Die Kardinaalvisse (Apogonidae) is 'n familie wat tot die orde Perciformes behoort. Daar is 22 genera met minstens 250 spesies in hierdie familie. Drie-en-vyftig van die spesies kom aan die Suider-Afrikaanse kus voor.
Die familie se liggaam is reghoekig en ietwat plat en het twee afsonderlike dorsale vinne. Die bek is groot en die familie het 'n volledige sylyn. Die grootte wissel van 4 – 25 cm. Die meeste spesies is naglewend en hulle vreet klein bodem ongewerweldes en soöplankton. Hierdie familie is een van die min seevisse waar orale inkubasie beoefen word; die mannetjie dra eiers in sy mond rond. Die meeste spesies is klein en leef in en by koraalriwwe. 'n Paar spesies leef in riviermondings en ook in varswater. Kardinaalvisse pas goed aan in akwariums.
Die volgende genera en gepaardgaande spesies kom aan die Suider-Afrikaanse kus voor:
Die Kardinaalvisse (Apogonidae) is 'n familie wat tot die orde Perciformes behoort. Daar is 22 genera met minstens 250 spesies in hierdie familie. Drie-en-vyftig van die spesies kom aan die Suider-Afrikaanse kus voor.
La família dels apogònids (Apogonidae) és constituïda per peixos de l'ordre dels perciformes semblants als serrànids i dels quals es distingeixen per les dues espines de l'aleta anal i per les escates més grans i poc adherents.[3]
La incubació dels ous es fa dins la boca.
Mengen zooplàncton i petits invertebrats bentònics.[1]
La majoria de les seues espècies prefereix viure a coves i a les escletxes de les roques o dels esculls de corall.[6]
És una família ben representada a les aigües tropicals dels oceans Atlàntic, Índic i Pacífic, i de les seues respectives mars.[5]
En general, s'adapten bé a viure dins d'un aquari.[5]
La família dels apogònids (Apogonidae) és constituïda per peixos de l'ordre dels perciformes semblants als serrànids i dels quals es distingeixen per les dues espines de l'aleta anal i per les escates més grans i poc adherents.
Parmovcovití (Apogonidae) je čeleď ryb z řádu ostnoploutví (Perciformes). Zahrnuje 28 rodů a přes 270 druhů. Většina je mořská, ale několik druhů obývá brakické vody. Rod Glossamia je výhradně sladkovodní.[1]
Rody parmovcovitých[2]:
Parmovcovití (Apogonidae) je čeleď ryb z řádu ostnoploutví (Perciformes). Zahrnuje 28 rodů a přes 270 druhů. Většina je mořská, ale několik druhů obývá brakické vody. Rod Glossamia je výhradně sladkovodní.
Die Familie der Kardinalbarsche (Apogonidae) gehört zu den Barschverwandten (Percomorphaceae) und umfasst über 25 Gattungen mit etwa 350 Arten. Die Familie besitzt eine weltweite Verbreitung in tropischen und subtropischen Meeren, meist in Fels- oder Korallenriffen, einige wenige auch im Brackwasser, die neun Arten der Gattung Glossamia nur in Süßgewässern Australiens und Neuguineas. Dabei bevorzugen die Korallenriffbewohner unter ihnen die geschützten Innenriffe und meiden die steilen Außenriffe. Im Mittelmeer lebt der Meerbarbenkönig (Apogon imberbis). Erst in jüngster Zeit sind Apogonichthyoides nigripinnis und Apogonichthyoides taeniatus durch den Suezkanal ins Mittelmeer eingewandert.[1][2]
Kardinalbarsche sind kleine, 3 bis 25 Zentimeter lang werdende und oft rötlich gefärbte Fische. Die meisten Arten bleiben kleiner als 10 Zentimeter. Ihr Maul ist protraktil (vorstülpbar) und leicht oberständig, die Augen in Anpassung an die Hauptaktivitätszeit in der Dämmerung bzw. in der Nacht groß. Die beiden Rückenflossen sind deutlich getrennt. Die Schuppen sind für gewöhnlich ctenoid (Kammschuppen), bei einigen Gruppen cycloid (Rundschuppen). Die Gattung Gymnapogon ist schuppenlos. Die Arten der Gattung Siphamia haben am Bauch gelegene Leuchtorgane.
Flossenformel: Dorsale VI–VIII/8–14, Anale II/8–18
Kardinalbarsche sind vorwiegend dämmerungs- oder nachtaktive Schwarmfische und verstecken sich am Tag zwischen Steinkorallen, in Höhlen oder Spalten. Fast alle Kardinalbarsche ernähren sich von Zooplankton, einige Arten, wie der Wolfskardinalbarsch (Cheilodipterus artus), fressen auch größere Beute wie kleine Fische. Wahrscheinlich sind alle Arten im männlichen Geschlecht Maulbrüter.
Die Familie der Kardinalbarsche wurde ursprünglich in die Ordnung der Barschartigen (Perciformes) gestellt, einer Sammelgruppe, die in ihrer ursprünglichen Zusammensetzung nur ungenügend durch abgeleitete Merkmale definiert und mit Sicherheit nicht monophyletisch war.
