan.Sharqiy Osiyoda tarqalgan. Qichqiruvchi Ch. (1100 tur) Jan. Amerika va Sharqiy yarim sharning tropik qismida tarqalgan. Sayroqi Ch. (qariyb 4000 tur) yer yuzining hamma joyida yashaydi. Yarim sayroki Ch. (4 tur) Avstraliyada uchraydi. Koʻpchilik Ch. daraxt va butasimon oʻsimliklarda, ayrimlari havoda, baʼzilari yerda yashaydi. Oʻtroq, koʻchib yurib va mavsumiy hayot kechiruvchi Ch. bor. Tropik va subtropik mamlakatlarda yidda ikki marta 4—6 (baʼzilari 16) ta, Avstraliyada yashovchi ayrim turlari 1 ta tuxum qoʻyadi. Koʻpchilik turlar 11—14 kun, baʼzilari 19—20 kun, ayrimlari 45 kun tuxum bosadi. Koʻpchiligi jish joʻja ochadi (qarang Jish joʻja ochuvchi qushlar); bolasi bir yoshda voyaga yetadi. Nari va modasi kattaligi, rangi, sayroqiligi (nari sayraydi) bilan birbiridan farq kiladi. Ch.ning hasharotxoʻrlari va oʻsimlikxoʻrlari mavjud. Baʼzi turlari zararkunanda hasharotlar bilan oziqlanib, qishloq xoʻjaligiga katta foyda keltiradi. Noyob turlari Tabiat va tabiiy resurslarni muhofaza qilish xalqaro ittifoqi Qizil kitobi roʻyxatiga kiritilgan.
Fîkar an jî xwendok (navê zanistî: Passeriformes), koma çûkên ku difîkînin. Li dunyê nêviyê çûkan di vê komê de ne û bi qeysî 5000 cureyên wan he ne.
Fîkar an jî xwendok (navê zanistî: Passeriformes), koma çûkên ku difîkînin. Li dunyê nêviyê çûkan di vê komê de ne û bi qeysî 5000 cureyên wan he ne.
Ijqiwen (Asuf: Ajqiw), (assaɣ usnan: Passerifores) d yiwet n tfesna tameqrant s waṭas n iylalen dgi yettwaqqen ar ɣures Azgen n telmas n iylalen s wazal n 5400 n telmas
Ijqiwen (Asuf: Ajqiw), (assaɣ usnan: Passerifores) d yiwet n tfesna tameqrant s waṭas n iylalen dgi yettwaqqen ar ɣures Azgen n telmas n iylalen s wazal n 5400 n telmas
Ordo Passeriformes utawa Manuk ocèhan iku ordho gedhé dhéwé sajeroning kelas Manuk utawa Aves ing karajan Sato kéwan utawa Animalia. Watara 5.400 spésies utawa punjul setengah gunggung total spésies manuk iku passeriformes.
Spesies manuk sajeroning ordho passeriformes duwé otot sing rumit kanggo ngatur organ suwarané lan sapérangan gedhé manuk-manuk sajeroning ordho iki duwé ukuran awak rélatif luwih cilik tinimbang manuk-manuk sajeroning ordho liyané.
De moskeftigen (Passeriformes) foarmje fierwei it grutste skift fan de fûgels (Aves). Yn dit skift hawwe sa'n 60% fan alle no-libbene fûgelsoarten in plak. De moskeftigen binne nei alle gedachten it jongste skift fan de fûgels en komme út it Oligoseen of faaks it Eoseen.
De klassifikaasje fan de moskeftigen, mei in pear fan de mear as sechtich famyljes.
De moskeftigen (Passeriformes) foarmje fierwei it grutste skift fan de fûgels (Aves). Yn dit skift hawwe sa'n 60% fan alle no-libbene fûgelsoarten in plak. De moskeftigen binne nei alle gedachten it jongste skift fan de fûgels en komme út it Oligoseen of faaks it Eoseen.
La paseriformos es un ordina multe grande de avias. Plu ca un dui de tota spesies de avias es paseriformes. On ave sirca 5400 spesies, pd sirca la duple de la varia en la ordina la plu grande de mamales, la rodentes.
Nota ce N.N sinifia "no nom."
Avias cantante
'E passarefurme songo n'ordine d'aucielle. Se truòvano nfino a 5.400 specie. Songo spisso aucielle piccerille, eccettuanno cocche eccezzione, cumme 'e cuorve ca fanno nfin''e 60 cm e cchiú 'e nu chillo 'e peso.
'E divierze famiglie 'e stu gruppo pigliano 'o nomme d''o passaro domestico. Téneno spisso 'e muscule pe' cantà assaje sviluppate e picciò ca certi varietà s'ausano spisso cumme aucielle pe' cantà.
As aus Passeriformes (nombre scientifico en latín; ditas popularment paixaros u muixons en aragonés) son a orden con més especies adintro en a clase Aves, abracando-ie la metat d'as especies coneixitas d'aus d'o planeta. O nombre d'este clado demana d'o gurrión (Passer domesticus) per estar-ie la especie més abundant.
Be s'han puesto clasificar arredol d'as 5.400 especies, que ixo ye, lo doble que no la orden de mamiferos més numerosa, os Rodentia (radedors), estando considerata la orden més numerosa d'os vertebratos.
Os paixaros gosan estar de mida chica, anque qualques especies en a familia Corvidae (que tamién be ye comprendida) fan midas importants. A suya carateristica més definidera ye de tener tres didos ta debant y un ta dezaga en os pietz, sin garra esperón (á diferencia d'as Galliformes) y d'estar capables de cantar u emitir sons diversos.
A orden de desepara en dos subordens: Passeri y Tyranni.
As antigas clasificacions s'alazetaban en a morfolochía d'o pico u en a disposición u coloración d'as plumas, asinas que quantas especies que s'agrupaban en o mesmo grupo s'han deseparato en comprobar-se que yeran pareixitos nomás que debitos a converchencias adaptativas.
Passeriformes es un ordine de Psittacopasserae.
Ang passerines (Passeriformes) ay isang magaling pagkakasunud-sunod ng mga ibon na sumasakop sa higit sa kalahati ng mga ibon species sa mundo. At minsan passerines songbirds ay karaniwang kilala bilang ibon. Ang kanilang ebolusyon tagumpay ay dahil sa iba't-ibang pakikibagay sa iba-iba at kumplikadong, mula sa kanilang kakayahan na dumapo sa mga puno, ay gumagamit ng kanilang mga kanta, ang kanilang katalinuhan o pagiging kumplikado at pagkakaiba-iba ng kanilang mga pugad.
L'òrdre dels Passeriformes es lo mai grand de la classa dels ausèls : mai de la mitat de las espècias d'ausèls son en efièch de passerats.
Autres còps apelats ausèls jocaires o ausèls cantaires (çò qu'es mens apropriat), los passeriformes son demest los vertebrats qu'an mai de succès : n'i a environ 5900 espècias, siá a pauc prèp lo doble del nombre d'espècias de l'òrdre pus vast demest los mamifèrs, los rosegaires.
Lo grop es nomenat d'aprèp lo nom latin del passerat domestic, Passer domesticus.
Solas cèrtas varietats de passeriformes son reconegudas coma domesticas per la legislacion francesa dins la lista oficiala del Ministèri de l'Environament.
