Lathyrus nissolia (lat. Lathyrus nissolia) — paxlakimilər fəsiləsinin güllücə cinsinə aid bitki növü.
İkiləpəlilər ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin. Lathyrus nissolia (lat. Lathyrus nissolia) — paxlakimilər fəsiləsinin güllücə cinsinə aid bitki növü.
Lathyrus nissolia és una planta de la família de les fabàcies que habita a gran part d'Europa, excepte a l'Europa septentrional i a Irlanda. Prolifera en llocs d'herba, al costat de carreteres i guarets. Al centre de la península Ibèrica apareix en prats de dall i en comunitats de Querco-Fraxinetum. Lathyrus nissolia és una espècie fàcilment distingible per les seves fulles sense folíols lineals, semblants a l'herba, i les seves flors carmesí en llargs peduncles agrupades en una o dues. Planta erecta, gairebé glabra, anual de fins a 90 cm; no té circells. Les flors mesuren 8-18 mm; les dents del calze són desiguals, molt més curts que el tub del calze. La beina de 3-6 cm. Floreix a la primavera i estiu.
En altres projectes de Wikimedia:
Llysieuyn blodeuol (neu legume) yw Ytbysen feinddail sy'n enw benywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Fabaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Lathyrus nissolia a'r enw Saesneg yw Grass vetchling.[1] Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Ytbysen Goch.
Eraill yn yr un teulu yw: ffa soya (Glycine max), y ffa cyffredin (Phaseolus), pys gyffredin (Pisum sativum), chickpea (Cicer arietinum), cnau mwnci (Arachis hypogaea), pys per (Lathyrus odoratus) a licrs (Glycyrrhiza glabra).
Llysieuyn blodeuol (neu legume) yw Ytbysen feinddail sy'n enw benywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Fabaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Lathyrus nissolia a'r enw Saesneg yw Grass vetchling. Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Ytbysen Goch.
Eraill yn yr un teulu yw: ffa soya (Glycine max), y ffa cyffredin (Phaseolus), pys gyffredin (Pisum sativum), chickpea (Cicer arietinum), cnau mwnci (Arachis hypogaea), pys per (Lathyrus odoratus) a licrs (Glycyrrhiza glabra).
Die Gras-Platterbse (Lathyrus nissolia) ist ein Schmetterlingsblütler (Faboideae) der Gattung Lathyrus. Sie blüht im Mai bis Juli.
Die einjährige krautige Pflanze ist meist ganz kahl und frischgrün. Der Stängel ist einfach und aufrecht oder am Grund verzweigt; er ist 20 bis 40 cm hoch, dünn, und schwach vierkantig.
Die Laubblätter sind auf die spreitenartig verbreiterten Primärblätter und die halbpfeilförmigen bis lanzettlichen, sehr kleinen oder auch ganz fehlenden Nebenblätter beschränkt. Sie tragen nie Blättchen oder Ranken. Die Primärblätter sind lineal, mehr oder weniger 4 bis 13 cm lang und 2 bis 8 mm breit, meist spitz und zeigen 5 starke und mehrere feine Längsnerven. Die Nebenblätter sind sehr klein oder fehlen ganz.
Die Blütenstände sind etwa 2/3 Mal so lang wie die Primärblätter, einblütig (selten zweiblütig) und haben eine dünne, über das sehr kleine oder ganz verkümmerte Tragblatt nicht verlängerte Achse. Die zygomorphe Blüte ist mehr oder weniger 8 bis 9 mm lang und steht an einem kurzen Stiel ab bzw. nickt an diesem. Der Kelch ist röhrig-glockig, kahl oder kurz behaart und besitzt lanzettliche Zähne. Die Krone ist purpurn bis purpur-violett und bleibt oft ganz geschlossen. Die Fahne ist dunkler geadert, bedeutend länger als die Flügel und das weißliche Schiffchen.
Die Hülsenfrüchte sind abstehend oder nickend, lineal, etwa 4 bis 5 cm lang und 3 bis 4 mm breit. Sie zeigen schwach vortretende, schmale Maschen bildende Netznerven und sind anfangs meist seidig-flaumig behaart, später dagegen mehr oder weniger kahl, von hell olivbrauner Farbe und acht- bis 15-samig.