Vergleichende DNA-Sequenzanalysen ergaben eine relativ nahe Verwandtschaft mit den Grundelartigen (Gobioidei) und Kurtern (Kurtidae), so dass Christine Thacker und Kollegen die Kardinalbarsche der Ordnung der Gobiiformes zuordneten und die Glas- oder Beilfische (Pempheridae) als Schwestergruppe der Kardinalbarsche angaben.[3] Ricardo Betancur-R. und Mitarbeiter stellen dagegen eine neue Ordnung auf, die Kurtiformes, in der Kardinalbarsche und Kurter als Schwesterfamilien (in jeweils eigener Unterordnung) vereint sind. Die Kurtiformes sind hier die Schwestergruppe der Gobiiformes und bilden mit diesen die Serie Gobiaria.[4] Diese Verwandtschaftsverhältnisse werden von Thomas Near und Kollegen in ihrer auf DNA-Sequenzanalysen beruhenden Untersuchung über die Phylogenie der Acanthomorpha bestätigt,[5] können von Fraser in seiner auf morphologischen Vergleichen beruhenden Untersuchung über die Verwandtschaft von Kardinalbarschen und Kurtern aber nicht gestützt werden.[6]
Es gibt vier Unterfamilien, über 25 Gattungen und fast 360 Arten. Die Apogoninae, die größte Unterfamilie, werden noch in 14 Tribus unterteilt.[7]
Das folgende Kladogramm gibt die verwandtschaftlichen Beziehungen zwischen den Unterfamilien und Tribus wieder:
Unterfamilie Amioidinae
Unterfamilie Pseudaminae
Die Stellung der Unterfamilie Paxtoninae und der Tribus Lepidamiini (Unterfamilie Apogoninae) ist bisher nicht erforscht worden.
Fossile Vertreter der Kardinalbarsche sind aus dem mittleren Eozän der norditalienischen Monte-Bolca-Formation, die aus Ablagerungen der Tethys entstand, bekannt. Eosphaeramia margaritae war hochrückig und ähnelt der rezenten Gattung Sphaeramia, Apogon spinosus gehört zu einer heute noch existierenden Gattung. Beide Fische wurden etwa 4 cm lang.[8]
Einige Arten, wie der Banggai-Kardinalbarsch (Pterapogon kauderni), der Pyjama-Kardinalbarsch (Sphaeramia nemanoptera) und der Fadenflossen-Kardinalbarsch (Zoramia leptacantha), sind beliebte Zierfische in der Meerwasseraquaristik. Das Aquarium sollte mit Höhlen und Unterständen eingerichtet sein, um ihr natürliches Biotop nachzuahmen. Die meisten Kardinalbarsche fressen nur Lebend- und Frostfutter. Von ihnen sind keine Übergriffe auf sessile Wirbellose zu befürchten.
Kardinalbarsche sind sehr transportempfindlich und sterben in großer Zahl beim Händler oder im Heimaquarium. Pterapogon kauderni lässt sich auch nachzüchten.
Die Familie der Kardinalbarsche (Apogonidae) gehört zu den Barschverwandten (Percomorphaceae) und umfasst über 25 Gattungen mit etwa 350 Arten. Die Familie besitzt eine weltweite Verbreitung in tropischen und subtropischen Meeren, meist in Fels- oder Korallenriffen, einige wenige auch im Brackwasser, die neun Arten der Gattung Glossamia nur in Süßgewässern Australiens und Neuguineas. Dabei bevorzugen die Korallenriffbewohner unter ihnen die geschützten Innenriffe und meiden die steilen Außenriffe. Im Mittelmeer lebt der Meerbarbenkönig (Apogon imberbis). Erst in jüngster Zeit sind Apogonichthyoides nigripinnis und Apogonichthyoides taeniatus durch den Suezkanal ins Mittelmeer eingewandert.
Funda, dagaa-donzi au dagaa ya gege ni samaki wadogo kiasi wa baharini wa familia Apogonidae katika oda Perciformes lakini spishi kadhaa zinaishi katika maji baridi, zile za jenasi Glossamia hasa.
Kwa kawaida funda ni samaki wadogo. Spishi nyingi huwa chini ya sm 10 na mara nyingi huwa rangi kali. Wanajulikana kwa mdomo wao mkubwa na kwa mgawanyiko wa pezimgongo katika mapezi mawili tofauti. Spishi nyingi huishi katika maji ya tropiki au nusutropiki, ambapo hukaa katika miamba ya matumbawe na nyangwa. Hawa ni samaki wa usiku na wanashinda mchana katika mianya ya giza ndani ya mwamba. Angalau baadhi ya spishi huatamia mayai yao ndani ya mdomo wa madume.
Ufunda mwekundu
Ufunda milia-hanamu
Ufunda wa Timor
Ufunda madoa-macho
Ufunda wa Gon
Ufunda mbweha
Ufunda meno-makubwa
Ufunda milia-mitano
Ufunda macho-baka
Ufunda rangirangi
Ufunda moshi
Ufunda milia-mipana
Ufunda dhahabu
Ufunda wa Cook
Ufunda milia-machungwa
Ufunda milia-miwili
Ufunda ua
Ufunda hamatu
Ufunda kimeto
Ufunda mwembamba
Ufunda mviringo
Ufunda milia-njano
Ufunda milia-myekundu
Ufunda dhaifu
Makala hii kuhusu mnyama fulani bado ni mbegu. Funda, dagaa-donzi au dagaa ya gege ni samaki wadogo kiasi wa baharini wa familia Apogonidae katika oda Perciformes lakini spishi kadhaa zinaishi katika maji baridi, zile za jenasi Glossamia hasa.
Апогон сымалдуулар (лат. Apogonidae) — майда кооз балыктардын бир тукуму. Буларга (лат. Apogonichthyodes) — апогонихтиодестер (лат. уруу), (лат. Apogonichthyodes uninotatus) — жалгыз тактуу апогонихтиодес (лат. тур), (лат. Apogonichthys) — апогонихттер (лат. уруу), (лат. А. ocellatus) — көз наардуу апогонихт (лат.түр), (лат. Apogon) — апогондор, (лат. A. conspersus) — Австралия апогону, (лат. Spharamia orbicularis) — жумуру апогон, (лат. Cheilodipterus lineatus) — таргыл апогон, (лат. Ch. quinquelineata) — беш түшкүндүү апогон, (лат.A. imberbis) — Жер —Орто деңизинин апогону, (лат. А. nigripes) — кара канат апогон, (лат. A. semiuruatus) — кара таргыл апогон, (лат. A. ellioti) — Тонки апогону ж.б. түрлөрү кирет.
