De tengere rus (Juncus tenuis) is een overblijvend kruid dat behoort tot de russenfamilie (Juncaceae). De plant komt van nature voor in Noord-Amerika en is van daaruit naar vele delen van de wereld verspreid. In Nederland en België is de plant voor het eerst waargenomen in 1821.
De plant wordt 10-40 cm hoog, heeft een korte, gedrongen wortelstok en dunne, taaie stengels. De tot 1, 5 mm brede bladeren zijn lichtgroen tot groen. De witachtige oortjes zijn 1-3 mm lang. Van de lichtbruine bladschede blijven bij het ouder worden alleen de vezels over.
De tengere rus bloeit van juni tot september met strokleurige bloemen. De 3-5 mm lange bloemdekbladen zijn zeer spits en hebben een vliezige rand. De schutbladen zijn grasachtig. De bloemdekbladen steken boven de vrucht uit. De bloeiwijze is pluimvormig.
De eivormige vrucht is een driezadige doosvrucht. De zaden zijn kleverig.
De plant komt voor op bospaden, paden door heidevelden en vochtige, open zandgrond.
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Juncus tenuis op Wikimedia Commons. De tengere rus (Juncus tenuis) is een overblijvend kruid dat behoort tot de russenfamilie (Juncaceae). De plant komt van nature voor in Noord-Amerika en is van daaruit naar vele delen van de wereld verspreid. In Nederland en België is de plant voor het eerst waargenomen in 1821.
De plant wordt 10-40 cm hoog, heeft een korte, gedrongen wortelstok en dunne, taaie stengels. De tot 1, 5 mm brede bladeren zijn lichtgroen tot groen. De witachtige oortjes zijn 1-3 mm lang. Van de lichtbruine bladschede blijven bij het ouder worden alleen de vezels over.
De tengere rus bloeit van juni tot september met strokleurige bloemen. De 3-5 mm lange bloemdekbladen zijn zeer spits en hebben een vliezige rand. De schutbladen zijn grasachtig. De bloemdekbladen steken boven de vrucht uit. De bloeiwijze is pluimvormig.
De eivormige vrucht is een driezadige doosvrucht. De zaden zijn kleverig.
De plant komt voor op bospaden, paden door heidevelden en vochtige, open zandgrond.
