Insecten Kortschildkevers (Staphylinidae) zijn een familie uit de orde Coleoptera.
Kenmerken
Deze 0,1- 3 cm grote kevers zijn glad en langwerpig en gemakkelijk te herkennen aan de sterk verkorte dekschilden, waardoor ze enigszins aan oorwormen doen denken. Ze missen echter de tangen (cerci) van de oorwurmen aan het achterlijf. Onder de korte dekschilden (elytra) zitten sterk opgevouwen maar meestal wel functionele vleugels. Kortschildkevers zijn meestal zwart of donker gekleurd hoewel felle kleuren ook voorkomen.
Leefwijze
De meeste kortschildkevers zijn felle jagers. Grote exemplaren, zoals het hier afgebeelde, kunnen met hun kaken de menselijke huid wel doorboren. Verder zijn ze overigens niet schadelijk of gevaarlijk. De kleine soorten zijn meestal dagactief, de grotere soorten nachtactief. De meeste in agrarisch gebied voorkomende soorten voeden zich met insecten. Andere soorten nemen genoegen met verteerd organisch materiaal en schimmels. Sommige soorten leven parasitair in mierenkolonies.
De soorten, die zich voeden met insecten, kunnen slechts vloeibaar voedsel opzuigen, waarvoor ze eerst een gaatje in hun prooi moeten bijten. Met hun speeksel lossen ze de inhoud op. Hun prooien bestaan afhankelijk van de soort uit larven (maden) van vliegen (wortelvlieg), bladwespen en wantsen, springstaarten en andere primitieve insecten, zoals rupsen, slakken, mijten en kleine wormen.
Zelf worden ze gegeten door spinnen, roofwantsen, loopkevers en roofvliegen, maar ook door amfibieën, vogels en vleermuizen. Ook parasitaire schimmels vormen de voornaamste belagers, maar in veel minder mate sluipwespen en nematoden. Ook kannibalisme komt voor.
Voortplanting
De voortplanting is soortafhankelijk en geschiedt via een bevruchting ofwel door parthenogenese, meestal in het voorjaar of de herfst. De 0,5 mm lange, ovale eitjes zijn gelatineachtig en worden afgezet in de grond in de buurt van de wortel. Aanvankelijk zijn ze bleekgroen, maar na enkele dagen kleuren ze donkerder. Er worden dagelijks ongeveer 4 tot 10 eitjes afgezet, in totaal een honderdtal per vrouwtje.
Verspreiding en leefgebied
Deze familie komt wereldwijd voor op de grond, in aarde, paddenstoelen, strooisel, kadavers en mierennesten.
Determinatie
Determinatie is door de grote aantallen soorten (enige honderden soorten in Nederland alleen al, wereldwijd 60.000 soorten.[1]) en de grote gelijkvormigheid binnen de familie lastig, en alleen met determinatietabellen en een microscoop mogelijk.