Апогон сымалдуулар (лат. Apogonidae) — майда кооз балыктардын бир тукуму. Буларга (лат. Apogonichthyodes) — апогонихтиодестер (лат. уруу), (лат. Apogonichthyodes uninotatus) — жалгыз тактуу апогонихтиодес (лат. тур), (лат. Apogonichthys) — апогонихттер (лат. уруу), (лат. А. ocellatus) — көз наардуу апогонихт (лат.түр), (лат. Apogon) — апогондор, (лат. A. conspersus) — Австралия апогону, (лат. Spharamia orbicularis) — жумуру апогон, (лат. Cheilodipterus lineatus) — таргыл апогон, (лат. Ch. quinquelineata) — беш түшкүндүү апогон, (лат.A. imberbis) — Жер —Орто деңизинин апогону, (лат. А. nigripes) — кара канат апогон, (лат. A. semiuruatus) — кара таргыл апогон, (лат. A. ellioti) — Тонки апогону ж.б. түрлөрү кирет.
एपोगोनिडाए (Apogonidae), जिसे कार्डिनल मछली (Cardinalfish) भी कहा जाता है, हड्डीदार किरण-फ़िन मछलियों के पर्सिफ़ोर्मेज़ गण का एक कुल है। इसमें लगभग ३७० जातियाँ सम्मिलित हैं जो हिन्द, अटलांटिक और प्रशांत महासागरों में रहती हैं। यह अधिकतर समुद्री मछलियाँ हैं लेकिन इसकी कुछ जातियाँ अर्ध-खारे और कुछ मीठे पानी में भी रहती हैं।[1]
यह ऊष्णकटिबन्धीय और उपोष्णकटिबन्धीय क्षेत्रों में अक्सर अनूप झीलों में और रीफ़ों के पास मिलती हैं। आकार छोटा होता है (लगभग १० सेंटीमीटर) और यह अक्सर रंग-बिरंगी होती हैं। इनका पृष्ठीय फ़िन ऊपर के हिस्से में दो भागों में विभाजित होता है। यह अपने शांत स्वभाव के कारण जलजीवशालाओं (अक्वेरियमों) में पाली जाती हैं। सागर में इनमें निशाचरता देखी जाती है और दिन में यह रीफ़ के अंधेरे हिस्सों में छुपती हैं।[2]
एपोगोनिडाए (Apogonidae), जिसे कार्डिनल मछली (Cardinalfish) भी कहा जाता है, हड्डीदार किरण-फ़िन मछलियों के पर्सिफ़ोर्मेज़ गण का एक कुल है। इसमें लगभग ३७० जातियाँ सम्मिलित हैं जो हिन्द, अटलांटिक और प्रशांत महासागरों में रहती हैं। यह अधिकतर समुद्री मछलियाँ हैं लेकिन इसकी कुछ जातियाँ अर्ध-खारे और कुछ मीठे पानी में भी रहती हैं।
அப்போகொனைடீ (Apogonidae), பேர்சிஃபார்மசு ஒழுங்கைச் சேர்ந்த ஒரு மீன் குடும்பம் ஆகும். இவை அத்திலாந்திக் பெருங்கடல், இந்தியப் பெருங்கடல், பசிபிக் பெருங்கடல் ஆகிய கடற் பகுதிகளில் காணப்படுகின்றன. முக்கியமாக இவை கடல் மீன்கள், சில இனங்கள் உவர் நீரிலும் வாழுகின்றன. இவற்றுள் சில இனங்கள் மீன் காட்சியகங்களில் விரும்பி வைக்கப்படுகின்றன. இவை சிறியனவாகவும், அமைதியானவையாகவும், அழகிய நிறங்கள் கொண்டவையாகவும் இருப்பதால் அவற்றை மக்கள் பார்க்க விரும்புகின்றனர்.
பொதுவாக இவை சிறிய மீன்கள். பெரும்பாலான இனங்கள் 10 சதம மீட்டர்களுக்கும் (3.9 அங்குலம்) குறைவான நீளம் கொண்டவை. வாய் பெரிதாக அமைந்திருப்பதும், முதுகுச் செட்டைகள் இரண்டாகப் பிரிந்து இருப்பதுவும் இவற்றின் சிறப்பு இயல்பாகும். வெப்பவலய, துணைவெப்பவலயக் கடல்களில் வாழும் இக் குடும்ப மீன்கள் பொதுவாகப் பவளப்பாறைத் திட்டுகளிலும், குடாப் பகுதிகளிலும் அதிகமாகக் காணப்படுகின்றன.
இவை இரவு நேரங்களிலேயே உணவு தேடுகின்றன. பகலில் பவளப்பாறைகளில் உள்ள இருண்ட இடுக்குகளில் மறைந்து இருக்கின்றன. இவற்றுட் சில மீனினங்கள் ஆண் மீன்களின் வாய்க்குள் முட்டை இடுகின்றன.
