La Sabloperdriko, Ammoperdix heyi, estas birdo de la familio de Fazanedoj de la ordo de Kokoformaj kaj subfamilio de Perdrikenoj.
Tiu membro de la grupo de la perdrikoj havas sian ĉefan indiĝenan teritorion el Egiptio kaj Palestino orienten al suda Arabio. Ĝi estas proksime rilata kaj simila al sia samgenra de sudorienta Turkio kaj orienten al Pakistano, la Mezorienta perdriko, Ammoperdix griseogularis.
Tiu 22-25 cm longa birdo estas specio de loĝantaj birdoj en seka, malferma kaj ofte monteteca kamparo. Ili nestumas en fuŝe kovrita grunda skrapaĵo, kie la ino demetas 5-7 ovojn. La Sabloperdriko manĝas ampleksan varion de semoj kaj iome da insektomanĝo.
La Sabloperdriko estas fortika birdo, ĉefe sablobruna kun blankabruna flanka strieco ne vertikala kiel ĉe la perdrikoj de la genro Alectoris, sed ondeca. Masklo havas grizan kapon kun blanka traokula strio kiu larĝiĝas malantaŭokule al orelareo eĉ pli ol ĉe la samgenra Mezorienta perdriko. La kolflankoj estas senmarkaj grizaj kaj ankaŭ la gorĝareo estas griza, dum la resto de la korpo estas sablokolora. La kapobildo estas la plej certa distingilo el la Mezorienta perdriko. La beko estas oranĝecflava. La kruroj estas flavecaj kaj ne ruĝaj, kiel ĉe la perdrikoj de la genro Alectoris. La maskloj havas tre distingobildajn grizajn kapojn, sed inoj estas tre eluzitaj versioj kompare, kaj tiu manko de distinga kapobildo malfaciligas distingi sian specion.
Kaze de ĝeno la Sabloperdriko preferas kuri al flugi, sed se necese ĝi flugas mallongajn distancojn per rondoformaj flugiloj. La kanto estas trenata kŭa-kŭa-kŭa.
La Sabloperdriko, Ammoperdix heyi, estas birdo de la familio de Fazanedoj de la ordo de Kokoformaj kaj subfamilio de Perdrikenoj.
Tiu membro de la grupo de la perdrikoj havas sian ĉefan indiĝenan teritorion el Egiptio kaj Palestino orienten al suda Arabio. Ĝi estas proksime rilata kaj simila al sia samgenra de sudorienta Turkio kaj orienten al Pakistano, la Mezorienta perdriko, Ammoperdix griseogularis.
Tiu 22-25 cm longa birdo estas specio de loĝantaj birdoj en seka, malferma kaj ofte monteteca kamparo. Ili nestumas en fuŝe kovrita grunda skrapaĵo, kie la ino demetas 5-7 ovojn. La Sabloperdriko manĝas ampleksan varion de semoj kaj iome da insektomanĝo.
La Sabloperdriko estas fortika birdo, ĉefe sablobruna kun blankabruna flanka strieco ne vertikala kiel ĉe la perdrikoj de la genro Alectoris, sed ondeca. Masklo havas grizan kapon kun blanka traokula strio kiu larĝiĝas malantaŭokule al orelareo eĉ pli ol ĉe la samgenra Mezorienta perdriko. La kolflankoj estas senmarkaj grizaj kaj ankaŭ la gorĝareo estas griza, dum la resto de la korpo estas sablokolora. La kapobildo estas la plej certa distingilo el la Mezorienta perdriko. La beko estas oranĝecflava. La kruroj estas flavecaj kaj ne ruĝaj, kiel ĉe la perdrikoj de la genro Alectoris. La maskloj havas tre distingobildajn grizajn kapojn, sed inoj estas tre eluzitaj versioj kompare, kaj tiu manko de distinga kapobildo malfaciligas distingi sian specion.
Kaze de ĝeno la Sabloperdriko preferas kuri al flugi, sed se necese ĝi flugas mallongajn distancojn per rondoformaj flugiloj. La kanto estas trenata kŭa-kŭa-kŭa.