Fòrça passerats son d'ausèls cantaires qu'an de muscles complèxes per contraròtlar lor sirinx; totes dobrisson lor bèc per se far noirir quand son al nis. An quatre dets, tres vèrs l'abans e un vèrs l'arrièr (lo poce).
La màger part dels passerats son de talha mendre que los ausèls dels autres òrdres.
Es basada sus de tecnicas d'ibridacion de l'ADN.
As aus Passeriformes (nombre scientifico en latín; ditas popularment paixaros u muixons en aragonés) son a orden con més especies adintro en a clase Aves, abracando-ie la metat d'as especies coneixitas d'aus d'o planeta. O nombre d'este clado demana d'o gurrión (Passer domesticus) per estar-ie la especie més abundant.
Be s'han puesto clasificar arredol d'as 5.400 especies, que ixo ye, lo doble que no la orden de mamiferos més numerosa, os Rodentia (radedors), estando considerata la orden més numerosa d'os vertebratos.
Os paixaros gosan estar de mida chica, anque qualques especies en a familia Corvidae (que tamién be ye comprendida) fan midas importants. A suya carateristica més definidera ye de tener tres didos ta debant y un ta dezaga en os pietz, sin garra esperón (á diferencia d'as Galliformes) y d'estar capables de cantar u emitir sons diversos.
L'òrdre dels Passeriformes es lo mai grand de la classa dels ausèls : mai de la mitat de las espècias d'ausèls son en efièch de passerats.
Autres còps apelats ausèls jocaires o ausèls cantaires (çò qu'es mens apropriat), los passeriformes son demest los vertebrats qu'an mai de succès : n'i a environ 5900 espècias, siá a pauc prèp lo doble del nombre d'espècias de l'òrdre pus vast demest los mamifèrs, los rosegaires.
Lo grop es nomenat d'aprèp lo nom latin del passerat domestic, Passer domesticus.
Solas cèrtas varietats de passeriformes son reconegudas coma domesticas per la legislacion francesa dins la lista oficiala del Ministèri de l'Environament.
Li passeriformi (o passeriformes) è nu granni òrdini d'aceddi. S'attròvanu circa 5.400 speci. Lu ciàulu rapprisenta n'asempiu dî tipi d'aceddi chi appartèninu a st'òrdini.
Lu nomu di stu gruppu è na palora latina chi significa pàssaru (Passer domesticus).
Tanti di sti tipi d'aceddi hannu li mùsculi cumpricati chi cci dùnanu la capacitati di cantari. Pi chissu vennu chiamati spissu: aceddi di cantu.
Li passeriformi (o passeriformes) è nu granni òrdini d'aceddi. S'attròvanu circa 5.400 speci. Lu ciàulu rapprisenta n'asempiu dî tipi d'aceddi chi appartèninu a st'òrdini.
Lu nomu di stu gruppu è na palora latina chi significa pàssaru (Passer domesticus).
A passerine is a bird o the order Passeriformes, which includes mair nor hauf o aw bird species. A notable featur o passerines is the arrangement o thair taes (three pyntin forward an ane back) which facilitates perchin. Sometimes kent as perchin birds or, less accurately, as sangbirds, the passerines form ane o the maist diverse terrestrial vertebrate orders, wi ower 5,000 identified species.[1] It haes roughly twice as mony species as the lairgest o the mammal orders, the Rodentia. It contains mair nor 110 faimilies, the seicont maist o ony order o vertebrates (efter the Perciformes).
The names "passerines" an "Passeriformes" are derived frae Passer domesticus, the scienteefic name o the eponymous species (the Hoose Sparrow) an ultimately frae the Laitin term passer for Passer sparrows an seemilar smaa birds.
A passerine is a bird o the order Passeriformes, which includes mair nor hauf o aw bird species. A notable featur o passerines is the arrangement o thair taes (three pyntin forward an ane back) which facilitates perchin. Sometimes kent as perchin birds or, less accurately, as sangbirds, the passerines form ane o the maist diverse terrestrial vertebrate orders, wi ower 5,000 identified species. It haes roughly twice as mony species as the lairgest o the mammal orders, the Rodentia. It contains mair nor 110 faimilies, the seicont maist o ony order o vertebrates (efter the Perciformes).
The names "passerines" an "Passeriformes" are derived frae Passer domesticus, the scienteefic name o the eponymous species (the Hoose Sparrow) an ultimately frae the Laitin term passer for Passer sparrows an seemilar smaa birds.
Tekst üüb Öömrang A sjongfögler (Passeriformes) san en grat order faan fögler. A miasten hiar tu det onerorder Passeri.
A sjongfögler (Passeriformes) san en grat order faan fögler. A miasten hiar tu det onerorder Passeri.
Les soverdiyîs u pasrifômes u moxhons vraiys, c' est des ptits oujheas, come li soverdea.
...
D'Spatzevullen (Passeriformes) stelle mat ongeféier 5.900 Aarten déi gréisst Uerdnung an der Klass vun de Vullen.
Si sinn am Verglach mat aner relativ kleng gerode mat enger Kierperlängt tëscht 8 cm, den Dommenek (Regulus regulus, "Wintergoldhähnchen", oder Regulus ignicapillus, "Sommergoldhähnchen"), an 120 cm, d'Famill vun de Paradäisvullen (Paradisaeidae). Si hunn all véier Fangeren, dräi no vir an een no hannen (den Domm).
Et gëtt zwou Ënneruerdnungen, d'Jäizvullen an d'Sangvullen, woubäi déi leschtgenannt déi meescht Aarte vereenegt.
D'Spatzevullen (Passeriformes) stelle mat ongeféier 5.900 Aarten déi gréisst Uerdnung an der Klass vun de Vullen.
Si sinn am Verglach mat aner relativ kleng gerode mat enger Kierperlängt tëscht 8 cm, den Dommenek (Regulus regulus, "Wintergoldhähnchen", oder Regulus ignicapillus, "Sommergoldhähnchen"), an 120 cm, d'Famill vun de Paradäisvullen (Paradisaeidae). Si hunn all véier Fangeren, dräi no vir an een no hannen (den Domm).
Et gëtt zwou Ënneruerdnungen, d'Jäizvullen an d'Sangvullen, woubäi déi leschtgenannt déi meescht Aarte vereenegt.
D Spatzevögel (Passeriformes) hai öbbe 5'700 Arte und si die grösst Ordnig in dr Klass vo de Vögel (Aves). Für alli andere Vögelordnige brucht mä hüfig dr (unwüsseschaftligi) Überbegriff Nitspatzevögel (Nonpasseriformes).
D Spatzevögel si im Vergliich zu de Verdräter vo andere Vogelfamiliene ehnder chliini Vögel. D Körperlengi goht vo acht (Goldhähnli) bis zu 120 (Paradiisvögel) Santimeter. E Hufe Spatzevögel wo in de hoche Breitegrad läbe, si Zugvögel, Standvögel findet mä drgege vor allem bi de Arte, wo in de Subtrope und Trope verbreitet si. Zu dene ghöre d Arte in de Familie vo de Leierschwänz oder au vo de Lappevögel, wo nume schlächt chönne fliege.
D Spatzevögel werde hüt in drai Unterornige untertailt[1][2][3].
Spatzevögel (Passeriformes)Maorischlüpfer (Acanthisitti)
Schreivögel (Tyranni)
Singvögel (Passeri)
D Spatzevögel (Passeriformes) hai öbbe 5'700 Arte und si die grösst Ordnig in dr Klass vo de Vögel (Aves). Für alli andere Vögelordnige brucht mä hüfig dr (unwüsseschaftligi) Überbegriff Nitspatzevögel (Nonpasseriformes).
Zaankveugel of Passeriformes zien 'n groete orde vaan veugel, boevaan ze mie es de hèlf vaan de soorte oetmake. Dao zien 5.400 levende zaankveugel besjreve. Hunne naom oontliene dees bieste aon de syrinx, 't orgaan boemèt ze geluid make. Dat geluid weurt neet altied door lui es "zaank" gedefinieerd: krejje hure ouch bij de zaankveugel.
De zaankveugel valle oeterein in twie oonderordes: Tyransveugel (Tyranni) en Echte zaankveugel (Passeri). De Tyransvogelechtege weure veural in Zuid-Amerika gevoonde.
Zaankveugel of Passeriformes zien 'n groete orde vaan veugel, boevaan ze mie es de hèlf vaan de soorte oetmake. Dao zien 5.400 levende zaankveugel besjreve. Hunne naom oontliene dees bieste aon de syrinx, 't orgaan boemèt ze geluid make. Dat geluid weurt neet altied door lui es "zaank" gedefinieerd: krejje hure ouch bij de zaankveugel.
Zangveugels (Passeriformes) zyn e grôte orde van veugels (Aves). Ze vormn 60% van al de sôortn en ze zyn verzekers de joengste orde by de veugels.
Zangveugels verschilln ip muzikoal gebied van andere veugels deur under sterk oentwikkelde syrinx, e vocoal orgoan in under luchtpuupe. Z'hen zeevn spiern vo muziek te produceern.
D'orde van zangveugels bestoat uut de volgnde families:
Zangveugels (Passeriformes) zyn e grôte orde van veugels (Aves). Ze vormn 60% van al de sôortn en ze zyn verzekers de joengste orde by de veugels.
Zangveugels verschilln ip muzikoal gebied van andere veugels deur under sterk oentwikkelde syrinx, e vocoal orgoan in under luchtpuupe. Z'hen zeevn spiern vo muziek te produceern.
Čiučoilinnut (suvikarjalakse varbuslinnut, vienankarjalakse varpuslinnut; Passeriformes) ollah suurin linduloin lahko. Sih kuuluu enämbi 5 000 luaduu (eri lähtielöis mainitah luguloi 5 100 – 5 700), libo enämbi ku puolet kaikis muailman linduluadulois.
Passeriformes dahjege Šilljocihcelottit leat stuorámus loddečearda, masa gullá badjel 5000 šlája.
Stuorámus oassi šlájain leat hui unnit. Loddegonagas lea unnimus ja gáranas stuorimus.
Muhtun šiljjocihcelottečearddat ja daid šlájat.
H=Hárvenaš, HH=Hui hárvenaš
Passeriformes dahjege Šilljocihcelottit leat stuorámus loddečearda, masa gullá badjel 5000 šlája.
Stuorámus oassi šlájain leat hui unnit. Loddegonagas lea unnimus ja gáranas stuorimus.
Τα στρουθιόμορφα (passeriformes) είναι τάξη πτηνών που περιλαμβάνει πάνω από τα μισά είδη πουλιών, περίπου 5.000 είδη. Περιλαμβάνει 110 οικογένειες πτηνών, και με αυτό τον αριθμό έρχεται δεύτερη σε μέγεθος από όλες τις άλλες τάξεις των τετραπόδων (πρώτη έρχεται η τάξη των φολιδωτών). Μόνο τα περκόμορφα περιλαμβάνουν περισσότερες οικογένειες. Τα μέλη της λέγονται πασσερίνες. Το όνομα προέρχεται από το «Στρούθιο το κοινό» (Passer domesticus), το επιστημονικό όνομα του οποίου είναι σπιτοσπουργίτης.
Η τάξη χωρίζεται σε τρεις υποτάξεις, τους Τυράννους (υποωδικά), τα Στρούθια (ωδικά πτηνά) και τους Ακανθισίττες. Τα ωδικά έχουν το καλύτερο έλεγχο των μυών της σύριγγας απ' όλα τα πουλιά, και παράγουν ένα ευρύ φάσμα τραγουδιών και άλλων φωνητικών (αν και μερικά από αυτά, όπως τα κοράκια, δεν βγάζουν ήχο μουσικό για τον άνθρωπο). Μερικά, όπως το αποδημητικό πτηνό της Αυστραλίας, είναι επιτυχημένοι μιμητές. Οι Ακανθισιττίδες, ή τρωγλοδύτες της Νέας Ζηλανδίας, είναι μικροσκοπικά πουλιά που περιορίζονται στη Νέα Ζηλανδία, τουλάχιστον στη σύγχρονη εποχή. Είχαν για πολύ καιρό τοποθετηθεί στα Στρουθία. Η ταξινομική θέση τους είναι αβέβαιη, αν και φαίνεται να αποτελούν μια ξεχωριστή και πολύ αρχαία ομάδα.
Τα περισσότερα στρουθιόμορφα είναι μικρότερα από τα χαρακτηριστικά μέλη άλλων τάξεων πτηνών. Το βαρύτερο και συνολικά μεγαλύτερο στρουθιόμορφο είναι το κοράκι με παχύ ράμφος και οι μεγαλύτερες φυλές του κοινού κορακιού, όπου το καθένα ζυγίζει πάνω από 1,5 κιλό κι έχει μέγεθος 70 εκατοστά. Μερικά πουλιά του παραδείσου, με μήκος 110 εκατοστά λόγω της πολύ μακριάς ουράς, είναι συνολικά μακρύτερα. Το μικρότερο των στρουθιόμορφων είναι ο πυγμαίος τύραννος με τη μικρή ουρά, με μήκος 6,5 εκατοστά και 4,2 γραμμάρια βάρος.
Το πόδι ενός στρουθιόμορφου έχει τρία δάχτυλα στραμμένα προς τα εμπρός και ένα δάχτυλο του ποδιού προς τα πίσω. Αυτό ονομάζεται ανισοδάκτυλη ρύθμιση. Η ρύθμιση αυτή δίνει τη δυνατότητα στα στρουθιόμορφα πουλιά να κουρνιάζουν πάνω σε κάθετες επιφάνειες, όπως δέντρα και βράχια. Τα δάχτυλα δεν έχουν πλέγμα ή αρθρώσεις, αλλά σε ορισμένα είδη (cotinga) το δεύτερο και το τρίτο δάχτυλο είναι ενωμένα στο πρώτο τριτημόριο. Το πίσω δάχτυλο ενώνεται στο πόδι στο ίδιο επίπεδο με το μπροστινό μέρος των ποδιών. Σε άλλες τάξεις πουλιών η ρύθμιση των δακτύλων είναι διαφορετική. Ο μυς των ποδιών των στρουθιόμορφων πουλιών διαθέτει μια ειδική προσαρμογή για κούρνιασμα. Ο τένοντας σφίγγει αυτόματα και γίνεται σκληρός μόλις το πόδι του πουλιού διπλωθεί. Έτσι το πόδι συστρέφεται και ακινητοποιείται μόλις το πουλί αρπάξει το κλαδί του δέντρου. Αυτό δίνει τη δυνατότητα στα στρουθιόμορφα να κοιμούνται, ενώ κουρνιάζουν χωρίς να πέφτουν, κάτι ιδιαίτερα χρήσιμο για στρουθιόμορφα πουλιά που αναπτύσσουν νυχτερινό τρόπο ζωής.
