Greater Glider

Multimedia w Wikimedia Commons

Wolatucha wielka^[5] (Petauroides volans) - gatunek ssaka z podrodziny leworków (Hemibelideinae) w rodzinie pseudopałankowatych (Pseudocheiridae).

Występowanie i biotop

Wschodnie wybrzeże Australii, również Queensland, Nowa Południowa Walia i Wiktoria. Zamieszkuje lasy, w których dominują eukaliptusy (oprócz lasów deszczowych).

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy opisał w 1792 roku szkocki zoolog Kerr, nadając mu nazwę Didelphis volans^[3]. Jako miejsce typowe odłowu holotypu Kerr wskazał Nową Południową Walię w Australii^[3]. Jedyny przedstawiciel rodzaju wolatucha^[5] (Petauroides), opisanego w 1888 roku przez angielskiego teriologa Oldfielda Thomasa^[2].

Etymologia

• Petauroides: rodzaj Petaurus Shaw, 1791; gr. -οιδης -oidēs – przypominający^[6].
• volans: łac. volans, volantis – latający, od volare – latać^[7].

Charakterystyka ogólna

Podstawowe dane Długość ciała 30-45 cm Długość ogona 45-60 cm Masa ciała 900-1700 g Dojrzałość płciowa w drugim
roku życia Liczba młodych
w miocie 1 Długość życia do 15 lat
(najczęściej 6)

Wygląd

Wierzch ciała ciemnoszary, kremowy, szarokremowy, nakrapiany lub ciemnobrązowy, spód białawy. Głowa o krótkim pysku, dużych oczach i uszach. Długi ogon jest pokryty gęstym futrem i nie jest chwytny. Pomiędzy łapami ma rozpiętą błonę lotną. Sięga od łokcia do kończyn tylnych i nie jest osadzona, tak jak u lotopałanek, na zewnętrznym palcu.

Tryb życia

Jest zwierzęciem aktywnym w nocy. Prowadzi samotnicze życie. Terytorium samca wynosi około 2,5 ha. Samice mają mniejsze terytoria, które mogą zachodzić na siebie. Terytoria oznaczone są silnie pachnącą wydzieliną. Żyje w koronach drzew, sprawnie się po nich poruszając. Dzień spędza w dziuplach. Wolatucha podczas ślizgów może pokonać około 100 m, zmieniając kierunek lotu o 90 stopni. Błona lotna chroni też przed nadmierną utratą ciepła. Okres rozrodczy przypada na marzec. Samica rodzi zazwyczaj jedno młode, które przebywa w torbie matki około 4 miesięcy. Przez następne 3 miesiące młode jest noszone przez matkę na grzbiecie. W wieku 9 miesięcy jest już samodzielne i waży 600 g. Dojrzałość płciową uzyskują po dwóch latach życia.

Podobnie jak koala wolatucha jest zwierzęciem, które odżywia się wyłącznie liśćmi eukaliptusa.

Znaczenie

Na wolatuchę polują sowy: sownica wielka i płomykówka przydymiona, dingo australijski i lis rudy.

Zagrożenia i ochrona

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii gatunków narażonych na wyginięcie^[4]. Zagrożeniem dla wolatuchy jest wycinka drzew eukaliptusowych.

Przypisy

Bibliografia

• Juliet Nagel: Petauroides volans (ang.). University of Michigan Museum of Zoology. [dostęp 30 maja 2008].
• E. Keller, prof. dr J. Reichholf, G. Steinbach, K. Zub (tłum. z niem.): Leksykon zwierząt. Ssaki cz. 1. Warszawa: Bertelsmann Media Sp. z.o.o., 2001, s. 33. ISBN 83-7227-610-2.