Catascopia terebra (Westerlund, 1885) (formerly known as Catascopia occulta)[2][3] is a species of air-breathing freshwater snail, an aquatic pulmonate gastropod mollusk in the family Lymnaeidae, the pond snails.
Some authors classify this species as Stagnicola terebra, because the genus Catascopia Meier-Brook & Bargues, 2002 should not be distinguished based on DNA analysis only (genera should be distinguished morphologically and anatomically).[4]
This species of snail is found in the Czech Republic in two localities only: in a small temporary pool near Kladruby nad Labem in the Eastern Bohemia and in temporary pool near the inflow of the Dyje River into the Morava river in Moravia,[5][6] Germany, Poland and other areas.
It inhabits freshwater bodies.
Catascopia terebra (Westerlund, 1885) (formerly known as Catascopia occulta) is a species of air-breathing freshwater snail, an aquatic pulmonate gastropod mollusk in the family Lymnaeidae, the pond snails.
Catascopia terebra is een slakkensoort uit de familie van de Lymnaeidae.[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1885 door Westerlund.
Bronnen, noten en/of referenties
Catascopia occulta – palearktyczny gatunek słodkowodnego ślimaka nasadoocznego z rodziny błotniarkowatych (Lymnaeidae), opisany naukowo z Polski przez Marię Jackiewicz w 1959 roku pod nazwą Galba occulta[1]. W 2003 roku zaliczony do rodzaju Catascopia. Część malakologów traktuje C. occulta jako synonim Stagnicola terebra[2] lub Limnaea palustris var. terebra[3], ale rozstrzygnięcie tego wymaga dalszych badań[4].
Występuje na bagnach i torfowiskach w północnej, środkowej i wschodniej Europie (m.in. Niemcy, Szwecja, Polska, Ukraina i Czechy). Stwierdzony również we wschodniej Syberii[3]. W Polsce jest rzadko spotykany[5]. Został umieszczony na Czerwonej Liście Zwierząt Ginących i Zagrożonych w Polsce w kategorii NT (bliski zagrożenia)[5].
Catascopia occulta – palearktyczny gatunek słodkowodnego ślimaka nasadoocznego z rodziny błotniarkowatych (Lymnaeidae), opisany naukowo z Polski przez Marię Jackiewicz w 1959 roku pod nazwą Galba occulta. W 2003 roku zaliczony do rodzaju Catascopia. Część malakologów traktuje C. occulta jako synonim Stagnicola terebra lub Limnaea palustris var. terebra, ale rozstrzygnięcie tego wymaga dalszych badań.
Występuje na bagnach i torfowiskach w północnej, środkowej i wschodniej Europie (m.in. Niemcy, Szwecja, Polska, Ukraina i Czechy). Stwierdzony również we wschodniej Syberii. W Polsce jest rzadko spotykany. Został umieszczony na Czerwonej Liście Zwierząt Ginących i Zagrożonych w Polsce w kategorii NT (bliski zagrożenia).