இக் குடும்பத்தின் 2 துணைக் குடும்பங்களில் 24 பேரினங்களைச் சேர்ந்த 331 இனங்கள் உள்ளன. அப்போகொனைடீ குடும்பம்
அப்போகொனைடீ (Apogonidae), பேர்சிஃபார்மசு ஒழுங்கைச் சேர்ந்த ஒரு மீன் குடும்பம் ஆகும். இவை அத்திலாந்திக் பெருங்கடல், இந்தியப் பெருங்கடல், பசிபிக் பெருங்கடல் ஆகிய கடற் பகுதிகளில் காணப்படுகின்றன. முக்கியமாக இவை கடல் மீன்கள், சில இனங்கள் உவர் நீரிலும் வாழுகின்றன. இவற்றுள் சில இனங்கள் மீன் காட்சியகங்களில் விரும்பி வைக்கப்படுகின்றன. இவை சிறியனவாகவும், அமைதியானவையாகவும், அழகிய நிறங்கள் கொண்டவையாகவும் இருப்பதால் அவற்றை மக்கள் பார்க்க விரும்புகின்றனர்.
பொதுவாக இவை சிறிய மீன்கள். பெரும்பாலான இனங்கள் 10 சதம மீட்டர்களுக்கும் (3.9 அங்குலம்) குறைவான நீளம் கொண்டவை. வாய் பெரிதாக அமைந்திருப்பதும், முதுகுச் செட்டைகள் இரண்டாகப் பிரிந்து இருப்பதுவும் இவற்றின் சிறப்பு இயல்பாகும். வெப்பவலய, துணைவெப்பவலயக் கடல்களில் வாழும் இக் குடும்ப மீன்கள் பொதுவாகப் பவளப்பாறைத் திட்டுகளிலும், குடாப் பகுதிகளிலும் அதிகமாகக் காணப்படுகின்றன.
இவை இரவு நேரங்களிலேயே உணவு தேடுகின்றன. பகலில் பவளப்பாறைகளில் உள்ள இருண்ட இடுக்குகளில் மறைந்து இருக்கின்றன. இவற்றுட் சில மீனினங்கள் ஆண் மீன்களின் வாய்க்குள் முட்டை இடுகின்றன.
Cardinalfishes are a family, Apogonidae, of ray-finned fishes found in the Atlantic, Indian, and Pacific Oceans; they are chiefly marine, but some species are found in brackish water and a few (notably Glossamia) are found in fresh water. A handful of species are kept in the aquarium and are popular as small, peaceful, and colourful fish. The family includes about 370 species.
They are generally small fish, with most species being less than 10 cm (4 in), and are often brightly coloured. They are distinguished by their large mouths, and the division of the dorsal fin into two separate fins. Most species live in tropical or subtropical waters, where they inhabit coral reefs and lagoons.[1]
They are nocturnal, spending the day in dark crevices within the reef. At least some species brood their eggs inside the mouths of the males.[1] Males do not feed during this incubation period. Males incubate the eggs in their mouth due to having longer heads and a larger jaw, which females do not acquire.[2]
The fifth edition of Fishes of the World recognises only two subfamilies of the Apogonidae:[3]
Cardinalfishes are a family, Apogonidae, of ray-finned fishes found in the Atlantic, Indian, and Pacific Oceans; they are chiefly marine, but some species are found in brackish water and a few (notably Glossamia) are found in fresh water. A handful of species are kept in the aquarium and are popular as small, peaceful, and colourful fish. The family includes about 370 species.
They are generally small fish, with most species being less than 10 cm (4 in), and are often brightly coloured. They are distinguished by their large mouths, and the division of the dorsal fin into two separate fins. Most species live in tropical or subtropical waters, where they inhabit coral reefs and lagoons.
They are nocturnal, spending the day in dark crevices within the reef. At least some species brood their eggs inside the mouths of the males. Males do not feed during this incubation period. Males incubate the eggs in their mouth due to having longer heads and a larger jaw, which females do not acquire.
Los apogónidos (Apogonidae) son una familia de peces marinos incluida en el orden de los perciformes.
No suelen sobrepasar los 10 cm de longitud. Tienen dos aletas dorsales de la misma longitud, la primera más baja que la segunda. Una característica de esta familia es tener unos ojos muy grandes.
Con pocas excepciones son preferentemente tropicales.
En todos los apogónidos los machos incuban a sus crías dentro de la boca. Se alimentan de zooplancton y pequeños invertebrados bentónicos.
Algunas bellas especies son empleadas en acuariología.
Se agrupan en 337 especies y 24 géneros:
Los apogónidos (Apogonidae) son una familia de peces marinos incluida en el orden de los perciformes.
Apogonidae arrain aktinopterigioen familia da. Gehienak itsasoan bizi dira, Ozeano Atlantikoan, Indiako ozeanoan eta Ozeano Barean. Arrain txikiak dira, normalean 10 cm. baino txikiagoak.
Hona hemen familiaren barruan dauden generoen bilakaera:[1]
Artikulu hau biologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. Apogonidae arrain aktinopterigioen familia da. Gehienak itsasoan bizi dira, Ozeano Atlantikoan, Indiako ozeanoan eta Ozeano Barean. Arrain txikiak dira, normalean 10 cm. baino txikiagoak.
Kardinaaliahvenet (Apogonidae) on ahvenkalojen heimo. Siihen kuuluu 207 lajia, jotka jaetaan 22 sukuun.[1] Niitä elää Atlantissa, Intian valtameressä ja Tyynessämeressä. Jotkut lajit viihtyvät myös murtovedessä.
Kardinaaliahvenet (Apogonidae) on ahvenkalojen heimo. Siihen kuuluu 207 lajia, jotka jaetaan 22 sukuun. Niitä elää Atlantissa, Intian valtameressä ja Tyynessämeressä. Jotkut lajit viihtyvät myös murtovedessä.
Les Apogonidés (Apogonidae) forment une famille de petits poissons perciformes originaires des océans Atlantique, Indien et Pacifique. Les Apogonidés sont principalement marins mais quelques espèces fréquentent les eaux saumâtres. La famille compte 334 espèces réunies en 25 genres.