Die Samen sind kugelig bis etwas eckig, warzig-rau, braun und dunkel gefleckt. Die kleinen Blüten öffnen sich oft überhaupt nicht, bringen aber doch reife Früchte hervor. Sie sind also autogam bis kleistogam. Die Samen behalten ihre Keimfähigkeit sehr lang und können daher lange Zeit im Waldboden ruhen, bis sie nach dem Abholzen Gelegenheit zum Keimen finden.
Die Art hat die Chromosomenzahl 2n = 14[1].
Die Gras-Platterbse kommt im Mittelmeergebiet, in Nordafrika, in Ungarn, der Ukraine, im Kaukasus, in Westasien, nördlich bis Frankreich, Südengland, Niederlande und Deutschland vor. Lathyrus nissolia ist ein submediterran-mediterranes Florenelement, das ursprünglich wahrscheinlich ein Gehölzbewohner war und nur in Südeuropa bis Ungarn einheimisch ist. In anderen Gebieten ist sie stellenweise eingebürgert bzw. ein nur vorübergehend auftretendes Ackerunkraut, das auf relativ trockenen kalkarmen Getreidefeldern, Ackerrainen, Gebüschen, auf Waldwiesen, Weiden gedeiht. Pflanzensoziologisch ist sie in Mitteleuropa meist eine Secalietea-Art, kommt aber auch in Waldsäumen z. B. des Carpinion-Verbandes vor.
In Deutschland kommt sie allgemein nur sehr zerstreut und selten und auch häufig unbeständig, insbesondere im mittleren und südlichen Teil Deutschlands vor. In Bayern ist sie selten und zerstreut vor allem im nördlichen Teil, südlich der Donau praktisch fehlend.
Gefährdung in Deutschland: Kategorie 2: stark gefährdet.
Die Gras-Platterbse (Lathyrus nissolia) ist ein Schmetterlingsblütler (Faboideae) der Gattung Lathyrus. Sie blüht im Mai bis Juli.
Lathyrus nissolia, the grass vetchling or grass pea,[1] is a species of flowering plant in the pea and bean family Fabaceae. It is native to most of Europe, Maghreb, Levant and the Caucasus. Despite its common names, it is not a grass, but belongs to the legume family Fabaceae.
Grass vetchling is an annual plant, with an erect stem branching from the base, and growing to a height of about 2 feet (0.7 m). It is entirely without true leaves, leaflets or tendrils. The leaf stalk, however, is flattened out until it closely resembles a blade of grass ending in a fine point, and the stipules at its base greatly help the deception.[1]
The crimson flowers come out in June and July, and are rather small, solitary and borne on a very long footstalk. They have the ability to self-pollinate.[1]
The flowers are succeeded by long, slender, straight pods, which are at first very flat, but become cylindrical when the contained peas are fully developed.[1]
Grassland, banks and field margins on neutral to acid soil.[2]
The species is rare in Scotland and very localised in England and Wales, though there are signs that it is currently spreading in the United Kingdom.[2] Not recorded from Ireland.[3]
Media related to Lathyrus nissolia at Wikimedia Commons
Data related to Lathyrus nissolia at WikispeciesLathyrus nissolia, the grass vetchling or grass pea, is a species of flowering plant in the pea and bean family Fabaceae. It is native to most of Europe, Maghreb, Levant and the Caucasus. Despite its common names, it is not a grass, but belongs to the legume family Fabaceae.
Lathyrus nissolia es una planta de la familia de las fabáceas.[1]
Lathyrus nissolia es una especie fácilmente distinguible por sus hojas sin folíolos lineales, parecidas a la hierba, y sus 1-2 flores carmesí en largos cabillos. Erecta, casi glabra, anual de hasta 90 cm; zarcillos ausentes. Flores de 8-18 mm; dientes de cáliz desiguales, mucho más cortos que el tubo del cáliz. Vaina de 3-6 cm. Florece en primavera y verano.
Habita en lugares de hierba, junto a carreteras y barbechos.
En gran parte de Europa, excepto en la Europa septentrional y en Irlanda. En el centro de España aparece en prados de siega y en comunidades de Querco-Fraxinetum.
