Urodynamis taitensis[3] ye una especie d'ave cuculiforme de la familia Cuculidae que vive n'Oceanía. Ye la única especie del xéneru Urodynamis.
El koel colilargo cría en Nueva Zelanda y pel hibiernu migra escontra'l norte, a les islles del Pacíficu suroccidental.
Foi descritu científicamente pol naturalista suecu Anders Erikson Sparrman en 1787, pero na actualidá la mayoría de los taxónomos encuadrar nel xéneru Urodynamis.
El koel colilargo practica'l parasitismu de puesta. Les femes ponen los sos güevos nos niales d'otres especies como los mohouas cabecigualda, mohoua cabeciblanco y pipipí. El güevu de koel eclosiona primero que los del güéspede y el pollu emburria fora del nial el restu de güevos. Los pollos de koel colilargo son capaces d'asonsañar les llamaes de los mesmos pollos del güéspede.
.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Urodynamis taitensis ye una especie d'ave cuculiforme de la familia Cuculidae que vive n'Oceanía. Ye la única especie del xéneru Urodynamis.
Yeni Zelandiya uzunquyruq ququ quşu— Uzunquyruq ququ quşu, uzunquyruq koel, Maori dilində isə koekoeā adlanır. Ququkimilər fəsiləsinin növlərindən biridir. Bu növ Yeni Zelandiyada bala verir və qışda cənub-qərbi Sakit Okean adalarına miqrasiya edir.
Uzunquyruq ququ quşu tüfeyli həyat tərzi keçirir. O, öz yumurtalarını Ağbaşlı moxua, Sarıbaşlı moxua və Pipipi yuvalarına qoyur. Yuvanın sahibi olan quş yumurtaların üzərində kürt yatır. Yeni çıxmış quş balaları həmin quşun yumurtalarını yuvadan atır. Uzunquyruq ququ quşu balaları öz sahibinin balalarının çağırışlarını yamsılamağı bacarır.
|access-date= (kömək)
Yeni Zelandiyanın quşlarıGeniş ərazidə yayılmış quşlar «Okeaniya pipiti (pīhoihoi)» • «Yeni Zelandiya uzunquyruq ququ quşu (koekoeā)» • «Yeni Zelandiya zınqırov quşu (korimako)» • «Yeni Zelandiya cırtdan su qaranquşu (tara-iti)» • «Yeni Zelandiya şahini (kārearea)» • «Yeni Zelandiya yelpikquyruğu (pīwakawaka)» •«Yeni Zelandiya anqutu (weweia)» • «Yeni Zelandiya göyərçini (kererū)» •«Yeni Zelandiya cüllütü (tūturiwhatu)» • «Yeni Zelandiya birəbitdən quşu (toutouwai)» •«Yeni Zelandiya qaya çalıquşusu (pīwauwau)» •«Yeni Zelandiya ördəyi (pāpango)» • «Cənnət ala ördəyi (pūtangitangi)» •«Pipipi» •«Pukeko (pūkeko)» •«Maori arıquşusu (miromiro)» •«Yeni Zelandiya tuisi (tūī)»
Yeni Zelandiya uzunquyruq ququ quşu— Uzunquyruq ququ quşu, uzunquyruq koel, Maori dilində isə koekoeā adlanır. Ququkimilər fəsiləsinin növlərindən biridir. Bu növ Yeni Zelandiyada bala verir və qışda cənub-qərbi Sakit Okean adalarına miqrasiya edir.
Uzunquyruq ququ quşu tüfeyli həyat tərzi keçirir. O, öz yumurtalarını Ağbaşlı moxua, Sarıbaşlı moxua və Pipipi yuvalarına qoyur. Yuvanın sahibi olan quş yumurtaların üzərində kürt yatır. Yeni çıxmış quş balaları həmin quşun yumurtalarını yuvadan atır. Uzunquyruq ququ quşu balaları öz sahibinin balalarının çağırışlarını yamsılamağı bacarır.
El cucut koel del Pacífic (Urodynamis taitensis) és un ocell de la família dels cucúlids (Cuculidae) i única espècie del gènere Urodynamis, si bé se l'ha considerat al gènere Eudynamys. Habita les zones boscoses de Nova Zelanda i les illes Chatham.