Les apogons (ou « cardinaux ») sont pour la plupart de petits poissons tropicaux fusiformes, mesurant en moyenne 10 cm de long, et jusqu'à 20 cm chez les plus grosses espèces[1]. Leur tête est arrondie, avec de gros yeux et une mâchoire large et profonde. Les écailles sont le plus souvent cténoïdes, mais cycloïdes chez certains genres (et même absentes chez Gymnapogon). Ces poissons ont deux nageoires dorsales, l'antérieure soutenue par 6 à 8 épines, et la postérieure par 8-14 rayons mous. La nageoire anale porte généralement 2 épines, et 8 à 18 rayons mous. Les vertèbres sont au nombre de 24 à 25[1].
Ces poissons ont cette particularité que le mâle « couve » les œufs en les portant dans sa bouche[1].
Ce sont des poissons marins, même si certaines espèces peuvent parfois se retrouver en estuaire voire remonter des cours d'eau sur certaines îles du Pacifique (notamment Glossamia) ; on trouve des membres de cette famille dans les trois principaux bassins océaniques, principalement à proximité des récifs, de la surface à environ 300 m de profondeur[1]. La plupart des espèces sont plutôt nocturnes, et se nourrissent de zooplancton et de petits invertébrés benthiques[1].
Certaines espèces, de par leur facilité d'acclimatation en aquarium, sont très appréciées en aquariophilie marine[1], comme Pterapogon kauderni.
Selon World Register of Marine Species (28 novembre 2014)[2]
Selon FishBase et ITIS (28 novembre 2014)[3] :
Les Apogonidés (Apogonidae) forment une famille de petits poissons perciformes originaires des océans Atlantique, Indien et Pacifique. Les Apogonidés sont principalement marins mais quelques espèces fréquentent les eaux saumâtres. La famille compte 334 espèces réunies en 25 genres.
Os Apogónidos (Apogonidae) son unha familia de peixes mariños e de augas salobres, incluída na orde dos Perciformes. Salvo excepcións son preferentemente tropicais.
Son peixes de pequeno tamaño, que non adoitan superar os 10 cm de lonxitude. Liña lateral completa. Escamas normalmente ctneoideas, pero nalgúns casos cicloides, adoito caedizas. Cabeza grande e uns ollos moi grandes. Boca oblicua e premaxilar protráctil. Opérculo debilmente espiñoso.
Escalas usualmente ctenoides; varios grupos con escamas cicloides (ausente en Gymnapogon).
Teñen dúas aletas dorsais da mesma lonxitude pero a primeira é máis baixa que a segunda; a primeira con 6-8 espiñas e a segunda cunha espiña e 8-14 radios brandos. Anal curta, con 8-18 radios brandos.
En tódolos apogónidos os machos incuban as crías dentro da boca. Case tódalas especies son de hábitos nocturnos. Aliméntanse de zooplancto e pequenos invertebrados bentónicos.
Divídense en dúas subfamilias, con 24 xéneros e 337 especies:
Os Apogónidos (Apogonidae) son unha familia de peixes mariños e de augas salobres, incluída na orde dos Perciformes. Salvo excepcións son preferentemente tropicais.
La famiglia Apogonidae comprende 332 specie di pesci d'acqua salata, appartenenti all'ordine Perciformes.
Questi pesci sono diffusi in tutti e gli oceani e nei mari tropicali e subtropicali.
La forma tipica del corpo è tozza e corta oppure magra e allungata (a seconda delle specie), con grandi occhi e bocca che occupa i 3/4 della testa. Due pinne dorsali, la prima con raggi più robusti. Peduncolo caudale stretto, coda biforcuta.
Sono piccoli pesci, di circa 7–10 cm di lunghezza (20 cm in alcune specie), con comportamenti predatori notturni; durante il giorno preferiscono nascondersi tra le rocce o i coralli.
La specie più comune nelle acque italiane è Apogon imberbis ovvero il Re di triglie o Pesce cardinale, dalla colorazione rossastra, noto per l'originale strategia riproduttiva, perché durante la cova i maschi tengono le uova in bocca fino alla schiusa.
Non è possibile descrivere uniformemente una livrea, in quanto sono molto diversificate tra loro. Tuttavia esistono alcune specie particolarmente attraenti che hanno attirato l'interesse degli acquariofili: si segnalano tra gli altri i più diffusi
La famiglia Apogonidae comprende 332 specie di pesci d'acqua salata, appartenenti all'ordine Perciformes.
Kardinolinės, arba raudonžuvės (lot. Apogonidae, angl. Cardinalfishes, vok. Kardinalbarsche) – ešeržuvių (Perciformes) šeima, kurioje 24 gentys, 334 rūšys. Paplitusios Atlanto, Indijos ir Ramiajame vandenynuose.
Kardinolinės, arba raudonžuvės (lot. Apogonidae, angl. Cardinalfishes, vok. Kardinalbarsche) – ešeržuvių (Perciformes) šeima, kurioje 24 gentys, 334 rūšys. Paplitusios Atlanto, Indijos ir Ramiajame vandenynuose.
Kardinaalbaarzen, ook wel kardinaalvissen, (Apogonidae) vormen een familie van vissen die tot de orde van baarsachtigen (Perciformes) behoort.
Ze komen voor in de Atlantische, Indische en Grote Oceaan en zijn hoofdzakelijk zeevissen, hoewel sommige soorten ook in brak water worden aangetroffen. Enkele soorten worden in aquaria gehouden.
