Multimedia w Wikimedia Commons Wężówka[3], lygodium[4] (Lygodium Sw.) – rodzaj pnących paproci z monotypowej rodziny wężówkowate (Lygodiaceae) z rzędu szparnicowców (Schizaeales). Przedstawiciele występują w strefie międzyzwrotnikowej na całym świecie[1], nieliczne gatunki rosną w strefie umiarkowanej – w Japonii, Ameryce Północnej, na Nowej Zelandii i w południowej Afryce[5]. Kilka gatunków uprawianych jest jako rośliny ozdobne[4].
Kłącza cienkie i owłosione, płoży się i wspina. Liście są złożone, naprzemiennie pierzaste[1]. Rosną szybko i w ciągu życia osiągają znaczną długość – ponad 10 m[4], nawet do 30 m[5]. Owijają się za pomocą osi na podporach i pokrywać mogą znaczne powierzchnie[4].
W obrębie rzędu szparnicowców (Schizaeales) rodzina Lygodiaceae stanowi klad bazalny – jest grupą siostrzaną dla rodzin: szparnicowate (Schizaeaceae) i splątkowatych (Anemiaceae)[1]. Rodzaj Lygodium bywa też włączany do rodziny szparnicowatych[6].
Ze względu na silny rozwój systemu korzeniowego rośliny wymagają uprawy w gruncie lub obszernych pojemnikach. Szybko i silnie rosnąc pokrywać mogą duże powierzchnie ażurowych podpór (owijają się na siatkach, rozpiętych drutach). Rozmnażane są przez podział kłącza w końcu zimy. Ze względu na odporność, w tym także na okresowe przesuszanie, najlepiej do upraw domowych nadaje się wężówka japońska i wężówka palmiasta[4].
Wężówka, lygodium (Lygodium Sw.) – rodzaj pnących paproci z monotypowej rodziny wężówkowate (Lygodiaceae) z rzędu szparnicowców (Schizaeales). Przedstawiciele występują w strefie międzyzwrotnikowej na całym świecie, nieliczne gatunki rosną w strefie umiarkowanej – w Japonii, Ameryce Północnej, na Nowej Zelandii i w południowej Afryce. Kilka gatunków uprawianych jest jako rośliny ozdobne.
