El ratolí marsupial cuanegre (Murexia melanurus) és una espècie de marsupial de la família dels dasiúrids. Viu a Indonèsia i Papua Nova Guinea. El seu hàbitat natural són els boscos secs tropicals o subtropicals.[1]
El ratolí marsupial cuanegre (Murexia melanurus) és una espècie de marsupial de la família dels dasiúrids. Viu a Indonèsia i Papua Nova Guinea. El seu hàbitat natural són els boscos secs tropicals o subtropicals.
Die Schwarzschwanz-Neuguineabeutelmaus (Murexia melanurus) kommt im zentralen Hochland von Neuguinea, im Arfakgebirge im Nordosten der Halbinsel Vogelkop, im Torricelligebirge im Norden der Provinz Sandaun und teilweise auch in den unmittelbar angrenzenden Tieflandgebieten vor.[1]
Die Männchen der Schwarzschwanz-Neuguineabeutelmaus haben eine Kopf-Rumpf-Länge von 9,1 bis 16,5 cm, einen 10 bis 16,5 cm langen Schwanz und wiegen 26 bis 69,5 g. Weibchen bleiben mit Kopf-Rumpf-Längen von etwa 10 cm, Schwanzlängen von 11 bis 14,3 cm und einem Gewicht von 17 bis 44 g deutlich kleiner. Dabei ist die Größe der Tiere abhängig von der Höhe ihres Lebensraums. Unterhalb von 300 Metern können sie über 60 g schwer werden, während diejenigen aus Höhen von etwa 2000 Metern viel kleiner bleiben. Besonders groß werden die in den küstennahen Torricelli-Bergen lebenden Exemplare. Sie unterscheiden sich auch durch ihr helles Fell von den übrigen Schwarzschwanz-Neuguineabeutelmäusen. Merkmale, die die Schwarzschwanz-Neuguineabeutelmäuse von anderen Neuguineabeutelmäusen unterscheiden sind der schwarze Schwanz und kastanienfarbene Flecken hinter den Ohren.[1]
Die Schwarzschwanz-Neuguineabeutelmaus ist in Sekundärwäldern oder Pandanusgebüschen häufiger als in Primärregenwäldern. Sie kommt von Meeresniveau bis in Höhen von 2800 Metern über dem Meeresspiegel vor und ernährt sich vor allem von Wirbellosen. Von Kotproben, die von Wissenschaftlern untersucht wurden, enthielten 96 % die Überreste von Käfern, Schnabelkerfe und Spinnen hatten einen Anteil von 56 %, bei 48 % waren Reste von Heuschrecken vorhanden, Schaben hatten einen Anteil von 16 % und bei 12 % der Kotproben konnte man Motten und Schmetterlinge, Fliegen, Ohrwürmer, Würmer und Knochen und Haare von kleinen Wirbeltieren identifizieren. Die Schwarzschwanz-Neuguineabeutelmaus ist wahrscheinlich vor allem baumbewohnend (arboreal), nachtaktiv und baut zum Ruhen Nester aus Blättern.[1]
Die Tiere pflanzen sich wahrscheinlich während des ganzen Jahres fort. Weibchen bekommen vier Jungtiere, was der Zahl ihrer Zitzen entspricht. Die Trächtigkeitsdauer liegt bei etwa 22 Tagen. Die Jungtiere verlassen den Beutel, wenn sie 7 bis 10 g wiegen, und werden gesäugt, bis sie 15 bis 20 g schwer sind. Danach bleiben sie noch für einige Monate beim Weibchen. Männchen werden im Alter von 8 Monaten geschlechtsreif, Weibchen sind dann etwa 12 Monate alt.[1]
Die IUCN stuft die Schwarzschwanz-Neuguineabeutelmaus als nicht gefährdet (least concern) ein. Sie ist weit verbreitet und in ihrem Lebensraum gibt es mehrere Schutzgebiete.[2][1]
Die Schwarzschwanz-Neuguineabeutelmaus (Murexia melanurus) kommt im zentralen Hochland von Neuguinea, im Arfakgebirge im Nordosten der Halbinsel Vogelkop, im Torricelligebirge im Norden der Provinz Sandaun und teilweise auch in den unmittelbar angrenzenden Tieflandgebieten vor.
Murexechinus huwa ġeneru ta' mammiferi, il-marsupjali karnivori, eżattament id-dasjur ta' denbu iswed (għalkemm jissejjaħ ukoll bl-isem ta' ġurdien marsupjal ta' denbu iswed u kien jissejjaħ ukoll "anteċinu ta' denbu iswed" biss m'għadux jintuża' minn meta ma baqax jagħmel parti mill-ġeneru Antechinus), tal-kontinent tal-Awstralja.
Dan il-ġeneru qiegħed klassifikat fil-klassi Mammalia, fis-sottoklassi Theria, fl-infraklassi Metatheria (il-marsupjali kollha), fis-superordni Australidelphia (il-marsupjali Awstraljani kollha u l-kolokolo tal-kontinent tal-Amerika t'Isfel), fl-ordni Dasyuromorphia (il-marsupjali karnivori tal-kontinent Awstraljan), fil-familja Dasyuridae, fis-sottofamilja Dasyurinae u fit-tribù Phascogalini ma' sitt ġeneri oħra li huma Antechinus, Micromurexia, Murexia, Paramurexia, Phascomurexia u Phascogale.
Il-ġeneru Phascomurexia huwa wieħed monotipiku u b'hekk jiġbor fih speċi waħda biss; l-ispeċi ta' dan il-ġeneru għal żmien twil kienet ikklassifikata fil-ġeneru Antechinus ma' bosta speċi oħrajn, dan sakemm testijiet morfoloġiċi u ġenetiċi wrew li hija distinta jew differenti biżżejjed biex tkun separata u riklassifikata f'ġeneru għaliha waħedha.
Murexechinus huwa ġeneru ta' mammiferi, il-marsupjali karnivori, eżattament id-dasjur ta' denbu iswed (għalkemm jissejjaħ ukoll bl-isem ta' ġurdien marsupjal ta' denbu iswed u kien jissejjaħ ukoll "anteċinu ta' denbu iswed" biss m'għadux jintuża' minn meta ma baqax jagħmel parti mill-ġeneru Antechinus), tal-kontinent tal-Awstralja.
Dan il-ġeneru qiegħed klassifikat fil-klassi Mammalia, fis-sottoklassi Theria, fl-infraklassi Metatheria (il-marsupjali kollha), fis-superordni Australidelphia (il-marsupjali Awstraljani kollha u l-kolokolo tal-kontinent tal-Amerika t'Isfel), fl-ordni Dasyuromorphia (il-marsupjali karnivori tal-kontinent Awstraljan), fil-familja Dasyuridae, fis-sottofamilja Dasyurinae u fit-tribù Phascogalini ma' sitt ġeneri oħra li huma Antechinus, Micromurexia, Murexia, Paramurexia, Phascomurexia u Phascogale.
Il-ġeneru Phascomurexia huwa wieħed monotipiku u b'hekk jiġbor fih speċi waħda biss; l-ispeċi ta' dan il-ġeneru għal żmien twil kienet ikklassifikata fil-ġeneru Antechinus ma' bosta speċi oħrajn, dan sakemm testijiet morfoloġiċi u ġenetiċi wrew li hija distinta jew differenti biżżejjed biex tkun separata u riklassifikata f'ġeneru għaliha waħedha.
The black-tailed dasyure (Murexia melanurus) is a species of marsupial in the family Dasyuridae.[2][3]
The Black-tailed dasyure is native to New Guinea, where it ranges across the Central Cordillera of Western New Guinea, which is part of Indonesia, and of Papua New Guinea. It is also present in the Arfak Mountains of Western New Guinea and the Torricelli Mountains in northern Papua New Guinea. It is found from sea level to mid-montane areas up to 2,800 meters elevation.[2]
Its natural habitat is forest, including lowland rain forest and montane rain forest (mid-montane forest, beech forest, pandanus forest, and mossy forest).[2]
It is fairly abundant across its range, and its population is stable.
The Black-tailed dasyure breeds throughout the year. Females have up to four young.[2]
The black-tailed dasyure (Murexia melanurus) is a species of marsupial in the family Dasyuridae.