Volgens FishBase[2] zijn er 346 soorten in 33 geslachten. Het geslacht Apogon met ongeveer 105 soorten is daarvan het grootste. Het geslacht Epigonus werd vroeger ook tot deze familie gerekend, maar wordt nu in een eigen familie Epigonidae geplaatst. Volgens Nelson[3] zijn er 28 geslachten, ingedeeld in twee onderfamilies. Verder onderzoek in 2014 door Fraser en Mabuchi[4] geeft de volgende indeling:
Hieronder volgt nog de indeling van voor Fraser en Mahuchi:
Kardinaalbaarzen, ook wel kardinaalvissen, (Apogonidae) vormen een familie van vissen die tot de orde van baarsachtigen (Perciformes) behoort.
Kardinalfiskene (Apogonidae) er en familie av piggfinnefisker. De fleste artene er marine, men noen lever i brakkvann. Slekten Glossamia lever i ferskvann på Ny-Guinea og i Australia.
Disse fiskene er små, som regel mindre enn 10 cm lange. De er populære i saltvannsakvarier.
Akvarister kaller ofte ferskvannsfisken kardinaltetra (Paracheirodon axelrodi) for kardinalfisk. Denne fisken er en karpelaks, og ikke en kardinalfisk.
Dyphavsabborene er tidligere blitt regnet til denne familien.
Kardinalfiskene (Apogonidae) er en familie av piggfinnefisker. De fleste artene er marine, men noen lever i brakkvann. Slekten Glossamia lever i ferskvann på Ny-Guinea og i Australia.
Disse fiskene er små, som regel mindre enn 10 cm lange. De er populære i saltvannsakvarier.
Akvarister kaller ofte ferskvannsfisken kardinaltetra (Paracheirodon axelrodi) for kardinalfisk. Denne fisken er en karpelaks, og ikke en kardinalfisk.
Dyphavsabborene er tidligere blitt regnet til denne familien.
Multimedia w Wikimedia Commons Apogonowate[2], kardynałkowate (Apogonidae) – rodzina małych, drapieżnych ryb okoniokształtnych (Perciformes). Niektóre gatunki spotykane są w hodowlach akwariowych. Nazywane również kardynałami lub kardynałkami[potrzebny przypis] (nie mylić z kardynałkiem chińskim z rodziny karpiowatych).
Ciepłe wody oceaniczne, głównie w rejonach raf koralowych. Nieliczne gatunki spotykane w wodach słonawych i słodkich.
Dwie płetwy grzbietowe, pierwsza z 6-8 promieniami twardymi, druga z jednym twardym i 8-14 miękkimi. W rodzaju Paxton płetwy grzbietowe są połączone. Dwa promienie twarde i 8-18 miękkich w płetwie odbytowej. Łuski zwykle ktenoidalne lub cykloidalne. U Gymnapogon brak łusek. Osiągają przeciętnie do 10 cm, a największe gatunki do 25 cm długości.
Wiele gatunków to gębacze – zwykle samica, rzadziej samiec inkubuje ikrę w pysku. Większość apogonowatych prowadzi nocny tryb życia.
Rodzaje zaliczane do tej rodziny[3] zgrupowanych w podrodzinach Apogoninae i Pseudaminae:
Apogon – Apogonichthyoides – Apogonichthys – Archamia – Astrapogon – Cercamia – Cheilodipterus – Coranthus – Foa – Fowleria – Glossamia – Gymnapogon – Holapogon – Jaydia – Lachneratus – Lepidamia – Neamia – Nectamia – Ostorhinchus – Paxton – Phaeoptyx – Pristiapogon – Pristicon – Pseudamia – Pseudamiops – Pterapogon – Quinca – Rhabdamia – Siphamia – Sphaeramia – Vincentia – Zapogon – Zoramia
Apogonowate, kardynałkowate (Apogonidae) – rodzina małych, drapieżnych ryb okoniokształtnych (Perciformes). Niektóre gatunki spotykane są w hodowlach akwariowych. Nazywane również kardynałami lub kardynałkami[potrzebny przypis] (nie mylić z kardynałkiem chińskim z rodziny karpiowatych).
Apogonidae é uma família de peixes da subordem Percoidei, superfamília Percoidea.
Agrupam-se em 337 espécies e 24 géneros:
Apogonovité (lat. Apogonidae) je čeľaď rýb z radu ostriežotvaré (Perciformes).
Apogonovité:
Commons ponúka multimediálne súbory na tému Apogonovité
Wikidruhy ponúkajú informácie na tému Apogonovité
Apogonovité (lat. Apogonidae) je čeľaď rýb z radu ostriežotvaré (Perciformes).
Kardinalabborrfiskar (Apogonidae) är en familj i underordningen abborrlika fiskar (Percoidei). Det finns 20 släkten med tillsammans över 300 arter.
Kardinalabborfiskar är små fiskar, och flertalet arter i familjen blir inte över 10 centimeter långa. Maximallängden är ungefär 20 cm.[1] Många har klara färger, ofta rött, men även silveraktigt, svart och gult, och många är också mönstrade med band eller fläckar. De har också förhållandevis stora ögon och stor mun, samt två ryggfenor.
Familjen förekommer i alla tropiska och subtropiska havsområden, främst i regioner med korallrev. Några arter lever även i bräckt vatten och arterna av släktet Glossamia till och med i sötvatten.[1]
Kardinalabborrfiskar är ofta nattaktiva och tillbringar dagen på någon skyddad plats. Födan består vanligen av olika sorters mindre vattenlevande djur, som små kräftdjur. Några arter är munruvare.
Underfamiljer av kardinalabborrfiskar[1]:
Wikimedia Commons har media som rör kardinalabborrfiskar.
Denna fiskrelaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att tillföra sådan.
Kardinalabborrfiskar (Apogonidae) är en familj i underordningen abborrlika fiskar (Percoidei). Det finns 20 släkten med tillsammans över 300 arter.
