dcsimg

Mewa obrożna ( Polish )

provided by wikipedia POL
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Mewa obrożna[3] (Xema sabini) – gatunek średniego ptaka wodnego z rodziny mewowatych (Laridae), zamieszkujący w zależności od podgatunku:

Różnice pomiędzy podgatunkami są słabo zaznaczone, w związku z tym często gatunek Xema sabini uznaje się za jednorodny i w ogóle nie wydziela podgatunków.
Ptaki wszystkich podgatunków zimują na południowym Pacyfiku i Atlantyku. W Polsce pojawia się wyjątkowo.

Cechy gatunku
 src=
Mewa obrożna (Xema sabini) ptak w upierzeniu spoczynkowym
Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W szacie godowej grzbiet oraz barki popielate, końce skrzydeł i krawędzie natarcia do nadgarstka czarne. Pomiędzy kolorami czarnym i popielatym na wierzchu skrzydła biały trójkąt. Głowa ciemnoszara, oddzielona od reszty ciała czarną obrożą na szyi, dziób i nogi ciemne, koniec dzioba żółty. Reszta ciała biała, ogon lekko wcięty. W szacie spoczynkowej głowa bieleje, lecz potylica zostaje szara z ciemną półobrożą na karku. Osobniki młodociane podobne do dorosłych w szacie spoczynkowej. Popielata plama na wierzchu ciała przechodzi przez kark na potylicę. Pokrywa ją gęste, brązowe prążkowanie, a na końcu ogona znajduje się szeroki ciemny pasek. Upierzenie dorosłych osiągają w wieku 3 lat.


Wymiary średnie
dł. ciała ok. 30-35 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 80-85 cm
waga ok. 140-225 g
Biotop
Brzegi mórz i jeziora w pasie tundry. Poza okresem lęgowym otwarte morze.
Gniazdo
Na ziemi, w trawie lub mchu, w pobliżu brzegu. Gnieździ się pojedynczo lub w małych koloniach, często razem z rybitwami popielatymi.
Jaja
W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w maju-lipcu 2 jaja.
Wysiadywanie
Jaja wysiadywane są przez okres około 24 dni przez obydwoje rodziców.
Pożywienie
Wodne i lądowe kręgowce oraz bezkręgowce, które zbiera z powierzchni wody, chwyta na ziemi lub w locie. Rabuje również gniazda innych ptaków.
Ochrona
W Polsce objęta ścisłą ochroną gatunkową[4].

Zobacz też

Przypisy

  1. Xema sabini, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. BirdLife International 2015, Xema sabini [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016 [online], wersja 2016-1 [dostęp 2016-10-18] (ang.).
  3. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Podrodzina: Larinae Rafinesque, 1815 - mewy (wersja: 2016-08-07). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2016-10-18].
  4. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2014 r. poz. 1348)
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Mewa obrożna: Brief Summary ( Polish )

provided by wikipedia POL

Mewa obrożna (Xema sabini) – gatunek średniego ptaka wodnego z rodziny mewowatych (Laridae), zamieszkujący w zależności od podgatunku:

Xema sabini sabini syn. X. s. sabina – od kanadyjskiej Arktyki po zachodnią Grenlandię Xema sabini palaearctica – od Svalbardu po Półwysep Tajmyr i deltę Leny Xema sabini tschuktschorum – Półwysep Czukocki Xema sabini woznesenskii – od północno-wschodniej Syberii po Alaskę.

Różnice pomiędzy podgatunkami są słabo zaznaczone, w związku z tym często gatunek Xema sabini uznaje się za jednorodny i w ogóle nie wydziela podgatunków.
Ptaki wszystkich podgatunków zimują na południowym Pacyfiku i Atlantyku. W Polsce pojawia się wyjątkowo.

Cechy gatunku src= Mewa obrożna (Xema sabini) ptak w upierzeniu spoczynkowym Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W szacie godowej grzbiet oraz barki popielate, końce skrzydeł i krawędzie natarcia do nadgarstka czarne. Pomiędzy kolorami czarnym i popielatym na wierzchu skrzydła biały trójkąt. Głowa ciemnoszara, oddzielona od reszty ciała czarną obrożą na szyi, dziób i nogi ciemne, koniec dzioba żółty. Reszta ciała biała, ogon lekko wcięty. W szacie spoczynkowej głowa bieleje, lecz potylica zostaje szara z ciemną półobrożą na karku. Osobniki młodociane podobne do dorosłych w szacie spoczynkowej. Popielata plama na wierzchu ciała przechodzi przez kark na potylicę. Pokrywa ją gęste, brązowe prążkowanie, a na końcu ogona znajduje się szeroki ciemny pasek. Upierzenie dorosłych osiągają w wieku 3 lat.


Wymiary średnie dł. ciała ok. 30-35 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 80-85 cm
waga ok. 140-225 g Biotop Brzegi mórz i jeziora w pasie tundry. Poza okresem lęgowym otwarte morze. Gniazdo Na ziemi, w trawie lub mchu, w pobliżu brzegu. Gnieździ się pojedynczo lub w małych koloniach, często razem z rybitwami popielatymi. Jaja W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w maju-lipcu 2 jaja. Wysiadywanie Jaja wysiadywane są przez okres około 24 dni przez obydwoje rodziców. Pożywienie Wodne i lądowe kręgowce oraz bezkręgowce, które zbiera z powierzchni wody, chwyta na ziemi lub w locie. Rabuje również gniazda innych ptaków. Ochrona W Polsce objęta ścisłą ochroną gatunkową.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL