dcsimg
Image of Jewish plum
Creatures » » Plants » » Dicotyledons » » Cashew Family »

Jewish Plum

Spondias dulcis Soland. ex Forst. fil.

Distribution ( Portuguese )

provided by IABIN
Chile Central
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Universidade Estadual de CAMPINAS
author
Pablo Gutierrez
partner site
IABIN

Distribution ( Portuguese )

provided by SciELO Brazilian Flora 2012
Cultivada no Brasil. Não é endêmica do Brasil. Ocorre no Brasil: Não.
license
cc-by-nc
copyright
Jardim Botânico do Rio de Janeiro
bibliographic citation
Silva-Luz, C.L. ; Pirani, J.R. 2012. Spondias in Lista de Espécies da Flora do Brasil. Jardim Botânico do Rio de Janeiro. (http://floradobrasil.jbrj.gov.br/2012/FB21760)

Spondias dulcis ( Catalan; Valencian )

provided by wikipedia CA

L'ambarel·la (Spondias dulcis, abans Spondias cytherea), és el fruit tropical d'un arbre dit prunier o pommier o arbre de Cythère en francès.

Noms a tot el món

Rep molts noms comuns[1] com ara ambarella en castellà, italià i anglès; golden apple (Grenada, Barbados i Guyana), june plum (Jamaica i les Bermudes) o golden plum (Belize) en anglès; eriba, jobo Indio (Veneçuela), juplón (Costa Rica), mangotín (Panamà), manzana de oro (República Dominicana) o ciruela del Pacífico en castellà; cajá-manga i cajarana (Brasil i São Tomé i Príncipe) o cajá, taperebá-do-sertão, cajá-anão en portuguès; ponm sitè o prin sitè en els criolls de base lexical francesa (Haití, Dominica, Saint Lucia, Martinica, Guadalupe, Trinitat i Tobago); quả cóc al Vietnam, ម្កាក់ /məkaʔ/ a Cambodja, amra a Bangladesh, etc.

Descripció

Arbre de creixement ràpid pot arribar a fer 18 m d'alt. El seu lloc d'origen és a Melanèsia i Polinèsia. És un arbre caducifoli amb fulles pinnades de 20 a 60 cm de llarg compostes amb folíols. Les flors són poc vistoses en panícules terminals. Els fruits són ovals de 6.25-9 cm de llarg. Pesen vora mig quilo.

Es cultiva a Jamaica del 1782 ençà, a Cuba, Haití, la República Dominicana i també de Puerto Rico a Veneçuela.

Usos

El fruit es pot menjar cru o cuinat, fer-ne una salsa o fer-ne un suc.

Referències

 src= A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Spondias dulcis Modifica l'enllaç a Wikidata
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autors i editors de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CA

Spondias dulcis: Brief Summary ( Catalan; Valencian )

provided by wikipedia CA

L'ambarel·la (Spondias dulcis, abans Spondias cytherea), és el fruit tropical d'un arbre dit prunier o pommier o arbre de Cythère en francès.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autors i editors de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CA

Mombín sladký ( Czech )

provided by wikipedia CZ

Mombín sladký (Spondias dulcis, syn. Spondias cytherea) je rychle rostoucí tropický ovocný strom z čeledi ledvinovníkovitých (Anacardiaceae). Plody jsou dužnaté peckovice, přicemž vrchní vrstva semen je vláknitá. Strom pochází z Melanésie a Polynésie, ale pěstuje se dnes v řadě zemí tropického pásma.

Externí odkazy

Pahýl
Tento článek je příliš stručný nebo postrádá důležité informace.
Pomozte Wikipedii tím, že jej vhodně rozšíříte. Nevkládejte však bez oprávnění cizí texty.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia autoři a editory
original
visit source
partner site
wikipedia CZ

Mombín sladký: Brief Summary ( Czech )

provided by wikipedia CZ

Mombín sladký (Spondias dulcis, syn. Spondias cytherea) je rychle rostoucí tropický ovocný strom z čeledi ledvinovníkovitých (Anacardiaceae). Plody jsou dužnaté peckovice, přicemž vrchní vrstva semen je vláknitá. Strom pochází z Melanésie a Polynésie, ale pěstuje se dnes v řadě zemí tropického pásma.

 src=

Nezralé plody mombínu sladkého

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia autoři a editory
original
visit source
partner site
wikipedia CZ

Goldpflaume ( German )

provided by wikipedia DE

Die Goldpflaume (Spondias dulcis), auch Ambarella genannt, ist eine Pflanzenart aus der Gattung der Mombinpflaumen (Spondias) in der Familie der Sumachgewächse (Anacardiaceae). Es ist ein hauptsächlich in Polynesien verbreiteter Obstbaum.

Beschreibung

 src=
Borke
 src=
Illustration von Spondia dulcis
 src=
Zweig mit Laubblättern und Blütenständen
 src=
Goldpflaume auf Hawaii

Vegetative Merkmale

Die Goldpflaume wächst als halbimmergrüner Baum. Die Größenangaben variieren je nach Autor sehr stark: Sie reichen von 6 bis 12 Meter Wuchshöhe bei 45 Zentimeter Brusthöhendurchmesser (BHD) bis zu 30 Meter Wuchshöhe und 80 Zentimeter BHD. Die Krone ist in der Regel symmetrisch und von wenigen starken Ästen aufgebaut. Die Borke des Stammes ist relativ glatt, zunächst grün, später graubraun. Das geradfaserige und glanzlose Holz besitzt einen weißlichen bis grauen Splint und einen graubraunen Kern.

Die wechselständig an den Zweigen angeordneten, gestielten Laubblätter sind unpaarig gefiedert und sind 20 bis 60 Zentimeter lang. Der Blattstiel wird bis 15 Zentimeter lang. Die 9 bis 25, unterseits helleren und leicht glänzenden Fiederblättchen sind jeweils kurz gestielt, elliptisch oder eiförmig bis eilanzettlich, länglich und bei einer Breite von maximal 3,5–5 Zentimeter bis etwa 7,5–15 Zentimeter lang. Der verdickte Blattrand ist (entfernt-)gezähnt, -gesägt und leicht umgerollt. Die Spitze ist abgerundet oder spitz bis zugespitzt, die Nervatur ist gefiedert, mit teils verdickter und oberseits hellerer Mittelader. Zu Beginn der trocken-kühlen Jahreszeit fallen die Blätter ab, worauf nach einigen Wochen der Neuaustrieb einsetzt.

Generative Merkmale

Die Blüten stehen in end- oder achselständigen, 20 bis 30 Zentimeter langen, fast kahlen rispigen Blütenständen. In den Blütenständen gibt es mehrheitlich zwittrige und protandrische Blüten, weibliche und männliche können vorkommen. Es sind an der Rispenspindel und an den Seitenachsen Deckblätter vorhanden.

Die kurz gestielten, grün-weißen Blüten sind fünfzählig mit doppelter Blütenhülle. Der Kelch ist klein mit fünf kleinen, dreieckigen Zipfeln. Die Blüten besitzen bis zehn Staubblättern, die fünf weißen Petalen sind bis zu 3 Millimeter lang und ausladend bis zurückgelegt. Es ist ein gelber Diskus vorhanden und darauf sitzt der oberständige Fruchtknoten mit fünf kegelförmigen Griffeln.

Es werden rundliche bis ellipsoide Steinfrüchte von 5 bis zu 10 Zentimeter Länge und einem Gewicht von bis zu 500 Gramm gebildet. Der bis fünffächrige, poröse und braune Steinkern hat kein (normales) Endokarp, sondern eines mit weißen, knochigen und fransigen, spitzigen Auswüchsen. Im harten und 2,5 bis 3,7 Zentimeter langen Steinkern sitzen ein bis fünf Samen. Die Früchte reifen während des ganzen Jahres. Die Früchte stehen zu zweit bis zwölft an hängenden Fruchtständen. Die Schale ist dünn, fest und zu Beginn grün. Bei der Reife werden Schale und Fruchtfleisch orange-gelb. Das Mesokarp wird saftig, säuerlich und bekommt einen ananasartigen Geschmack. Wenn die Frucht weich wird, bekommt sie einen moschusartigen Geruch. Das Fruchtfleisch hat folgende Zusammensetzung: 0,5 bis 0,8 % Protein, 0,3 bis 1,8 % Fett, 8 bis 10,5 % Zucker, 0,85 bis 3,6 % Rohfasern.

Vorkommen

 src=
Unreife Frucht, auch aufgeschnitten und mit Kern
 src=
Reife Frucht und Steinkern

Das natürliche Vorkommen der Goldpflaume liegt in Polynesien, von Neu-Guinea im Westen über Fidschi und Samoa bis zu den Gesellschafts-Inseln im Osten.

Kultiviert wird sie in den Tropen und Subtropen der Alten Welt (Malaysia, Indien, Indonesien, Sri Lanka), seltener in Amerika (Jamaika, Westindische Inseln, Venezuela, Brasilien).

Die Goldpflaume gedeiht auf frischen Standorten mit hoher Luftfeuchte.

