Lobularia nadmorska, smagliczka nadmorska[3] (Lobularia maritima) – gatunek roślin kwitnących z rodziny kapustowatych. Roślina ta naturalnie występuje w regionie Śródziemnomorskim (Wyspy Kanaryjskie, Azory) i we Francji. Jest powszechnie uprawiana wszędzie tam, gdzie występuje klimat umiarkowany, bardzo popularna w Stanach Zjednoczonych[4]. Jest rośliną miododajną[5]
Nazwa Lobularia pochodzi od greckiego słowa oznaczającego "mały strąk", co odnosi się do kształtu jej owoców. Nazwa gatunku maritima odnosi się siedlisk przybrzeżnych, na których występuje[6].
Najczęściej występuje na piaszczystych plażach, ale może również rosnąć na polach uprawnych i nieużytkach, głównie na wapiennej glebie, na wysokości do 300 metrów nad poziomem morza.
Uprawiana jest w ogrodach, przy czym wiele z ogrodowych odmian ma kwiaty o barwach fioletowych lub różowych. Rośliny najlepiej sadzić wczesną wiosną. Lobularia wymaga dużej opieki w uprawie. Choć jest to roślina jednoroczna, to może być uprawiana przez kilka sezonów w klimacie umiarkowanym[9]. Kwitnie bardziej obficie, gdy jest przycinana. Przy uprawie w ogrodzie jest powszechnie stosowana jako roślina okrywowa, ponieważ bardzo rzadko wyrasta powyżej 20 cm. Jest również uprawiana w szczelinach kostki brukowej. Preferuje półcień, miejsca odporne na upał i suszę.
Lobularia nadmorska, smagliczka nadmorska (Lobularia maritima) – gatunek roślin kwitnących z rodziny kapustowatych. Roślina ta naturalnie występuje w regionie Śródziemnomorskim (Wyspy Kanaryjskie, Azory) i we Francji. Jest powszechnie uprawiana wszędzie tam, gdzie występuje klimat umiarkowany, bardzo popularna w Stanach Zjednoczonych. Jest rośliną miododajną