El cucut koel del Pacífic (Urodynamis taitensis) és un ocell de la família dels cucúlids (Cuculidae) i única espècie del gènere Urodynamis, si bé se l'ha considerat al gènere Eudynamys. Habita les zones boscoses de Nova Zelanda i les illes Chatham.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Cöel cynffonhir (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: cöeliaid cynffonhir) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Urodynamis taitensis; yr enw Saesneg arno yw Long-tailed koel. Mae'n perthyn i deulu'r Cogau (Lladin: Cuculidae) sydd yn urdd y Cuculiformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn U. taitensis, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r cöel cynffonhir yn perthyn i deulu'r Cogau (Lladin: Cuculidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Cwcal aelwyn Centropus superciliosus Cwcal ffesantaidd Centropus phasianinus
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Cöel cynffonhir (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: cöeliaid cynffonhir) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Urodynamis taitensis; yr enw Saesneg arno yw Long-tailed koel. Mae'n perthyn i deulu'r Cogau (Lladin: Cuculidae) sydd yn urdd y Cuculiformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn U. taitensis, sef enw'r rhywogaeth.
Ko e kaleva pe kaleveleva ko e manupuna ʻoku nofo pē ʻi Tongá ni, ʻi he taimi momoko (ʻEpeleli ki ʻOkatopa]]. Ko e toenga ʻo e taʻu ʻoku nofo ia ʻi Nuʻusila pē pea ʻoku ne fakafanau ʻi ai. Ko e anga ʻo fakafanau ʻo e ngaahi cuculiformes ko e kainikavea kinautolu. ʻOku nau fakatō ʻi he pununga ʻo e manupuna kehe. Pea ʻoku fehiʻa kinautolu ʻe he fanga manupuna siʻi. ʻOku ʻikai te ne fakafanau ʻa e kaleva ʻi Tonga ni, neongo ʻoku fehiʻa ʻi ai ʻe he fanga kiʻi manupuna kehe.
Ko hono lahi ko e senitimita ʻe 40. ʻOku ui foki ko e Urodynamis taitensis. ʻOku ui koekoeā ʻi Nuʻusila.
Ko e kaleva pe kaleveleva ko e manupuna ʻoku nofo pē ʻi Tongá ni, ʻi he taimi momoko (ʻEpeleli ki ʻOkatopa]]. Ko e toenga ʻo e taʻu ʻoku nofo ia ʻi Nuʻusila pē pea ʻoku ne fakafanau ʻi ai. Ko e anga ʻo fakafanau ʻo e ngaahi cuculiformes ko e kainikavea kinautolu. ʻOku nau fakatō ʻi he pununga ʻo e manupuna kehe. Pea ʻoku fehiʻa kinautolu ʻe he fanga manupuna siʻi. ʻOku ʻikai te ne fakafanau ʻa e kaleva ʻi Tonga ni, neongo ʻoku fehiʻa ʻi ai ʻe he fanga kiʻi manupuna kehe.
Ko hono lahi ko e senitimita ʻe 40. ʻOku ui foki ko e Urodynamis taitensis. ʻOku ui koekoeā ʻi Nuʻusila.
Ko te Koekoeā he manu ngahere nō Aotearoa. He manu pīrere. He hāura kōtiwhatiwha ngā huruhuru, he roa he tāwakawaka te kurutou. Whakawhānau ke ai ngā hua i te kōhanga o te pōpokotea. Ko te ingoa pūtaiao ko Eudynamis taitensis. Ko te ingoa reo Pākehā ko te Long-tailed Cuckoo.
Ko te Koekoeā he manu ngahere nō Aotearoa. He manu pīrere. He hāura kōtiwhatiwha ngā huruhuru, he roa he tāwakawaka te kurutou. Whakawhānau ke ai ngā hua i te kōhanga o te pōpokotea. Ko te ingoa pūtaiao ko Eudynamis taitensis. Ko te ingoa reo Pākehā ko te Long-tailed Cuckoo.