Nutzung

Im Vordergrund steht die Nutzung als Obst. Die grünen Früchte fallen vom Baum und werden bis zur Genussreife gelagert (klimakterische Früchte). Die süß-sauren Steinfrüchte werden entweder frisch verzehrt oder zu Säften und Marmeladen verarbeitet. Aus unreifen Früchten wird Gelee hergestellt (Pektin-Gehalt etwa 9,8 %). In Südostasien werden auch die jungen Blätter wegen ihres sauren Geschmacks roh gegessen.

Das Holz eignet sich gut zur Herstellung von Furnieren, Sperrholz und Schindeln.

Literatur

  • Peter Schütt, Ulla M. Lang: Spondias dulcis. In: Peter Schütt et al.: Bäume der Tropen. Nikol, Hamburg 2006, S. 597–600. ISBN 978-3-933203-79-3
  • J. Mitchell, D. C. Daly: A revision of Spondias L. (Anacardiaceae) in the Neotropics. In: PhytoKeys. 55, 2015, S. 1–92, auf S. 22–25, fig. 2, 15, 16, 20, doi:10.3897/phytokeys.55.8489, online auf researchgate.net.

Weblinks

 src=
– Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

Goldpflaume: Brief Summary ( German )

provided by wikipedia DE

Die Goldpflaume (Spondias dulcis), auch Ambarella genannt, ist eine Pflanzenart aus der Gattung der Mombinpflaumen (Spondias) in der Familie der Sumachgewächse (Anacardiaceae). Es ist ein hauptsächlich in Polynesien verbreiteter Obstbaum.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

Dhondhong ( Javanese )

provided by wikipedia emerging languages
 src=
woh dhondhong lan peloké

Dhondhong ya iku tetuwuhan woh kang kagolong ing kulawarga suku pelem-peleman (Anacardiaceae). Tetuwuhan iki misuwur karan jeneng ambarella, hog plum, hevi (Filipina), mokah (Kamboja), gway (Myanmar), makak farang (Thailand).

Woh dhondhong bisa dipangan langsung saka wit utawa asring uga diolah/ dirujak, asinan, acar, utawa didadèkaké selé. Woh dhondhong duwé wiiji tunggal kang wujudé serabut. Ing tlatah Jawa wiji dhondhong jenengngé pelok lan godhong dhondhong didadèkaké mumbu kanggo nyangan/nyayur brengkes iwak.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Penulis lan editor Wikipedia

Kadongdong ( Sundanese )

provided by wikipedia emerging languages

Kadongdong mangrupa pepelakan buah anu asalna ti famili Anacardiaceae.[1] Jenis-jenis kadongdong punjul anu potensial sarta loba dipelak ku para patani di antarana nyaéta kadongdong karimunjawa, kadongdong bangkok, sarta kadongdong kendeng.[1] Kadongdong karimunjawa mangrupa kadongdong anu buahna ukuranana gedé/super.[1] Produksi kadongdong ieu bisa lumangsung sapanjang taun, wangun buahna lonjong kalayan beurat 0,7–1 kg/buah.[1]

Sajarah Singget

Kadongdong mangrupa pepelakan buah nu mangrupa tangkal anu dina basa inggris disebut ambarella, otaheite apple, atawa great hog plum.[1] Keur di Asia Tenggara disebut: kedondong (Indonésia & Malaysia), hevi (Filipina), gway (Myanmar), mokah (Kamboja), kook kvaan (Laos), makak farang (Thailand), sarta co'c (Vietnam).[1] Kadongdong asalna ti Asia Timur sarta Asia Tenggara.[1] Pepelakan ieu geus sumebar ka sakumna wewengkon tropik.[1]

Mangpaat Kadongdong

Mangpaat buah kadongdong amis kultivar punjul didahar dina kaayaan seger, tapi sawaréh buah nu asak sok dikokolakeun jadi selai, jeli, sarta sari buah.[1] Buah anu dikulub sarta digaringkeun bisa ditunda pikeun sawatara bulan.[1] Buah atahna loba dipaké dina rujak sarta sayur, sarta pikeun dijieun acar (sambel kadongdong).[1] Daun ngorana anu dikukus dijadikeun lalapan.[1] Buah sarta daunna ogé dijadikeun pakan ingon-ingon.[1] Kaina boga warna coklat ngora sarta gampang ngalayang, henteu bisa dipaké kai patukangan, tapi sakapeung dijieun parahu.[1] Dipikawanoh di sagala rupa pelosok dunya sagala rupa mangpaat ubar ti buah, daun, sarta kulit batangna, sarta ti sawatara nagara dilaporkeun ayana pengobatan borok, kulit perih, sarta tatu beuleum.[1] Unggal 100 gram bagian buah anu bisa didahar ngandung 60-85 gram cai, 0,5-0,8 gram protein, 0,3-1,8 gram lemak, 8-10,5 gram sukrosa, 0,85-3,60 gram serat.[1] Daging buahna mangrupa asal vitamin C sarta zat beusi; buah anu tacan asak ngandung pektin kira-kira 10%.[1]

Sentra Pepelakan

Pepelakan kadongdong loba dipelak di nagara-nagara Asia Tenggara.[1] Salah sahiji nagara anu jadi sentra melak kadongdong nyaéta Filipina anu mibanda hiji jenis kadongdong punjul nyaéta jenis Spondias purpurea L.[1] Di Indonésia wewengkon penghasil kadongdong salah sahiji di antarana nyaéta Karimunjawa (Jepara, Jawa Tengah).[1]

Sarat Tumuwuh

Iklim

  1. Tangkal kadongdong cabang-cabangna rapuh sarta gampang pites ku kituna kaayaan angin anu gancang teuing bisa ngarusak tangkal ieu.[1]
  2. Curah hujan anu dipikahayang antara 1.000-1.500 mm/taun.[1] Dina usum halodo daun kadongdong murudul sakumnana sarta dina usum hujan baris tumuwuh balik kalayan gancang.[1]
  3. Tangkal kadongdong merlukeun loba cahaya; tangkal anu kacedeuman ngahasilkeun buah saeutik/malahan teu bisa buahan.[1]
  4. Suhu anu haneut kira-kira 30 derajat C pohara cocog pikeun pepelakan kadongdong[1]
  5. Kelembaban hawa kira-kira 14%.[1]

Média Melak

  1. Pepelakan kadongdong sanggup tumuwuh alus dina taneuh batu kapur sarta taneuh keusik asam, asal taneuh éta mibanda sistem pengaliran cai anu alus.[1] Taneuh anu alus nyaéta taneuh anu porous, gembur, sarta ngandung bahan organik.[1]
  2. Derajat Kaasaman taneuh (ph) anu luyu pikeun pepelakan kedondong nyaéta antara 5,5-6,2.[1] Lamun taneuh kadar asamna gedé teuing mangka pikeun naékkeun ph perlu aya pengapuran.[1]
  3. Pepelakan kadongdong henteu resep dina cai anu ngeyembeng.[1] Tapi tangkal ieu ogé toleran ka kekeringan, dina kaayaan stres dangdaunnanana baris murudul pikeun samentara waé.[1] Sistem pengairan anu alus baris ngarojong tumuwuhna kadongdong ku kituna produksina ngalimpah.[1] Permukaan cai taneuh anu bisa dihontal ku pepelakan kadongdong nyaéta antara 50–200 cm.[1]
  4. Kelerengan henteu mangaruhan teuing pepelakan kadongdong, tapi pepelakan kadongdong pangalusna dipelak dina wewengkon anu datar kalayan kelerengan antara 0-10 derajat.[1]

Jangkungna Tempat

Pepelakan kadongdong tumuwuh alus dina dataran pendék anu garing nepi ka jangkungna 700 m dpl.[1]

Khasiat

Kulit kai kadongdong berkhasiat minangka ubar disentri, sarta daunna pikeun ubar batuk.[2] Pikeun ubar disentri dipaké + 5 gram kulit kai seger kadongdong, dikumbah tuluy dipotong-potong, dikulub kalayan 2 gelas cai salila 25 menit, sanggeus tiis disaring.[2] Hasil saringan diinum sakaligus.[2]

Kandungan Kimia

Daun, kulit batang sarta kulit akar kadongdong ngandung saponin, flavonoida sarta tanin. [2]

Kadaharan tina bahan Kadongdong

Dodol

Lamun biasana buah kadongdong anu asem seger dijadikeun buah pikeun rujak, kiwari kadongdong dikokolakeun jadi panganan anu unik.[3] Dodol anu biasana rasana amis legit, kiwari saeutik rasa asem tapi seger.[3] di Kampung Badag Dayeuh, Rengat, Riau, kadonhdong henteu ngan dijadikeun buah langsung dahar waé, tapi ogé dijadikeun camilan sarta ku-ku has wewengkon kasebut.[3] Ku warga kira-kira, buah kadongdong anu cukup loba hasil panénna dijieun jadi dodol, panganan anu rasana amis legit.[3] Henteu robahna kalayan dodol lolobana, dodol kadongdong ieu ogé dijieun tina bahan-bahan kawas gula, buah kadongdong sarta wijen.[3] Buah kadongdong anu geus asak, dipesék sarta diesotkeun tina sikina.[3] Bumbu wijen nyieun aroma dodol jadi seungit sarta tekstur dodol jadi saeutik garihal alatan siki wijenna.[3] Kelir dodol kadongdong cokelat caang, henteu kawas dodol Betawi anu warnana leuwih poék.[3] Aromana seungit, sarta rasana henteu amis teuing.[3] Pikeun anu henteu resep teuing jeung rasa anu amis, dodol kadongdong ieu bisa dirasaan minangka réncang inum téh.[3] Hanjakalna, dodol kadongdong ieu masih pohara arang kapanggih.[3] Ngan sabot aya pameran kadaharan tradisional wewengkon waé dodol kadongdong ieu bisa kapanggih.[3] Hiji kotak dodol kadongdong ukuranana 400gr, dibandrol saharga Rp 15.000.[3]

