Die Pferdelausfliege (Hippobosca equina) ist eine Fliege aus der Familie der Lausfliegen (Hippoboscidae), die als Ektoparasit vor allem an großen Säugetieren parasitiert.
Die braune, hellbraun gestreifte Pferdelausfliege erreicht eine Körperlänge von 6 bis 8,5 Millimetern. Das Insekt hat voll entwickelte Flügel, die in Ruhe flach über dem Rücken gehalten werden und – anders als bei vielen Lausfliegen – zeitlebens am Körper verbleiben. Die grünen Komplexaugen sind gut entwickelt und helfen bei der Ortung des Wirtstieres. Die mit feinen Sinnesborsten versehenen Füße besitzen kräftige Krallen, mit denen sich die Fliege im Fell der Wirtstiere festhalten kann.
Die Pferdelausfliege ist in Europa und Teilen Asiens und Afrikas verbreitet. Hier tritt sie an den Orten auf, wo auch ihre Wirtstiere vorkommen. Als Ektoparasit lebt sie auf verschiedenen Unpaarhufern wie Pferden, aber auch auf Rindern und gelegentlich auf Hunden, Hirschen und Kamelen, von deren Blut sie sich ernährt. Auch Menschen werden angeflogen und bisweilen gestochen.
Hat die Fliege einen Wirt angeflogen, krallt sie sich in dessen Fell fest. Hier findet auch die Paarung der Weibchen und Männchen statt, begleitet von Flugspielen der Partner. Auf Grund ihrer voll entwickelten Flügel kann sie im Gegensatz zu anderen Lausfliegen ihren Wirt jederzeit wechseln. Die beiden Ovarien geben jeweils nur ein Ei auf einmal ab. Nach der Befruchtung entwickeln sich die Zygoten im Uterus, einem erweiterten Teil des Eileiters, weiter. Die Larve häutet sich hier zweimal und wird kurz vor der Verpuppung am Boden abgelegt (Viviparie). Mit nur ca. fünf abgelegten Larven ist die Pferdelausfliege ein ausgesprochener K-Stratege. Im Herbst entschlüpfen den Puppenhüllen im Boden neue Imagines und suchen neue Wirtstiere auf.
Die Pferdelausfliege (Hippobosca equina) ist eine Fliege aus der Familie der Lausfliegen (Hippoboscidae), die als Ektoparasit vor allem an großen Säugetieren parasitiert.
Hippobosca equina, also known as the forest fly or New Forest fly, is a biting fly from the family Hippoboscidae. They are blood-feeding ectoparasites of primarily horses and other large mammals including cattle.[2][3] It is a permanently fully winged fly, not shedding its wings on finding its host, as in some other Hippoboscidae. With its wings retained, it may thus fly away from its host to deposit its larvae.[4] They are good fliers.[1]
Wing length 6.0–8.5 millimetres (0.24–0.33 in).[1] Generally pale reddish brown with yellow spots on the indistinctly segmented abdomen. They have one pair of sub-triangular wings and the wing veins are crowded together towards the anterior border. The characteristic feature of these flies is that they move sidewards and they feed preferably between the hind legs and on the perineum region.
The primary distribution is in Europe and parts of Asia and Africa. It has been introduced to other locations, though in some cases latter eradicated by modern husbandry practices.[5] In the United Kingdom they are known primarily from the New Forest and increasingly from South Devon. There are occasionally recorded from other part of the UK, though some reports as far north as the Scottish borders are considered dubious.[3] In the United Kingdom, their flight period is from May to October, but peaking August and early September.[4]
Their primary host are equines; they are often also frequently found on cattle on which they are able to maintain a population. They have been known to bite a number of other mammals, including sheep and goats. Though it is actively attracted to humans and will land, it does not often bite them.[6] Other mammals it may also live on are red deer, camel and rabbit. Also on birds: the grey heron, and the northern goshawk. They have been fed and bred on guinea pigs in the laboratory.[4]
Hippobosca equina, also known as the forest fly or New Forest fly, is a biting fly from the family Hippoboscidae. They are blood-feeding ectoparasites of primarily horses and other large mammals including cattle. It is a permanently fully winged fly, not shedding its wings on finding its host, as in some other Hippoboscidae. With its wings retained, it may thus fly away from its host to deposit its larvae. They are good fliers.
