Cladonia ochrochlora Flörke (1828), è una specie di lichene appartenente alla famiglia Cladoniaceae, dell'ordine Lecanorales.
Il nome proprio è composto dal greco ὡχρός ochròs, che significa pallido, giallastro, e χλωρός chloròs, cioè verde-giallognolo, verdeggiante, verde ad indicarne il colore.[1]
In questa specie sono caratteristici i podezi di colore dal verdognolo al verde-giallastro, alti fino a 7 centimetri; spesso alcuni di loro mostrano coppe di piccole dimensioni con apoteci di colore bruno. I podezi nella parte superiore sono coperti da soredi di consistenza farinosa, inferiormante sono ricoperti da cortex.[2] Il fotobionte è principalmente un'alga verde delle Trentepohlia.[3]
Questa specie ha gli stessi adattamenti di C. coniocraea, della quale alcuni autori ritengono sia un sinonimo. Si può definire caratteristica della regione olartica, ed è stata rinvenuta in una grande quantità di substrati, da suoli a legni marcescenti, da prati aperti a luoghi ombreggiati. Predilige un pH del substrato con valori intermedi fra molto acido e subneutro fino a subneutro puro. Il bisogno di umidità spazia da igrofitico a mesofitico.[3]
La specie è pressoché cosmopolita, ed è stata rinvenuta nelle seguenti località:
In Italia è fra le specie di Cladonia più diffuse:
Questa specie, che secondo alcuni autori sarebbe sinonimo di C. coniocraea, è attribuita alla sezione Cladonia;[4] a tutto il 2008 sono state identificate le seguenti forme, sottospecie e varietà:
Cladonia ochrochlora Flörke (1828), è una specie di lichene appartenente alla famiglia Cladoniaceae, dell'ordine Lecanorales.
Il nome proprio è composto dal greco ὡχρός ochròs, che significa pallido, giallastro, e χλωρός chloròs, cioè verde-giallognolo, verdeggiante, verde ad indicarne il colore.
Chrobotek rdzawy (Cladonia ochrochlora (Flörke) – gatunek grzybów należący do rodziny chrobotkowatych (Cladoniaceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cladoniaceae, Lecanorales, Lecanoromycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Niektóre synonimy naukowe[3]:
Nazwa polska według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski[2].
Plecha pierwotna jest trwała. Składa się z nieregularnie karbowanych łusek o długości 5-10 mm i szerokości 2-5 mm. Plecha wtórna to zielonkawo-szare podecja o wysokości 15-52 mm i szerokości do 4 mm. Są one nierozgałęzione, lub słabo, dichonomicznie rozgałęzione i zakończone szydłowato, tępo, lub niewielkimi kieliszkami. Kieliszki mają szerokość 1 – 3 mm, są płytkie, nieregularne i mają korę na wewnętrznej powierzchni. Górna połowa podecjów zazwyczaj pokryta jest urwistkami. Na całych podecjach występuje ciągła i gładka kora,. W górnej części podecjów znajdują się soralia o średnicy 0,5-1 mm. Powstają w nich granulkowate lub proszkowate urwistki. Czasami pomiędzy soraliami znajdują się łuseczki o długości do 5 mm[4].
Apotecja powstają dość rzadko na obrzeżu kieliszków. Mają barwę od bladobrązowej do ciemnobrązowej. Zarodniki o kształcie wydłużonym elipsoidalnym i rozmiarach ( 8-) 14-16.5 × 2,5-6 μm. Pyknidia jajowate lub nieco zwężone u podstawy, liczne występujące na obrzeżu kieliszków. Zawierają bezbarwną galaretkę. Pykniospory o rozmiarach 3-8 × 0,5-1 μm[4].
Reakcje barwne: K- lub brudnożółty do brązowego, C-, KC-, P + czerwony, UV-. Kwasy porostowe: kwas fumarioprotocetrariiowy i pochodne kwasu convirensicowego[4].
Gatunek szeroko rozprzestrzeniony; występuje na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy. W Europie na północy sięga po Islandię i północne wybrzeża Półwyspu Skandynawskiego (70.5 stopień szerokości geogr. północnej)[5]. W Polsce występuje pospolicie na terenie całego kraju[2]
Rośnie na starym, próchniejącym drewnie leżącym na ziemi, na cienkiej, próchnicznej glebie, na mchach obrastających kamienie, szczególnie w miejscach wilgotnych[4].
Najbardziej do chrobotka rdzawego podobny jest chrobotek szydlasty (Cladonia coniocraea). Index Fungorum traktuje je jako odrębne gatunki, jednak według niektórych autorów są to tylko różne formy lub odmiany tego samego gatunku. U C. coniocraea łuski plechy pierwotnej zawsze są głęboko wcięte i zwykle brak kieliszkowatego zakończenia podecjów, u C. ochrochlora listki plechy pierwotnej mogą być całe, a podecja często mają kieliszkowe zakończenia. Podecja C. coniocraea są zielonkawe, ich grubość nie przekracza 1,5 mm i zazwyczaj są proste i pojedyncze. Podecja C. ochroclora są szare, grubsze i często rozgałęzione i skręcone. Urwistki C. coniocraea są mączyste i powstają w niewielkich soraliach, u C. ochrochlora urwistki są większe i powstają w większych soraliach. Występują jednak między obydwoma tymi gatunkami formy pośrednie, tak, że często trudno jest ustalić do jakiego gatunku one należą. Zdaniem niektórych lichenologów należałoby scalić te gatunki w jeden[4].
Chrobotek rdzawy (Cladonia ochrochlora (Flörke) – gatunek grzybów należący do rodziny chrobotkowatych (Cladoniaceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów.
Cladonia ochrochlora je porost[3], co go ôpisoł Flörke. Cladonia ochrochlora nŏleży do zorty Cladonia i familije Cladoniaceae.[4][5]
Wikispecies mo informacyje ô Cladonia ochrochlora.Cladonia ochrochlora je porost, co go ôpisoł Flörke. Cladonia ochrochlora nŏleży do zorty Cladonia i familije Cladoniaceae.