Τα περισσότερα στρουθιόμορφα πουλιά αναπτύσσουν δώδεκα φτερά στην ουρά, αν και το αποδημητικό πτηνό της Αυστραλίας έχει δεκαέξι. Ορισμένα είδη στρουθιόμορφων έχουν δύσκαμπτα φτερά στην ουρά, τα οποία βοηθούν τα πουλιά να ισορροπούν όταν κουρνιάζουν σε κάθετες επιφάνειες.
Οι νεοσσοί των στρουθιόμορφων είναι τυφλοί, χωρίς φτερά και αβοήθητοι, όταν εκκολάπτονται από τα αβγά τους. Επομένως οι νεοσσοί χρειάζονται άφθονη γονική φροντίδα. Τα περισσότερα στρουθιόμορφα κάνουν χρωματιστά αβγά, σε αντίθεση με τα μη στρουθιόμορφα, τα περισσότερα από τα οποία γεννούν λευκά, εκτός από κάποια που φωλιάζουν στο έδαφος όπως τα χαραδριόμορφα, όπου το καμουφλάζ είναι απαραίτητο, και μερικοί παρασιτικοί κούκοι, οι οποίοι ταιριάζουν με το αβγό των στρουθιόμορφων που τα κλωσούν.
Τα στρουθιόμορφα (passeriformes) είναι τάξη πτηνών που περιλαμβάνει πάνω από τα μισά είδη πουλιών, περίπου 5.000 είδη. Περιλαμβάνει 110 οικογένειες πτηνών, και με αυτό τον αριθμό έρχεται δεύτερη σε μέγεθος από όλες τις άλλες τάξεις των τετραπόδων (πρώτη έρχεται η τάξη των φολιδωτών). Μόνο τα περκόμορφα περιλαμβάνουν περισσότερες οικογένειες. Τα μέλη της λέγονται πασσερίνες. Το όνομα προέρχεται από το «Στρούθιο το κοινό» (Passer domesticus), το επιστημονικό όνομα του οποίου είναι σπιτοσπουργίτης.
Вераб’інападобныя (па-лацінску: Passeriformes) — самы вялікі атрад клясы птушак (Aves), налічвае каля 5300 відаў. Сукупнасьць усіх іншых атрадаў птушак аб’ядноўваюць таксама пад ненавуковай назвай невераб’інападобныя (Nonpasseriformes).
Вераб’іныя ў параўнаньні з прадстаўнікамі іншых сямействаў адносна невялікія птушкі. Даўжыня цела вар’юе ад 8 (каралёк) да 120 (райская птушка) сантымэтраў. Большасьць птушак з атраду вераб’інападобных зьяўляюцца пералётнымі; толькі некаторыя зь іх вядуць аселы лад жыцьця.
Сямействы:
— сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
Вераб’інападобныя (па-лацінску: Passeriformes) — самы вялікі атрад клясы птушак (Aves), налічвае каля 5300 відаў. Сукупнасьць усіх іншых атрадаў птушак аб’ядноўваюць таксама пад ненавуковай назвай невераб’інападобныя (Nonpasseriformes).
Врапчевидните или врапчарки (науч. Passeriformes) — ред на птици во кој се наоѓаат речиси повеќе од половина од сите видови на птици. Врапчевидните птици се едни од најразнообразните копнени редови на ’рбетници: тие се двапати поразнообразни од најголемиот цицачки ред — глодарите.
Името Passeriformes е изведено од Passer domesticus, научно име за типскиот вид - градското врапче, како и од латинскиот поим „passer“ кој се однесува на вистинските врапчиња и сличните помали птици.
Многу врапчевидни птици се песнопојки и имаат сложени мускули со помош на кои го контролираат долниот грклан (syrinx) во кој се наоѓа звучниот апарат. Како млади, повеќето врапчевидни птици се зависни за храна од своите родители.
Редот е поделен на три подреда: Tyranni (субосцини), Passeri (осцини) и основниот Acanthisitti. Осцините покажуваат најдобра контрола врз мускулите од нивниот долен грклан, произведувајќи широк спектар на песни и други вокализации (иако некои од нив како враните не звучат музикално за луѓето); некои како лироопашките се целосни имитатори. Акантиситидите, односно претставниците од семејството Acanthisittidae се малечки птици ограничени во Нов Зеланд (барем во денешно време). Тие долго време се сметале за дел од Passeri, но нивната систематска положба е нејасна, иако по сè изгледа дека се одделна и многу стара група.
Повеќето врапчевидни се помали од типичните членови на другите редови на птици. Најтешката и најголемата врапчевидна птица е Corvus crassirostris, додека некои обични гаврани (Corvus corax) се блиски по големина со неа. Лироопашките (Menura sp.) и многу рајски птици (сем. Paradisaeidae) се подолги. Некои од најмалите врапчевидни се пигмејските тиранти (Myiornis sp.).
Стапалото на врапчевидните има три прсти насочени нанапред и еден прст насочен наназад. Овој распоред на прсти е познат како анизодактилен. Тој им овозможува на врапчевидните птици да стојат стабилно на вертикални површини (дрвја, карпи и сл.). Прстите се одделни, но кај некои котинги (сем. Cotingidae) вториот и третиот прст се споени на нивната базална третина. Задниот прст се зглобува за нозете на исто ниво како и предните прсти. Кај другите редови на птици, распоредот на прстите е друг. Ножните мускули на врапчевидните птици автоматски се стегаат и стануваат несовитливи (тврди) кога врапчевидната птица губи контрола на гранката на која стои. Ова им овозможува да спијат додека се држат за површините без притоа да паднат. Ова е особено значајно за врапчевидните кои развиле ноќен начин на живот[1].
Сите врапчевидни развиваат дванаесет опашни пердуви. Одредени видови имаат несовитливи опашни пердуви, кои еволуирале за да и помогнат на птицата да ја одржи рамнотежата кога стои на вертикални површини.
Пилињата на врапчевидните се слепи, немаат пердуви и се беспомошни кога ќе се испилат од јајцата. Затоа на нив им е потребна родителска грижа. Повеќето врапчевидни несат обоени јајца, за разлика од не-врапчевидните, чии јајца се бели, освен кај некои групи кои несат на земја (како бекасовите и козодоите) и за кои е потребна камуфлажа. Исклучок се и некои паразитски кукавици, чии јајца се иста боја како оние на домаќинот - врапчевидна птица.
Еволуцијата и врските меѓу семејствата на врапчевидните птици биле мошне нејасни сè до околу крајот на 20-от век. Многу семејства биле групирани заедно врз основа на морфолошките сличности за кои денес се верува дека се резултат на конвергентна еволуција, а не на блиско генетско сродство. На пример, претставниците од Troglodytidae од северната хемисфера, тие од Австралија и тие од Нов Зеланд се многу слични и се однесуваат на сличен начин, но сепак припаѓаат на три мошне оддалечени гранки на семејното дрво на врапчевидните птици.
Потребни се уште многу истражувања, но напредокот во молекуларната биологија и подобрената палеобиогеографска методологија постепено откриваат една појасна слика за потеклото и еволуцијата на врапчевидните. Денес се смета дека првите врапчевидни еволуирале на Гондвана во одреден период од палеогенот, можеби за време на доцниот палеоцен пред околу 60-55 милиони години. Главната поделба била меѓу Tyranni, Passeri, Eurylaimides и Acanthisittidae, од кои претставниците на последното семејство дивергирале за кратко време (најмногу за неколку милиони години).