Họ Cá sơn[3] danh pháp khoa học: Apogonidae) là một họ nhà cá phân bố ở các vùng biển thuộc châu Á, Đại Tây Dương, Thái Bình Dương, hay ngoài khơi vùng biển Malaysia. Ở Việt Nam, cá sơn phân bố nhiều ở khu vực biển Miền Trung Việt Nam với nhiều loại là cá sơn thịt, cá sơn bạc thau, cá sơn vảy, cá sơn đá, cá sơn thóc, cá sơn gà và cá sơn to mắt.[4]
Họ này theo truyền thống xếp trong bộ Perciformes[5], tuy nhiên gần đây người ta đã xem xét lại phát sinh chủng loài của cá và đề xuất tách họ này sang bộ Kurtiformes Günther, 1861[6].
Cá sơn thường sống ở vùng gành biển, nơi có nhiều san hô. Mùa cá sơn là vào mùa hè, riêng mùa cá sơn thóc ở Khánh Hòa diễn ra từ tháng 10 cho đến hết năm.[7] Cá sơn có đặc điểm nổi bật là miệng rộng.[3] Thịt cá sơn trắng, dai, ăn rất ngon. Cá sơn thịt, cá sơn bạc thau không lớn con, cá sơn thóc và cá sơn to mắt thì lớn con hơn. Cá sơn gà thuộc họ cá sơn đá, cá sơn thóc nhưng nhỏ hơn, bề dài từ 10-15 cm. Đây là loại cá khá hiếm, thịt có màu trắng, thơm ngon, mềm và ngọt như thịt gà nên ngư dân vùng biển gọi là cá sơn gà.[8][9]
Về sinh sản, những con cá sơn cái sẽ đẻ ra một bọc trứng cá to ngay gần con cá đực được chọn. Sau khi con đực thụ tinh cho trứng, nó sẽ ngậm toàn bộ bọc trứng vào miệng trong thời gian ấp nở để bảo vệ đàn con khỏi kẻ thù. Những con cá sơn đực sẽ ngậm toàn bộ lô trứng đã thụ tinh trong miệng cho tới khi chúng sẵn sàng nở thành cá con, chúng sẽ ngậm toàn bộ trứng cá con trong miệng suốt nhiều tuần và cá bố sẽ không thể nào ăn uống được gì chừng nào cá con còn chưa nở, tuy nhiên, có tới 30% số trứng sẽ bị cá bố nuốt mất trong thời gian ấp nở.[3]
Tùy từng loại cá sơn mà người dân biển chế biến thành nhiều kiểu món ăn như loại cá sơn thịt, cá sơn bạc thau thường được nấu canh với dưa hấu non, bí đao, bầu, cá sơn vảy thường được kho keo, cá sơn thóc và cá sơn to mắt thường được nấu canh chua, sốt cà chua, hấp hoặc nướng, đặc biệt là món cá sơn nướng.[4] Cá sơn gà được coi như một đặc sản dùng thết đãi khách từ phương xa tới thăm; hay những người con rời quê lâu năm ở vùng biển Nha Trang Khánh Hòa, hay rải rác ở Phan Thiết.[8][9]
Họ Cá sơn danh pháp khoa học: Apogonidae) là một họ nhà cá phân bố ở các vùng biển thuộc châu Á, Đại Tây Dương, Thái Bình Dương, hay ngoài khơi vùng biển Malaysia. Ở Việt Nam, cá sơn phân bố nhiều ở khu vực biển Miền Trung Việt Nam với nhiều loại là cá sơn thịt, cá sơn bạc thau, cá sơn vảy, cá sơn đá, cá sơn thóc, cá sơn gà và cá sơn to mắt.
Апогоновые, или кардиналовые[1] (лат. Apogonidae) — семейство лучепёрых рыб отряда окунеобразных. Широко распространены в тропических водах Индийского, Тихого и Атлантического океанов. Большинство видов обитают в морской воде, однако есть несколько видов, живущих в солоноватых и пресных водах. Многие живут на коралловых рифах и среди водорослей. Большинство встречается на мелководье, хотя есть несколько глубоководных видов. В состав семейства включают около 370 видов.
В целом это маленькие подвижные рыбы, не превышающие 10 см в длину. Обычно они имеют яркую окраску — красного, жёлтого, зелёного цветов с характерными полосами. У апогоновых характерное высокое и толстое тело, кожа покрыта крупной чешуёй. Два обособленных спинных плавника. Довольно крупные глаза. Рацион состоит из зоопланктона. Ведут ночной образ жизни. Самцы некоторых видов вынашивают икру по рту[2]. Сами апогоновые ввиду своей распространённости и многочисленности являются важным звеном трофической цепи.
В состав семейства включают 4 подсемейства с 39 родами[3].
Апогоновые, или кардиналовые (лат. Apogonidae) — семейство лучепёрых рыб отряда окунеобразных. Широко распространены в тропических водах Индийского, Тихого и Атлантического океанов. Большинство видов обитают в морской воде, однако есть несколько видов, живущих в солоноватых и пресных водах. Многие живут на коралловых рифах и среди водорослей. Большинство встречается на мелководье, хотя есть несколько глубоководных видов. В состав семейства включают около 370 видов.
В целом это маленькие подвижные рыбы, не превышающие 10 см в длину. Обычно они имеют яркую окраску — красного, жёлтого, зелёного цветов с характерными полосами. У апогоновых характерное высокое и толстое тело, кожа покрыта крупной чешуёй. Два обособленных спинных плавника. Довольно крупные глаза. Рацион состоит из зоопланктона. Ведут ночной образ жизни. Самцы некоторых видов вынашивают икру по рту. Сами апогоновые ввиду своей распространённости и многочисленности являются важным звеном трофической цепи.