Lathyrus nissolia fue descrito por Carlos Linneo y publicado en Species Plantarum 2: 729. 1753.[2]
Número de cromosomas de Lathyrus nissolia (Fam. Leguminosae) y táxones infraespecíficos: 2n=14[3]
Lathyrus: nombre genérico derivado del griego que se refiere a un antiguo nombre del "gisante".[4]
nissolia: epíteto
Gesse sans vrille, Gesse de Nissole
La Gesse sans vrille ou Gesse de Nissole (Lathyrus nissolia) est une espèce de plantes herbacées annuelles de la famille des Fabacées.
Feuilles très allongées, simples, sans vrille, semblables à celles des poacées (graminées).
Fleurs rose vif, solitaires ou groupées par deux, portées par un long et mince pédoncule.
Gesse sans vrille, Gesse de Nissole
La Gesse sans vrille ou Gesse de Nissole (Lathyrus nissolia) est une espèce de plantes herbacées annuelles de la famille des Fabacées.
Trawowy hróšik (Lathyrus nissolia) je rostlina ze swójby łušćinowcow (Fabaceae).
Lathyrus nissolia. W: FloraWeb.de. (němsce)
Trawowy hróšik (Lathyrus nissolia) je rostlina ze swójby łušćinowcow (Fabaceae).
De graslathyrus (Lathyrus nissolia) is een klimplant die behoort tot de vlinderbloemenfamilie (Leguminosae). De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeldzaam en matig afgenomen. De graslathyrus komt wel vrij algemeen voor op de Zeeuwse dijken in Zuid-Beveland.
De plant wordt 10-90 cm hoog. De bladeren hebben geen ranken en zijn evengeveerd met twee tot zes paar blaadjes. De bladsteel fyllodium en -spil zijn verbreed en vormen een tot 13 cm lang grasachtig, waaraan de plant zijn naam te danken heeft. De half-spiesvormige steunblaadjes zijn zeer klein.
De graslathyrus bloeit van mei tot juli met rode, soms witte, 8-10 mm lange bloemen. De in het begin zijdeachtig behaarde vrucht is een 4-5 cm lange en 3-4 mm brede peul. De vrucht is licht olijfbruin en bevat acht tot vijftien zaden. De ronde tot iets hoekige, wrattige zaden zijn bruin met donkere vlekken.
De plant komt voor in open grasland op dijken en in bermen.
Bloem
Tekening
De graslathyrus (Lathyrus nissolia) is een klimplant die behoort tot de vlinderbloemenfamilie (Leguminosae). De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeldzaam en matig afgenomen. De graslathyrus komt wel vrij algemeen voor op de Zeeuwse dijken in Zuid-Beveland.
De plant wordt 10-90 cm hoog. De bladeren hebben geen ranken en zijn evengeveerd met twee tot zes paar blaadjes. De bladsteel fyllodium en -spil zijn verbreed en vormen een tot 13 cm lang grasachtig, waaraan de plant zijn naam te danken heeft. De half-spiesvormige steunblaadjes zijn zeer klein.
De graslathyrus bloeit van mei tot juli met rode, soms witte, 8-10 mm lange bloemen. De in het begin zijdeachtig behaarde vrucht is een 4-5 cm lange en 3-4 mm brede peul. De vrucht is licht olijfbruin en bevat acht tot vijftien zaden. De ronde tot iets hoekige, wrattige zaden zijn bruin met donkere vlekken.
Multimedia w Wikimedia Commons Groszek liściakowy[3] (Lathyrus nissolia L.) – gatunek rośliny z rodziny bobowatych. Występuje w zachodniej i południowej Europie (północna granica współczesnego zasięgu biegnie przez Wielką Brytanię, Niemcy, Polskę i Ukrainę), na Bliskim Wschodzie (od Turcji po Izrael na południu i Iran na wschodzie), w Afryce Północnej (od Maroka po Tunezję)[2]. W florze Polski obecny od 1903 roku[4], współcześnie uznany za gatunek zadomowiony (agriofit)[3], występujący zarówno na siedliskach antropogenicznych, jak i półnaturalnych[4]. Uznawany jest za chwast, jest trujący dla kręgowców, ale też stanowi potencjalne źródło genów odporności na suszę dla grochu zwyczajnego[2].