Taxonomie
De volgende taxa zijn bij de familie ingedeeld:[2][3][4]
- Onderfamilie Glypholomatinae Jeannel, 1962
- Onderfamilie Microsilphinae Crowson, 1950
- Onderfamilie Omaliinae MacLeay, 1825
- Onderfamilie Empelinae Newton and Thayer, 1992
- Onderfamilie Proteininae Erichson, 1839
- Onderfamilie Micropeplinae Leach, 1815
- Onderfamilie Neophoninae Fauvel, 1905
- Onderfamilie Dasycerinae Reitter, 1887
- Onderfamilie Protopselaphinae Newton and Thayer, 1995
- Onderfamilie Pselaphinae Latreille, 1802
- Supertribus Batrisitae Reitter, 1882
- Supertribus Clavigeritae Leach, 1815
- Tribus Clavigerini Leach, 1815
- Ondertribus Apoderigerina Jeannel, 1954
- Ondertribus Clavigerina Leach, 1815
- Ondertribus Clavigerodina Schaufuss, 1882
- Ondertribus Disarthricerina Jeannel, 1949
- Ondertribus Hoplitoxenina Célis, 1969
- Ondertribus Lunillina Célis, 1969
- Ondertribus Mastigerina Jeannel, 1954
- Ondertribus Miroclavigerina Jeannel, 1949
- Ondertribus Neocerina Jeannel, 1954
- Ondertribus Radamina Jeannel, 1954
- Ondertribus Thysdariina Jeannel, 1954
- Tribus Colilodionini Besuchet, 1991
- Tribus Tiracerini Besuchet, 1986
- Supertribus Euplectitae Streubel, 1839
- Supertribus Faronitae Reitter, 1882
- Supertribus Goniaceritae Reitter, 1882 (1872)
- Tribus Arnylliini Jeannel, 1952
- Tribus Barrosellini Leleup, 1973
- Tribus Brachyglutini Raffray, 1904
- Tribus Bythinini Raffray, 1890
- Tribus Cyathigerini Schaufuss, 1872
- Tribus Goniacerini Reitter, 1882 (1872)
- Tribus Imirini Jeannel, 1949
- Tribus Iniocyphini Park, 1951
- Tribus Machadoini Jeannel, 1951
- Tribus Proterini Jeannel, 1949
- Tribus Pygoxyini Reitter, 1909
- Tribus Speleobamini Park, 1951
- Tribus Tychini Raffray, 1904
- Tribus Valdini Park, 1953
- Supertribus Pselaphitae Latreille, 1802
- Tribus Arhytodini Raffray, 1890
- Tribus Attapseniini Bruch, 1933
- Tribus Ctenistini Blanchard, 1845
- Tribus Hybocephalini Raffray, 1890
- Tribus Odontalgini Jeannel, 1949
- Tribus Pachygastrodini Leleup, 1969
- Tribus Phalepsini Jeannel, 1949
- Tribus Pselaphini Latreille, 1802
- Tribus Schistodactylini Raffray, 1890
- Tribus Tmesiphorini Jeannel, 1949
- Tribus Tyrini Reitter, 1882
- Onderfamilie Phloeocharinae Erichson, 1839
- Onderfamilie Olisthaerinae Thomson, 1858
- Onderfamilie Tachyporinae MacLeay, 1825
- Onderfamilie Trichophyinae Thomson, 1858
- Onderfamilie Habrocerinae Mulsant and Rey, 1876
- Geslacht Habrocerus Erichson, 1839[7]
-
Habrocerus bisetosus Assing, 2014[8]
-
Habrocerus canariensis Assing and Wunderle, 1995
-
Habrocerus capillaricornis (Gravenhorst, 1806)
-
Habrocerus costaricensis Assing and Wunderle, 1995
-
Habrocerus cyprensis Assing and Wunderle, 1995
-
Habrocerus ibericus Assing and Wunderle, 1995
-
Habrocerus indicus Assing and Wunderle, 1995
-
Habrocerus magnus LeConte, 1878
-
Habrocerus neglectus Assing, 1998[10]
-
Habrocerus pisidicus Korge, 1971
-
Habrocerus schillhammeri Assing and Wunderle, 1995
-
Habrocerus schwarzi Horn, 1877
-
Habrocerus schuelkei Assing and Wunderle, 1996
-
Habrocerus simulans Assing and Wunderle, 1995
-
Habrocerus splendens Assing, 2008[11]
-
Habrocerus tichomirovae (Filatova, 1981)
-
Habrocerus tropicus Wendeler, 1956
- Geslacht Nomimocerus Coiffait and Saiz, 1965
