Multimedia w Wikimedia Commons Pingwin białobrewy (Pygoscelis papua) – gatunek dużego nielotnego ptaka wodnego z rodziny pingwinów (Spheniscidae), zamieszkującego chłodne oceany półkuli południowej.
Wierzch ciała, głowa, szyja i wierzch skrzydeł czarne, reszta ciała biała. Nad okiem charakterystyczna biała plama ("biała brew"). Dziób i nogi czerwone. Ogon złożony ze sztywnych, wąskich piór, ułatwiających pływanie. Podgatunek południowy P. papua ellsworthi jest bardziej krępy, ma dłuższe pióra, krótszy dziób, nogi i skrzydła.
Gnieździ się na Półwyspie Antarktycznym, Falklandach, Georgii Południowej, Wyspach Kerguelena, Wyspy Heard i McDonalda, Orkadach Południowych, Macquarie, Wyspach Crozeta, Wyspach Księcia Edwarda i na Sandwichu Południowym[4].
Gniazdo stanowi zagłębienie w ziemi wysłane znajdującym się w pobliżu materiałem, takim jak trawa czy wodorosty, lub gniazdo budowane przez samca ze znalezionych odłamków skalnych i kamieni[3].
Jaja w liczbie dwóch wysiadywane są przez okres 31-39 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta z bardziej północnych obszarów opierzają się po około 85-117 dniach, zaś te z południa po 62-82 dniach. Dojrzałość płciową uzyskują w wieku dwóch lat[3].
Wszystkożerny, ale przeważają ryby (np. z rodzajów Electrona i Gymnoscopelus), skorupiaki (np. kryl antarktyczny Euphausia superba) i mięczaki morskie. Nurkuje na głębokość 54-136 m. Na lądzie żywi się algami śnieżnymi[3].
Najliczniejsza populacja gniazduje na Falklandach, liczebność w roku 2003 wynosiła 115 327 osobników; druga pod względem liczebności populacja zasiedla Georgię Południową (98 867 osobników, 1996 r.), zaś trzecia Półwysep Antarktyczny (94 751, niepublikowane dane)[4].
Pingwin białobrewy (Pygoscelis papua) – gatunek dużego nielotnego ptaka wodnego z rodziny pingwinów (Spheniscidae), zamieszkującego chłodne oceany półkuli południowej.