Jus

Jus Kadongdong cocog pikeun ngajaga kaséhatan awak.[4] Kadongdong, ngandung vitamin C pikeun nyegah sariawan sarta mibanda unsur gula dina wangun sukrosa.[4] Unsur gula kasebut, pohara alus pikeun nambahan énérgi sarta ngaronjatkeun vitalitas awak.[4] Kandungan cai sarta serat Kadongdong ogé cukup luhur ku kituna alus pikeun ngalancarkeun pencernaan sarta bisa nyegah dehidrasi.[3] Sajaba ti éta, kadongdong ngandung lemak, karbohidrat, sarta protein anu pendék ku kituna cocog jadi bagian menu diet.[4]

Es Jus Kedondong
Bahan:

  • 8 buah kadongdong, cokot dagingna
  • 150 gram gula keusik
  • 500 ml cai

Cara nyieun:

  • Blender lemes daging buah kadongdong kalayan 250 ml cai
  • Campurkeun cai asak sarta gula, jerang di luhur seuneu leutik nepi ka gula larut
  • Sajikeun jus kadongdong dina gelas saji babarengan, cairan gula, sarta es batu.[5]

Manisan

 src=
Manisan Kadongdong.

Dina dasarna manisan nyaéta buah-buahan anu dikeueum dina campuran cai gula salila sawatara waktu.[6] Nyieun buah jadi manisan mangrupa salah sahiji cara pikeun ngawetkeun buah kasebut tanpa nambahan rupa-rupa bahan kimia minangka zat pengawet.[6] Jenis ti manisan ieu sorangan diwangun ti 2 jenis, nyaéta manisan garing sarta manisan baseuh.<[6] Di handap ieu baris dijelaskeun cara nyieun manisan baseuh anu mangrupa manisan kadongdong.[6] Konci suksés dina nyieun manisan nyaéta dina milihan buah sarta kabérésihan parabot anu dipaké.[6] Pilih buah jeung kualitas anu alus sangkan hasil manisan anu urang jieun leuwih awét.[6] Sajaba ti éta, cék kabérésihan pakakas anu urang paké.[6] Utamana pakakas anu dipaké pikeun ngeueum manisan.[6] Bahan:

  • 500 gr buah kadongdong anu geus kolot
  • Peusék kulitna sarta belah-belah
  • Cai kapur seureuh sacukupna
  • 200 gr gula keusik
  • 100 ml cai
  • Pewarna konéng anu food grade sacukupna

Cara nyieun manisan kadongdong:

  • Campur cai kalayan kapur seureuh
  • Cicingkeun sakeudeung nepi ka kapur seureuhna ngendap
  • Saring sarta cokot caina waé
  • Keueum potongan kadongdong dina cai seureuh sarta cicingkeun salila 2 jam
  • Tiriskeun potongan kadongdong sarta kumbah bersih
  • Kulub gula keusik sarta 100 ml cai , tambahkeun sawatara tetes pewarna konéng
  • Dagoan nepi ka ngagolak saterusna angkat ti luhur seuneu
  • Asupkeun potongan kadongdong kana rebusan cai gula sarta cicingkeun salila saeutikna 1x24 jam
  • Tiriskeun potongan kadongdong sarta poé dihandap panonpoé nepi ka garing
  • Sanggeus garing, simpen manisan kadongdong dina wadah katutup rapet.[6]

Jangjang Hayam Tumis Daun Kadongdong

Rasa daun kedondong anu asam seger nambahan napsu dahar urang.[7]
Bahan-bahan/bumbu-bumbu:

Cara Nyieun:

  • Panaskeun minyak
  • Tumis bawang bodas, bawang beureum, cabé héjo, sarta cabé beureum nepi ka seungit
  • Asupkeun hayam
  • Aduk nepi ka robah kelir
  • Asupkeun santan, daun kadongdong, uyah, pedes bubuk, sarta gula beureum
  • Masak nepi ka ngagolak.
  • Tambahkan belimbing wuluh
  • Masak nepi ka kuah mengental.[7]

Referensi

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj (id)Kedondong (diaksés tanggal 27 Oktober 2011)
  2. a b c d (id)Kedondong Tanaman Obat (diaksés tanggal 27 Oktober 2011)
  3. a b c d e f g h i j k l m n (id)Harum Legit Dodol Kedondong (diaksés tanggal 27 Oktober 2011)
  4. a b c d (id)Jus Kedondong Bergizi dan Aman untuk Diet (diaksés tanggal 27 Oktober 2011)
  5. (id)Buah Kedondong (diaksés tanggal 27 Oktober 2011)
  6. a b c d e f g h i (id)Manisan Kedondong (diaksés tanggal 27 Oktober 2011)
  7. a b (id)Sajian Sedap (diaksés tanggal 27 Oktober 2011)
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Pangarang sareng éditor Wikipedia

Kadongdong: Brief Summary ( Sundanese )

provided by wikipedia emerging languages

Kadongdong mangrupa pepelakan buah anu asalna ti famili Anacardiaceae. Jenis-jenis kadongdong punjul anu potensial sarta loba dipelak ku para patani di antarana nyaéta kadongdong karimunjawa, kadongdong bangkok, sarta kadongdong kendeng. Kadongdong karimunjawa mangrupa kadongdong anu buahna ukuranana gedé/super. Produksi kadongdong ieu bisa lumangsung sapanjang taun, wangun buahna lonjong kalayan beurat 0,7–1 kg/buah.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Pangarang sareng éditor Wikipedia

Pòmsitè ( Haitian; Haitian Creole )

provided by wikipedia emerging languages

Pòmsitè se yon plant. Li nan fanmi plant kategori:Anacardiaceae. Non syantifik li se Spondias cytherea Sonnerat

Istwa

Istwa

referans

Kèk lyen

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Otè ak editè Wikipedia

Pòmsitè: Brief Summary ( Haitian; Haitian Creole )

provided by wikipedia emerging languages

Pòmsitè se yon plant. Li nan fanmi plant kategori:Anacardiaceae. Non syantifik li se Spondias cytherea Sonnerat

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Otè ak editè Wikipedia

( Tongan )

provided by wikipedia emerging languages
 src=
Ko e fua

Ko e ko ha fuʻu ʻakau pe ko hono foʻi fua. ʻOku ui foki ko e Spondias cytherea.

Ngaahi faʻahinga kehekehe

  • vī vao (fua siʻisiʻi pē)
  • vī taha, Pisonia aculeata (NYCTAGINACEAE)
  • vītahi, Ximenia americana pe X. elliptica (OLACACEAE)
  • vītahi, malamalaʻa toa, Memecylon harveyi (MELASTOMACEAE)

Hingoa ʻi he ngaahi lea kehekehe

Toe meʻa kehe

Ko e kāinga ʻoku ui Vī, vakai kia Veʻehala.

Tataku

  • Hokohoko ngaahi ʻakau; Vaʻa fekumi ngoue Vainī
  • Tongan dictionary; C.M. Churchward
  • Plants of Tonga; T.G. Yuncker; BPB bulletin 220, Honolulu 1959
Ko e kupu ʻeni ko e potuʻi ia (stub). ʻIo, ko koe, kātaki tokoni mai ʻi hono .
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Vī: Brief Summary ( Tongan )

provided by wikipedia emerging languages
 src= Ko e fua

Ko e vī ko ha fuʻu ʻakau pe ko hono foʻi fua. ʻOku ui foki ko e Spondias cytherea.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

अमारो ( Nepali )

provided by wikipedia emerging languages

अमारो अथवा अमरा लप्सीको जस्तै अमिला र गुलिया मिश्रित फल र साना सेता फूल लाग्ने वनस्पति हो ।

 src=
Spondias dulcis fruit

सन्दर्भ सामग्रीहरू

बाह्य लिङ्कहरू

license
cc-by-sa-3.0
copyright
विकिपेडिया लेखक र सम्पादकहरू

अमारो: Brief Summary ( Nepali )

provided by wikipedia emerging languages

अमारो अथवा अमरा लप्सीको जस्तै अमिला र गुलिया मिश्रित फल र साना सेता फूल लाग्ने वनस्पति हो ।

 src= Spondias dulcis fruit
license
cc-by-sa-3.0
copyright
विकिपेडिया लेखक र सम्पादकहरू

மாரிமா ( Tamil )

provided by wikipedia emerging languages

மாரிமா (jew plum, june plum) அல்லது அம்பரெலா (இதன் பழம் அம்பிரலங்காய் (ambarella) என அறியப்படுகிறது) (Spondias dulcis, Spondias cytherea) என்பது உண்ணக்கூடிய, நார்களைக் கொண்ட கனிகளைத் தரும், வெப்பவலயத் தாவரமாகும். பல இடங்களிலும் இது பல பெயர்களால் அழைக்கப்படுகிறது. எ.கா: பார்படா, கயானா ஆகிய நாடுகளில் பொன் அப்பிள் (golden apple) என்ற அர்த்தத்தில் அழைக்கப்படுகிறது.[1]

வேறு பெயர்கள்

உசாத்துணை

  1. 1.0 1.1 Davidson, A. and T. Jaine. The Oxford Companion to Food. Oxford University Press, USA, 2006. 805. Print. Retrieved Aug. 09, 2010, from [1]
  2. Dictionary of Caribbean English Usage. 1996.

