Multimedia w Wikimedia Commons Płetwal antarktyczny[3] (Balaenoptera bonaerensis) – gatunek ssaka z rodziny płetwalowatych (Balaenopteridae) występujący we wszystkich oceanach na południe od równika. Wcześniej uznawany za podgatunek płetwala karłowatego. Na podstawie badań mitochondrialnego DNA ustalono, że gatunki te prawdopodobnie oddzieliły się od siebie 5 milionów lat temu, w pliocenie.
Długość zwierzęcia wynosi od ok. 6 do ok. 10,2 m. Przeciętna masa ciała to ok. 7 ton, maksymalna 11 ton. Podobny do, nieco mniejszego od niego, płetwala karłowatego. Grzbiet ciemnoszary, brzuch jasny. Od płetwala karłowatego odróżnia go brak białej plamy na płetwach, a także nieco większa czaszka.
Mogą żyć samotnie, ale zazwyczaj tworzą grupy składające się z 2–4 osobników. Pływają dość szybko – osiągają prędkość 20 km/h. Zazwyczaj na powierzchnię wody wypływają co 2–6 minut, by zaczerpnąć 5-8 oddechów, mogą jednak przebywać pod wodą do 20 minut. Żywią się krylem, zwłaszcza krylem antarktycznym. W ich żołądkach znajdowano także kryle z gatunków Euphasia frigida i Thysanoessa macrura. Zwyczaje żywieniowe odróżniają je od żywiących się rybami płetwali karłowatych. Pożywiają się zazwyczaj wczesnym rankiem i późnym wieczorem.
Niewiele wiadomo o zwyczajach rozrodczych tych waleni. Rozmnażają się w lecie. Samica po 10-miesięcznej ciąży rodzi jedno młode, które karmi mlekiem przez 3–6 miesięcy. Samce nie biorą udziału w wychowaniu potomstwa. Młode opuszcza matkę w wieku 2 lat, dojrzałość płciową osiąga w wieku 7 lat. Najstarszy znany osobnik żył 73 lata.
Głównym naturalnym wrogiem tych zwierząt jest orka. Często poławiane są także przez japońskich wielorybników. Dane dotyczące liczebności gatunku nie są znane, jednak prawdopodobnie spadła ona znacznie pod koniec XX wieku.
Płetwal antarktyczny (Balaenoptera bonaerensis) – gatunek ssaka z rodziny płetwalowatych (Balaenopteridae) występujący we wszystkich oceanach na południe od równika. Wcześniej uznawany za podgatunek płetwala karłowatego. Na podstawie badań mitochondrialnego DNA ustalono, że gatunki te prawdopodobnie oddzieliły się od siebie 5 milionów lat temu, w pliocenie.
