Tonina mała[4], delfin mały[5], delfin La Platy[5] (Pontoporia blainvillei) – gatunek ssaka z rodziny iniowatych (Iniidae), żyjącego w Ameryce Południowej w dorzeczu La Platy[2]. Jedyny przedstawiciel rodzaju Pontoporia. Czasami klasyfikowany w Pontoporiidae[6] lub Platanistidae - w zależności od przyjętej klasyfikacji. Delfin mały ma długi,wąski dziób, który rośnie z upływem lat, trójkątną, zaokrągloną na końcu płetwę grzbietową i odstające, łopatowate płetwy piersiowe. Kolor przeważający to kolor szary, na grzbiecie ciemniejszy niż na stronie brzusznej. Ma ponad 200 zębów, po 51-58 w każdym rowku zębowym. Odżywia się głównie rybami dennymi.
Takson po raz pierwszy opisany naukowo przez P. Gervaisa i A. d’Orbigny’ego w 1844 roku pod nazwą Delphinus blainvillei[7]. Opis ukazał się w czasopiśmie Bulletin de la Société Philomathique de Paris. Jako miejsce typowe autorzy wskazali ujścir Rio de La Plata w pobliżu Montevideo w Urugwaju (fr. „qui a été pris à Montevideo”)[7]. Jedyny przedstawiciel rodzaju Pontoporia – tonina[4], utworzonego przez J. E. Graya w 1846 roku[8].
Gatunek typowy: Delphinus blainvillei Gervais & d’Orbigny, 1844
Tonina mała, delfin mały, delfin La Platy (Pontoporia blainvillei) – gatunek ssaka z rodziny iniowatych (Iniidae), żyjącego w Ameryce Południowej w dorzeczu La Platy. Jedyny przedstawiciel rodzaju Pontoporia. Czasami klasyfikowany w Pontoporiidae lub Platanistidae - w zależności od przyjętej klasyfikacji. Delfin mały ma długi,wąski dziób, który rośnie z upływem lat, trójkątną, zaokrągloną na końcu płetwę grzbietową i odstające, łopatowate płetwy piersiowe. Kolor przeważający to kolor szary, na grzbiecie ciemniejszy niż na stronie brzusznej. Ma ponad 200 zębów, po 51-58 w każdym rowku zębowym. Odżywia się głównie rybami dennymi.