लामो पुच्छ्रे कोइली कोइली प्रजातिको पन्छी हो जसले ग्रीष्म र वर्षा ऋतु न्यूजील्याण्डको बिताउँछ। यस प्रजातिको पन्छीहरू घना जङ्गमा बसोबास गर्ने हुनाले यिनलाई नजिकबाट निहाल्न कठिन हुन्। उड्ने क्रममा यी पन्छीहरूले यसको लामो पुच्छर फिँजाउने गर्दछ भने यसले जडीलाई बोलाउनका लागि ठूलो स्वर निकाल्ने गर्दछ। यी पन्छीहरूले न्युजील्याण्डमा मात्र प्रजनन गर्ने गर्दछन्। यो पन्छीको मुख्य आहारा भनेको अन्य चराको अण्डा र किराहरू हुन्। यस पन्छीले अन्य चराको गुँडमा गई अण्डा पार्ने गर्दछ।[२]
लामो पच्छ्रे कोइली न्युजिल्याण्डमा पाइने दुई ठूला साधारण कोइली प्रजाति मध्ये एक हो। एक वयस्क पहेँलो पुच्छ्रे कोइलीको लम्बाई ४० सेण्टिमिटर हुन्छ भने यसको अौषत तौल १२५ ग्राम हुन्छ। यस पन्छीको शरीरको माथिल्लो भाग छिर्केमिर्के खैरो र फितलो पहेँलो हुन्छ भने यसको शरीरको पुरै भागमा धब्बाहरू देख्न सकिन्छ। वयस्कहरूको पछाडीको भाग र काँधमा गाढा खैरो रङका हुन्छन् भने यसको शरीरमा रातो-खैरो र छिर्केमिर्के धर्साहरू परेका हुन्छन्। यस पन्छीको चल्लाहरूको भने पछाडि भाग गाढा खैरो रङको हुन्छ र शरीरमा असाङ्ख्य ठूला गोलाकार सेता रङका दागहरू हुन्छन्। वयस्कहरूको शरीरको तल्लो र पेटको भागमा गाढा खैरो अनुदैर्ध्य रेखाको साथ सेतो रङको हुन्छ। यस प्रजातिका पन्छीको चल्लाहरूको तल्लो भाग फिक्का खैरो रङ र गाढा खैरो अनुदैर्ध्य रेखाहरू सामान्यतया वयस्कहरूको भन्दा फितलो हुन्छन्। यस पन्छीको भाले र पोथी जाति लगभग एकै दिखिन्छन्। यी पन्छीहरूले दुवै रात र दिनको समयमा आवाज निकाल्ने गर्दछन्। उड्दा खेरी यी पन्छीहरू बाज जस्तै देखिन्छन्। न्युजिल्याण्डमा पाइने बाजको यी पन्छीहरूको पुच्छर भन्दा तुलनात्मक रूपमा छोटो पुच्छर हुन्छ (शरीरको लम्बाई भन्दा कम)।[३] बाजको बलियो र घुम्रिएको पहिलो ठुँड हुन्छ। युवा बाजको गाढा खैरो प्वाँख हुन्छन् र युवा बाज लामो पुच्छ्रे कोइलीको साथ भ्रमित हुन सक्ने सम्भावना छैन।
लामो पुच्छ्रे कोइली अन्य क्षेत्रबाट न्युजिल्याण्डका लगभग सबै क्षेत्रहरूमा बसाइँसराइ गर्ने गर्छन्। यी पन्छीहरू बसन्त, शरद र ग्रीष्म ऋतुमा प्रजनन क्षेत्रमा वरपरका क्षेत्रहरूमा फेला पर्दछन्। यी पन्छीहरू सामान्यतया खेतीको लागि प्रयोग गरिएको जमिन र सहरमा क्षेत्रहरूमा उपलब्ध हुन्छन्। यी पन्छीहरू नियमित रूपमा राउल टापु (केर्माडेक टापु) मा देखा पर्दछन् र कहिलेकाँही चाटम टापुमा पनि देखा पर्छन्। हिउँद ऋतुमा यी पन्छी प्रशान्त टापुको चापमा पश्चिममा पलाउ (माइक्रोनेसिया) देखि पूर्वमा हेण्डरसन टापु सम्म ११,००० किलोमिटर क्षेत्रफलमा फैलिएको बसेका हुन्छन्। यी पन्छीहरूलाई अष्ट्रेलिया वा न्यु गिनी मुख्य टापुमा भने फेला पारिएको छैन।[४]
लामो पुच्छ्रे कोइली मध्यम-आकारको चरा हो जसले दिउँसो र रात दुवैको समयमा राम्रोसँग देख्न सक्छ। यस पन्छीको चुच्चे हल्ला घुम्रिको र बलिया हुन्छन् भने यी पन्छीहरू एकदमै चाँडै आक्रमक हुन्छन्। बसाइँसराइका बेला यस पन्छीले रातको समयमा पनि आवाज निकाल्ने गर्दछ। लामो पुच्छ्रे कोइली प्राय: सेप्टेम्बर वा अक्टोबरमा पहिलो पटक देख्न वा सुन्न सकिन्छ भने यी पन्छीहरू छोटो अवधिमै देशभरको वन क्षेत्रहरूमा फैलिन्छन्।[५][६] यस पन्छीले वर्षको नोभेम्बर देखि डिसेम्बर सम्म अन्य पन्छीको गुँडमा अण्डा पार्ने गर्छ र त्यसपछि वयस्क कोइलीहरूले प्रजननमा कुनै थप भाग लिदैनन्। यस प्रजातिका वयस्क पन्छीहरू फेब्रुअरी र मार्चमा महिनामा बसाइँसराइ गर्छन्। हाल सम्म लामो पुच्छ्रे कोइलीको प्रजननको बारेमा कुनै विस्तृत अध्ययन गरिएको छैन भने अण्डा र युवा कोइलीको पनि धेरै विवरण राम्रोसँग खुलेका छैनन्।[७]