Малку подоцна се случила голема адаптивна радијација на форми надвор од Австралија и Нова Гвинеја, и тоа на Passeri или птиците-песнопојки. Една од големите гранки (кладови) на врапчевидни се појавила подоцна како сестринска група на основните еволутивни линии и корвоидите ("Parvorder Corvida"), или поверојатно како нивна подгрупа, а се проширила длабоко во Евроазија и Африка каде имало нова радијација на нови линии. Ова довело до појавување на три поголеми врапчевидни линии со околу 4000 видови, кои како додаток на корвоидниот разгранок (клад) и бројните помали линии го сочинуваат денешниот диверзитет на песнопојките. Постоело големо биогеографско мешање, при што северните форми се вратиле на југ, јужните се придвижиле кон север итн.
Остеологијата на врапчевидните птици, особено на коските од екстремитетите, е од големо дијагностичко значење[2]. Меѓутоа, најраните фосилни податоци се оскудни бидејќи првите врапчевидни птици биле големи колку денешните најмали рецентни претставници од овој ред, при што нивните деликатни коски не се сочувале. Примероците од Музејот на Квинсленд означени како F20688 (кој всушност е карпометакарпус) и F24685 (тибиотарзус) од Мургон, Квинсленд се фосилни коскени фрагменти за кои се знае дека се од врапчевидни. Тие претставуваат ковчиња од два вида со приближна должина од 10 и 20 cm, соодветно, и докажуваат дека врапчевидните птици пред околу 55 милиони години (можеби во раниот еоцен) јасно се разликувале од останатите[3]. Една многу слична група (Zygodactylidae, именувана по зигодактилниот начин на стоење на вертикални површини) се издигнала независно во речиси исто време - и веројатно од блиски претци - на копното кое граничело со северниот Атлантик (кое тогаш било само две третини од неговата денешна широчина).
Сè до откривањето на австралиските фосили се верувало дека Palaeospiza bella од доцниот еоцен (пред околу 35 милиони години) бил најстар познат фосил на врапчевидна птица. Но, тој денес се смета за не-врапчевиден фосил сместен во групата на т.н. блиски врапчевидни птици.
Најновите фосилни наоди од врапчевидни потекнуваат од Нов Зеланд (дистален десен тарзометатарзус од птица голема колку денешната туи и неколку коски од барем еден вид на птица голема колку рецентната Philesturnus carunculatus ). Тие датираат од раниот до средниот миоцен (пред околу 19-16 милиони години)[4].
Денешното познавање за врските меѓу рецентните врапчевидни птици укажува на тоа дека последниот заеднички предок на сите живи Passeriformes била мала шумска птица со сивкасто обојување, веројатно со забележителен полов диморфизам. Оваа последна наведена особина по сè изгледа дека се изгубила и повторно еволуирала неколку пати кај песнопојките, судејќи од нејзината распространетост меѓу рецентните линии: заедничкиот предок на Passerida, на пример, бил речиси сигурно помалку диморфичен, земајќи предвид дека оваа особина е мошне ретка кај основните линии на Passerida, но многу честа кај најмладиот врапчевиден разгранок - Passeroidea. Од друга страна, меѓу најосновните Passeri постојат голем број на силно диморфни линии (како мошне старото семејство Menuridae и некои видови од Meliphagoidea и Corvoidea). Половиот диморфизам не е толку изразен кај сем. Acanthisittidae, но е чест кај некои субосцини како што се оние од сем. Pipridae и Cotingidae.
Врапчевидните или врапчарки (науч. Passeriformes) — ред на птици во кој се наоѓаат речиси повеќе од половина од сите видови на птици. Врапчевидните птици се едни од најразнообразните копнени редови на ’рбетници: тие се двапати поразнообразни од најголемиот цицачки ред — глодарите.
Името Passeriformes е изведено од Passer domesticus, научно име за типскиот вид - градското врапче, како и од латинскиот поим „passer“ кој се однесува на вистинските врапчиња и сличните помали птици.
Таранчы сымалдар (лат. Passeriformes, L. 1758) – куштардын чоң түркүмү. Сырткы түзүлүшү, жашоо шарттары жана азыктануусу, (азыгын табуу жолу боюнча) бир топ айырмаланышат. Көбүнчө майда жана орточо чоңдуктагы канаттуулар. Көпчүлүгүнүн эркеги ургаачысынан чоңураак болот. Түсү боюнча жыныс диморфизми ачык байкалат. Даракта, бадалда тиричилигин өткөрүүгө ыңгайланган. Кайсы бири жер үстүнө же болбосо аска-зоодо жашоого экинчи ирет өткөн деген божомол бар. Кээ бирлери азыгын суудан табат. 5 миңден ашык түрлөрү, 4 түркүмчөсү бар: мүйүз тумшуктар, тирандар, жөнөкөй жана сайроочу Т. кеңири таралган космополиттер (Антарктидада жана кээ бир океандык аралдарда гана жок). Тропик токойлордо өзгөчө өтө көп санда болушат. КМШда 300гө жакын түрү уялайт. Кадимки сайроочу чымчыктардын эң эле негизги тукумдары: чабалекейлер (Hirundinidae), чымынчылар (Murcicapidae), борбаштар (Laniidae), кузгун-каргалар (Corvidae) – кузгун, карга, сагызган, үрпөк таандар, кызыл тумшук, көк моюн таан, чөкө таан жана башка, кашка чымчыктар (Laniidae), жылкычы чымчыктар (Motacilidae), торгойлор (alandida). Бардыгы моногамдар. Жумурткасын ургаачысы жана эркеги басып чыгарышат жана балапандарын багышат.
Т-га чебердик, кылдаттык менен курган уялар мүнөздүү, бул жагынан кээ бир түрлөр өзгөчө (мисалы, куркулдайлар, турумтайлар, өрмөкчүлдөр жана башка) уясын курган жерлер ар түрдүү. Көп түрү уясын жерге, башкалары ийинде, таштын үстүнө жана аска жаракаларында уялашат, көбү дарак бутагына жана көңдөйүнө, имараттарга (мисалы, чабалекейлер) уялашат.
Т-дын жумурткалары анча чоң эмес, дайыма ала-була, кызыл-тазыл, бирок кээ бир көңдөйлөргө уялаган түрлөрдүн жумурткасы бир түстө болот. Көбү 4–6, ал эми кашка чымчыктардын кээ бир түрлөрү - 15–16га чейин жумуртка тууйт. Көпчүлүк түрлөрү бир жылда эки жолу тууйт. Чанда бир жерге үч жолу уялайт.
Т. адатта бардык жумурткаларын туугандан кийин баса баштайт. Көбүнүн жумуртка басуу узактыгы 11–14 күн, бирок кузгун 19–20 күн басат. Балапандары тез чоңоёт. Жерге уялаган түрлөрдүн балапандары 10–11 күндөн кийин уясын таштайт. Ал эми көңдөйдө жана ийинде уялоочулардын балапандары кечирээк учуп чыгат.
Т. ар түрдүү азыктанат. Айрымдары (карга-кузгун, чаар карга, таан, сагызган жана башка) тандабай азыктанышат, башкалары өсүмдүк менен азыктанат да, балапандарына гана курт-кумурскаларды берет. Көпчүлүгү курт-кумурска жечүлөр, ошондуктан – пайдалуу канаттуулар. Көпчүлүгү отурукташкан, көбү келгин куштар болуп саналат.