வெளி இணைப்புக்கள்

license
cc-by-sa-3.0
copyright
விக்கிபீடியா ஆசிரியர்கள் மற்றும் ஆசிரியர்கள்

மாரிமா: Brief Summary ( Tamil )

provided by wikipedia emerging languages

மாரிமா (jew plum, june plum) அல்லது அம்பரெலா (இதன் பழம் அம்பிரலங்காய் (ambarella) என அறியப்படுகிறது) (Spondias dulcis, Spondias cytherea) என்பது உண்ணக்கூடிய, நார்களைக் கொண்ட கனிகளைத் தரும், வெப்பவலயத் தாவரமாகும். பல இடங்களிலும் இது பல பெயர்களால் அழைக்கப்படுகிறது. எ.கா: பார்படா, கயானா ஆகிய நாடுகளில் பொன் அப்பிள் (golden apple) என்ற அர்த்தத்தில் அழைக்கப்படுகிறது.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
விக்கிபீடியா ஆசிரியர்கள் மற்றும் ஆசிரியர்கள்

Kedongdong

provided by wikipedia emerging_languages

 src=
Woh kedongdong

Kedongdong inggih punika silih sinunggil soroh woh-wohan. Kedongdong rasannyané masem, nika mawinan kedongdong dados kaanggén lakar rujak. Kulit kedongdongé mawarna gadang, dagingnyané mawarna putih, tur misi biji di tengahnyané. Biji kedongdongé misi serat-serat, mabinayan tekén woh-wohan sané lianan.

Pustaka

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Kedongdong: Brief Summary

provided by wikipedia emerging_languages
 src= Woh kedongdong

Kedongdong inggih punika silih sinunggil soroh woh-wohan. Kedongdong rasannyané masem, nika mawinan kedongdong dados kaanggén lakar rujak. Kulit kedongdongé mawarna gadang, dagingnyané mawarna putih, tur misi biji di tengahnyané. Biji kedongdongé misi serat-serat, mabinayan tekén woh-wohan sané lianan.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Língoló ya nséndé ( Lingala )

provided by wikipedia emerging_languages
 src=
Língoló lya nséndé ya mobésu

Língoló lya nséndé lizalí língoló; lizalí mbumba ya sukalí na langi la bondɔbɔ́ sɔ́kí liteli kasi lya mobésu lizali na lángi la mái ma mpɔndú mpé lizalaka ngai.

Bilílí


license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Língoló ya nséndé: Brief Summary ( Lingala )

provided by wikipedia emerging_languages
 src= Língoló lya nséndé ya mobésu

Língoló lya nséndé lizalí língoló; lizalí mbumba ya sukalí na langi la bondɔbɔ́ sɔ́kí liteli kasi lya mobésu lizali na lángi la mái ma mpɔndú mpé lizalaka ngai.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Spondias dulcis

provided by wikipedia EN

Unripe fruit

Spondias dulcis (syn. Spondias cytherea), known commonly as ambarella (ඇඹරැල්ලා) in Sri Lanka or June plum, is a tropical tree, with edible fruit containing a fibrous pit. In the English speaking Caribbean it is typically known as golden apple and elsewhere in the Caribbean as pommecythere or cythere. In Polynesia it is known as vī.

Description

This fast-growing tree can reach up to 20 m (66 ft) in its native range of Melanesia and Polynesia; however, it usually averages 10–12 m (30–40 ft) in other areas. Spondias dulcis has deciduous, pinnate leaves, 20–60 cm (8–24 in) in length, composed of 9 to 25 glossy, elliptic or obovate-oblong leaflets 9–10 cm (3.5–3.9 in) long, which are finely toothed toward the apex. The tree produces small, inconspicuous white flowers in terminal panicles. Its oval fruits, 6–9 cm (2.4–3.5 in) long, are borne in bunches of 12 or more on a long stalk. Over several weeks, the fruit fall to the ground while still green and hard, then turn golden-yellow as they ripen.[1] According to Morton (1987), "some fruits in the South Sea Islands weigh over 500 g (1 lb) each."[1]

Habitat

Spondias dulcis has been introduced into tropical areas across the world. It was brought to Jamaica in 1782, and it is cultivated in Panama, Cuba, Haiti, the Dominican Republic, Puerto Rico, Suriname, Brazil, Grenada, Trinidad and Tobago, St. Lucia, and eastern Sucre in Venezuela. The United States Department of Agriculture received seeds from Liberia in 1909, but it did not become a popular crop in the US. Nevertheless, it is grown in South Florida as far north as Palm Beach County. The fruit is also widely grown in Somalia's agriculture belt, probably introduced during the colonial times preceding 1960.[2]

As food

Spondias dulcis is most commonly used as a food source. It is a very nutritional food containing Vitamin B,C, and A. In West Java, its young leaves are used as seasoning for pepes. In Costa Rica, the more mature leaves are also eaten as a salad green though they are tart. However, it is most commonly used for its fruit.

The fruit may be eaten raw; the flesh is crunchy and a little sour. According to Boning (2006): "The fruit is best when fully colored, but still somewhat crunchy. At this stage, it has a pineapple-mango flavor. The flesh is golden in color, very juicy, vaguely sweet, but with a hint of tart acidity."[3] In Indonesia and Malaysia, it is eaten with shrimp paste, a thick, black, salty-sweet sauce called hayko in the Southern Min dialect of Chinese. It is an ingredient in rujak in Indonesia and rojak in Malaysia. The juice is called kedondong in Indonesia, amra in Malaysia, and balonglong in Singapore.

The fruit is made into preserves and flavorings for sauces, soups, braised and stews. In Fiji it is made into jam, its leaves are used to flavour meat.[4] In Samoa and Tonga it is used to make otai. In Sri Lanka the fruit is soaked in vinegar with chili and other spices to make acharu. In Vietnam the unripe fruit is eaten with salt, sugar, and chili, or with shrimp paste. Children eat the fruit macerated in artificially sweetened licorice extract. In Jamaica, it is mostly considered a novelty, especially by children. It can be eaten with salt or made into a drink sweetened with sugar and spiced with ginger. In Barbados, the ripe fruit is eaten naturally, or sprinkled with a bit of salt,[5] or dipped in the ocean's natural slightly salty water while at the beach. It is also used to make juice in Grenada and Saint Lucia. In Trinidad and Tobago, it is curried, sweetened, salted, or flavored with pepper sauce and spices. In Cambodia it is made into a salad called nhoam mkak (/ɲŏam məkaʔ/ ញាំម្កាក់). In Suriname and Guyana, the fruit is dried and made into a spicy chutney, mixed with garlic and peppers. In Thai cuisine both the fruits and the tender leaves are eaten.

Vernacular names

References

  1. ^ a b Morton, J. Ambarella. Center for New Crops & Plant Products. Purdue University. 1987.
  2. ^ Boning, Charles (2006). Florida's Best Fruiting Plants. Sarasota, Florida: Pineapple Press, Inc. pp. 22–23.
  3. ^ Boning, Charles (2006). Florida's Best Fruiting Plants: Native and Exotic Trees, Shrubs, and Vines. Sarasota, Florida: Pineapple Press, Inc. p. 23.
  4. ^ a b Keppel, Gunnar; Ghazanfar, Shahina A. (2011). Trees of Fiji: A Guide to 100 Rainforest Trees (third, revised ed.). Secretariat of the Pacific Community & Deutsche Gesellschaft für Technische Zusammenarbeit. pp. 32–3.
  5. ^ "Golden Apple Tree - Barbados Pocket Guide". www.barbadospocketguide.com. Retrieved 2023-03-31.
  6. ^ a b Koubala, Benoit (2018). Ambarella—Spondias cytherea. Maroua, Cameroon: Exotic Fruits, Academic Press. pp. 15–22. doi:10.1016/B978-0-12-803138-4.00005-8.
  7. ^ Heyne, Karel (1913). De nuttige planten van Nederlandsch-Indië (in Dutch). Buitenzorg: Museum voor Economische Botanie. pp. 135–6.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Spondias dulcis: Brief Summary

provided by wikipedia EN
Unripe fruit

Spondias dulcis (syn. Spondias cytherea), known commonly as ambarella (ඇඹරැල්ලා) in Sri Lanka or June plum, is a tropical tree, with edible fruit containing a fibrous pit. In the English speaking Caribbean it is typically known as golden apple and elsewhere in the Caribbean as pommecythere or cythere. In Polynesia it is known as vī.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Spondias dulcis ( Esperanto )

provided by wikipedia EO

Spondias dulcisambarelo estas plantgenro el la familio de Anakardiacoj. Ĝi estas ĉefe disvastigata en Polinezio. La frukto nomiĝas ankaŭ ora pruno.