El dasiuro de cola negra (Murexechinus melanurus) es una especie de marsupial dasiuromorfo de la familia Dasyuridae propia de Nueva Guinea, del nivel del mar hasta los 2800 m de altitud.[1]
El dasiuro de cola negra (Murexechinus melanurus) es una especie de marsupial dasiuromorfo de la familia Dasyuridae propia de Nueva Guinea, del nivel del mar hasta los 2800 m de altitud.
Murexechinus melanurus Murexechinus generoko animalia da. Dasyuromorphia ordenaren barruko ugaztuna da. Dasyurinae azpifamilia eta Dasyuridae familian sailkatuta dago.
Murexechinus melanurus Murexechinus generoko animalia da. Dasyuromorphia ordenaren barruko ugaztuna da. Dasyurinae azpifamilia eta Dasyuridae familian sailkatuta dago.
Murexechinus melanurus, (Thomas, 1899), (ex: Antechinus melanurus), (Anglice: Black-tailed Dasyure), est specie animalium Marsupialium vivens in Indonesia, Papua Nova Guinea et Nova Guinea.
Vicimedia Communia plura habent quae ad Murexechinus melanurus spectant (Antechinus, Murexechinus melanurus). 
Haec stipula ad biologiam spectat. Amplifica, si potes! Murexechinus melanurus, (Thomas, 1899), (ex: Antechinus melanurus), (Anglice: Black-tailed Dasyure), est specie animalium Marsupialium vivens in Indonesia, Papua Nova Guinea et Nova Guinea.
Murexechinus melanurus is een roofbuideldier dat voorkomt in Nieuw-Guinea en op het nabijgelegen eiland Normanby, tot op 2800 m hoogte. Het is de enige soort in het geslacht Murexechinus, die lange tijd in het geslacht Antechinus geplaatst is geweest, maar op basis van zowel genetische als morfologische kenmerken als een apart geslacht is onderscheiden. Antechinus wilhelmina Tate, 1947, soms als een aparte soort beschouwd, verschilt in feite niet van M. melanurus.
M. melanurus is een klein, ratachtig roofbuideldier dat sterk varieert in kleur en grootte. De kleur varieert van zeer saai tot zeer licht en gekleurd. Bij de oren zitten meestal kastanjebruine vlekken. De onderkant van het lichaam is lichter dan de bovenkant. De voeten zijn geelbruin; de achtervoeten zijn meer behaard en donkerder dan de voorvoeten. De dunne, zwarte staart wordt naar de punt toe steeds korter. Mannetjes zijn iets groter dan vrouwtjes en dieren die op grotere hoogte voorkomen zijn kleiner dan dieren uit het laagland. De totale lengte bedraagt voor mannetjes gemiddeld 256 mm en voor vrouwtjes gemiddeld 230 mm, de staartlengte respectievelijk 135 en 130 mm, de achtervoetlengte 22,55 en 21,44 mm, de oorlengte 15,92 en 15,65 mm en de schedellengte 27,30 en 25,99 mm.
Het voorkomen van M. melanurus op Normanby is slechts op één exemplaar gebaseerd, AMNH 159473, dat op 820 m hoogte op Mount Pabinama is gevangen. Dit exemplaar heeft een kop-romplengte van 165 mm en een schedellengte van 36,83 mm, veel groter dan Murexechinus op het vasteland. Verder verschilt hij echter niet van exemplaren van het vasteland, zodat hij momenteel toch tot M. melanurus wordt gerekend, al is het dier ook al in onbeschreven soorten geplaatst.
Murexechinus melanurus is een roofbuideldier dat voorkomt in Nieuw-Guinea en op het nabijgelegen eiland Normanby, tot op 2800 m hoogte. Het is de enige soort in het geslacht Murexechinus, die lange tijd in het geslacht Antechinus geplaatst is geweest, maar op basis van zowel genetische als morfologische kenmerken als een apart geslacht is onderscheiden. Antechinus wilhelmina Tate, 1947, soms als een aparte soort beschouwd, verschilt in feite niet van M. melanurus.
M. melanurus is een klein, ratachtig roofbuideldier dat sterk varieert in kleur en grootte. De kleur varieert van zeer saai tot zeer licht en gekleurd. Bij de oren zitten meestal kastanjebruine vlekken. De onderkant van het lichaam is lichter dan de bovenkant. De voeten zijn geelbruin; de achtervoeten zijn meer behaard en donkerder dan de voorvoeten. De dunne, zwarte staart wordt naar de punt toe steeds korter. Mannetjes zijn iets groter dan vrouwtjes en dieren die op grotere hoogte voorkomen zijn kleiner dan dieren uit het laagland. De totale lengte bedraagt voor mannetjes gemiddeld 256 mm en voor vrouwtjes gemiddeld 230 mm, de staartlengte respectievelijk 135 en 130 mm, de achtervoetlengte 22,55 en 21,44 mm, de oorlengte 15,92 en 15,65 mm en de schedellengte 27,30 en 25,99 mm.
Het voorkomen van M. melanurus op Normanby is slechts op één exemplaar gebaseerd, AMNH 159473, dat op 820 m hoogte op Mount Pabinama is gevangen. Dit exemplaar heeft een kop-romplengte van 165 mm en een schedellengte van 36,83 mm, veel groter dan Murexechinus op het vasteland. Verder verschilt hij echter niet van exemplaren van het vasteland, zodat hij momenteel toch tot M. melanurus wordt gerekend, al is het dier ook al in onbeschreven soorten geplaatst.
Murexechinus melanurus é uma espécie de marsupial da família Dasyuridae. É a única espécie descrita para o gênero Murexechinus. Endêmica da Nova Guiné.
O Murexechinus melanurus é semelhante a um rato-marsupial, que varia de cor e tamanho. A cor varia de muito leve a escura e manchada. As orelhas são em sua maioria castanhas com machas marrons. A parte inferior do corpo é mais leve do que em cima, as patas são cstanho-amarelo, as patas traseiras são masi peludase escuras, a cauda é fina e com a ponta preta. Os macho são ligeiramente maiores que as fêmeas e os animais que ocorrem em altitudes mais elevadas são menores que os animais de planície. O comprimento total é de 25 cm, em média, para os machos e 23 cm para as fêmeas, a cauda mede 13 cm;
O Murexechinus melanurus encontrado na Ilha Normanby é baseado em apenas uma cópia, capturado no monte Pabinama a 820 metros de altitude. Esta cópia tem um comprimento de cabeça e corpo de 17 cm e o crânio de 4 cm, muito menor que o Murexechinus melanurus de Nova Guiné. Além disso, ele não difere de espécimes da ilha;
São insetisivoros, mas podem comer pequenos mamiferos, repteis, ovos, aves;
Florestas tropicais umidas e tropicais secas, pantanos, planícies e montanhas de Nova Guiné;
Cordilheira central de Nova Guiné e na ilha Normanby;
Sinônimos do nome científico da subespécie: Phascogale mayeri; Antechinus naso mayeri;
Nota: Considerado sinônimo de Murexechinus melanurus;
Local: Monte Goliath, Irian Jaya;
Sinônimos do nome científico da subespécie: Phascogale melanura modesta;
Nota: Considerado sinônimo de Murexechinus melanurus;
Local: Montes Arfak, Irian Jaya;
Sinônimos do nome científico da subespécie: Murexechinus wilhelmina;
Nota: Considerado sinônimo de Murexechinus melanurus segundo van Dick (2002); Considerado espécie distinta por outros autores;
Local: Monte Wilhelmina, Lago Habbema, centro de Nova Guiné;
Murexechinus melanurus é uma espécie de marsupial da família Dasyuridae. É a única espécie descrita para o gênero Murexechinus. Endêmica da Nova Guiné.
Nome Científico: Murexechinus melanurus (Thomas, 1899) Sinônimo do nome científico da espécie: Murexia melanurus; Antechinus melanurus;Murexechinus melanurus[3] är en pungdjursart som först beskrevs av Oldfield Thomas 1899. Murexechinus melanurus är ensam art i släktet Murexechinus som ingår i familjen rovpungdjur.[6][7] Inga underarter finns listade.[6] Arten listades tidvis i släktena Antechinus eller Murexia.[5]
Arten har i motsats till Phascomurexia naso en rödbrun till rosabrun fläck bakom varje öra. Pälsen på ovansidan är nära huvudet agouti (hår med ljusa och mörka avsnitt) och den blir mot stjärten rödaktig. Hos Murexechinus melanurus är svansen bra täckt med svart eller sällan mörkbrun päls. Svansens hår är vanligen 2,5 till 3,5 mm långa men på toppen finns en kam av 4 till 7 mm långa hår. Längden av alla premolarer i över- och underkäken är kortare än hos Murexia longicaudata. Arten saknar den längsgående mörka strimman som finns hos Paramurexia rothschildi. Dessutom är öronen kortare. I motsats till Micromurexia habbema är klorna vid framtassarna böjda.[8]
Ett uppstoppat exemplar som representerar det vetenskapliga namnet (lektotyp) har en kroppslängd (huvud och bål) av 106 mm, en svanslängd av 128 mm och 20 mm långa bakfötter.[8]
Pungdjuret förekommer i flera regioner på Nya Guinea och vistas där i låglandet samt på upp till 2 800 meter höga bergstrakter. Habitatet utgörs av olika slags skogar.[1]
Individerna har ungefär samma storlek som pungspetsekorrar (Antechinus). Honor har ingen pung (marsupium) utan bara en enkel hudflik som täcker de fyra spenarna.[9]
För arten är inga allvarliga hot kända. Den hittas dessutom i olika naturskyddsområden. IUCN listar Murexechinus melanurus som livskraftig (LC).[1]
Wikimedia Commons har media som rör Murexechinus melanurus.
Wikispecies har information om Murexechinus melanurus.
Murexechinus melanurus är en pungdjursart som först beskrevs av Oldfield Thomas 1899. Murexechinus melanurus är ensam art i släktet Murexechinus som ingår i familjen rovpungdjur. Inga underarter finns listade. Arten listades tidvis i släktena Antechinus eller Murexia.
Arten har i motsats till Phascomurexia naso en rödbrun till rosabrun fläck bakom varje öra. Pälsen på ovansidan är nära huvudet agouti (hår med ljusa och mörka avsnitt) och den blir mot stjärten rödaktig. Hos Murexechinus melanurus är svansen bra täckt med svart eller sällan mörkbrun päls. Svansens hår är vanligen 2,5 till 3,5 mm långa men på toppen finns en kam av 4 till 7 mm långa hår. Längden av alla premolarer i över- och underkäken är kortare än hos Murexia longicaudata. Arten saknar den längsgående mörka strimman som finns hos Paramurexia rothschildi. Dessutom är öronen kortare. I motsats till Micromurexia habbema är klorna vid framtassarna böjda.
Ett uppstoppat exemplar som representerar det vetenskapliga namnet (lektotyp) har en kroppslängd (huvud och bål) av 106 mm, en svanslängd av 128 mm och 20 mm långa bakfötter.
Pungdjuret förekommer i flera regioner på Nya Guinea och vistas där i låglandet samt på upp till 2 800 meter höga bergstrakter. Habitatet utgörs av olika slags skogar.
Individerna har ungefär samma storlek som pungspetsekorrar (Antechinus). Honor har ingen pung (marsupium) utan bara en enkel hudflik som täcker de fyra spenarna.
För arten är inga allvarliga hot kända. Den hittas dessutom i olika naturskyddsområden. IUCN listar Murexechinus melanurus som livskraftig (LC).
Цей вид має широке поширення в Центральних Кордильєрах острова Нова Гвінея а також на гірських пасмах Арфак і Торічеллі на висотах 0-2800 м над рівнем моря. Живе в тропічному лісі, в середньогірському лісі, буковому лісі, панданному лісі та моховитому лісі.
Самиці мають до чотирьох дітей, немає сезону розмноження.
Основні загрози невідомі. Вид присутній в кількох охоронних районах.
Murexechinus melanurus là một loài động vật có vú trong họ Dasyuridae, bộ Dasyuromorphia. Loài này được Thomas mô tả năm 1899.[2]
Phương tiện liên quan tới Murexechinus melanurus tại Wikimedia Commons
.png){kind=small}
Bài viết liên quan đến động vật có vú này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Murexechinus melanurus là một loài động vật có vú trong họ Dasyuridae, bộ Dasyuromorphia. Loài này được Thomas mô tả năm 1899.
검은꼬리주머니고양이(Murexechinus melanurus)는 주머니고양이과에 속하는 유대류의 일종이다. 인도네시아와 파푸아뉴기니에서 발견된다. 자연 서식지는 아열대 및 열대 건조 숲이다.[2] 검은꼬리주머니고양이속(Murexechinus)의 유일종이다.[1]