लामो पुच्छ्रे कोइलीले मुख्यतया सिकाडास, वेटा र किराहरूको साथै ठूलो प्रजातिको हाड नभएको प्राणीको सिकार गर्ने गर्छन्। यी पन्छीहरूले अन्य पन्छीको अण्डा चोरी गरि खाने गर्छन्।
पहेँलो टाउके भँगेराको जस्तै पहेँलो पुच्छ्रे कोइलीको सङ्ख्यामा पनि गिरावट आएको छ।
लामो पुच्छ्रे कोइली कोइली प्रजातिको पन्छी हो जसले ग्रीष्म र वर्षा ऋतु न्यूजील्याण्डको बिताउँछ। यस प्रजातिको पन्छीहरू घना जङ्गमा बसोबास गर्ने हुनाले यिनलाई नजिकबाट निहाल्न कठिन हुन्। उड्ने क्रममा यी पन्छीहरूले यसको लामो पुच्छर फिँजाउने गर्दछ भने यसले जडीलाई बोलाउनका लागि ठूलो स्वर निकाल्ने गर्दछ। यी पन्छीहरूले न्युजील्याण्डमा मात्र प्रजनन गर्ने गर्दछन्। यो पन्छीको मुख्य आहारा भनेको अन्य चराको अण्डा र किराहरू हुन्। यस पन्छीले अन्य चराको गुँडमा गई अण्डा पार्ने गर्दछ।
The Pacific long-tailed cuckoo (Urodynamis taitensis), also known as the long-tailed cuckoo, long-tailed koel, sparrow hawk, home owl, screecher, screamer[2] or koekoeā in Māori, is a species of the Cuculidae bird family (the cuckoos). It is a migratory bird that spends spring and summer in New Zealand, its only breeding place, and spends winter in the Pacific islands. It is a brood parasite, laying its eggs in the nests of other bird species and leaving them to raise its chicks.
Urodynamis taitensis is most closely related to the channel-billed cuckoo (Scythrops novaehollandiae), which lives in Australia, Papua New Guinea and Indonesia, according to Sorenson and Payne (2005).[3] Accordingly, it is not part of the Eudynamys genus (the true koels), with which it has previously been placed.
The long-tailed cuckoo is approximately 40–42 cm in length, with a wingspan of approximately 47–52 cm, and weighs about 120 grams. It has broad pointed wings and a long tail that is softly rounded at the tip. Its beak is short and stout with a slightly hooked tip. It has brown barring to brown upperparts, and dark streaking to white underparts. Both males and females share similar features. A juvenile cuckoo is markedly different from the adult: it is spotted, with buff underneath and on the sides of the head and neck.
Adult. Top of head and hindneck, dark brown, boldly streaked buff. Supercilium, White's, bordered below by bold dark-brown eye stripe continuing downsides of neck, cheeks, chin, throat and foreneck, whites with thin brown stripes and fine black streaking on near neck and throat. The remainder of the upperparts are brown with white spotting on wing. Tail is tipped white. The underbody is white with course black brown streaking. Legs and feet are gray to green.[2]
Long-tailed cuckoo have a loud and intense sound, a "shrill whistle"; it is sometimes called the "screamer".[4]
Endemic to New Zealand,[2] where they can be found on Little Barrier Island,[5] the West Coast of the South Island, Nelson, and throughout the central North Island.