Priskribo

 src=
arboŝelo
 src=
branĉoj kun pinataj folioj kaj floraro
 src=
ambarelo en Havajo

Vegetativaj karakteroj

Generativa karakteroj

Disvastigo

La natura disvastigo estas en Polinezio, de Nov-Gvineo en okcidento trans Fiĝio kaj Samoo ĝis la Societ-insuloj en la oriento. Ĝi estas kultivata en la tropikoj kaj subtropikoj de la Malnova Mondo: Malajzio, Hindio, Indonezio, Srilanko), malpli ofte en Ameriko (Jamaiko, Karibio, Venezuelo, Brazilo).

La ambarelo bone kreskas sur freŝa grundo kun alta humideco.

Utiligado

Plej gravas la produktado de la fruktoj. La verdaj fruktoj falas de la arbo kaj estas stokataj ĝis la matureco (klimakteraj fruktoj). La dolĉe acidaj drupfruktoj estas freŝe konsumataj aŭ prilaborataj al suko kaj marmelado. El nematuraj fruktoj oni faras gelatenaĵon. La pektino-enhavo estas ĉ. 9,8 %. En sudorienta Azio ankaŭ la junaj folioj estas manĝataj pro ilia acida gusto.

La ligno bone taŭgas por fari furniraĵon, tavollignon kaj ŝindojn.

Literaturo

  • Peter Schütt, Ulla M. Lang: Spondias dulcis. In: Peter Schütt et al.: Bäume der Tropen. Nikol, Hamburg 2006, S. 597-600. ISBN 978-3-933203-79-3

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
original
visit source
partner site
wikipedia EO

Spondias dulcis: Brief Summary ( Esperanto )

provided by wikipedia EO

Spondias dulcis aŭ ambarelo estas plantgenro el la familio de Anakardiacoj. Ĝi estas ĉefe disvastigata en Polinezio. La frukto nomiĝas ankaŭ ora pruno.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
original
visit source
partner site
wikipedia EO

Spondias dulcis ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

El jobo indio (Spondias dulcis), también conocido como yuplón, periba, manzana de oro,ciruela del Pacífico, mangotin,[1]ciruelo de Filipinas y cirolero de Filipinas,[2]​ es un árbol de la familia Anacardiaceae nativo de Melanesia y Polinesia e introducido en regiones tropicales de las Américas, Asia y África

Descripción

Es un árbol que puede alcanzar hasta 40 m de altura, aunque en promedio llega a los 30 m. Tiene hojas caducas, pinadas, compuesta cada una de 9 a 25 folíolos brillantes, elípticos u obovados-oblongos 3,5 a 6,23 por 4,0 a 10 cm, finamente dentadas hacia el ápice. Produce flores pequeñas y blancas poco visibles en panículas terminales.

Fruto

Fructifica en racimos de 12 o más frutos de forma cilíndrica, cada uno de 5 a 9 cm de diámetro por 6 a 10 cm de longitud y peso de hasta 380 g; con endocarpo revestido de espinas irregulares, presenta cáscara lisa y fina, de color verde que se torna amarillo brillante después de caer del árbol,[3]​ muy aromático y de pulpa suculenta de sabor agridulce y ácido,[4]​ cuando está maduro. Es una fruta muy utilizada para preparar zumos, helados y licores, incluso en procesos industriales.[1]

Composición de la pulpa al madurar (100 g)[1]

Referencias

  1. a b c Maldonado Salazar, E.; K. I. Quiñones Quiñones; H. D. Vásquez y J. C. Miranda (2005) "Estudio fisicoquímico, bromatológico, fitoquímico y potencial de transformación artesanal de la ciruela del Pacífico"; Acta Agronómica 54 (1). Universidad Nacional de Colombia.
  2. Colmeiro, Miguel: «Diccionario de los diversos nombres vulgares de muchas plantas usuales ó notables del antiguo y nuevo mundo», Madrid, 1871.
  3. Morton, J. (1987) Ambarella. Center for New Crops & Plant Products. Purdue University.
  4. Boning, Charles (2006). Florida's Best Fruiting Plants: Native and Exotic Trees, Shrubs, and Vines. Sarasota, Florida: Pineapple Press, Inc. p. 23.
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Spondias dulcis: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

El jobo indio (Spondias dulcis), también conocido como yuplón, periba, manzana de oro,ciruela del Pacífico, mangotin,​ ciruelo de Filipinas y cirolero de Filipinas,​ es un árbol de la familia Anacardiaceae nativo de Melanesia y Polinesia e introducido en regiones tropicales de las Américas, Asia y África

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Otaheiteomena ( Finnish )

provided by wikipedia FI

Otaheiteomena (Spondias dulcis) on sumakkikasvien heimoon kuuluva trooppinen hedelmäpuu.[1]

Ulkonäkö ja koko

 src=
Hedelmä ja siemen.

Otaheiteomena on lehtipuu, joka kasvaa 15–25 metriä korkeaksi. Sen rungon paksuus voi olla 45 cm. Lehdet koostuvat 9–25 soikeasta lehdykästä. Kukat ovat pienet ja valkoiset, soikean hedelmän pituus on noin 10 cm ja sen sisällä on syötävä siemen.[2]

Otaheiteomena tuottaa hedelmää jo neljäntenä vuonna siementen kylvöstä, tai kaksi vuotta pistokkaan istuttamisen jälkeen.[2]

Levinneisyys ja elinympäristö

Otaheiteomenan alkuperäistä esiintymisaluetta ei tunneta, mutta sen arvellaan olleen Aasiassa. Nykyisin sitä tavataan vain viljeltynä.[2]

Se kasvaa parhaiten kosteilla trooppisilla alueilla, eikä tuota hedelmää ilmastoissa, joissa on talvella pakkasta.[3]

Lähteet

  1. Spondias dulcis Soland. ex Forst. f. (suomenkielisen nimen lähde) Kassu. Viitattu 27.8.2017.
  2. a b c Spondias dulcis - Sol. ex Parkinson PFAF. Viitattu 27.8.2017.
  3. Ambarella Trade Winds Fruit. Viitattu 27.8.2017.

Aiheesta muualla

Tämä kasveihin liittyvä artikkeli on tynkä. Voit auttaa Wikipediaa laajentamalla artikkelia.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visit source
partner site
wikipedia FI

Otaheiteomena: Brief Summary ( Finnish )

provided by wikipedia FI

Otaheiteomena (Spondias dulcis) on sumakkikasvien heimoon kuuluva trooppinen hedelmäpuu.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visit source
partner site
wikipedia FI

Prunier de Cythère ( French )

provided by wikipedia FR

Spondias dulcis

Le prunier de Cythère ou pommier de Cythère ou encore arbre de Cythère (Spondias dulcis, autrefois Spondias cythera) est un arbre fruitier de la famille des Anacardiacées originaire de Polynésie et cultivé dans les pays tropicaux.

Dénominations

Malgré son nom vernaculaire, cet arbre n'a aucun rapport avec les pruniers, pommiers, pêchers et autres arbres de la famille des Rosacées. Le nom de Cythère fait référence à l'île grecque où a été engendrée la déesse antique Aphrodite.

Caractéristiques

Le prunier de Cythère est un arbre à feuilles caduques, composées pennées de 12 m de haut environ.

Le fruit est charnu (drupes) jaune-orangé, ovoïde, de 7 centimètres de long environ

Classification

Dans la même famille que lui, celle des Anacardiacées, on trouve le manguier et l'anacardier, l'arbre qui donne la pomme de cajou.

Écologie

Utilisation

Consommation des fruits

Appelé zévi à La Réunion, sakoua aux Comores ainsi qu'à Mayotte, vī tahiti (signifiant « mangue tahitienne ») en tahitien[1] et prune de Cythère, prune cythère, pomme Cythère en Europe ou encore pomme citerne[2] en Nouvelle-Calédonie. On retrouve également ce fruit entre autres en Afrique centrale, sous l’appellation de cassimango[3], précisément au Cameroun et au Gabon, à Madagascar où il est appelé sakoa manga, et en Indonésie et en Malaisie où on l'appelle kedongdong. Au Cambodge, on le connaît sous le nom de /məkaʔ/ (ម្កាក់)[4]. En république démocratique du Congo, il est appelé Manga sende.

Le prunier de Cythère a une croissance très rapide et ses premiers fruits apparaissent après seulement trois ans. En général, les fruits tombent de la branche alors qu’ils sont encore verts et peuvent être consommés directement ou après quelques jours, sous différentes formes (crus, cuits, en confiture, en jus, séchés, ...).

La prune de Cythère contient environ 80% d'eau et représente une très bonne source de vitamine C (environ 26 mg par 100 g), ainsi que de minéraux essentiels tels que le potassium, le calcium et le sodium[5]. Pour ces raisons, elle est fréquemment pressée et son jus est très rafraîchissant. Elle peut également être découpée en lamelles et trempée dans du vinaigre.

Transformation des fruits

Les fruits du prunier cythere sont intégrés[6] dans les desserts ou transformées artisanalement en boissons diverses[7].