La mosca perrera o mosca del caballo (Hippobosca equina) es una especie de insecto díptero de la familia Hippoboscidae. Son ectoparásitos principalmente de caballos y otros mamíferos grandes, incluyendo el ganado vacuno. Se alimentan de sangre. Tienen alas permanentes, a diferencia de otras moscas de su familia, conservan las alas cuando encuentran un huésped. Así pueden dejar el huésped y volar para depositar sus larvas. Además tiene un exoesqueleto fuerte que impide que sean aplastadas por sus huéspedes.
Longitud de ala de 6 a 8 milímetros. En general son de color parduzco rojizo pálido con manchas amarillentas en el abdomen.[1]
La distribución primaria es en Europa y partes de Asia y África. Ha sido introducida a otras regiones, aun así en algunos casos han sido erradicadas. En el Reino Unido se sabe de su presencia en Devon. En la península ibérica es conocida en los bosques del interior. El adulto sólo vive en los meses de verano (de junio a septiembre).
Actualmente se han visto ejemplares en abril.
Su principal víctima son los equinos, de ahí su nombre de "mosca del caballo". A menudo viven en el ganado vacuno así como en otros mamíferos, incluyendo ovejas, cabras, ciervos o camellos. Aunque es activamente atraída hacia los humanos y suele aterrizar sobre ellos, es poco habitual que les muerda.[2]
Datos: Q2302603
Multimedia:
Especies: Hippobosca equina
La mosca perrera o mosca del caballo (Hippobosca equina) es una especie de insecto díptero de la familia Hippoboscidae. Son ectoparásitos principalmente de caballos y otros mamíferos grandes, incluyendo el ganado vacuno. Se alimentan de sangre. Tienen alas permanentes, a diferencia de otras moscas de su familia, conservan las alas cuando encuentran un huésped. Así pueden dejar el huésped y volar para depositar sus larvas. Además tiene un exoesqueleto fuerte que impide que sean aplastadas por sus huéspedes.
Hobuse-raudkärbes (Hippobosca equina) on kahetiivaliste seltsi kuuluv putukaliik.
Putukat on ka Eestis.[1]
Hobuse-raudkärbes (Hippobosca equina) on kahetiivaliste seltsi kuuluv putukaliik.
Putukat on ka Eestis.
Mandeulia (Hippobosca equina) Hippoboscidae familiako eulia da, Europa osoan eta Asia eta Afrikako zenbait eskualdetan bizi dena. Zaldien ektoparasitoak dira[1].
Euliaren antzeko intsektua hau batez ere zaldi eta abelgorriei eransten zaie eta haiei odola xurgatuz elikatzen da.[2]
Artikulu hau biologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. Mandeulia (Hippobosca equina) Hippoboscidae familiako eulia da, Europa osoan eta Asia eta Afrikako zenbait eskualdetan bizi dena. Zaldien ektoparasitoak dira.
Euliaren antzeko intsektua hau batez ere zaldi eta abelgorriei eransten zaie eta haiei odola xurgatuz elikatzen da.
Hippobosca equina, dont le nom vernaculaire est l'hippobosque du cheval ou mouche-araignée, est une espèce hématophage d'insectes diptères qui appartient au genre Hippobosca et à la famille des Hippoboscidae.
C'est un parasite des bovidés, se nourrissant de leur sang, dont il lèche les suintements sous leur queue ou autour de leur anus. Il est parfois présent chez le cheval, le chien ou même l'humain. Il a également été signalé sur le lièvre, la Chouette chevêche, le Milan royal et le dromadaire. En France, sa période de vol est de mai à octobre avec un pic en août jusqu'à début septembre[1].
Hippobosca equina mesure de 7 à 8 mm de longueur. Cet insecte est de couleur brune, strié de brun clair. Ses yeux composés sont verts. Ses pattes, dotées de fines soies sensorielles, possèdent de puissantes griffes permettant de s'agripper sur ses hôtes. Son exosquelette est dur. C'est une espèce pupipare[1].
La région d'origine de Hippobosca equina est européenne et africaine du Nord. Cependant, elle a suivi les grandes migrations humaines en particulier aux Amériques[1].
accouplement
Hippobosca equina, dont le nom vernaculaire est l'hippobosque du cheval ou mouche-araignée, est une espèce hématophage d'insectes diptères qui appartient au genre Hippobosca et à la famille des Hippoboscidae.
C'est un parasite des bovidés, se nourrissant de leur sang, dont il lèche les suintements sous leur queue ou autour de leur anus. Il est parfois présent chez le cheval, le chien ou même l'humain. Il a également été signalé sur le lièvre, la Chouette chevêche, le Milan royal et le dromadaire. En France, sa période de vol est de mai à octobre avec un pic en août jusqu'à début septembre.
Hippobosca equina mesure de 7 à 8 mm de longueur. Cet insecte est de couleur brune, strié de brun clair. Ses yeux composés sont verts. Ses pattes, dotées de fines soies sensorielles, possèdent de puissantes griffes permettant de s'agripper sur ses hôtes. Son exosquelette est dur. C'est une espèce pupipare.
La région d'origine de Hippobosca equina est européenne et africaine du Nord. Cependant, elle a suivi les grandes migrations humaines en particulier aux Amériques.
accouplement
La mosca cavallina (Hippobosca equina Linnaeus, 1758) è un insetto dittero della famiglia Hippoboscidae, ectoparassita ematofago di vari mammiferi.
È una specie ovovivipara, produce un pupario da cui emerge l'individuo alato senza una fase larvale libera.
Predilige gli equini, e talvolta non disdegna d'inseguire le bellezze non tradizionali.
La sua distribuzione geografica è molto irregolare e con aree di grande frequenza nettamente separate da aree in cui è assente.
Crea notevole disturbo agli animali che non sono abituati alla sua presenza, perché è adattata a resistere ai tentativi di liberarsene (è pressoché impossibile da schiacciare a causa del tegumento molto robusto, e possiede zampe perfettamente adattate ad aggrapparsi all'ospite).
È stata indicata, insieme ad altri insetti ematofagi, come possibile vettore dell'anemia infettiva equina[1] e della Bartonellosi;[2] la puntura può causare nell'uomo reazione anafilattoidi.[3]
La mosca cavallina (Hippobosca equina Linnaeus, 1758) è un insetto dittero della famiglia Hippoboscidae, ectoparassita ematofago di vari mammiferi.
È una specie ovovivipara, produce un pupario da cui emerge l'individuo alato senza una fase larvale libera.
Predilige gli equini, e talvolta non disdegna d'inseguire le bellezze non tradizionali.
La sua distribuzione geografica è molto irregolare e con aree di grande frequenza nettamente separate da aree in cui è assente.
Crea notevole disturbo agli animali che non sono abituati alla sua presenza, perché è adattata a resistere ai tentativi di liberarsene (è pressoché impossibile da schiacciare a causa del tegumento molto robusto, e possiede zampe perfettamente adattate ad aggrapparsi all'ospite).
È stata indicata, insieme ad altri insetti ematofagi, come possibile vettore dell'anemia infettiva equina e della Bartonellosi; la puntura può causare nell'uomo reazione anafilattoidi.
Hippobosca equina is een parasitaire vlieg uit de familie van de luisvliegen die ook in Nederland voorkomt.
