Leucotrichia is een geslacht van schietmotten uit de familie Hydroptilidae. De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1934 door Martin E. Mosely.[1] Hij beschreef ook de typesoort, Leucotrichia melleopicta afkomstig uit Tabasco (Mexico).
Leucotrichia is het typegenus van de onderfamilie Leucotrichiinae, door Oliver S. Flint, Jr. in 1970 opgericht. Dit is een groep van geslachten die uitsluitend in de Nieuwe Wereld voorkomen. Leucotrichia wordt aangetroffen in de Verenigde Staten, Midden-Amerika en het Caraïbische gebied, en het noorden van Zuid-Amerika. Het zijn kleine schietmotten; de grootste soorten zijn niet meer dan 5 mm lang.[2]
Robin E. Thomson en Ralph W. Holzenthal hebben in 2015 een revisie van het geslacht gepubliceerd met 13 nieuwe soorten uit Costa Rica, Mexico, Venezuela, Ecuador en Brazilië:[3]
Leucotrichia is een geslacht van schietmotten uit de familie Hydroptilidae. De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1934 door Martin E. Mosely. Hij beschreef ook de typesoort, Leucotrichia melleopicta afkomstig uit Tabasco (Mexico).
Leucotrichia is het typegenus van de onderfamilie Leucotrichiinae, door Oliver S. Flint, Jr. in 1970 opgericht. Dit is een groep van geslachten die uitsluitend in de Nieuwe Wereld voorkomen. Leucotrichia wordt aangetroffen in de Verenigde Staten, Midden-Amerika en het Caraïbische gebied, en het noorden van Zuid-Amerika. Het zijn kleine schietmotten; de grootste soorten zijn niet meer dan 5 mm lang.
Латинское название Leucotrichia Mosely, 1934 ITIS 115630 NCBI 761638
Leucotrichia (лат.) — род ручейников из подсемейства Leucotrichiinae (Hydroptilidae). Около 40 видов. Северная и Южная Америка[1].
Мелкие ручейники. Длина переднего крыла до 5 мм (от 2 до 5 мм). На голове 2 или 3 оцеллия, передние крылья широкие в основании, узкие в апикальной части. Нижнечелюстные щупики 5-члениковые, нижнегубные щупики состоят из 3 сегментов. На вершинах голеней передних, средних и задних ног по 1, 3 и 4 шпоры, соответственно. Мезоскутеллюм с поперечным швом. Шипики на VIII стерните и выступ на IX сегменте отсутствуют. Личинки живут на дне водоёмов разного типа. Известен один ископаемый вид Leucotrichia adela Wells & Wichard, 1989, обнаруженный в Доминиканском янтаре. Род эндемичен для Нового Света, встречается в США, Центральной Америке и северной части Южной Америки[1].
Впервые род был описан в 1934 году Мартином Мосли (Martin E. Mosely, 1934) по типовому виду Leucotrichia melleopicta Mosely, 1934 из Мексики[2], его валидность была подтверждена в ходе ревизии рода, проведённой в 2015 году американскими энтомологами Робином Томсоном (Robin E. Thomson) и Ральфом Холзенталем (Ralph W. Holzenthal, University of Minnesota, St. Paul, США)[1].
Leucotrichia (лат.) — род ручейников из подсемейства Leucotrichiinae (Hydroptilidae). Около 40 видов. Северная и Южная Америка.
