Lepidorhombus é un xénero de peixes teleósteos da orde dos pleuronectiformes, suborde dos pleuronectoideos e familia dos escoftálmidos,[1] propios das costas do nordeste do océano Atlántico, incluíndo o mar Mediterráneo,[2][3][4] e coñecidos como meigas ou rapantes.[2][3][4][5]
Son peixes planos que viven en fondos areosos e fangosos da rexión litoral e en augas máis profundas.
Lepidorhombus deriva os termos do grego antigo λεπίσ, lepís, "escama" e ῥόμβος rhómbos, "algo que xira",[6] que deriva do verbo ρέμβω rhémbō, "dar voltas e voltas",[7] palabra que foi utilizada tanto por Euclides como por Arquimedes, que utilizaron o termo "rombo sólido" para describir a figura formada por dous conos que comparten unha base común, é dicir, un rombo.[8]
O xénero foi creado en 1862 polo zoólogo británico de orixe alemá Albert Günther.
Na actualidade recoñécense no xénero dúas especies:[1]
Lepidorhombus é un xénero de peixes teleósteos da orde dos pleuronectiformes, suborde dos pleuronectoideos e familia dos escoftálmidos, propios das costas do nordeste do océano Atlántico, incluíndo o mar Mediterráneo, e coñecidos como meigas ou rapantes.
Son peixes planos que viven en fondos areosos e fangosos da rexión litoral e en augas máis profundas.