天竺鯛科（學名：Apogonidae）為輻鰭魚綱鉤頭魚目[1][2]的一個科，传统上被归类于鲈形目[3]。
本科魚類廣泛分布於全球各大洋熱帶、亞熱帶水域。
深度從潮池至水深100公尺處之珊瑚礁區皆能發現其蹤跡。
本科傳統上被歸類於鱸形目鲈亚目，但现在已知本科与虾虎鱼亚目的关系更亲近。依2016年Deepfin《硬骨鱼支序分类法》第4版，本科自成一個天竺鲷亚目，是钩头鱼科（Kurtidae）的旁系群，两者共同组成钩头鱼目，再与虾虎鱼目组成虾虎鱼系[1][2]。
其下分28個屬，如下[3]：
本科魚類體略延長側扁，有比較大形的頭部及眼睛。口大，上下頷及鋤骨有絨毛狀齒帶，鰓蓋主骨有2小棘，體側被櫛鱗或圓鱗。背鰭2枚互相遠離，第一背鰭6至9枚硬棘；第二背鰭1枚硬棘及8至14枚軟條，體常很少超過12公分。
本科魚類為夜行性，夜間外出覓食，晝間則單獨或成群穴居在礁岩遮蔽處或其周圍的水層中。其聚集的數量可達數千尾之多，另外本科魚有另一特性，就是親魚會以口孵卵，且多半由雄魚負責。
為食用魚，適合油炸食用，部分種類也可做為觀賞魚。
テンジクダイ科（Apogonidae）は、スズキ目スズキ亜目に所属する魚類の分類群の一つ。2亜科23属で構成され、テンジクダイ・ネンブツダイなど沿岸付近に生息する海水魚を中心に273種が含まれる。
テンジクダイ科には273種が記載され、79科を擁するスズキ亜目の中でハタ科に次いで2番目に大きい科となっており、270種を含むニベ科がこれに続く[1]。太平洋・インド洋・大西洋など世界中の温暖な海に分布し、沿岸域の岩礁やサンゴ礁で暮らす仲間が多い。テンジクダイ属の一部が淡水・汽水域に進出するほか、Glossamia 属の9種はニューギニア島・オーストラリアに分布する純粋な淡水魚である。日本近海には、少なくとも15属86種が分布するとみられる[2]。
最大体長は20cmほどで、多くは10cm未満の小型魚類である。日本で底引き網によって漁獲されるテンジクダイ Apogon lineatus (Indian perch) やマトイシモチ A. carinatus (Ocellate cardinalfish) など[2]一部の種類を除き、食用として利用されることは少ない。マンジュウイシモチ Sphaeramia nematoptera、イトヒキテンジクダイ Zoramia leptacantha など、特徴的な体型・体色により観賞魚として知られる仲間もあるが、そのほとんどが、知られておらず地味な存在である。日本人の釣り人にとって馴染み深いネンブツダイはこの種に入る。
ほとんどの種類は夜行性である。親魚が受精卵を孵化するまで口にくわえて保護する、いわゆるマウスブルーダーの魚類が多い。卵の保護は雄が行うことが多いが、種類によっては雌が担当する場合もあると推測されている[1]。
テンジクダイ科魚類は一般に左右に平たく側扁し、種類によってはやや細長い体をもつ。背鰭は2つで、互いの間隔は離れている。第1背鰭は6-8本の棘条のみ、第2背鰭は1本の棘条と8-14本の軟条で構成される。クダリボウズギス亜科の Paxton 属のみ、例外的に連続した単一の背鰭をもつ。臀鰭の棘条は2本で、軟条は8-18本。鱗は櫛鱗であることが多いが、円鱗をもつグループもある。鰓条骨は7本で、椎骨は24個。
ヒカリイシモチ属の仲間は腹部に発光器官をもち、生物発光を行う。比較的深い海域に生息するテンジクダイ属の1種（Apogon gularis）は、肛門の位置が他の仲間とは異なり、腹鰭の基部のすぐ後ろに開口する。
テンジクダイ科はテンジクダイ亜科・クダリボウズギス亜科の2亜科の下に、23属273種が記載される[1]。かつて本科に含まれていたヤセムツの仲間は、25個の椎骨をもつなどの形態の相違に基づき、現在では独立のヤセムツ科 Epigonidae として分類されている[3]。
テンジクダイ亜科 Apogoninae は19属260種で構成される。多くの種類が、口の中で卵を孵化させる、口内保育（マウスブルーディング）の習性をもつ。
クダリボウズギス亜科 Pseudaminae は4属13種を含み、サンゴ礁域の岩穴や洞窟に生息する種類が多い[2]。歯骨と前上顎骨に大きな犬歯を備える。側線をもたないか、あっても不完全。鱗は円鱗か、あるいはない。
동갈돔과(Apogonidae)는 쿠르투스목에 속하는 조기어류 과의 하나이다.[1] 대서양과 인도양 그리고 태평양에서 발견된다. 주로 바다에서 살지만, 일부 종은 바닷물과 민물이 섞이는 기수(汽水)에서 발견되며, 극히 일부 종(Glossamia)은 민물에서도 발견된다. 민동갈돔, 먹테얼게비늘, 세줄얼게비늘, 큰줄얼게비늘, 열동가리돔, 먹엘게비늘, 배기동갈돔, 줄도화돔, 칠선동갈돔, 두동갈얼게비늘, 줄동갈돔, 점동갈돔 등을 포함하고 있다.
동갈돔과는 다음과 같이 분류한다.[1]
다음은 베탕쿠르(Betancur) 등의 연구에 기초한 계통 분류이다.[5][6]
망둑어류 쿠르투스목 망둑어목
.jpg)
.jpg)
.jpg)
_(42522231865).jpg)
_(40701382312).jpg)
.jpg)
_(39849184495).jpg)
_01.jpg)
.jpeg)
_01.jpg)