Roślina jednoroczna. Rośnie w miejscach trawiastych, w zaroślach i na polach[6], na przydrożach, przytorzach i trawiastych skrajach lasów[7]. Często w miejscach zaburzonych działalnością człowieka[7]. Preferuje podłoża zasobne w kredę lub gliny obfitujące w węglan wapnia[7]. Kwitnie w czerwcu i lipcu[6].
Liczba chromosomów 2n=14[8].
Groszek liściakowy (Lathyrus nissolia L.) – gatunek rośliny z rodziny bobowatych. Występuje w zachodniej i południowej Europie (północna granica współczesnego zasięgu biegnie przez Wielką Brytanię, Niemcy, Polskę i Ukrainę), na Bliskim Wschodzie (od Turcji po Izrael na południu i Iran na wschodzie), w Afryce Północnej (od Maroka po Tunezję). W florze Polski obecny od 1903 roku, współcześnie uznany za gatunek zadomowiony (agriofit), występujący zarówno na siedliskach antropogenicznych, jak i półnaturalnych. Uznawany jest za chwast, jest trujący dla kręgowców, ale też stanowi potencjalne źródło genów odporności na suszę dla grochu zwyczajnego.
Lathyrus nissolia é uma espécie de planta com flor pertencente à família Fabaceae.
A autoridade científica da espécie é L., tendo sido publicada em Species Plantarum 2: 729. 1753.[1]
O seu nome comum é chícharo.[2]
Trata-se de uma espécie presente no território português, nomeadamente os seguintes táxones infraespecíficos:[3]
Lathyrus nissolia é uma espécie de planta com flor pertencente à família Fabaceae.
A autoridade científica da espécie é L., tendo sido publicada em Species Plantarum 2: 729. 1753.
O seu nome comum é chícharo.
Gräsvial (Lathyrus nissolia) är en ört i familjen ärtväxter.
Wikimedia Commons har media som rör Gräsvial.
Видова назва дана на честь французького ботаніка Гійома Ніссоля (фр. Guillaume Nissole) (1647–1735)[4].
Однорічна рослина 20-40 см заввишки. Стебла поодинокі, прямостоячі, гранисті, безкрилі, при основі розгалужені. Прилистки дрібні, шиловидні. Всі листочки скорочені, чергово розташовані листки представлені лише вузько-ланцетною або лінійною листочковидною розширеною віссю листа разом з черешком, так що листя здаються цілісними, зовні схожими на листя злаків. Квітконоси 1-2-квіткові. Чашечка воронковидно-дзвоникова. Зубці чашечки коротше трубки, нерівні: нижній найдовший, за довжиною дорівнює трубці чашечки, верхні — найкоротші. Квітки рожево-пурпурові, близько 1 см завдовжки. Прапор довше човника, майже рівної довжини з крилами, поступово звужений в короткий нігтик, відгин прапора голий, в основі з 2 горбиками. Крила оксамитові від дрібних сосочків. Човник з невеликим клювиком. Боби сидячі, лінійні, 3-4 см завдовжки, 3-3,5 мм завширшки, містить 8-10-насінин, стулки бобів поздовжньо-сітчасті. Насіння слабо борознисті.
Цвіте в травні-червні, плодоносить у липні-серпні. Запилюється комахами. Зоохор.
Число хромосом — 2n = 14.
Росте на сухих луках, на лісових галявинах, по кам'янистих схилах, серед чагарників, на полях, на засмічених місцях. В горах піднімається до 2 000 м над рівнем моря.
Добра кормова рослина, охоче поїдається худобою.
2013 року увійшла до Червоного списку Херсонської області[5].
Lathyrus nissolia là một loài thực vật có hoa trong họ Đậu. Loài này được L. miêu tả khoa học đầu tiên.[1]
Bài viết liên quan đến tông Đậu này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
Lathyrus nissolia là một loài thực vật có hoa trong họ Đậu. Loài này được L. miêu tả khoa học đầu tiên.
