Lagorchestes leporides (lat. Lagorchestes leporides) - vallabi-dovşan cinsinə aid heyvan növü.
Məməlilər ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin.
Lagorchestes leporides (lat. Lagorchestes leporides) - vallabi-dovşan cinsinə aid heyvan növü.
El ualabi llebre oriental (Lagorchestes leporides) és una espècie de metateri extint. Es pensa que desaparegué a causa de la degradació del seu hàbitat natural pel pasturatge de les ovelles i el bestiar. La desaparició dels aborígens, que canvià el ritme anual d'artigatge de les praderies, probablement accelerà el fenomen. L'última vegada que fou observat aquest animal fou a la dècada del 1890. Mesurava 45-50 cm i pesava 1,5-3 kg.
El ualabi llebre oriental (Lagorchestes leporides) és una espècie de metateri extint. Es pensa que desaparegué a causa de la degradació del seu hàbitat natural pel pasturatge de les ovelles i el bestiar. La desaparició dels aborígens, que canvià el ritme anual d'artigatge de les praderies, probablement accelerà el fenomen. L'última vegada que fou observat aquest animal fou a la dècada del 1890. Mesurava 45-50 cm i pesava 1,5-3 kg.
Lagorchestes leporides Lagorchestes generoko animalia da. Martsupialen barruko Diprotodontia ordeneko animalia da. Macropodinae azpifamilia eta Macropodidae familian sailkatuta dago.
Lagorchestes leporides Lagorchestes generoko animalia da. Martsupialen barruko Diprotodontia ordeneko animalia da. Macropodinae azpifamilia eta Macropodidae familian sailkatuta dago.
Walabi-Kelinci Timur (Inggris Eastern Hare-Wallaby; Latin Lagorchestes leporides) adalah salah satu spesies Walabi yang telah punah. Binatang ini dahulu hidup di dataran pedalaman Australia tenggara dan memiliki kebiasaan hidup seperti kelinci. Binatang ini memiliki posisi istirahat yang unik pada siang hari, biasanya di bawah perlindungan serumpun rumput ilalang tussock. Jika binatang ini didekati, maka ia akan meloncat dengan kecepatan penuh. Seekor wallabi yang dikejar pemangsa atau pemburu pada jarak 500 meter akan menggandakan lompatannya dengan tiba-tiba dan kembali dalam 6 meter dan dapat melompat setinggi 1,8 meter. Hal ini terjadi pada John Gould yang dilompati kepalanya oleh seekor wallabi-kelinci.
Binatang ini dulu merupakan spesies yang umum, namun mungkin bersaing dengan sapi atau domba. Bisa juga ia terkena dampak buruk pola terbakarnya ladang yang berubah atau karena penyebaran kucing. Catatan terakhir melaporkan adanya spesies betina yang ditangkap oleh Mr. Bennett pada bulan Agustus 1889.
Walabi-Kelinci Timur (Inggris Eastern Hare-Wallaby; Latin Lagorchestes leporides) adalah salah satu spesies Walabi yang telah punah. Binatang ini dahulu hidup di dataran pedalaman Australia tenggara dan memiliki kebiasaan hidup seperti kelinci. Binatang ini memiliki posisi istirahat yang unik pada siang hari, biasanya di bawah perlindungan serumpun rumput ilalang tussock. Jika binatang ini didekati, maka ia akan meloncat dengan kecepatan penuh. Seekor wallabi yang dikejar pemangsa atau pemburu pada jarak 500 meter akan menggandakan lompatannya dengan tiba-tiba dan kembali dalam 6 meter dan dapat melompat setinggi 1,8 meter. Hal ini terjadi pada John Gould yang dilompati kepalanya oleh seekor wallabi-kelinci.
Binatang ini dulu merupakan spesies yang umum, namun mungkin bersaing dengan sapi atau domba. Bisa juga ia terkena dampak buruk pola terbakarnya ladang yang berubah atau karena penyebaran kucing. Catatan terakhir melaporkan adanya spesies betina yang ditangkap oleh Mr. Bennett pada bulan Agustus 1889.
Lagorchestes leporides (binomen a Gould inventum anno 1841), (Anglice = Eastern Hare-wallaby ) est animal Marsupiale herbivorum Australianum.
Vide "Lagorchestes leporides" apud Vicispecies. 
Vicimedia Communia plura habent quae ad Lagorchestes leporides spectant (Lagorchestes, Lagorchestes leporides). 
Haec stipula ad biologiam spectat. Amplifica, si potes! Lagorchestes leporides (binomen a Gould inventum anno 1841), (Anglice = Eastern Hare-wallaby ) est animal Marsupiale herbivorum Australianum.
Lagorchestes leporides is een uitgestorven kangoeroe uit het geslacht der buidelhazen (Lagorchestes).
De bovenkant van het lichaam was roodbruin, de onderkant lichtgrijs. Achter de armen zat een zwarte vlek. De korte staart was van boven grijsbruin en van onderen wit. De kop-romplengte bedroeg 450 tot 500 mm en de staartlengte 300 tot 320 mm.
Dit solitaire dier was 's nachts actief. Het vond beschutting in de vegetatie. Als het verstoord werd vluchtte het met grote sprongen en enorme snelheid weg. Deze soort is sinds 1891 niet meer gevonden.
Deze soort kwam voor in de binnenlanden van Nieuw-Zuid-Wales, Noordwest-Victoria en Zuidoost-Zuid-Australië in Zuidoost-Australië.
Lagorchestes leporides is een uitgestorven kangoeroe uit het geslacht der buidelhazen (Lagorchestes).
Multimedia w Wikimedia Commons Filander zajęczy (Lagorchestes leporides) – wymarły gatunek ssaka z rodziny kangurowatych (Macropodidae).