ЖКЭСтин Кызыл китебине (84 түрү жана 66 түрлөрү), Кыргызстандын Кызыл Китебине 1 түрү – узун куйрук чымынчы – катталган.
Таранчы сымалдар (лат. Passeriformes, L. 1758) – куштардын чоң түркүмү. Сырткы түзүлүшү, жашоо шарттары жана азыктануусу, (азыгын табуу жолу боюнча) бир топ айырмаланышат. Көбүнчө майда жана орточо чоңдуктагы канаттуулар. Көпчүлүгүнүн эркеги ургаачысынан чоңураак болот. Түсү боюнча жыныс диморфизми ачык байкалат. Даракта, бадалда тиричилигин өткөрүүгө ыңгайланган. Кайсы бири жер үстүнө же болбосо аска-зоодо жашоого экинчи ирет өткөн деген божомол бар. Кээ бирлери азыгын суудан табат. 5 миңден ашык түрлөрү, 4 түркүмчөсү бар: мүйүз тумшуктар, тирандар, жөнөкөй жана сайроочу Т. кеңири таралган космополиттер (Антарктидада жана кээ бир океандык аралдарда гана жок). Тропик токойлордо өзгөчө өтө көп санда болушат. КМШда 300гө жакын түрү уялайт. Кадимки сайроочу чымчыктардын эң эле негизги тукумдары: чабалекейлер (Hirundinidae), чымынчылар (Murcicapidae), борбаштар (Laniidae), кузгун-каргалар (Corvidae) – кузгун, карга, сагызган, үрпөк таандар, кызыл тумшук, көк моюн таан, чөкө таан жана башка, кашка чымчыктар (Laniidae), жылкычы чымчыктар (Motacilidae), торгойлор (alandida). Бардыгы моногамдар. Жумурткасын ургаачысы жана эркеги басып чыгарышат жана балапандарын багышат.
Т-га чебердик, кылдаттык менен курган уялар мүнөздүү, бул жагынан кээ бир түрлөр өзгөчө (мисалы, куркулдайлар, турумтайлар, өрмөкчүлдөр жана башка) уясын курган жерлер ар түрдүү. Көп түрү уясын жерге, башкалары ийинде, таштын үстүнө жана аска жаракаларында уялашат, көбү дарак бутагына жана көңдөйүнө, имараттарга (мисалы, чабалекейлер) уялашат.
Т-дын жумурткалары анча чоң эмес, дайыма ала-була, кызыл-тазыл, бирок кээ бир көңдөйлөргө уялаган түрлөрдүн жумурткасы бир түстө болот. Көбү 4–6, ал эми кашка чымчыктардын кээ бир түрлөрү - 15–16га чейин жумуртка тууйт. Көпчүлүк түрлөрү бир жылда эки жолу тууйт. Чанда бир жерге үч жолу уялайт.
Т. адатта бардык жумурткаларын туугандан кийин баса баштайт. Көбүнүн жумуртка басуу узактыгы 11–14 күн, бирок кузгун 19–20 күн басат. Балапандары тез чоңоёт. Жерге уялаган түрлөрдүн балапандары 10–11 күндөн кийин уясын таштайт. Ал эми көңдөйдө жана ийинде уялоочулардын балапандары кечирээк учуп чыгат.
Т. ар түрдүү азыктанат. Айрымдары (карга-кузгун, чаар карга, таан, сагызган жана башка) тандабай азыктанышат, башкалары өсүмдүк менен азыктанат да, балапандарына гана курт-кумурскаларды берет. Көпчүлүгү курт-кумурска жечүлөр, ошондуктан – пайдалуу канаттуулар. Көпчүлүгү отурукташкан, көбү келгин куштар болуп саналат.
ЖКЭСтин Кызыл китебине (84 түрү жана 66 түрлөрү), Кыргызстандын Кызыл Китебине 1 түрү – узун куйрук чымынчы – катталган.
Унэбзу теплъэ хэкӀыгъуэр (лат-бз. Passeriformes) — къызэщӀеубыдэ лъэпкъ, лӀэужьыгъуэ куэд дыдэ.
Хьисэп къызэращӀамкӀэ, щӀыгум къуалэбзу лӀэужьыгъуэ тетым и процент 63 унэбзу хэкӀыгъуэщ, дэни уащыпэщӀэхуэнущ, Антарктидэм къинэмыщӀауэ. Я нэхъыбэр жьгъейщ, курытхэри яхэтщ, г. 3-4-м къыщыщӀэдзауэ 1,100-1,600-рэм нэс къашэч.
Унэбзу хэкӀыгъуэхэр моногамнэщ, хьэӀулэщӀхэщ. Шырхэр джэдыкӀэм къопщ цыншэу, я нэхэр къэмыпщӀауэ. МахуипщӀ хуэдизкӀэ ягъашхэ, апщӀондэхункӀэ цы къатокӀэри абгъуэм къолъэтыкӀ. Къуаргъым къинэмыщӀа, адрей унэбзу хэкӀыгъуэ лӀэужьыгъуэхэм кӀэцӀын яублэ илъэс нэбжым иту. Къуаргъхэм — илъэситӀым. Илъэсым зэщ цы зэрапхъыжыр. Ӏусыр хуабжу зэщымыщщ.
ХэкӀыгъуэм къызэщӀеубыдэ лӀэужьыгъуэ 5,100-рэ, лъэпкъ 66-рэу, хэкӀыгъуэ къуэдзэ плӀыуэ гуэшыжауэ. Ищхъэрэ Къаукъазым икум узщыхуэзэ унэбзу хэкӀыгъуэ лӀэужьыгъуэхэм ятеухуащ орнитолог Молэмусэ Хьэжмурат и лэжьыгъэ щхьэхуэ.
Унэбзу теплъэ хэкӀыгъуэр (лат-бз. Passeriformes) — къызэщӀеубыдэ лъэпкъ, лӀэужьыгъуэ куэд дыдэ.
Хьисэп къызэращӀамкӀэ, щӀыгум къуалэбзу лӀэужьыгъуэ тетым и процент 63 унэбзу хэкӀыгъуэщ, дэни уащыпэщӀэхуэнущ, Антарктидэм къинэмыщӀауэ. Я нэхъыбэр жьгъейщ, курытхэри яхэтщ, г. 3-4-м къыщыщӀэдзауэ 1,100-1,600-рэм нэс къашэч.
Унэбзу хэкӀыгъуэхэр моногамнэщ, хьэӀулэщӀхэщ. Шырхэр джэдыкӀэм къопщ цыншэу, я нэхэр къэмыпщӀауэ. МахуипщӀ хуэдизкӀэ ягъашхэ, апщӀондэхункӀэ цы къатокӀэри абгъуэм къолъэтыкӀ. Къуаргъым къинэмыщӀа, адрей унэбзу хэкӀыгъуэ лӀэужьыгъуэхэм кӀэцӀын яублэ илъэс нэбжым иту. Къуаргъхэм — илъэситӀым. Илъэсым зэщ цы зэрапхъыжыр. Ӏусыр хуабжу зэщымыщщ.
ХэкӀыгъуэм къызэщӀеубыдэ лӀэужьыгъуэ 5,100-рэ, лъэпкъ 66-рэу, хэкӀыгъуэ къуэдзэ плӀыуэ гуэшыжауэ. Ищхъэрэ Къаукъазым икум узщыхуэзэ унэбзу хэкӀыгъуэ лӀэужьыгъуэхэм ятеухуащ орнитолог Молэмусэ Хьэжмурат и лэжьыгъэ щхьэхуэ.
Чыпчыксыманнар отряды (лат. Passeriformes L., 1758[1][2][…]) - төрләр саны ягыннан иң күп санлы отряд. Бүгенге көндә оттрядта 5 меңнән артык төр исәпләнә, бу- дөньяда фаунасындагы барлык кошларның 60% тәшкил итә. Чыпчыксыманнарның вәкилләре зур түгел. Башлары кечкенә. Томшык формасы күптөрле, түбәнге очлыклары 4 бармаклы. Бармак очларында үткен тырнаклары бар. Урманда, агачларда һәм куакларда яшиләр, ачык урыннарда- далаларда, кеше торагында якын урыннарда очрыйлар. Ата затлар ана затларга караганда эрерәк. Уртача поясларда яшәүче кошлар күчмә, тропик илләрдә яшәүчеләре утрак, кайчак күчеп йөрүче.
Каурыйлары каты, канатлары уртача озынлыкта. Ата затлар ана затларга караганда ачыкрак төстә. Ләкин купшыл, күкшә, саескан, урман тургае, камыш чыпчыгы һәм тагын кайбер кошларда ата һәм ана затларның төсләре бертөрле диярлек. Сыерчыклар, песнәкләр, нарат чыпчыклары, чебенче кошлар,чәберчекләр үрчү чорында парлашалар. Алар үрчү чорында билгеле бер оя территорияләендә урнашалар. Ал сыерчыклар, яр һәм шүһәр карлыгачлары, кара каргалар, чыпчыклар, миләш чыпчыклары колонияләр булып оялыйлар. Отрядта төрле азык белән тукланучы кошлар да бар. Козгын, ала карга, кара карга, саесканнар тычкансыман кимерүчеләрне, бакаларны, хәтта вак кошларның йомыркаларын һәм кошчыкларын да ашыйлар. Бөртек белән тукланучы кайбер кошлар, культуралы үсемлекләрнең орлыкларын ашап, кешехуҗалыгына сизелерлек зыян китерәләр.
Чыпчыксыманнар отряды (лат. Passeriformes L., 1758[…]) - төрләр саны ягыннан иң күп санлы отряд. Бүгенге көндә оттрядта 5 меңнән артык төр исәпләнә, бу- дөньяда фаунасындагы барлык кошларның 60% тәшкил итә. Чыпчыксыманнарның вәкилләре зур түгел. Башлары кечкенә. Томшык формасы күптөрле, түбәнге очлыклары 4 бармаклы. Бармак очларында үткен тырнаклары бар. Урманда, агачларда һәм куакларда яшиләр, ачык урыннарда- далаларда, кеше торагында якын урыннарда очрыйлар. Ата затлар ана затларга караганда эрерәк. Уртача поясларда яшәүче кошлар күчмә, тропик илләрдә яшәүчеләре утрак, кайчак күчеп йөрүче.
Каурыйлары каты, канатлары уртача озынлыкта. Ата затлар ана затларга караганда ачыкрак төстә. Ләкин купшыл, күкшә, саескан, урман тургае, камыш чыпчыгы һәм тагын кайбер кошларда ата һәм ана затларның төсләре бертөрле диярлек. Сыерчыклар, песнәкләр, нарат чыпчыклары, чебенче кошлар,чәберчекләр үрчү чорында парлашалар. Алар үрчү чорында билгеле бер оя территорияләендә урнашалар. Ал сыерчыклар, яр һәм шүһәр карлыгачлары, кара каргалар, чыпчыклар, миләш чыпчыклары колонияләр булып оялыйлар. Отрядта төрле азык белән тукланучы кошлар да бар. Козгын, ала карга, кара карга, саесканнар тычкансыман кимерүчеләрне, бакаларны, хәтта вак кошларның йомыркаларын һәм кошчыкларын да ашыйлар. Бөртек белән тукланучы кайбер кошлар, культуралы үсемлекләрнең орлыкларын ашап, кешехуҗалыгына сизелерлек зыян китерәләр.
पैसराइन अइसन चिरई सभ के कहल जाला जवन पैसरीफॉर्म्स नानाव के कुल खानदान के होखे लीं। एह पैसराइन के अंदर चिरई सभ के लगभग आधा प्रजाति सभ आ जालिन। इन्हन के एगो प्रमुख पहिचान इन के पंजा होला जवना में तीन गो हिस्सा आगे की ओर आ एगो पाछे के ओर होला। अबके एह समूह के 5,000 ले प्रजातिन जे पहिचान हो चुकल बाटे।[1]
अंगरेजी नाँव "passerine" आ "Passeriformes" बैज्ञानिक नाँव Passer domesticus से लिहल गइल बाटे जवन गौरइया के बैज्ञानिक नाँव हवे आ खुद लातीनी भाषा के passer से लिहल हवे जवना के अर्थ गौरइया या एकरे नियर चिरई होला।
पैसराइन अइसन चिरई सभ के कहल जाला जवन पैसरीफॉर्म्स नानाव के कुल खानदान के होखे लीं। एह पैसराइन के अंदर चिरई सभ के लगभग आधा प्रजाति सभ आ जालिन। इन्हन के एगो प्रमुख पहिचान इन के पंजा होला जवना में तीन गो हिस्सा आगे की ओर आ एगो पाछे के ओर होला। अबके एह समूह के 5,000 ले प्रजातिन जे पहिचान हो चुकल बाटे।
अंगरेजी नाँव "passerine" आ "Passeriformes" बैज्ञानिक नाँव Passer domesticus से लिहल गइल बाटे जवन गौरइया के बैज्ञानिक नाँव हवे आ खुद लातीनी भाषा के passer से लिहल हवे जवना के अर्थ गौरइया या एकरे नियर चिरई होला।
पासरीफ़ोर्मीज़ (Passeriformes) पक्षियों का एक जीववैज्ञानिक गण है जिसमें सभी ज्ञात पक्षी जातियों की लगभग ५०% जातियाँ शामिल हैं। इन पक्षियों की विशेषता यह है कि इनके पाँव के तीन पंजे आगे की ओर और एक पंजा पीछे की ओर सज्जित होता है। इस से वे किसी टहनी या अन्य पतली वस्तु को आसानी से जकड़कर उसपर संतुलित प्रकार से देर तक बैठने में सक्षम हैं। यह कशेरुक (रीढ़दार) प्राणियों के सबसे विविध जीववैज्ञानिक गणों में से एक है। पासरीफ़ोर्मीज़ की ५,००० से भी अधिक जातियाँ हैं और चौपाये प्राणियों में केवल सरिसृपों के स्क्वमाटा गण में ही इस से अधिक जातियाँ पाई जाती हैं।[1][2][3][4]
पासरीफ़ोर्मीज़ (Passeriformes) पक्षियों का एक जीववैज्ञानिक गण है जिसमें सभी ज्ञात पक्षी जातियों की लगभग ५०% जातियाँ शामिल हैं। इन पक्षियों की विशेषता यह है कि इनके पाँव के तीन पंजे आगे की ओर और एक पंजा पीछे की ओर सज्जित होता है। इस से वे किसी टहनी या अन्य पतली वस्तु को आसानी से जकड़कर उसपर संतुलित प्रकार से देर तक बैठने में सक्षम हैं। यह कशेरुक (रीढ़दार) प्राणियों के सबसे विविध जीववैज्ञानिक गणों में से एक है। पासरीफ़ोर्मीज़ की ५,००० से भी अधिक जातियाँ हैं और चौपाये प्राणियों में केवल सरिसृपों के स्क्वमाटा गण में ही इस से अधिक जातियाँ पाई जाती हैं।
ਚਿੜੀਆਂ ਪੰਛੀਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਵਿੱਚ ਅੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪੰਛੀ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗਾਉਣ ਵਾਲੇ ਪੰਛੀ ਵੀ ਕਹਿ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਚਿੜੀਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਖ਼ਾਸੀਅਤ ਇਸ ਦੇ ਪਹੁੰਚਿਆਂ ਦਾ ਨਮੂਨਾ ਹੈ (ਤਿੰਨ ਉਂਗਲਾਂ ਅੱਗੇ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਨੂੰ ਪਿਛਾਂਹ ਵੱਲ)। ਇਸ ਵਿੱਚ 5000 ਤੋਂ ਵੱਧ ਪੰਛੀ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਹਨ[1] ਅਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ 110 ਦੇ ਨੇੜੇ ਕੁੱਲ ਹਨ।
குருவி (passerine) என்ற சொல் Passeriformes என்ற வரிசையிலுள்ள எந்த ஒரு பறவையையும் குறிக்கும் சொல்லாகும். உயிர்வாழும் அனைத்து பறவை இனங்களில் பாதிக்கும் மேற்பட்டவை இதன் கீழ்தான் வருகின்றன.[1] பறவையினத்தின் மற்ற வரிசைகளிலிருந்து குருவிகள் அவற்றின் கால்விரல்கள் அமைப்பின் மூலம் வேறுபடுகின்றன. இவ்வரிசையின் பறவைகளில் மூன்று விரல்கள் முன்னோக்கியும் மற்றும் ஒரு விரல் பின்னோக்கியும் உள்ளது. இது இறுகப்பற்றி உட்காருவதற்குப் பயன்படுகிறது.