Long-tailed cuckoo prefer to live in forest on mainland and near shore or offshore islands, from sea level. in mountainous areas, more often on vegetated ridges than in valleys.[6][7][8] Usually in dense, closed canopy of native forests dominated by beech Nothofagus, broadleaf species or podocarps or mixtures, with or without shrub layer.[9][10] Usually surrounded by plantations of Pines (Pinus). Can be around other vegetation such as manuka Lepotospermum scoparium by rivers or forests or mountainous areas.[11] Occasionally can be found in recreational parks, residential areas and gardens.[12]
In New Zealand the cuckoos live mainly in native forest, particularly up in the canopy. They also live in exotic pine plantations, scrub, cultivated land and suburban gardens. In the Pacific islands they live in lowland forest, gardens and coconut plantations. Individuals are usually solitary.[13]
The long-tailed cuckoo breeds only in New Zealand, where it is resident in the warmer months, from early October until February or March, sometimes April and occasionally later.[13] The length of an average one-way journey from New Zealand to Polynesia is around 2500-3500 kilometers [14] and thus travel over 6000 kilometers.[15] For winter it migrates to islands right across the southern Pacific. It is found year-round on the Kermadec Islands, the Norfolk Island group and the Lord Howe Island group, which are subtropical islands part way between the New Zealand mainland and the tropical Pacific Islands.[16] The spread of its winter distribution is extraordinarily wide, stretching almost 11,000 km from Palau in the west to Pitcairn Island.[16] Over most of its winter range, it is known by the indigenous name, kārewarewa (or local variations of this).[17] In spring, the bird's routes of migration would almost certainly have served to guide the Polynesian ancestors of Māori to find New Zealand.[17][18]
Long-tailed cuckoo have many partners during their lifetime. They mate and break-up easily. Males gain attraction from females through spanning their wings and fluttering them whilst calling.[2]
Male cuckoo have a high pitched sound and they are very territorial. You will hear them calling either to make known their territory to other birds or as a call for a mate. Female cuckoo are similar in their vocal intensity. Their behaviour is sexual and combative when mating. Male often display their wings or their ability to fly well when looking for a mate.[2]
Cuckoos do not build their own nest or rear their young. The species is a brood parasite[19] laying its eggs in the nests of Mohoua species mostly – whiteheads (M. albicilla) in the North Island and yellowheads (M. ochrocephala) and brown creepers (M. novaeseelandiae) in the South Island. They also lay in robin (Petroica australis longpipes) and tomtit (Petroica macrocephala toitoi) nests.[20] The eggs hatch before those of the host and the young chicks eject the eggs of the host. Long-tailed cuckoo chicks are able to mimic the calls of their host's chicks.
Long-tailed cuckoo eat mostly insects. They also eat bird eggs and nestling birds, adult birds as large as sparrows, New Zealand bellbirds and thrushes, and lizards. They occasionally eat fruit and seeds.[13][20][21] Young birds are fed insects by their host parents.
Long-tailed cuckoo hardly ever forage on the ground however they do forage and the top of trees or in shrubs. Foraging is mainly done at night.[22]
Long-tailed cuckoo are an at risk species in New Zealand and are very uncommon.[20] Predators include rats and stoats.[23]
Māori believed that the arrival of long-tailed cuckoos indicated that it was time to plant sweet potato or kumara, and that their departure meant it was time to harvest them.[4]
The Pacific long-tailed cuckoo (Urodynamis taitensis), also known as the long-tailed cuckoo, long-tailed koel, sparrow hawk, home owl, screecher, screamer or koekoeā in Māori, is a species of the Cuculidae bird family (the cuckoos). It is a migratory bird that spends spring and summer in New Zealand, its only breeding place, and spends winter in the Pacific islands. It is a brood parasite, laying its eggs in the nests of other bird species and leaving them to raise its chicks.
La Longvosta koelo (Eudynamys taitensis), konata ankaŭ kiel Koekoeā en Maori, estas aŭstralazia kaj pacifika specio de la kukoledoj, familio de la ordo de birdoj, nome Cuculiformes, kiuj inkludas ankaŭ la vojkurulojn, la aniojn, la centropojn kaj la hoacinon. Ĝi troviĝas en Novzelando, kaj migras al insuloj de okcidenta Pacifiko vintre.
La Longvosta koelo estas nestoparazito, kiu demetas siajn ovojn en la nestoj de Flavkapulo, Popokoteao aŭ Pipipio. Ties idoj eloviĝas antaŭ tiuj de la gastiganto kaj ili elnestigas la ovojn de tiu. La idoj de la Longvosta koelo kapablas imiti la voĉojn de la idoj de siaj gastigantoj.
Temas pri ĉefe ruĝbruna birdo, pli malhela en dorso kaj vosto (tre mallonga de kie devenas la nomo) kaj horizontale striita de malhela bruno pli regule en la vosto. Subaj partoj estas helaj kun vertikalaj strioj de brunaj punktoj. La okulirizo estas flava kaj kontrasta pro malhela traokula strio.
La Longvosta koelo (Eudynamys taitensis), konata ankaŭ kiel Koekoeā en Maori, estas aŭstralazia kaj pacifika specio de la kukoledoj, familio de la ordo de birdoj, nome Cuculiformes, kiuj inkludas ankaŭ la vojkurulojn, la aniojn, la centropojn kaj la hoacinon. Ĝi troviĝas en Novzelando, kaj migras al insuloj de okcidenta Pacifiko vintre.
La Longvosta koelo estas nestoparazito, kiu demetas siajn ovojn en la nestoj de Flavkapulo, Popokoteao aŭ Pipipio. Ties idoj eloviĝas antaŭ tiuj de la gastiganto kaj ili elnestigas la ovojn de tiu. La idoj de la Longvosta koelo kapablas imiti la voĉojn de la idoj de siaj gastigantoj.
El koel colilargo (Urodynamis taitensis)[2] es una especie de ave cuculiforme de la familia Cuculidae[3][4] y único miembro del género Urodynamis.[5] Es nativo de Oceanía.
