Acacia sieberiana ye una especie d'árbol nativu d'África ya introducíu en Paquistán.[1][2]
Ye un árbol de gran tamañu, algamando hasta los 25 m d'altor, cola corona plana o en forma de paragües. Estípules espinescentes, blancu, rectu, fuerte, d'hasta 12,5 cm de llargu. Pinnas 6-35 pares, foliolos en 15-52 pares. Flores blanques o de color mariellu maciu y fragante. Vaina 8-21 cm de llargu, de 1.5-3.5 cm d'anchu, rectes o llixeramente curves, indehiscente.
La Acacia sieberiana puede contener derivaos de la dimetiltriptamina y glucósidos cianogénicos, que la so ingestión puede suponer un riesgu pa la salú.[3]
A. sieberana ye una bona fonte de carbón y lleña, y produz una goma que s'utilizó pa faer tinta. De la corteza estrayi la fibra pa fabricar cuerdes. La madera ye ablancazada, resistente a les termites y moderadamente dura, polo que resulta bono de trabayar. Emplegar na fabricación de morteros, mangos de ferramientes y muebles. Les vaines y la corteza contienen tanín.[4]
Mientres la estación seca, los biltos tienros y les fueyes empléguense como forraxe pal ganáu. Les vaines recoyense en Sudán p'alimentar a les oveyes d'engorde, pero créese que contaminen la lleche.[4]
Les truébanos d'abeyes asitiense nos árboles, pos les sos flores constitúin un bon alimentu pa estos inseutos.[4]
Na rexón d'África subsaḥariana, la A. sieberiana emplegóse tradicionalmente nel tratamientu de parásitos intestinales y los sos síntomes.[5] La decocción del raigañu utilizar pa combatir el dolor d'estómagu. Les gomes, les fueyes y la corteza empléguense como remediu pa una gran variedá de trestornos de salú, tales como la esquistosomiasis, la tenia, la oftalmía, los resfriaos, los problemes de reñón, la foria, la sífilis, la gonorrea, la orquitis, el reumatismu, les hemorraxes, los trestornos del sistema circulatoriu y como astrinxente. Les vaines sirven como emoliente y los raigaños pal tratar los problemes uretrales, les tenies, el acné, los edemes y la hidropesía.[4]
Acacia sieberiana describióse por Augustin Pyrame de Candolle y espublizóse en Prodromus Systematis Naturalis Regni Vegetabilis 2: 463. 1825.[6]
Acacia: nome xenéricu deriváu del griegu ακακία (akakia), que foi dau pol botánicu griegu Pedanius Dioscorides (90-40 e.C.) pal árbol melecinal A. nilotica nel so llibru De Materia Medica.[8] El nome deriva de la pallabra griega, ακις (akis, escayos).[9]
sieberiana: epítetu dau n'honor del botánicu Franz Sieber.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Acacia sieberiana ye una especie d'árbol nativu d'África ya introducíu en Paquistán.
