Dzioboróg abisyński, dzioborożec abisyński (Bucorvus abyssinicus) – gatunek ptaka z rodziny dzioborożców (Bucerotidae) występującego w środkowej Afryce w okolicach na południe od Sahelu. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Długość ciała wynosi 90–100 cm, masa ciała u samca około 4 kg[2]. Większość upierzenia ma kolor czarny. Na głowie występuje kostny „kask” pokryty keratyną, a mający swój początek w górnej szczęce. Lotki I rzędu wyróżniają się białym kolorem. U samców wokół oka występuje połać niebieskiej skóry, zaś na gardle skóra niebiesko–czerwona. Samice mają jedynie niebieskie płaty nagiej skóry[4].
Dzioboróg abisyński występuje w południowej Mauretanii, Senegalu i Gwinei i dalej na wschód po Erytreę, Etiopię, północno-zachodnią Somalię, północno-zachodnią Kenię (według innego źródła północno-wschodnią[4]) i Ugandę[2].
Środowiskiem życia gatunku są sawanna, półpustynne zakrzewienia i obszary kamieniste. Preferuje krótką roślinność, która ułatwia żerowanie. Zamieszkuje suchsze obszary, niż drugi z dzioborogów – kafryjski (B. leadbeateri)[4]. Żeruje na bezkręgowcach i małych kręgowcach, pokarm jest urozmaicony. Zjada m.in. żółwie, jaszczurki, pająki, chrząszcze i gąsienice[2]. W niewoli może żyć 40 lat[4].
Okres lęgowy różni się w zależności od miejsca. W zachodniej Afryce trwa od czerwca do sierpnia, w Nigerii i Ugandzie – w styczniu, a ptaki z Kenii wyprowadzają swe lęgi w listopadzie. Gniazduje w dziuplach, jednak toleruje również zagłębienia między skałami lub w strukturach pochodzenia antropogenicznego. Wyściółkę stanowią suche liście. Samica składa jedno lub dwa jaja. Po 37–41 dniach klują się pisklęta; ważą wtedy około 70 g. Młode klują się niesynchronicznie. Młodsze pisklę zwykle ginie po około 4 dniach w wyniku wygłodzenia, kiedy drugie pisklę waży już blisko 350 g. Po 21–23 dniach samica opuszcza gniazdo i pomaga samcowi w karmieniu pisklęcia. Po blisko 80–90 dniach życia młode jest już w pełni opierzone[4].
Dzioboróg abisyński, dzioborożec abisyński (Bucorvus abyssinicus) – gatunek ptaka z rodziny dzioborożców (Bucerotidae) występującego w środkowej Afryce w okolicach na południe od Sahelu. Nie jest zagrożony wyginięciem.