Gulirisk (Serinus serinus) er den minste og den europeiske arten i slekta Serinus i finkefamilien. Han er nært nærskyldt kanariirisk.
Gulirisken er liten fink med relativt stort hovud og butt nebb, 11-12 centimeter i kroppslengd, og veg 8,5 til 14 gram. Fjørdrakta har mørke striper på grågrøn overside, og einsfarga lysgul overgump. Det gule brystet og kvite buken er òg sterkt streka. Hannar har eit lysare gult andlet og bryst, gule vengeband og gult på sidene av halsene. Hoer har svakare gulfarge. Kontaktlætet er ei summande lys og klår trille, songen ein intens straum av kvasse tonar.[1]
Leveområdet er i Europa sør for Skandinavia og sør for Storbritannia, men inkludert Baltikum i nordaust, Nordvest-Afrika i sørvest, Anatolia og kystområda frå Egypt til Tyrkia i søraust. Sørlege og vestlege populasjonar er i stor grad standfuglar, nord og nordaust vil dei trekke sør om vinteren.[3] Gulirisk er ein sjeldan streiffugl i Noreg, med typisk færre enn fem godkjente observasjonar per år, dei fleste i Akershus og Vest-Agder.[4] Føretrekte hekkehabitat er ei blanding av opne område og skog av nåletre. Føda er hovudsakleg frø, med tillegg av planteskot, blomar og noko insekt.
Denne vesle fuglen verkar aktiv og rastlaus, er iaugefallande, men òg ein noko sky fugl. Utanom hekketida kan dei danne flokkar, deltar også i fleirartsflokkar saman med til dømes steinsporv og middelhavssporv.[3]
Populasjonen er estimert til mellom 45 og 75 millionar individ og er trudd å vere minkande. Arten er klassifisert som globalt livskraftig.[5]
Gulirisk (Serinus serinus) er den minste og den europeiske arten i slekta Serinus i finkefamilien. Han er nært nærskyldt kanariirisk.
