Myszokształtne[2] (Myomorpha) – podrząd gryzoni, obejmujący dwie nadrodziny: skoczkowce (Dipodoidea) i myszowe (Muroidea), do których zalicza się około 25% wszystkich gryzoni[3]. Pierwotnie myszokształtne zamieszkiwały tereny Eurazji i Afryki, skąd zostały przywiezione do Ameryki i Australii. Pojawiły się prawdopodobnie w oligocenie.
Myszokształtne są ssakami, które mogą przystosować się do życia w każdym środowisku: prowadzą naziemny, półnadrzewny, także ziemno-wodny tryb życia, niektóre gatunki zamieszkują także miasta i inne skupiska ludzi. Żyją w norach, dziuplach, a nieliczne, np. badylarka pospolita budują nieduże gwiazda z roślin. Myszokształtne to nieduże zwierzęta, mierzące od 5 do około 50 cm długości i od kilku gramów do około 1,5 kg. Na ogół są roślinożerne, część jednak jest wszystkożerna lub drapieżna. W przypadku braku pożywienia zjadają swoje potomstwo. Posiadają w większości krótką sierść, ogon jest nagi, pokryty zrogowaciałymi łuskami, dłuższy od ciała. Ich przyśrodkowe i boczne mięśnie żwacze są przemieszczone do przodu ułatwiając żucie. Przyśrodkowy żwacz przechodzi przez oczodół, co jest rzadkie u ssaków.
Większość gatunków tego podrzędu należy do nadrodziny myszowe (Muroidea)[2]:
Historycznie, definicja podrzędu Myomorpha obejmowała jedną lub dwie z poniższych[potrzebny przypis].
Myszokształtne (Myomorpha) – podrząd gryzoni, obejmujący dwie nadrodziny: skoczkowce (Dipodoidea) i myszowe (Muroidea), do których zalicza się około 25% wszystkich gryzoni. Pierwotnie myszokształtne zamieszkiwały tereny Eurazji i Afryki, skąd zostały przywiezione do Ameryki i Australii. Pojawiły się prawdopodobnie w oligocenie.