Notes et références

  1. « Académie Tahitienne - Dictionnaire en ligne Tahitien/Fran�ais », sur www.farevanaa.pf (consulté le 10 janvier 2017)
  2. http://www.brousse-en-folie.com/dico3.asp?cleos=453054767
  3. http://web.mac.com/nicocarole/iweb/blog-maesha/Titiblog/D00E423E-C60A-4F0C-A873-5C3E6D2A5C26.html
  4. Pauline Dy Phon, វចនានុក្រមរុក្ខជាតិប្រើប្រាស់ក្នុងប្រទេសកម្ពុជា, Dictionnaire des Plantes utilisées au Cambodge, Dictionary of Plants used in Cambodia, ភ្នំពេញ Phnom Penh, បោះពុម្ពលើកទី ១, រោងពុម្ព ហ ធីម អូឡាំពិក (រក្សាសិទ្ធិ ៖ អ្នកគ្រូ ឌី ផុន) គ.ស. ២០០០, ទំព័រ ៥៦៧, 1st edition: 2000, Imprimerie Olympic Hor Thim (© Pauline Dy Phon), 1er tirage : 2000, Imprimerie Olympic Hor Thim, p. 567.
  5. O. Eyog Matig, Les Fruitiers Forestiers Comestibles du Cameroun., Cotonou, Bénin, International Plant Genetic Resources Institute, 2006, 220 p. (ISBN 978-92-9043-707-9)
  6. Camerdish, « Yaourt à la prune cythère », sur camerdish.com (consulté le 6 décembre 2021)
  7. Camerdish, « Tropi-Cola, Jus de prune cythère au gingembre et à la noix de cola », sur camerdish.com (consulté le 20 novembre 2021)
  • Fabrice et Valérie Le Bellec, Le verger tropical : Cultiver les arbres fruitiers, Saint-Denis (Réunion), Orphie, décembre 2007, 266 p. (ISBN 978-2-87763-384-0)

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Prunier de Cythère: Brief Summary ( French )

provided by wikipedia FR

Spondias dulcis

Le prunier de Cythère ou pommier de Cythère ou encore arbre de Cythère (Spondias dulcis, autrefois Spondias cythera) est un arbre fruitier de la famille des Anacardiacées originaire de Polynésie et cultivé dans les pays tropicaux.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Kedondong ( Indonesian )

provided by wikipedia ID
 src=
Buah kedondong

Kedondong adalah tanaman buah yang tergolong ke dalam suku mangga-manggaan (Anacardiaceae). Kedondong ini merupakan tanaman buah yang umumnya banyak sekali terdapat di seluruh daerah tropis dan termasuk kedalam angiospermae. Biasanya dalam bahasa inggris menyebutnya dengan Ambarella, Ataheitte apple / Great hot plum. Dalam setiap Negara maupun daerah, nama buah ini berbeda beda, seperti di asia tenggara biasa disebut: Kedondong (Indonesia & Malaysia), Hevi (Filiphina), Gway (Myanmar), Mokah (Kamboja), Kook kvan (Laos), Makak sarang (Thailand), Co’c (Vietnam). Selain itu kedondong juga disebut Kadendong (Sunda), Kedondong (Jawa), Kedundung (Madura),Kacemcem (Bali), Inci (NTT), Karuntung (Makassar), Dau Kaci (Bugis).

Kedondong Bangkok merupakan jenis unggul yang biasa di tanam para petani. Selain ini jenis kedondong unggul lainnya adalah kedondong Konden di Karimun Jawa. Saat ini sudah banyak budi daya tanaman kedondong Bangkok untuk di jadikan tanaman buah dalam pot.Buah kedondong dapat dimakan langsung dalam kondisi segar, atau sering pula diolah menjadi rujak, asinan, acar atau dijadikan selai. Buah ini memiliki biji tunggal yang berserabut. Daun dijadikan penyedap dalam pembuatan pepes ikan.

Batang pohon kedondong memiliki karakteristik berkulit tebal dan mudah patah. Pupus daun dan kedondong muda mempunyai rasa asam sehingga sering dijadikan sayuran atau penyedap masakan bagi orang jawa.

 src= Artikel bertopik tumbuhan ini adalah sebuah rintisan. Anda dapat membantu Wikipedia dengan mengembangkannya.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Penulis dan editor Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ID

Spondias dulcis ( Italian )

provided by wikipedia IT
 src=
Frutto di Spondias dulcis
 src=
Frutti immaturi

Spondias dulcis, chiamata anche Spondias cytherea, è il nome scientifico di un albero fruttifero della famiglia Anacardiaceae, originario della Polinesia, dove il relativo frutto viene chiamato ambarella, termine vernacolare accettato anche in italiano. Riceve altri nomi nelle zone tropicali dove si è diffuso, tra i quali pomme cythere a Trinidad e Tobago[1], june plum in Giamaica[1], yuplon in Costa Rica, jobo indio in Venezuela, caja-manga in Brasile, vi alle Tonga e alle Samoa (dov'è utilizzato tradizionalmente per preparare una bevanda tipica, l'ʻotai) e Quả Cóc in Vietnam.

Descrizione

L'albero ha foglie caduche e pinnate, lunghe circa 40 cm. Nei climi più propizi è a rapida crescita e può raggiungere i 20 m. I fiori si sviluppano in pannocchie terminali e sono piccoli e di color bianco-grigio. I frutti sono prevalentemente ovali e lunghi da 6 a 9 cm, ma nelle zone di cui è originario ne sono stati raccolti di maggiori dimensioni. Essi crescono in caschi di 10 e più elementi e cadono a terra ancora verdi e duri e bisogna aspettare alcuni giorni finché virino al giallo, allorché sono maturi. La polpa, simile a quella del mango, è gialla, succosa, subacida e molto aromatica. Esistono varietà più dolci adatte al consumo fresco, ed altre più acide adatte a prodotti derivati come succhi e marmellate. Il seme e coperto di una fibra che si insinua nella polpa e questo è il motivo che più ne limita una maggiore diffusione.

Distribuzione e habitat

L'albero è ritenuto originario delle isole dell'Oceano Pacifico e la sua diffusione altrove iniziò solamente dopo le scoperte geografiche. Fu il capitano William Bligh col famoso vascello del Bounty a portarlo in Giamaica, dove il frutto è molto apprezzato, e da là pian piano si diffuse nelle coste tropicali dei Caraibi. Viene coltivato su minori superfici anche in Brasile, nel sud dell'Asia e nell'estremo Nord dell'Australia.

La Spondias dulcis è un fruttifero tropicale che soffre lunghi periodi di siccità, al contrario del mango (Mangifera indica), con cui è relazionato. Ai limiti del subtropico, purché le temperature non scendano mai sotto lo zero; gli alberi possono crescere in luoghi siccitosi, ma rimangono piccoli e fruttificano poco o niente. Per cui può essere coltivato solo tra i due tropici ad altitudini medio-basse e basse, ovunque gli si possa garantire sufficiente umidità.

Nomi vernacolari

Note

  1. ^ a b Davidson, Alan, and Tom Jaine. The Oxford companion to food. Oxford University Press, USA, 2006. 805. Print. Retrieved Aug. 09, 2010, from [1]
  2. ^ Pomme tahitienne può essere usato per il francese malay apple.

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Spondias dulcis: Brief Summary ( Italian )

provided by wikipedia IT
 src= Frutto di Spondias dulcis  src= Frutti immaturi

Spondias dulcis, chiamata anche Spondias cytherea, è il nome scientifico di un albero fruttifero della famiglia Anacardiaceae, originario della Polinesia, dove il relativo frutto viene chiamato ambarella, termine vernacolare accettato anche in italiano. Riceve altri nomi nelle zone tropicali dove si è diffuso, tra i quali pomme cythere a Trinidad e Tobago, june plum in Giamaica, yuplon in Costa Rica, jobo indio in Venezuela, caja-manga in Brasile, vi alle Tonga e alle Samoa (dov'è utilizzato tradizionalmente per preparare una bevanda tipica, l'ʻotai) e Quả Cóc in Vietnam.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Kedondong ( Malay )

provided by wikipedia MS
[[{{{Ksubspesies}}}]]

Canarium grandifolium (Ridley) Lam
Canarium patentinervium Miq.
Canarium pseudodecumanum Hoch.
Dacryodes costata (Bennett) Lam
Dacryodes incurata (Engler) Lam
Dacryodes longifolia (King) Lam
Dacryodes macrocarpa (King) Lam
spondias cytherea
Spondias pinnata


Kedondong ialah sejenis tumbuhan yang terdapat di hutan Malaysia serta di negara-negara ASEAN yang lain. Nama botaninya Canarium spp. [1]

Buah kedondong dipanggil dengan nama buah Amrah di hilir Perak.

Menurut kepercayaan masyarakat setempat, buah kedondong sedap dimakan, tidak sesuai untuk wanita hamil kerana tumbesaran bayi akan terbantut. Tidak terdapat bukti saintifik mengenai hal ini.

Pokok

Kedondong berasal dari Asia Tenggara dan Asia Selatan. Pokoknya yang cepat membesar boleh mencecah ketinggian 45 meter dan ukuran garis pusat 90 cm.

Khasiat

Buah kedondong boleh dimakan mentah. Kedondong yang hijau sesuai dibuat rojak, masak kari, acar, pengganti mangga dan limau nipis dalam sambal belacan, dibuat kerabu dan jeruk. Kedondong yang sudah masak boleh dibuat jem, jeli, jus dan sup.

