Lotopałankowate[3] (Petauridae) – rodzina ssaków z rzędu dwuprzodozębowców (Diprotodontia), blisko spokrewniona z pseudopałankowatymi (Pseudocheiridae). Obejmuje gatunki nadrzewnych zwierząt, zamieszkujących lasy Australii i Nowej Gwinei.
Ssaki te charakteryzują się kontrastowymi pasami na głowie i pysku, a u niektórych na całej długości ciała, obecnością długiego, silnie owłosionego i chwytnego ogona. U niektórych gatunków występują szerokie fałdy skórne po obu bokach ciała umożliwiające wykonywanie lotów ślizgowych pomiędzy drzewami. Ogon służy do sterowania kierunkiem lotu i przytrzymywania się gałęzi. Pierwsze dwa palce dłoni są przeciwstawne do pozostałych. Paluchy są dobrze rozwinięte. Podobnie jak u pseudopałankowatych, w uzębieniu brak dolnych kłów, a dobrze rozwinięta torba lęgowa otwiera się do przodu.
Wzór zębowy I C P M 40 = 3 1 3 4 2 0 3 4Lotopałankowate są zwierzętami małymi lub średnich rozmiarów. Żywią się owadami i sokiem drzew, głównie eukaliptusów i akacji.
Do rodziny należą następujące rodzaje[4][3][5]:
Lotopałankowate są zwierzętami małymi lub średnich rozmiarów. Żywią się owadami i sokiem drzew, głównie eukaliptusów i akacji.