- Onderfamilie Aleocharinae Fleming, 1821
- Onderfamilie Trigonurinae Reiche, 1866
- Onderfamilie Apateticinae Fauvel, 1895
- Onderfamilie Scaphidiinae Latreille, 1806
- Onderfamilie Piestinae Erichson, 1839
- Onderfamilie Osoriinae Erichson, 1839
- Onderfamilie Oxytelinae Fleming, 1821
- Onderfamilie Oxyporinae Fleming, 1821
- Onderfamilie Megalopsidiinae Leng, 1920
- Onderfamilie Scydmaeninae Leach, 1815
- Onderfamilie Steninae MacLeay, 1825
- Onderfamilie Euaesthetinae Thomson, 1859
- Onderfamilie Solieriinae Newton and Thayer, 1992
- Onderfamilie Leptotyphlinae Fauvel, 1874
- Onderfamilie Pseudopsinae Ganglbauer, 1895
- Onderfamilie Paederinae Fleming, 1821
- Tribus Paederini Fleming, 1821
- Ondertribus Astenina Hatch, 1957
- Ondertribus Cryptobiina Casey, 1905
- Ondertribus Cylindroxystina Bierig, 1943
- Ondertribus Dolicaonina Casey, 1905
- Ondertribus Echiasterina Casey, 1905
- Ondertribus Lathrobiina Laporte, 1835
- Ondertribus Lithocharina Casey, 1905
- Ondertribus Medonina Casey, 1905
- Ondertribus Paederina Fleming, 1821
- Ondertribus Scopaeina Mulsant and Rey, 1878
- Ondertribus Stilicina Casey, 1905
- Ondertribus Stilicopsina Casey, 1905
- Tribus Pinophilini Nordmann, 1837
- Onderfamilie Staphylininae Latreille, 1802
- Onderfamilie † Protactinae Heer, 1847
Geslachten
Beperkte lijst van geslachten:
Bronnen, noten en/of referenties -
↑ Stelios Chatzimanolis ten facts about rove beetles (Staphilinidae)
-
↑ Bouchard, P. et al (2011) Family-group names in Coleoptera (Insecta). ZooKeys, 88: 1-972. DOI:10.3897/zookeys.88.807 ISBN 978-954-642-583-6 (hardback) ISBN 978-954-642-584-3 (paperback) ZooBank
-
↑ Synopsis of the described Coleoptera of the World 13 december 2008
-
↑ Herman, Lee H. and Smetana, Ales (2001) Catalog of the Staphylinidae (Insecta, Coleoptera) : 1758 to the end of the second millennium. Vol. 2, Tachyporine. Bulletin of the AMNH; no. 265
-
↑ Raffray, A. (1908) Coleoptera. Fam. Pselaphidae. In: Wytsman, P. (Ed.), Genera Insectorum. Fasc. 64. V. Verteneuil & L. Desmet, Brussels, pp. 1–487, 9 pls.
-
↑ Asenjo, Ferreira & Zampaulo (2017) Description of Metopiellus painensis sp. nov. (Coleoptera, Staphylinidae), first troglobitic Pselaphinae from Brazil; Zootaxa 4269 (1) DOI:10.11646/zootaxa.4269.1.5
-
↑ Erichson, W. F. (1839) Die Käfer der Mark Brandenburg. 1(2): 385–740, Berlin: F. H. Morin.
-
↑ Assing, V. (2014) A revision of the Habrocerinae of the world. V. A new species of Habrocerus from China and additional records (Coleoptera: Staphylinidae). Linzer biologische Beiträge, 46(2): 1217–1227.
-
↑ Gravenhorst, J. L. C (1806) Monographia Coleopterorum Micropterorum. 248 pp. Gottingae: Henricus Dieterich
-
↑ a b Assing V. (1998) A revision of the Habrocerinae of the world. Supplement II (Coleoptera: Staphylinidae). — Revue Suisse de Zoologie 105: 487-492.
-
↑ Assing V. (2008) A revision of the Habrocerinae of the world. IV. A new species of Habrocerus from China and additional records (Coleoptera: Staphylinidae). — Beiträge zur Entomologie, Keltern 58: 135-144.
-
David Burnie (2001) - Animals, Dorling Kindersley Limited, London. ISBN 90-18-01564-4 (naar het
Nederlands vertaald door Jaap Bouwman en Henk J. Nieuwenkamp).