Vombatar (wombatar) er ei biologisk gruppe kortbeinte, muskuløse pungdyr som går på alle fire bein. Dei blir omtrent ein meter lange, kan vege meir enn 30 kilo, og har ein veldig kort hale. Namnet vombat kjem frå eit av språka til dei australske urinnvånarane.
Vombatene grev store holesystem med gnagar-aktige fortenner og kraftige klør. Dei er først og fremst skumrings- og nattaktive, men kjem ut for å leite etter mat på kjølige eller overskya dagar. Dei er vanskelegare å få auge på enn mange andre dyr, men etterlèt seg tydelege spor. Gjerder vert ikkje rekna som noka stor utfordring, vombatene grev seg lett under eller gjennom slike hinder. Dei etterlèt seg òg særprega kubisk lort.
Vombatar er planteetarar, og et stort sett gras, halvgras, urter, bark og røter.
Vombater er ikkje redde for menneske, og einskilde har difor med eit visst hell prøvt å temme dei. Dei eignar seg likevel dårleg som husdyr. Dei er ikkje spesielt sosiale frå naturen si side. Dei er sterke, og raske, og kan lett velte ein vaksen mann. Dei har skarpe tenner, og dei kan bli aggressive viss dei blir provosert eller berre er i dårleg humør.
Vombatar (wombatar) er ei biologisk gruppe kortbeinte, muskuløse pungdyr som går på alle fire bein. Dei blir omtrent ein meter lange, kan vege meir enn 30 kilo, og har ein veldig kort hale. Namnet vombat kjem frå eit av språka til dei australske urinnvånarane.
Vombater er en familie kortbeinte, muskuløse pungdyr som går på alle fire bein. Ordet vombat kommer fra Dharug, et av språkene til de australske urinnvånerne. Ved første øyekast kan de ligne litt på en liten bjørn eller murmeldyr.
De legger 3-4 egg om gangen. De har en gråbrun pels over ryggen, hvit på buken, og har korte, kraftige ben. Vombater blir 90–115 cm lange, med hale 2–5 cm. De måler ca. 36 cm i skulderhøyde, og voksne individer veier mellom 22 og 39 kg.
Vombatene graver store hulesystemer med gnager-aktige fortenner og kraftige klør. De er først og fremst skumrings- og nattaktive, men kommer ut for å lete etter mat på kjølige eller overskyede dager. Vombater er marklevende. De er vanskeligere å få øye på enn mange andre dyr, men etterlater seg tydelige spor. Gjerder anses ikke som noen stor utfordring, vombatene graver seg ubesværet under eller gjennom slike hinder. De etterlater seg en særpreget kubisk lort.
Vombater er planteetere, og eter stort sett gress, halvgress, urter, bark og røtter. Vombater forekommer i tempererte skoger, fjelltrakter, tresavanner, gressletter og buskstepper, i Australia og Tasmania.
Vombater er ikke redde for mennesker, og noen har derfor med et visst hell prøvd å temme dem. De egner seg imidlertid dårlig som husdyr. De er ikke spesielt sosiale fra naturens side. De er sterke og raske, og kan lett velte en voksen mann. De har skarpe tenner, og de kan bli aggressive hvis de blir provosert eller bare er i dårlig humør.
Vombater er en familie kortbeinte, muskuløse pungdyr som går på alle fire bein. Ordet vombat kommer fra Dharug, et av språkene til de australske urinnvånerne. Ved første øyekast kan de ligne litt på en liten bjørn eller murmeldyr.
