Sit cienki (Juncus filiformis L.) – roślina wieloletnia z rośliny sitowatych. Zasięg obejmuje strefę klimatu umiarkowanego na półkuli północnej[2]. W Polsce gatunek rzadki, rośnie głównie na północy i w górach.
Morfologia
- Łodygi
- Nitkowato cienkie (do 1 mm szerokości), wiotkie, bladozielone, żeberkowane, o wysokości 30-50 cm. Wyrastają w jednym szeregu z kłącza. U nasady otulone brunatnymi pochwami.
- Liście
- Bardzo rzadko wykształca się niepozorna blaszka liściowa na szczycie najwyższej pochwy otulającej u dołu łodygę.
- Kwiatostan
- Kwiatostan w postaci niewielkiego pęczka 5-7 kwiatów. Szczytowy, pozornie boczny, ponieważ u jego nasady wyrasta jako przedłużenie łodygi bardzo długa podsadka.
- Kwiat
- Niewielkie, do 3 mm długości, listki okwiatu żółtawe, ostre, równe długości torebki. Kwitnie od czerwca do sierpnia.
- Owoc
-
Torebka szerokojajowata, tępa, z krótkim dzióbkiem, żółtawa.
- Nasiona
- Drobne (do 0,5 mm średnicy), kuliste, tępe, jasnoczerwono-brunatne.
Biologia i ekologia
Rośnie na wilgotnych łąkach i torfowiskach.
Zmienność
Tworzy mieszańce z sitem bałtyckim i skupionym.
Zagrożenia i ochrona
Roślina umieszczona na polskiej czerwonej liście w kategorii NT (bliski zagrożenia)[3].
Przypisy
-
↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-11-19].
-
↑ a b Taxon: Juncus filiformis (ang.). W: Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2010-11-19].
-
↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
Bibliografia
- W. Szafer, S. Kulczyński, B. Pawłowski: Rośliny Polskie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967.
- Marian Nowiński: Chwasty łąk i pastwisk. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1966.