El koel colilargo cría en Nueva Zelanda y en invierno migra migra hacia la Polinesia y el archipiélago Bismarck.[6]
Fue descrito científicamente por el naturalista sueco Anders Erikson Sparrman en 1787. Anteriormente incluida dentro del género Eudynamys,[6] la posición actual de los taxónomos es incluirla dentro de un género propio.[1][4][7]
El koel colilargo practica el parasitismo de puesta. Las hembras ponen sus huevos en los nidos de otras especies como los mohouas cabecigualda, mohoua cabeciblanco y pipipí. El huevo de koel eclosiona antes que los del huésped y el pollo empuja fuera del nido el resto de huevos. Los pollos de koel colilargo son capaces de imitar las llamadas de los propios pollos del huésped.
El koel colilargo (Urodynamis taitensis) es una especie de ave cuculiforme de la familia Cuculidae y único miembro del género Urodynamis. Es nativo de Oceanía.
Urodynamis taitensis Urodynamis generoko animalia da. Hegaztien barruko Cuculidae familian sailkatua dago.
Urodynamis taitensis Urodynamis generoko animalia da. Hegaztien barruko Cuculidae familian sailkatua dago.
Urodynamis taitensis
Le Coucou de Nouvelle-Zélande (Urodynamis taitensis) est une espèce d'oiseaux cuculiformes de la famille des Cuculidae (les coucous).
C'est la seule espèce du genre Urodynamis qui n'est pas reconnu par tous les auteurs, qui nomment dans ce cas son unique espèce Eudynamys taitensis et l'intègrent donc au genre Eudynamys.
Leur migration vers Tahiti et les îles Cook étaient utilisée par les navigateurs Polynésiens pour aller vers ces îles depuis la Nouvelle-Zélande[1].
Urodynamis taitensis
Le Coucou de Nouvelle-Zélande (Urodynamis taitensis) est une espèce d'oiseaux cuculiformes de la famille des Cuculidae (les coucous).
C'est la seule espèce du genre Urodynamis qui n'est pas reconnu par tous les auteurs, qui nomment dans ce cas son unique espèce Eudynamys taitensis et l'intègrent donc au genre Eudynamys.
Leur migration vers Tahiti et les îles Cook étaient utilisée par les navigateurs Polynésiens pour aller vers ces îles depuis la Nouvelle-Zélande.
Il koel codalunga (Urodynamis taitensis Sparrman, 1787), è un uccello della famiglia dei Cuculidae.
Urodynamis taitensis non ha sottospecie, è monotipico.
Questo uccello vive in Nuova Zelanda e in quasi tutta l'Oceania. È di passo in Australia, sulle Isole Marianne Settentrionali, su Palau e su Guam.
De langstaartkoël (Urodynamis taitensis) is een koekoekssoort uit de familie koekoeken (Cuculidae). Deze vogel komt in de broedtijd voor in Nieuw-Zeeland en trekt in de zuidelijke winter naar eilanden in het westen van Oceanië.
De langstaartkoël is een vrij grote koekoek met een lengte van 40 cm. De vogel is overwegend bruin gekleurd. Van boven donkerbruin met een afwisselend roodbruin en wit vlekkenpatroon en witte stippen op de kop, rug en vleugels. Onvolwassen vogel hebben dit ook, maar zijn van onder roodbruin en zijn meer gestreept.[2]
In de broedtijd (september tot mei) komt de vogel voor in Nieuw-Zeeland. Buiten de broedtijd verspreid de vogel zich over noordwestelijk gelegen eilanden tot aan de Bismarckarchipel (Papoea-Nieuw-Guinea), de Marshalleilanden, Carolinen en de Marquesaseilanden. De vogel houdt zich goed verborgen op in dichte bossen met veel ondergroei. Hij wordt meestal pas opgemerkt als hij wordt opgejaagd door zangvogels waarop hij parasiteert.[2]
De langstaartkoël is een broedparasiet die eieren legt in typisch Nieuw-Zeelandse zangvogels zoals de mohoua, witkopmohoua en finschia.[3]
De langstaartkoël heeft een ruim verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) niet groot. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd. Deze koël is niet schaars, maar gaat in aantal achteruit. Echter, het tempo ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar). Om deze redenen staat de langstaartkoël als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe langstaartkoël (Urodynamis taitensis) is een koekoekssoort uit de familie koekoeken (Cuculidae). Deze vogel komt in de broedtijd voor in Nieuw-Zeeland en trekt in de zuidelijke winter naar eilanden in het westen van Oceanië.