Met een lengte van 6 tot 8 millimeter blijft de soort klein. Hij is te herkennen aan een breed lichaam en met name de kleine, duidelijk afgesnoerde, platte maar brede kop. Zowel mannetjes als vrouwtjes zijn gevleugeld. Op het borststuk en de kop is een gele, onregelmatige lijnentekening aanwezig. De relatief dikke poten eindigen in stevige klauwtjes om zich aan de vacht van een gastheer vast te klampen.
De luisvlieg leeft parasitair op zoogdieren, voornamelijk op runderen. Daarnaast worden ook paarden, herten, honden en af en toe mensen gebeten (niet gestoken). Er zijn gevallen van anafylaxie bekend, een levensgevaarlijke allergische reactie, maar dit is een zeldzaamheid. De vlieg komt algemeen voor, vooral in weilanden en aan bosranden waar vee wordt gehouden.
De voortplanting is opmerkelijk; larven komen wel voor maar ontwikkelen zich volledig in het vrouwtje. Als ze ter wereld komen verpoppen ze direct. Het voordeel is dat de larve geen voedsel hoeft te zoeken, maar een vrouwtje kan aan de andere kant slechts een klein aantal larven ter wereld brengen. Dit zijn er ongeveer 5.
Hippobosca equina is een parasitaire vlieg uit de familie van de luisvliegen die ook in Nederland voorkomt.
Hästfluga (Hippobosca equina) eller nötfluga är en fluga ur familjen lusflugor (Hippoboscidae) och är en utvärtesparasit (ektoparasit) som livnär sig på att suga blod och svett från hästar och nötkreatur. Hästflugan är cirka 8 millimeter lång och till färgen rödbrun med ljusa fläckar.[2] Den ska inte förväxlas med fäbroms som ibland också kallas för hästfluga.
Denna insekts-relaterade djurartikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att tillföra sådan.
Hästfluga (Hippobosca equina) eller nötfluga är en fluga ur familjen lusflugor (Hippoboscidae) och är en utvärtesparasit (ektoparasit) som livnär sig på att suga blod och svett från hästar och nötkreatur. Hästflugan är cirka 8 millimeter lång och till färgen rödbrun med ljusa fläckar. Den ska inte förväxlas med fäbroms som ibland också kallas för hästfluga.
[{{fullurl:wikispecies:{{{wikispecies}}}|uselang=ru}} Систематика
на Викивидах]
Лошадиная кровососка (Hippobosca equina) — кровососущее насекомое из семейства кровососок. Относится к синантропным видам.
Лошадиная кровососка имеет широкую кругловатую грудь и хорошо развитые крылья. Тело блестящего бурого цвета с желтоватыми ногами, желтоватым рисунком на чёрно-бурой груди и буроватыми крыльями. Длина тела 6—8,5 мм.
Молодые мухи крылаты. После нападения на хозяина они сбрасывают крылья. Обычно нападает на лошадей и крупный рогатый скот, часто держится на брюхе, под хвостом и на ляжках и сильно беспокоит животных. Могут нападать на человека. Уколы мух вызывают раздражения кожи.
Лошадиная кровососка (Hippobosca equina) — кровососущее насекомое из семейства кровососок. Относится к синантропным видам.
Лошадиная кровососка имеет широкую кругловатую грудь и хорошо развитые крылья. Тело блестящего бурого цвета с желтоватыми ногами, желтоватым рисунком на чёрно-бурой груди и буроватыми крыльями. Длина тела 6—8,5 мм.
Молодые мухи крылаты. После нападения на хозяина они сбрасывают крылья. Обычно нападает на лошадей и крупный рогатый скот, часто держится на брюхе, под хвостом и на ляжках и сильно беспокоит животных. Могут нападать на человека. Уколы мух вызывают раздражения кожи.
,_whitened,_clean,_no_labels.png)
_-_Flickr_-_gailhampshire.jpg)