Subspesies

Antara subspesies kedondong adalah :-

Lihat juga

Senarai pokok Pokok mangga A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z

Rujukan

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Pengarang dan editor Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia MS

Kedondong: Brief Summary ( Malay )

provided by wikipedia MS


Kedondong ialah sejenis tumbuhan yang terdapat di hutan Malaysia serta di negara-negara ASEAN yang lain. Nama botaninya Canarium spp.

Buah kedondong dipanggil dengan nama buah Amrah di hilir Perak.

Menurut kepercayaan masyarakat setempat, buah kedondong sedap dimakan, tidak sesuai untuk wanita hamil kerana tumbesaran bayi akan terbantut. Tidak terdapat bukti saintifik mengenai hal ini.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Pengarang dan editor Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia MS

Ambarella ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

De ambarella (Spondias dulcis, synoniem: Spondias cytherea), kedondong, pomme de cythère (pommesitair) of Tahiti-appel is een plant uit de pruikenboomfamilie (Anacardiaceae). De vrucht staat bekend om zijn stekelige pit.

De ambarella is een tot 25 m hoge boom, die in droge tijden zijn blad verliest. De bladeren zijn oneven geveerd en tot 60 cm lang. Deze bestaan uit negen tot vijfentwintig tot 15 cm lange, lancetvormige blaadjes met een gave of fijngezaagde rand. De tot 35 cm lange, eindstandige pluimen, waarin de kleine, witte bloemen groeien, verschijnen al voordat het blad uitloopt.

De hangende steenvruchten zijn eivormig en 3,5-7 × 5-9 cm groot. De schil is in onrijpe toestand groen, glad tot licht wrattig, mat en ongeveer 2,5 mm dik. Volrijp is de schil goudgeel van kleur. Het vruchtvlees van jonge vruchten is wit tot geelgroen, stevig, sappig en zoetzuur van smaak. Volrijp wordt het vruchtvlees goudgeel, zacht en zoet. De vrucht bevat één grote steenpit. Op de harde dop van de pit zitten vele, meer dan 1 cm lange, gekromde en gedeeltelijk vertakte stekels, die in het vruchtvlees aangrijpen.

Onrijpe vruchten worden in Azië in zoetzure curry's verwerkt. Rijpe vruchten kunnen uit de hand worden gegeten. De bladeren worden ook wel als groente gegeten.

De ambarella komt van nature voor in Melanesië en Polynesië. De plant wordt wereldwijd in de tropen gekweekt. Andere soorten uit hetzelfde geslacht met eetbare vruchten zijn de gele mombinpruim (Spondias mombin) en de rode mombinpruim (Spondias purpurea).

In Nederland kan de ambarella ook op de markt worden aangetroffen, als hele (onrijpe) vrucht en als bestanddeel van zoetzure curry's. De vruchten worden onder meer uit Suriname geïmporteerd, waar deze vrucht bekend is onder de naam Pommisitair.

 src=
Onrijpe vrucht, doorsnede en stekelige pit
 src=
Rijpe vrucht

Bronnen

  • Tropische Früchte; Bernd Nowak & Bettina Schulz; BLV (1998); ISBN 3405151686
  • Farbatlas Exotische Früchte: Obst und Gemüse der Tropen und Subtropen; Rolf Blancke; Verlag Eugen Ulmer (2000); ISBN 3800135205
  • Morton, J. 1987. Ambarella. p. 240–242. In: Fruits of warm climates. Julia F. Morton, Miami, FL
  • Taxon: Spondias dulcis Sol. ex Parkinson; in: USDA, ARS, National Genetic Resources Program; Germplasm Resources Information Network - (GRIN) [Online Database]; National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland; [2 March 2012]
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Ambarella: Brief Summary ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

De ambarella (Spondias dulcis, synoniem: Spondias cytherea), kedondong, pomme de cythère (pommesitair) of Tahiti-appel is een plant uit de pruikenboomfamilie (Anacardiaceae). De vrucht staat bekend om zijn stekelige pit.

De ambarella is een tot 25 m hoge boom, die in droge tijden zijn blad verliest. De bladeren zijn oneven geveerd en tot 60 cm lang. Deze bestaan uit negen tot vijfentwintig tot 15 cm lange, lancetvormige blaadjes met een gave of fijngezaagde rand. De tot 35 cm lange, eindstandige pluimen, waarin de kleine, witte bloemen groeien, verschijnen al voordat het blad uitloopt.

De hangende steenvruchten zijn eivormig en 3,5-7 × 5-9 cm groot. De schil is in onrijpe toestand groen, glad tot licht wrattig, mat en ongeveer 2,5 mm dik. Volrijp is de schil goudgeel van kleur. Het vruchtvlees van jonge vruchten is wit tot geelgroen, stevig, sappig en zoetzuur van smaak. Volrijp wordt het vruchtvlees goudgeel, zacht en zoet. De vrucht bevat één grote steenpit. Op de harde dop van de pit zitten vele, meer dan 1 cm lange, gekromde en gedeeltelijk vertakte stekels, die in het vruchtvlees aangrijpen.

Onrijpe vruchten worden in Azië in zoetzure curry's verwerkt. Rijpe vruchten kunnen uit de hand worden gegeten. De bladeren worden ook wel als groente gegeten.

De ambarella komt van nature voor in Melanesië en Polynesië. De plant wordt wereldwijd in de tropen gekweekt. Andere soorten uit hetzelfde geslacht met eetbare vruchten zijn de gele mombinpruim (Spondias mombin) en de rode mombinpruim (Spondias purpurea).

In Nederland kan de ambarella ook op de markt worden aangetroffen, als hele (onrijpe) vrucht en als bestanddeel van zoetzure curry's. De vruchten worden onder meer uit Suriname geïmporteerd, waar deze vrucht bekend is onder de naam Pommisitair.

 src= Onrijpe vrucht, doorsnede en stekelige pit  src= Rijpe vrucht
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Śliwiec słodki ( Polish )

provided by wikipedia POL
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Śliwiec słodki (Spondias dulcis L.) – gatunek drzewa z rodziny nanerczowatych. Pochodzi z Oceanii, ale naturalizowany w wielu rejonach o klimacie tropikalnym. Angielska nazwa handlowa: ambarella. Poza tym wiele lokalnych nazw w miejscach występowania.

Morfologia

Pokrój
Drzewo dorastające do 18 m wysokości.
Liście
Pierzaste, eliptyczne, o długości do 60 cm. Listki do 10 cm.
Kwiaty
Drobne, białe, zebrane w wiechach o krótkich ogonkach.
Owoc
Podłużny pestkowiec o długości ok. 5 cm w kolorze zielonym. Dojrzałe są żółte.

Zastosowanie

  • Owoce o słodko-kwaskowatym smaku są jadalne. W Ameryce Środkowej sok z owoców stanowi popularny napój śniadaniowy.
 src=
Owoc

Przypisy

  1. Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2012-03-05].
  2. The Plant List (ang.). [dostęp 2012-03-05].

Bibliografia

  1. Kirsten Albrecht Llamas: Tropical Flowering Plants. A Guide to Identification and Cultivation. Portland: Timber Press, 2008. ISBN 0-88192-585-3.

Linki zewnętrzne

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Śliwiec słodki: Brief Summary ( Polish )

provided by wikipedia POL

Śliwiec słodki (Spondias dulcis L.) – gatunek drzewa z rodziny nanerczowatych. Pochodzi z Oceanii, ale naturalizowany w wielu rejonach o klimacie tropikalnym. Angielska nazwa handlowa: ambarella. Poza tym wiele lokalnych nazw w miejscach występowania.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Cajá-manga ( Portuguese )

provided by wikipedia PT
 src=
Fruto e semente
 src=
Fruto descascado

Spondias dulcis[1], (também denominada Spondias cythera Sonn), e uma espécia da família Anacardiaceae[2] e conhecida popularmente pelos nomes cajá-manga, cajá, cajarana, taperebá-do-sertão[3] e cajá-anão[4], é uma árvore da família das anacardiáceas. É originário do Arquipélago da Sociedade, na Oceania[3]. Está presente em quase todo o território brasileiro, em especial na Região Nordeste do Brasil bem como noutros países da Asia, América e Caribe, como é o caso de São Tomé e Príncipe.

Etimologia

"Cajá" vem do tupi aka'yá[3]. "Cajarana" também vem do tupi, significando "o que se parece com o cajá"[3]. "Taperebá" vem do tupi taperei'iwa[5].

Características

A árvore do cajá-manga pode atingir até 15 metros de altura. O fruto tem formato cilíndrico, com 6 a 10 cm de comprimento, 5 a 9 cm de diâmetro, podendo pesar até 380 g. É um fruto de casca lisa e fina, que possui coloração amarela brilhante, muito aromático e de polpa suculenta, de sabor agridoce e ácido quando maduro, com endocarpo revestido de espinhos (macios) irregulares. É uma fruta rica em fibras.

É muito utilizada no preparo de sumos, cocktails, licores e sorvetes.