Langhalekoel, Eudynamys taitensis, er ein gaukeart som hekkar i biotop med skog på New Zealand og overvintrar på tropiske øyar i vestlige Stillehavet. Som nokre andre gaukar, praktiserer langhalekoelen reirparasittisme og utnyttar mohuaer til vertar for fostring av avkommet sitt.
Medrekna den lange halen er langhalekoel litt lengre enn arten gauk i Europa, 40 centimeter og han veg 125 gram. Langhalekoelen har mørkbrun overside med svarte tverrstriper, andlet og underside er lys gulbrun med mørke eller svarte striper. Ungfuglar er generelt lysare med kvite flekker på oversida.
Langhalekoelar er sterke flyttfuglar, all hekking går føre seg på hovudøyane av New Zealand og på mindre øyar i landet som er skogkledde og har bestand av vertsfuglar for egg og ungar, slik som til dømes på Stewart Island/Rakiura, Little Barrier Island og Kapiti Island. I januar til april trekker alle langhalekoelar nordover til Stillehavsøyar i området mellom Bismarckarkipelet utanfor Ny-Guinea i vest til Marquesasøyane og Tuamotuøyene i Fransk Polynesia i aust. Under trekket kan dei passere austkysten av Australia. Dei flyttar sør igjen til tidleg oktober og kjem fram til same geografiske hekkeområdet som førre året. Fuglane er mykje vokale både i hekketida og under trekket.
Kvithovudmohua i nord, og gulhovudmohua og pipipi i sør, er dei føretrekte vertsfuglane for langhalekoel. Dei legg berre eit egg i kvart vertsreir, egget er større enn mohuaegga og rugetida er kort, ca. 16 dagar, slik at gaukungen kastar ut dei andre egga eller ungane frå reiret når gaukeegget er klekt. Langhalekoelungen blir fôra av vertsparet og hjelparane deira i minst fire veker, jamvel om dei er flygedyktig etter tre veker. Ungfuglane held seg truleg i vinterkvarteret i tropane gjennom den første sommaren.
Langhalekoelar beitar primært på store virvellause dyr, men òg små skjelkrypdyr, fugleegg og fugleungar, og dessutan frukt ved høve.
Storleiken av bestanden er ikkje kjent, han reknast ikkje som trua, men er trudd å vere minkande.[1]
Dette er ein gaukeart med uklåre taksonomiske relasjonar,[2] etter Clementslista er han medlem av slekta Eudynamys.[3]
Wikimedia Commons har multimedia som gjeld: Langhalekoel Langhalekoel, Eudynamys taitensis, er ein gaukeart som hekkar i biotop med skog på New Zealand og overvintrar på tropiske øyar i vestlige Stillehavet. Som nokre andre gaukar, praktiserer langhalekoelen reirparasittisme og utnyttar mohuaer til vertar for fostring av avkommet sitt.
Langhalekoel (Urodynamis taitensis) er en fugleart i gjøkfamilien. Den hekker på New Zealand og trekker til øyene i det vestlige Stillehavet om vinteren.
Langhalekoel (Urodynamis taitensis) er en fugleart i gjøkfamilien. Den hekker på New Zealand og trekker til øyene i det vestlige Stillehavet om vinteren.
Långstjärtad koel[2] (Urodynamis taitensis) är en fågel i familjen gökar inom ordningen gökfåglar som häckar på Nya Zeeland.[3] Den är en av Södra halvklotets få flyttfåglar som rör sig norrut efter häckningen med fynd så långt bort som i Japan.
Långstjärtad koel är en stor (40 cm) och kraftig gök med tydligt ögonbrynsstreck samt lång och bred stjärt. Ovansidan är rostbandat brun, undersidan beige med längsgående mörkbruna streck. Den gulbruna näbben är kraftig och nerböjd.[4][5]
Spellätet är ett visslat "ouit-ouit".[5] Bland övriga läten hörs ett genomträngande, stigande ljud som i engelsk litteratur återges som "zzhweeesh" samt ett ihållande "pe-pe-pe-pe-pe-pe-pe".[4]
Fågeln häckar i Nya Zeeland på Nord- och Sydön samt kringliggande Great Barrier Island, Little Barrier Island, Kapiti Island och Stewartön. Vintertid flyttar den mot norr och nordost till Stilla havets öar, från Palau, Karolinerna och Marshallöarna sydost genom Fiji, Tonga och Samoa till Cooköarna, Sällskapsöarna, Australöarna, Marquesasöarna och Pitcairn. Den förekommer även i sydvästra Stilla havet i bland annat Bismarckarkipelagen, Salomonöarna och Vanuatu samt på Norfolkön och Lord Howeön.[5] Tillfälligt har den påträffats i Australien, Papua Nya Guinea, Guam och Nordmarianerna.[1] I maj 2008 påträffades ett exemplar i japanska Chiba.[6]
Tidigare placerades den i släktet Eudynamys men är genetiskt distinkt.[7] Den behandlas som monotypisk, det vill säga att den inte delas in i några underarter.