குருவி (passerine) என்ற சொல் Passeriformes என்ற வரிசையிலுள்ள எந்த ஒரு பறவையையும் குறிக்கும் சொல்லாகும். உயிர்வாழும் அனைத்து பறவை இனங்களில் பாதிக்கும் மேற்பட்டவை இதன் கீழ்தான் வருகின்றன. பறவையினத்தின் மற்ற வரிசைகளிலிருந்து குருவிகள் அவற்றின் கால்விரல்கள் அமைப்பின் மூலம் வேறுபடுகின்றன. இவ்வரிசையின் பறவைகளில் மூன்று விரல்கள் முன்னோக்கியும் மற்றும் ஒரு விரல் பின்னோக்கியும் உள்ளது. இது இறுகப்பற்றி உட்காருவதற்குப் பயன்படுகிறது.
ბაღჷრეშნერეფი (ლათ. Passeriformes) — მაფურინჯეეფი რანწკი. აკმაართიანენს 5000-შე უმოს გვარობას, ნამუთ გოფაჩილი რე ედომუშამ მოსოფელს. საქორთუოს ხე 140 გვარობა. ბაღჷრეშნერეფი მორჩილი დო ოშქაშე ზჷმაშ ფურინჯეფი რე. რსხულიშ სიგჷრძა 9,5 სმ-შე (ნარჩიტა) 65 სმ-შახ რე (ყორანი). კანკალე მორჩილი მენექტრეშ წონა 3-4 გრამს ანჭუ, არძაშე დიდი ზჷმაშ ბაღჷრეშნერეფიშ (ყორანიშ) წონა 1100-1600 გრამშახ. ბაღჷრეშნერეფიშ რანწკი ირთუ 4 გიმენრანწკო: განიერნინძგამეფი (Eurylaimi) გოფაჩილი რენა აფრიკას დო ობჟათე აზიას. უღჷნა კუნტა დო განიერი ნინძგი, თარო ჭანდეფს ჭკომჷნა. ჩინებული რე 14 გვარობა, ნამუთ აკმიშაყარუ რკანინძგამიშობურეფიშ ფანია; მაღვარანჯე ანუ ართხონარამი ბაღჷრეეფი (Clamatores) უთარაშო ობჟათე ამერიკაშს ხე, რე ოორუეა ამერიკას ხოლო. ჩინებული რე 100-უმოსი გვარობა, ნამუთ აკმიშაყარუ 12 ფანიას; გვერდომაჭურჭულე ბაღჷრეეფი (Menurae) ავსტრალიას ხე, აკმოშაყარანს 1 ფანიაშ 4 გვარობას, მთინეფშე არძაშე უმოსო ჩინებული რე კუდელმარქე; მაღურჭულე ბაღჷრეეფი (Oscines) გოფაჩილი რე ედომუშამ მოსოფელს. თინეფს რთული აკოდგინუაშ გიმენი ხორხიშ ობგერე აპარატი უღჷნა. ჩინებული რე 4000-შე უმოსი გვარობა, ნამუეფით აკმიშაყარჷნა 49 ფანიას.
ბაღჷრეშნერეფი (ლათ. Passeriformes) — მაფურინჯეეფი რანწკი. აკმაართიანენს 5000-შე უმოს გვარობას, ნამუთ გოფაჩილი რე ედომუშამ მოსოფელს. საქორთუოს ხე 140 გვარობა. ბაღჷრეშნერეფი მორჩილი დო ოშქაშე ზჷმაშ ფურინჯეფი რე. რსხულიშ სიგჷრძა 9,5 სმ-შე (ნარჩიტა) 65 სმ-შახ რე (ყორანი). კანკალე მორჩილი მენექტრეშ წონა 3-4 გრამს ანჭუ, არძაშე დიდი ზჷმაშ ბაღჷრეშნერეფიშ (ყორანიშ) წონა 1100-1600 გრამშახ. ბაღჷრეშნერეფიშ რანწკი ირთუ 4 გიმენრანწკო: განიერნინძგამეფი (Eurylaimi) გოფაჩილი რენა აფრიკას დო ობჟათე აზიას. უღჷნა კუნტა დო განიერი ნინძგი, თარო ჭანდეფს ჭკომჷნა. ჩინებული რე 14 გვარობა, ნამუთ აკმიშაყარუ რკანინძგამიშობურეფიშ ფანია; მაღვარანჯე ანუ ართხონარამი ბაღჷრეეფი (Clamatores) უთარაშო ობჟათე ამერიკაშს ხე, რე ოორუეა ამერიკას ხოლო. ჩინებული რე 100-უმოსი გვარობა, ნამუთ აკმიშაყარუ 12 ფანიას; გვერდომაჭურჭულე ბაღჷრეეფი (Menurae) ავსტრალიას ხე, აკმოშაყარანს 1 ფანიაშ 4 გვარობას, მთინეფშე არძაშე უმოსო ჩინებული რე კუდელმარქე; მაღურჭულე ბაღჷრეეფი (Oscines) გოფაჩილი რე ედომუშამ მოსოფელს. თინეფს რთული აკოდგინუაშ გიმენი ხორხიშ ობგერე აპარატი უღჷნა. ჩინებული რე 4000-შე უმოსი გვარობა, ნამუეფით აკმიშაყარჷნა 49 ფანიას.