Referências

  1. (em francês) Spondias dulcis
  2. Fernandes, Felipe Hugo Alencar; Boylan, Fabio; Salgado, Hérida Regina Nunes (26 de junho de 2018). «Quality standardization of herbal medicines of Spondias dulcis Parkinson using analytical and microbiological analysis». Journal of Thermal Analysis and Calorimetry (em inglês). ISSN 1388-6150. doi:10.1007/s10973-018-7486-2
  3. a b c d FERREIRA, A. B. H. Novo Dicionário da Língua Portuguesa. Segunda edição. Rio de Janeiro: Nova Fronteira, 1986. p.316
  4. Luis Bacher, 2010, Cajá-anão - Spondias dulcis
  5. FERREIRA, A. B. H. Novo Dicionário da Língua Portuguesa. Segunda edição. Rio de Janeiro: Nova Fronteira, 1986. pp.1 648,1 649
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Cajá-manga: Brief Summary ( Portuguese )

provided by wikipedia PT
 src= Fruto e semente  src= Fruto descascado

Spondias dulcis, (também denominada Spondias cythera Sonn), e uma espécia da família Anacardiaceae e conhecida popularmente pelos nomes cajá-manga, cajá, cajarana, taperebá-do-sertão e cajá-anão, é uma árvore da família das anacardiáceas. É originário do Arquipélago da Sociedade, na Oceania. Está presente em quase todo o território brasileiro, em especial na Região Nordeste do Brasil bem como noutros países da Asia, América e Caribe, como é o caso de São Tomé e Príncipe.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Spondias dulcis ( Ukrainian )

provided by wikipedia UK

Назва

Має багато назв у різних мовах. Найпоширенішs з них «макок фаранг» (тай. มะกอกฝรั่ง), амбарелла (синг. ඇඹරැල්ලා). В європейських мовах поширилися під назвою «золоте яблуко» (англ. Golden apple) чи золота слива (нім. Goldpflaume).

Будова

Листяне дерево до 25 метрів висоти. Стовбур досягає 45 см в діаметрі.

Поширення та середовище існування

Зростає в тропічній Азії. Походження невідоме, оскільки рослина не зустрічається в природному середовищі, а лише у штучних насадженнях.

Практичне використання

Плоди їдять в сирому та приготовленому вигляді. Зелений плід хрусткий та кислий. Стиглий плід має жовтий колір, м'яку структуру та солодко-кислий смак. З нестиглих плодів готують соуси та супи. Стиглі їдять свіжими та заготовляють у вигляді варення, роблять мармелад.

Їсти плід потрібно обережно, оскільки кісточка має гострі шипи.

Молоді листя їдять як овочі.

Цікаві факти

Від тайської назви Spondias dulcis («Макок») походить назва міста Бангкок.[1]

Галерея

Примітки

  1. Wherein-bangkok.com - Bangkok History. wherein-bangkok.com. Процитовано 2016-01-06.

Джерела

  • Spondias dulcis Tropical Plants Database, Ken Fern. tropical.theferns.info. 2018-10-31.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Автори та редактори Вікіпедії
original
visit source
partner site
wikipedia UK

Cóc (cây) ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI
Các nghĩa khác của từ cóc, xem bài Cóc (định hướng).

Cóc Tahiti (danh pháp hai phần: Spondias dulcis, đồng nghĩa: Spondias cytherea) là một loài cây thân gỗ ở vùng nhiệt đới, với quả ăn được chứa hột nhiều xơ. Tại Trinidad và Tobago nó được gọi là Pommecythere.

Quả cóc có thể ăn tươi; lớp cùi thịt dày, cứng, giòn và có vị hơi chua-ngọt. Tại IndonesiaMalaysia, nó được ăn kèm với một loại nước xốt mặn-ngọt màu đen và đặc, gọi là hayko. Nó cũng là thành phần chế biến món rojak, một món xà lách rau quả trong ẩm thực ở Malaysia, SingaporeIndonesia. Nó cũng thể được dùng để làm nước quả.

Các tên gọi trong một số ngôn ngữ:

 src=
Quả

Tham khảo

 src= Wikimedia Commons có thư viện hình ảnh và phương tiện truyền tải về Cóc (cây)
  1. ^ Nhưng cụm từ pomme Tahitienne có thể được dùng để chỉ doi hoa đỏ hay mận hồng đào (Syzygium malaccense).
Bài viết này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

Cóc (cây): Brief Summary ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI
Các nghĩa khác của từ cóc, xem bài Cóc (định hướng).

Cóc Tahiti (danh pháp hai phần: Spondias dulcis, đồng nghĩa: Spondias cytherea) là một loài cây thân gỗ ở vùng nhiệt đới, với quả ăn được chứa hột nhiều xơ. Tại Trinidad và Tobago nó được gọi là Pommecythere.

Quả cóc có thể ăn tươi; lớp cùi thịt dày, cứng, giòn và có vị hơi chua-ngọt. Tại IndonesiaMalaysia, nó được ăn kèm với một loại nước xốt mặn-ngọt màu đen và đặc, gọi là hayko. Nó cũng là thành phần chế biến món rojak, một món xà lách rau quả trong ẩm thực ở Malaysia, SingaporeIndonesia. Nó cũng thể được dùng để làm nước quả.

Các tên gọi trong một số ngôn ngữ:

 src= Quả buah kedondong (Malay) kedondong (Indonesia) vī (Tonga) 'ambarella' (Hà Lan) évi (Réunion) hevi (Philippines) mokah (Campuchia) gway (Myanma) makok farang (Thái Lan) prune Cythère, pomme Cythère (Pháp) Goldpflaume (Đức) hog plum, Tahitian apple, Otaheite apple, Golden apple (Anh). june plum (Jamaica) Ambarella (tiếng Sinhal, Sri Lanka)
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

Яблоко Цитеры ( Russian )

provided by wikipedia русскую Википедию
Не следует путать с амбореллой — растением из семейства Амборелловые.
 src=
Индонезийское блюдо ачар, приготовленное из плодов амбареллы

Родина амбареллы — Острова Общества, откуда она широко распространилась в тропики Нового и Старого света[3]. Её культивируют в Австралии, Южной и Юго-Восточной Азии — в Индии, на Шри-Ланке, в Малайзии, Индонезии, на Филиппинах, а также, в меньшей степени, в Африке — в Габоне и на Занзибаре. В 1782 году она была интродуцирована на Ямайку и оттуда распространилась на другие острова Карибского моря, страны Центральной Америки, Венесуэлу, Суринам и Бразилию.

Использование

Плоды амбареллы серовато-оранжевые, размером с яйцо, внешне похожи на сливы, растут небольшими гроздьями по 2—10 штук[3]. Желтоватая мякоть плодов кисло-сладкая на вкус, их едят в сыром виде, а также готовят соки, желе и мармелад[3]. Недозрелые плоды тушат как овощи, добавляют в супы и карри, консервируют в кисло-сладком маринаде[4][3].

Примечания

  1. Об условности указания класса двудольных в качестве вышестоящего таксона для описываемой в данной статье группы растений см. раздел «Системы APG» статьи «Двудольные».
  2. Вульф, Е. В., Малеева, О. Ф. Мировые ресурсы полезных растений / отв. ред. Ф. Х. Бахтеев. — Л.: Наука, 1969. — С. 272—273. — 566 с.
  3. 1 2 3 4 Oxford, 2014, p. 228.
  4. Новак Б., Шульц Б. Тропические плоды. Биология, применение, выращивание и сбор урожая / Пер. с нем. — М.: БММ АО, 2002. — С. 32—33. — 240 с. — ISBN 5-88353-133-4.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Авторы и редакторы Википедии

Яблоко Цитеры: Brief Summary ( Russian )

provided by wikipedia русскую Википедию
Не следует путать с амбореллой — растением из семейства Амборелловые.  src= Индонезийское блюдо ачар, приготовленное из плодов амбареллы

Родина амбареллы — Острова Общества, откуда она широко распространилась в тропики Нового и Старого света. Её культивируют в Австралии, Южной и Юго-Восточной Азии — в Индии, на Шри-Ланке, в Малайзии, Индонезии, на Филиппинах, а также, в меньшей степени, в Африке — в Габоне и на Занзибаре. В 1782 году она была интродуцирована на Ямайку и оттуда распространилась на другие острова Карибского моря, страны Центральной Америки, Венесуэлу, Суринам и Бразилию.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Авторы и редакторы Википедии

太平洋桲 ( Chinese )

provided by wikipedia 中文维基百科

太平洋桲Spondias dulcis),又稱莎梨太平洋橄欖南洋橄欖。是漆樹科檳榔青屬的物種,果實可食。

描述

本種屬於落葉喬木,原產於美拉尼西亞玻里尼西亞。生長快速,在原產地高度可達20米(66英尺) ,但在原居地以外的地方大概平均高約10~12米(30~40英尺) 。羽狀複葉,葉長20~60 cm(8~24英寸)。

別名

本種別名眾多,如太平洋榅桲、莎梨、太平洋橄欖、南洋橄欖、爪哇榅桲、人面子、南酸棗、沙梨、黃猄果、雞杭子,檳榔青(海南植物志)、木個、外木個(西雙版納傣語)[1]

参考文献

  1. ^ 太平洋溫桲. kplant.biodiv.tw. [2017-10-23].

外部連結

外部链接

小作品圖示这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
维基百科作者和编辑

太平洋桲: Brief Summary ( Chinese )

provided by wikipedia 中文维基百科

太平洋桲(Spondias dulcis),又稱莎梨、太平洋橄欖、南洋橄欖。是漆樹科檳榔青屬的物種,果實可食。

license
cc-by-sa-3.0
copyright
维基百科作者和编辑