Långstjärtad koel förekommer i skog och buskmarker, där den mestadels lever av insekter, men även krabbor, ödlor, ägg och fågelungar. Den har noterats ta fågelungar även i sitt övervintringsområden (Norfolkön).[5]
Fågeln häckar i november-december och är liksom många andra gökar boparasit, det vill säga att den lägger ägg i andra fåglars bon. Vanliga värdpar är medlemmar av familjen mohuor: gulhuvad mohua, vithuvad mohua och pipipi. Gökens ägg kläcks före värdfågelns och den unga göken kastar ut dessa från boet. Gökungen kan också härma värdungarnas tiggläten.[8]
Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population, men tros minska i antal på grund av habitatförstörelse, dock inte tillräckligt kraftigt för att den ska betraktas som hotad.[1] Internationella naturvårdsunionen IUCN kategoriserar därför arten som livskraftig (LC).[1] Världspopulationen har inte uppskattats men den beskrivs som inte ovanlig.[9]
Wikispecies har information om Urodynamis taitensis.
Wikimedia Commons har media som rör långstjärtad koel.
Långstjärtad koel (Urodynamis taitensis) är en fågel i familjen gökar inom ordningen gökfåglar som häckar på Nya Zeeland. Den är en av Södra halvklotets få flyttfåglar som rör sig norrut efter häckningen med fynd så långt bort som i Japan.
Eudynamys taitensis là một loài chim trong họ Cuculidae.[2] Các loài sinh sản ở New Zealand, và di cư đến các hòn đảo ở phía tây nam Thái Bình Dương vào mùa đông.
Chim cu đuôi dài là một loại ký sinh nuôi dưỡng, đẻ trứng trong tổ của Mohoua ochrocephala, Mohoua albicilla, Mohoua novaeseelandiae. Trứng nở trước những con của vật chủ và chim con hất trứng của chủ ra khỏi tổ. Chim con có thể bắt chước tiếng kêu của chim con chủ tổ.
Eudynamys taitensis là một loài chim trong họ Cuculidae. Các loài sinh sản ở New Zealand, và di cư đến các hòn đảo ở phía tây nam Thái Bình Dương vào mùa đông.
Chim cu đuôi dài là một loại ký sinh nuôi dưỡng, đẻ trứng trong tổ của Mohoua ochrocephala, Mohoua albicilla, Mohoua novaeseelandiae. Trứng nở trước những con của vật chủ và chim con hất trứng của chủ ra khỏi tổ. Chim con có thể bắt chước tiếng kêu của chim con chủ tổ.
保全状況評価[1] LEAST CONCERN
分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata 綱 : 鳥綱 Aves 目 : カッコウ目 Cuculiformes 科 : カッコウ科 Cuculidae 属 : キジカッコウ属 Urodynamis 種 : キジカッコウ U. taitensis 学名 Urodynamis taitensisキジカッコウ(Urodynamis taitensis) は、カッコウ目カッコウ科キジカッコウ属に分類される鳥類。
繁殖はニュージーランドで行い、冬季には太平洋南西部の島々へと渡る。マオリ語では“koekoeā”と呼ばれる。シロモフアムシクイ Mohoua albicilla、キイロモフアムシクイ Mohoua ochrocephala、ニュージーランドムシクイ Mohoua novaeseelandiaeなどの巣に托卵を行う[要出典]。卵は宿主の卵より早く孵化し、宿主の卵を巣から排除する。本種の雛は宿主の雛の鳴き声を模倣することが可能である。
ニュージーランドで繁殖し、冬季になるとマレーシア・ミクロネシア・ポリネシアなどの太平洋南西部の島々へ渡る[3]。
日本では2008年に銚子市で迷行したと思われる幼鳥の発見例がある[3]。
以前はオニカッコウ属Eudynamysに分類されていた[1]。
この項目は、動物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（Portal:生き物と自然／プロジェクト:生物）。 キジカッコウ(Urodynamis taitensis) は、カッコウ目カッコウ科キジカッコウ属に分類される鳥類。
繁殖はニュージーランドで行い、冬季には太平洋南西部の島々へと渡る。マオリ語では“koekoeā”と呼ばれる。シロモフアムシクイ Mohoua albicilla、キイロモフアムシクイ Mohoua ochrocephala、ニュージーランドムシクイ Mohoua novaeseelandiaeなどの巣に托卵を行う[要出典]。卵は宿主の卵より早く孵化し、宿主の卵を巣から排除する。本種の雛は宿主の雛の鳴き声を模倣することが可能である。
