Guidance for identification
Crepidotus applanatus is a species of fungi in the family Crepidotaceae. It was first described in 1796 by Christiaan Hendrik Persoon and renamed by Paul Kummer in 1871.[1][2] It is inedible.[3]
Like other Crepidotus, it has brown spore powder. It grows on deciduous wood, to which it is attached at the side by at most only a rudimentary stem (it is "pleurotoid"). The cap grows up to 5 cm across and is hygrophanous, white to ochraceous when damp and drying whitish. The spores, around 5 - 6 µm, are almost spherical and warty. It is distinguished from the very similar Crepidotus stenocystis by the shape of the Cheilocystidia (clavate and unbranched) and the habitat on broad-leaf timber.[4][5]
Crepidotus applanatus is a species of fungi in the family Crepidotaceae. It was first described in 1796 by Christiaan Hendrik Persoon and renamed by Paul Kummer in 1871. It is inedible.
Crepidotus applanatus (Hesler y Smith (1965)) es una especie de hongo del orden Agaricales, de la familia Crepidotaceae, perteneciente al género Crepidotus.
Es un hongo que se distribuye en América del Norte, su píleo tiene la forma de un pétalo, el cual puede medir hasta 4 centímetros, es aterciopelado, no desarrolla estípite, su color es blanquecino, crece en los tocones de madera y en troncos de madera muerta en los meses de verano y de otoño, no tiene olor y su sabor es suave.[1]
Crepidotus applanatus (Hesler y Smith (1965)) es una especie de hongo del orden Agaricales, de la familia Crepidotaceae, perteneciente al género Crepidotus.
Ciżmówka płaska (Crepidotus applanatus (Pers.) P. Kumm.) – gatunek grzybów należący do rodziny strzępiakowatych (Inocybaceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Crepidotus, Inocybaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1796 r. Elias Fries nadając mu nazwę Agaricus applanatus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1857 r. P. Kumm., przenosząc go do rodzaju Crepidotus[1].
Nazwę polską podał Władysław Wojewoda w 1999 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten ma też nazwy: skórzak przypłaszczony, ciżmówka spłaszczona[3].
Średnica 1-3 cm, kształt wachlarzowaty lub półkulisty. Do podłoża przyrasta bokiem. Jest higrofaniczny. Powierzchnia gładka i matowa, u młodych owocników biaława, z czasem staje się coraz ciemniejsza; kremowa, beżowa i na koniec brunatna. Brzeg kapelusza jest ostry, początkowo podwinięty. Na owocnikach w stanie wilgotnym jest nieco prążkowany[4].
Szerokie, u młodych owocników białawe, później od zarodników stają się kremowe, na koniec ochrowobrązowe[4].
Niewielki trzon występuje tylko u młodych owocników, u starszych zanika, lub jest mało widoczny[4].
Cienki, początkowo biały, z czasem staje się kremowy. Smak i zpach niewyraźny[4].
Brązowy. Zarodniki kuliste, bardzo drobno punktowane lub chropowate. Czasami te chropowatości są tak drobne, że trudne do zauważenia. Rozmiar 4-6 μm[5].
W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status R – potencjalnie zagrożony z powodu ograniczonego zasięgu geograficznego lub rzadkości występowania[6].
Rośnie na butwiejącym drewnie drzew liściastych, szczególnie na bukach, klonach, jesionach, na drzewach iglastych bardzo rzadko. Zazwyczaj występuje grupami[4].
Saprotrof, grzyb niejadalny[4]. W Europie gatunek ten ze względu na marne walory smakowe i niewielki rozmiar nie jest zbierany do celów spożywczych[4]. W Hongkongu jest grzybem jadalnym[7].
Istnieje wiele podobnych gatunków ciżmówek. W pewny i prosty sposób można rozpoznać tylko ciżmówkę miękką (Crepidotus mollis), gdyż ma charakterystyczną galaretowatą warstwę pod skórką. Pewne rozróżnienie pozostałych gatunków zazwyczaj nie jest możliwe bez badań mikroskopowych[8].
Ciżmówka płaska (Crepidotus applanatus (Pers.) P. Kumm.) – gatunek grzybów należący do rodziny strzępiakowatych (Inocybaceae).
Crepidotus applanatus (Pers.) P.Kumm. 1871
СинонимыКрепидо́т (крепидо́тус) уплощённый (лат. Crepidotus applanatus) — вид грибов рода Крепидот (Crepidotus).
Плодовое тело имеет вид сидячей шляпки или имеет рудиментарную ножку.
Шляпка диаметром 0,5—5 см, выпуклая, затем распростёртая, полуокруглая или округлая, раковиновидная или лепестковидная, край полосатый, завёрнут внутрь. Поверхность гладкая, белой, светло-серой, кремовой или охряно-жёлтой окраски. В точке прикрепления шляпки к субстрату заметен белый или кремовый войлок.
Пластинки широкоприросшие или нисходящие, относительно частые, узкие или широкие, дуговидные, цвет от белого до светло-бурого или коричневого. Край пластинок ровный.
Мякоть белая, тонкая, не ломкая, у молодых грибов водянистая, без запаха, со сладковатым вкусом.
Остатки покрывал отсутствуют.
Споровый порошок охряно-бурый. Споры неамилоидные, желтовато-буроватые, шаровидные, диаметром 4,5—6,5 мкм, от мелкобородавчатых до гладких, с выраженным периспорием.
Хейлоцистиды бесцветные, головчатые, 25—70×5—15 мкм. Пилеоцистиды узкоцилиндрические или слабоголовчатые, собраны в кластеры, размерами 30—65×5—10 мкм.
Гифальная система мономитическая, гифы с пряжками, диаметром 3—6 мкм, в кожице шляпки бесцветные или слабо пигментированы. Тип пилеипеллиса — кутис.
Базидии четырёхспоровые, булавовидные, с центральной перетяжкой, размером 22—33×6—11 мкм, в основании имеется пряжка.[1]
Сапротроф на остатках древесины лиственных, реже хвойных пород, вызывает белую гниль. Известен в Европе, Северной и Южной Америке, встречается на видах клёна (Acer), бука (Fagus), граба (Carpinus), Nothomyrcia, ели (Picea), пихты (Abies).[2]
Крепидо́т (крепидо́тус) уплощённый (лат. Crepidotus applanatus) — вид грибов рода Крепидот (Crepidotus).