Rak pręgowaty, rak pręgowany, rak amerykański (Orconectes limosus) – gatunek skorupiaka z rodziny Cambaridae, występujący obecnie w Europie. Jego naturalnym obszarem występowania jest Ameryka Północna. Został sprowadzony przez niemieckiego hodowcę Maxa von dem Borne w 1890 r. Rozpowszechnił się potem na większość obszaru Europy. Powodem introdukcji była jego odporność na dżumę raczą, która powodowała wtedy masowe śnięcie europejskich raków. Nowy gatunek okazał się jednak nieprzydatny gospodarczo, ze względu na małe rozmiary i gorszy smak. Wypiera ze środowiska naturalnego inne raki (szlachetnego i błotnego), ze względu na swoją odporność na niekorzystne warunki środowiska i choroby - jest nosicielem raczej dżumy.
Od pozostałych gatunków różni się przede wszystkim charakterystycznymi czerwonymi pręgami na ogonie, od których pochodzi jego nazwa.
Jest mniejszy od innych raków, zwykle osiąga wielkość 8 cm, maksymalnie 13.
Ze względu na duże zdolności przystosowawcze ocenia się, że może żyć wszędzie. Żyje nawet w wodach pozaklasowych, co oznacza, że nie może być wskaźnikiem czystości wody.
Okres godowy przypada na okres wrzesień-październik. Dojrzałość płciową osiąga w drugim roku życia. Może rozmnażać się płciowo lub przez partenogenezę.
Rak pręgowany jest uważany za gatunek szkodliwy (gatunek inwazyjny). Nie wolno go wprowadzać do zbiorników wodnych, a nawet jeżeli zostanie wyłowiony nie można go wypuścić z powrotem.
Rak pręgowaty, rak pręgowany, rak amerykański (Orconectes limosus) – gatunek skorupiaka z rodziny Cambaridae, występujący obecnie w Europie. Jego naturalnym obszarem występowania jest Ameryka Północna. Został sprowadzony przez niemieckiego hodowcę Maxa von dem Borne w 1890 r. Rozpowszechnił się potem na większość obszaru Europy. Powodem introdukcji była jego odporność na dżumę raczą, która powodowała wtedy masowe śnięcie europejskich raków. Nowy gatunek okazał się jednak nieprzydatny gospodarczo, ze względu na małe rozmiary i gorszy smak. Wypiera ze środowiska naturalnego inne raki (szlachetnego i błotnego), ze względu na swoją odporność na niekorzystne warunki środowiska i choroby - jest nosicielem raczej dżumy.