Długość ciała 35-50 cm, ogona 30-45 cm, masa 1,5-3 kg. Wierzch szarobrunatny, po bokach rudawy, spód ciała szarobiały.
Zamieszkiwał równinne obszary południowo-wschodniej Australii. Był to dość pospolity gatunek, lecz tępiony, podobnie jak inne torbacze, przez farmerów. Ostatni okaz tego gatunku, samicę, pozyskano w sierpniu 1889 roku.
Otwarte lasy, otwarte obszary trawiaste.
Swoim zachowaniem przypominał zająca, kryjąc się za dnia w kotlince, zazwyczaj pod osłoną kęp ostrej, wysokiej trawy. Potrafił skakać na wysokość 1,8 m.
Filander zajęczy (Lagorchestes leporides) – wymarły gatunek ssaka z rodziny kangurowatych (Macropodidae).
Lagorchestes leporides[2][3][4][5] är en pungdjursart som först beskrevs av John Gould 1840. Lagorchestes leporides ingår i släktet harvallabyer och familjen kängurudjur.[6][7] IUCN kategoriserar arten globalt som utdöd.[1] Inga underarter finns listade.[6]
Pungdjuret levde fram till 1890-talet i sydöstra Australien och vistades där på öppna gräsmarker. Arten dog troligen ut på grund av konkurrens med införda boskapsdjur som får och nötkreatur.[1]
Wikimedia Commons har media som rör Lagorchestes leporides.
Wikispecies har information om Lagorchestes leporides.
Lagorchestes leporides är en pungdjursart som först beskrevs av John Gould 1840. Lagorchestes leporides ingår i släktet harvallabyer och familjen kängurudjur. IUCN kategoriserar arten globalt som utdöd. Inga underarter finns listade.
Pungdjuret levde fram till 1890-talet i sydöstra Australien och vistades där på öppna gräsmarker. Arten dog troligen ut på grund av konkurrens med införda boskapsdjur som får och nötkreatur.
Lagorchestes leporides — вид родини Кенгурових. Етимологія: лат. lepus — «заєць», лат. -eides — «-подібний». Вид був ендеміком південно-східної Австралії. Останній екземпляр був зібраний в 1890 році. Цей маловідомий вид, схоже, населяв луки і трав'янисті рівнини.
— Gould, 1841
Lagorchestes leporides — вид родини Кенгурових. Етимологія: лат. lepus — «заєць», лат. -eides — «-подібний». Вид був ендеміком південно-східної Австралії. Останній екземпляр був зібраний в 1890 році. Цей маловідомий вид, схоже, населяв луки і трав'янисті рівнини.
Lagorchestes leporides là một loài động vật có vú trong họ Macropodidae, bộ Hai răng cửa. Loài này được Gould mô tả năm 1840.[2]
.png){kind=small}
Bài viết liên quan đến động vật có vú này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Lagorchestes leporides là một loài động vật có vú trong họ Macropodidae, bộ Hai răng cửa. Loài này được Gould mô tả năm 1840.
Lagorchestes leporides (Gould, 1840)
Бывший ареал
Длинноухий кенгуру́[1][2] (лат. Lagorchestes leporides) — вымерший вид из рода заячьих кенгуру семейства кенгуровые, обитавший в юго-восточной Австралии. Впервые описан Джоном Гульдом в 1840 году.
Небольшой кенгуру, немного крупнее и более стройный, чем его ныне живущий родич пучкохвостый кенгуру. Длина его тела составляла около полуметра, хвост достигал 33 см. Окрас меха варьировал от чёрного и бурого до жёлтого; брюхо серовато-белое[3].
О повадках этого кенгуру известно очень мало. Это было ночное животное, ведущее уединённый образ жизни. Днём оно пряталось в укрытии, сделанном из травы. Если подойти слишком близко, скрывалось быстрыми прыжками. По свидетельству Джона Гульда, однажды одна особь, которую на протяжении 500 метров преследовали собаки, вернулась, запутывая следы, и c расстояния 6 метров от наблюдавшего за ней учёного перепрыгнула ему через голову. Высота прыжка составила 1,8 м[4].
Обитал во внутренних районах Австралии: на западе штата Новый Южный Уэльс, на востоке штата Южная Австралия (в районе реки Муррей) и на северо-западе штата Виктория[5]. Предпочитал открытые равнины и луга.
Последним известным представителем этого вида стала самка, добытая в августе 1889 год в Новом Южном Уэльсе[4]. С 1890 года сведений о наблюдениях не было.
Исчезновение обусловлено освоением человеком мест обитания и в связи с интродукцией кроликов и лисиц[6].
Чучело длинноухого кенгуру в Мельбурнском музее…
…и в Зоологическом музее в Санкт-Петербурге
Длинноухий кенгуру́ (лат. Lagorchestes leporides) — вымерший вид из рода заячьих кенгуру семейства кенгуровые, обитавший в юго-восточной Австралии. Впервые описан Джоном Гульдом в 1840 году.
東部小袋鼠（Lagorchestes leporides），又名褐兔袋鼠、東部野兔鼠或褐兔䶈，是已滅絕的袋鼠。牠們生活在澳洲東南部的內陸平原。牠們的習性像野兔。若有其他動物接近，牠們會高速的跳走。約翰·古爾德（John Gould）曾觀察到一隻東部小袋鼠被狗群追逐500米，牠突然急遽加速，並於6米前跳過他的頭。牠們可跳高達1.8米。
東部小袋鼠很普遍，但因與牛或羊爭逐食物，亦可能因棲息地被破壞及被貓掠食而大大的影響其數量。最後的紀錄是於1889年見到一隻雌性東部小袋鼠。
