Isopyrum thalictroides L.

Zdrojówka rutewkowata (Isopyrum thalictroides L.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny jaskrowatych. Występuje w południowej oraz środkowej Europie. W Polsce roślina średnio pospolita (3 w 5 stopniowej skali częstości występowania), głównie w Polsce centralnej i wschodniej, w Polsce zachodniej jest wielką rzadkością^[2].

Morfologia

Pokrój

Roślina swoim wyglądem przypomina zawilca gajowego. Po wytworzeniu owoców nadziemny pęd szybko obumiera, dlatego w lecie rośliny tej już nie spotyka się w lesie.

Łodyga

Wzniesiona, nierozgałęziająca się, dość gruba, o wysokości do 30 cm, dołem bezlistna. Pod ziemią roślina posiada kłącze.

Liście

Ciemnozielone, podwójnie trójsieczne. Odcinki drugiego rzędu są zaokrąglone i dłoniasto 2 lub 3 wrębne. Wyrastają skrętolegle na długich ogonkach i posiadają błoniaste przylistki.

Kwiaty

Drobne, wyrastają pojedynczo w kątach górnych liści na długich szypułkach. Okwiat składa się z 5 działek kielicha, 5 białych płatków korony, 5 listków miodnikowych o łyżkowatym kształcie, 2 słupków i ponad 20 pręcików. Działki kielicha są białe podobnie, ostro zakończone i większe od płatków korony.

Owoc

Pokryte żeberkami, płaskie mieszki. Nasiona mają jajowaty kształt i są poprzecznie zmarszczone.

Biologia i ekologia

Bylina, geofit ryzomowy. Kwitnie od marca do maja, jest rośliną miododajną i owadopylną. Występuje w cienistych lasach liściastych i zaroślach. Wymaga gleb próchnicznych lub gliniastych^[3]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O). Fagetalia^[4]. Roślina trująca.

Morfologia

Przypisy

Bibliografia

1. Tadeusz Traczyk: Rośliny lasu liściastego. Warszawa: PZWS, 1959.
2. Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.
3. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.