Fjørukrabbi (frøðiheiti: Carcinus maenas) er vanligasti krabbin í taraskóginum fram við landi. Um dagin situr hann oftast og krógvar seg undir steinum. Um náttina fer hann úr taraskóginum og upp í flóðar málan at leita sær føði. Hann etur næstan alt, sum hann fær fatur á og kann enntá fanga kombikk við bitklónum. Krabbi brúkar hárini á beinunum og bitklónum at tevja við og til at finna fram til fongin.
Fjørukrabbi verður 5-6 cm breiður um skelina og kann vera reydligur, brúnligur, grønligur ella gráligur á liti. Hann skiftir ham, tá ið hann veksur. Nýggja skelin er bleyt at byrja við. Hann krógvar seg, til nýggja skelin er vorðin hørð. Missir fjørukrabbi eina bitklógv, veksur hon aftur.
Fjørukrabbi (frøðiheiti: Carcinus maenas) er vanligasti krabbin í taraskóginum fram við landi. Um dagin situr hann oftast og krógvar seg undir steinum. Um náttina fer hann úr taraskóginum og upp í flóðar málan at leita sær føði. Hann etur næstan alt, sum hann fær fatur á og kann enntá fanga kombikk við bitklónum. Krabbi brúkar hárini á beinunum og bitklónum at tevja við og til at finna fram til fongin.
Fjørukrabbi verður 5-6 cm breiður um skelina og kann vera reydligur, brúnligur, grønligur ella gráligur á liti. Hann skiftir ham, tá ið hann veksur. Nýggja skelin er bleyt at byrja við. Hann krógvar seg, til nýggja skelin er vorðin hørð. Missir fjørukrabbi eina bitklógv, veksur hon aftur.
