dcsimg

Brief Summary ( Dutch; Flemish )

provided by Ecomare
Marterachtigen zijn vleeseters. Op zoek naar iets eetbaars schuimen ze grote gebieden af. Ze schrikken niet terug voor prooien die groter zijn dan zijzelf. Over het algemeen leven marterachtigen alleen. Bij alle soorten is het vrouwtje kleiner dan het mannetje. Het mannetje heeft ook een groter territorium dan het vrouwtje. Terwijl het vrouwtje in een gebied leeft waar ze voldoende voedsel kan vinden, probeert het mannetje zijn territorium zo groot te maken dat er ook veel vrouwtjes in kunnen leven.
license
cc-by-nc
copyright
Copyright Ecomare
provider
Ecomare
original
visit source
partner site
Ecomare

Marterachtigen ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

De marterachtigen (Mustelidae) vormen een familie uit de orde der roofdieren (Carnivora). De familie is over de gehele wereld verspreid en bestaat uit circa zeventig verschillende soorten. Tot de familie behoren hermelijnen, wezels, bunzingen, dassen, otters, nertsen en marters. Voorheen werden ook de stinkdieren tot deze familie gerekend, maar die worden door veel wetenschappers in een eigen familie geplaatst, de Mephitidae.

Marterachtigen komen op alle continenten voor, met uitzondering van Australië (alhoewel daar ingevoerd) en Antarctica, in een grote variëteit aan biotopen, van zeeën tot hooggebergten, en van woestijnen tot toendra's. Ze verschillen in grootte van de 35 gram zware wezel (Mustela nivalis) tot de 30 kilogram zware veelvraat (Gulo gulo) en de 32 kilogram zware reuzenotter (Pteronura brasiliensis).

De meeste soorten produceren een sterke geur door middel van de anaalklieren. Net als andere vleeseters hebben ze grote scherpe hoektanden en knipkiezen. Ze hebben een lang lichaam met korte poten. De meeste soorten zijn goede klimmers. Mannetjes zijn over het algemeen groter dan vrouwtjes.

Sommige soorten leveren een mooie pels en worden daarom gefokt of bejaagd. Het zijn hoofdzakelijk nachtdieren.

Indeling

Systematische soortindeling van de familie der marterachtigen.[1][2]

Afbeeldingen

Wikimedia Commons Zie de categorie Mustelidae van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Bronnen, noten en/of referenties
  1. Grzimek, B. et al. (1973). Het leven der dieren: Deel XII Zoogdieren 3. Uitgeverij Het Spectrum N.V., Utrecht/Antwerpen. ISBN 9789027486288
  2. Nijhof, J. (2016). Carnivora. Geraadpleegd op 14 mei 2016.
  3. a b Publicatieblad van de Europese Unie (2014). Verordening (EU) Nr. 1320/2014 van de Commissie. Geraadpleegd op 14 mei 2016.
  4. van de Velde, N. (2013). Toxoplasma gondii bij zeezoogdieren. Geraadpleegd op 14 mei 2016.
  5. (en) Ando, M., Yoshiyuki, M., Han, S. & Kim, H. (2010). Extinction of the Japanese otter: Lessons from its extinction. Geraadpleegd op 14 mei 2016.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Marterachtigen: Brief Summary ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

De marterachtigen (Mustelidae) vormen een familie uit de orde der roofdieren (Carnivora). De familie is over de gehele wereld verspreid en bestaat uit circa zeventig verschillende soorten. Tot de familie behoren hermelijnen, wezels, bunzingen, dassen, otters, nertsen en marters. Voorheen werden ook de stinkdieren tot deze familie gerekend, maar die worden door veel wetenschappers in een eigen familie geplaatst, de Mephitidae.

Marterachtigen komen op alle continenten voor, met uitzondering van Australië (alhoewel daar ingevoerd) en Antarctica, in een grote variëteit aan biotopen, van zeeën tot hooggebergten, en van woestijnen tot toendra's. Ze verschillen in grootte van de 35 gram zware wezel (Mustela nivalis) tot de 30 kilogram zware veelvraat (Gulo gulo) en de 32 kilogram zware reuzenotter (Pteronura brasiliensis).

De meeste soorten produceren een sterke geur door middel van de anaalklieren. Net als andere vleeseters hebben ze grote scherpe hoektanden en knipkiezen. Ze hebben een lang lichaam met korte poten. De meeste soorten zijn goede klimmers. Mannetjes zijn over het algemeen groter dan vrouwtjes.

Sommige soorten leveren een mooie pels en worden daarom gefokt of bejaagd. Het zijn hoofdzakelijk nachtdieren.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL