dcsimg
Image of Chestnut Dioon
Creatures » » Plants » » Gymnosperms » » Cycad Family »

Chestnut Dioon

Dioon edule Lindl.

Amenazas ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
Factores de riesgo

El corte de los ápices de individuos adultos para comercializarlos de manera ilegal como "palmas listas para sembrar"; este proceso se conoce como "decapitación"; además de la deforestación y el uso de herbicidas para "limpiar" los terrenos.

Comercio internacional lícito

Según los reportes de la UNEP-WCMC CITES, para el periodo de 1975 a 2008 se reportan los siguientes movimientos:
De Australia se reportan 1488 plantas vivas con fines de Comercio y una planta viva con fin Personal. De Costa Rica 10830 plantas vivas con fines Comerciales. De República Dominicana 27980 plantas vivas con fines Comerciales. De Israel 504 plantas vivas con fines Comerciales. De Marruecos 12 plantas vivas con fines Comerciales. De México son 3480 plantas vivas sin propósito, una planta viva confiscada, 20394 plantas vivas y 2 lotes de plantas vivas con fines comerciales, 250 raíces con fines Comerciales, 564 kilos de semillas, 500000 semillas con fines de Comercialización y 17 plantas vivas con fines Personales. De Malasia 580 semillas y 350 plantas vivas, ambos con fines de Comercialización. De Namibia 2 plantas vivas con fines Personales. De Tailandia 104 plantas vivas con fines de Comercialización y 95 plantas vivas que no se especifica. De Estados Unidos se reportan 448 plantas vivas y 3000 semillas, ambos con fines de Comercialización. De Sudáfrica se tienen reportes de 49 plantas vivas sin propósito, 226 plantas con fines Comerciales y 8 plantas vivas confines Personales. La siguiente información se incluye de la subespecie Dioon edule var. edule y que se trata aquí como la misma especie: de Australia se reportan 10 plantas vivas con fines Personales y 14 plantas vivas con fines Comerciales.
Fecha de consulta: Julio de 2009.

Situación actual del hábitat con respecto a las necesidades de la especie

Crítica, debido a las tasas de deforestación que se ha registrado a lo largo de la distribución actualmente conocida para la especie. Sin embargo, la especie es resistente a incendios forestales dado su armadura de las bases de los pecíolos persistentes que actuan como protección aislante.
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
Vovides, A. P. y F. Nicolalde-Morejón 2010. Ficha técnica de Dioon edule. En: Vovides, A. P. (compilador). Base de datos de la cícadas mexicanas. Instituto de Ecología A.C., INECOL. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. DK008. México, D.F.
author
Vovides, A. P.
author
F. Nicolalde-Morejón
original
visit source
partner site
Conabio

Biología de poblaciones ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
Tamaño poblacional

De acuerdo con Octavio-Aguilar et al. (2008), la especie Dioon edule, presenta densidades de 0.44 ind./m2 (Rancho El Niño, en un área muestreada de 2400 m2), 0.21 ind./m2 (Monte Oscuro, 16200 m2) y 0.31 ind./m2 (Farallón, 4800 m2). Stevenson et al. (2003) menciona da una estimación general de 10,000 individuos, aunque no especifica área.

Demografía

Dioon edule tiene rangos de crecimiento poblacional que dependen mucho de la presencia de individuos adultos. Dioon edule presenta una distribución agregada. Con una alta mortalidad en los primeros estadios de vida que son las semillas y plántulas, estos se debe principalmente a un deficit de agua. Las poblaciones de Dioon edule estudiadas por Octavio-Aguilar et al. (2008) y Vovides (1990) presentan una curva de supervivencia de tipo III, que señala, como se mencionó anteriormente, una alta mortalidad en las fases de semillas y plántulas.
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
Vovides, A. P. y F. Nicolalde-Morejón 2010. Ficha técnica de Dioon edule. En: Vovides, A. P. (compilador). Base de datos de la cícadas mexicanas. Instituto de Ecología A.C., INECOL. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. DK008. México, D.F.
author
Vovides, A. P.
author
F. Nicolalde-Morejón
original
visit source
partner site
Conabio

Biología del taxón ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
Relevancia de la especie

Dioon edule es la especie tipo del género descrita por Lindley (1843) a partir de una planta y cono femenino llevada a la Horticultural Society de Inglaterra por la Sra Lavater, ella misma habló del uso de esta especie como fuente de almidón y Lindley dedujo que la especie habría sido muy común en México.

El género Dioon es casi endémico a México con la excepción de D. mejiae de Honduras. Su uso principal hoy día es como ornamental, sus frondas se utilizan en pequeña escala como adorno en las iglesias en períodos de festividades religiosas y antiguamente las semillas se empleaban como fuente de almidón (harina) en tiempos de escasez.

La testa vacía de las semillas emite un chillido particular cuando se le ata un hilo y se gira en un círculo, se les denomina "rezumbadores" y fueron usados como juguetes para los niños (Vovides et al. 1983).

license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
Vovides, A. P. y F. Nicolalde-Morejón 2010. Ficha técnica de Dioon edule. En: Vovides, A. P. (compilador). Base de datos de la cícadas mexicanas. Instituto de Ecología A.C., INECOL. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. DK008. México, D.F.
author
Vovides, A. P.
author
F. Nicolalde-Morejón
original
visit source
partner site
Conabio

Conservación ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
Dioon edule en México ha sido explotada como ornamental. A menudo en las ciudades grandes como la ciudad de México se observan vendedores ambulantes ofreciendo coronas de las plantas como "palmitas".

Actualmente, la comunidad ejidal Monte Oscuro cuenta con un vivero comunal el cual fue fundado en 1991, y que a su vez ha sido considero como modelo para el manejo de especies nativas en México.

Actualmente se está monitoreando un experimento de reintroduccón realizado desde 1997 con tres clases de edad de plántulas propagadas en el vivero (Vovides et al., 2002).
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
Vovides, A. P. y F. Nicolalde-Morejón 2010. Ficha técnica de Dioon edule. En: Vovides, A. P. (compilador). Base de datos de la cícadas mexicanas. Instituto de Ecología A.C., INECOL. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. DK008. México, D.F.
author
Vovides, A. P.
author
F. Nicolalde-Morejón
original
visit source
partner site
Conabio

Descripción ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
Plantas arborescentes, en forma de palma, hasta de 5 m de altura, la mayoría de 2-3 m; tronco erecto, semipostrado en ejemplares viejos, cilíndrico, robusto, hasta de 30 cm de diámetro en la base, algunas veces con vástagos originados en el tronco o con ramas aéreas; corteza grisácea a pardusca obscura, áspera, tapizada por las bases persistentes de los pecíolos. Hojas 8-50 o más, apicales en una corona, pinnadas, planas, de color verde pálido, de 0.8-1.3 m de largo, 15-23 cm de ancho en la porción media, más o menos rígida, las hojas juveniles de color verde pálido a amarillento, pubescentes por el envés, el indumento persistente en el pecíolo y raquis, folíolos en 75-110 pares, subopuestos, linear-lanceolados, de 6-10 cm de longitud, 5-9 cm de ancho, coriáceos a rígidos, los márgenes enteros o con aguijones en plántulas, el ápice pungente, nervios 9-12; pecíolo de 17-22 cm de largo, frecuentemente pubescente o lanosos en la base; catáfilos de 7-12 cm de largo, 3-3.5 cm de ancho en la base, lanosos en la cara exterior. Microstróbilos en forma de mazorca de maíz, cónicos a casi cilíndricos, erectos, de color verdoso a cremoso o moreno claro cuando maduros, alargados, de 20-35 cm de largo, 6-8.5 cm de diámetro; microsporofilos cuneiformes, ápice deltoide reflexa, de 20-33 cm de largo, 1-1.3 cm de ancho; microsporangios numerosos, adheridos a la superficie interna, globosos, con dehiscencia longitudinal: Megastróbilos apicales, solitarios o dobles, ovoides, rodeados por un conjunto de catafilos lanosos, erectos cuando jóvenes hasta ligeramente inclinados o colgantes al madurar, de 25-30 cm de largo, 15 cm de diámetro; pedúnculo cilíndrico, de 8-12 cm de largo, 1.5-2.5 cm de diámetro, tomentoso, de color moreno claro; megasporofilos triangulares, de color grisáceo a moreno claro en la superficie externa, de 5-8.5 cm de largo, 3-4.5 cm de ancho en la base, escamosas, lanosos. Semillas ovoides a casi esféricas, el tegumento carnoso, amarillento, endurecido, blanquecina, resistente, lisa, con caras poco aparentes de 2.3-3.5 cm de largo, 2.2-5 cm de diámetro (Vovides et al. 1983). Número cromosómico 2n=18 (Marchant, 1968).

Información sobre especies similares

Dioon edule se caracteriza y distingue del resto de especies del género por los siguientes atributos: folíolos linear-lanceolados, 6-10 cm de largo, 5-9 cm de ancho con márgenes inermes en plantas adultas, no imbricadas, planos e insertados en ángulo recto con respecto al raquis (Vovides, 1983).
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
Vovides, A. P. y F. Nicolalde-Morejón 2010. Ficha técnica de Dioon edule. En: Vovides, A. P. (compilador). Base de datos de la cícadas mexicanas. Instituto de Ecología A.C., INECOL. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. DK008. México, D.F.
author
Vovides, A. P.
author
F. Nicolalde-Morejón
original
visit source
partner site
Conabio

Distribución ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
Actual

MEXICO / VERACRUZ

Actual-histórica

MEXICO

Dioon edule es la especie tipo del género Dioon, y es la especie de más amplia distribución del lado del Golfo de México. Se distribuye a lo largo de la Sierra Madre Oriental y parte de la dunas costeras existentes al norte de la ciudad de Veracruz.

MEXICO / HIDALGO

MEXICO / QUERETARO

MEXICO / SAN LUIS POTOSI

MEXICO / TAMAULIPAS
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
Vovides, A. P. y F. Nicolalde-Morejón 2010. Ficha técnica de Dioon edule. En: Vovides, A. P. (compilador). Base de datos de la cícadas mexicanas. Instituto de Ecología A.C., INECOL. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. DK008. México, D.F.
author
Vovides, A. P.
author
F. Nicolalde-Morejón
original
visit source
partner site
Conabio

Ecología ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
Historia de la vida

Dioon edule es una especie de larga vida, con ciclos de vida tal vez los más largos de la Familia Zamiaceae, y una tasa de crecimiento de las plantas en el hábitat medido solo en milímetros por año (Vovides 1990). Su polinización es por insectos bélidos y languridoas (en proceso de identificación). Vovides y Peters (1987) detectaron edades de más de 2,500 años en individuos grandes en su hábitat natural, además Vovides et al. (1990) ha detectado un estructura poblacional de "J" reversa con mortandad alta en plántulas y una distribución espacial con preferencia a suelos muy someros y sitios pedregosos.

Su frecuencia de fructificación varia por individuos entre tres y nueve años para plantas masculinas y entre cuatro y más de 50 años en individuales femeninas bajo condiciones naturales del hábitat (Vovides, 1990). Sin embargo, el crecimiento vegetativo es hasta cinco veces más rápida bajo condiciones de vivero rústico y la fructificación de individuos masculinos empiezan a tener conos a los 15 años de edad y las femeninas a los 17 (Vovides et al. Datos no publicados).
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
Vovides, A. P. y F. Nicolalde-Morejón 2010. Ficha técnica de Dioon edule. En: Vovides, A. P. (compilador). Base de datos de la cícadas mexicanas. Instituto de Ecología A.C., INECOL. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. DK008. México, D.F.
author
Vovides, A. P.
author
F. Nicolalde-Morejón
original
visit source
partner site
Conabio

Estado de conservación ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
NOM-059-SEMARNAT-2001

A amenazada

NOM-059-SEMARNAT-2010

P en peligro de extinción
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
Vovides, A. P. y F. Nicolalde-Morejón 2010. Ficha técnica de Dioon edule. En: Vovides, A. P. (compilador). Base de datos de la cícadas mexicanas. Instituto de Ecología A.C., INECOL. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. DK008. México, D.F.
author
Vovides, A. P.
author
F. Nicolalde-Morejón
original
visit source
partner site
Conabio

Gestión ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
Comercio internacional

Las medidas de control Internacional son aplicadas a través de la Dirección General de Vida Silvestre (DGVS-SEMARNAT), Autoridad Administrativa CITES de México, siendo la dependencia encargada de otorgar los permisos y certificados CITES, y la Procuraduría Federal de Protección al Ambiente (PROFEPA-SEMARNAT), Autoridad de Observancia y Aplicación de la Ley CITES en México, se encarga de verificar la aplicación de la CITES; contando con 57 inspectorías para vida silvestre y fitosanitario y 89 inspectores.

Medidas nacionales

Las medidas de control nacional las realiza la Procuraduría Federal de Protección al Ambiente (PROFEPA-SEMARNAT). La especie cuenta con protección por parte de las leyes mexicanas tales como la Ley General de Vida Silvestre, que establece disposiciones para su conservación y la de su hábitat y dispone limitaciones a cualquier aprovechamiento no sustentable, y el Código Penal Federal, que sanciona cualquier uso sin autorización o que viole las disposiciones de la ley.

Gestión de la especie

En la comunidad Monte Oscuro, perteneciente al Municipio de Emiliano Zapata en Veracruz, se cuenta con una Unidad de Manejo (UMA) para Dioon edule, para la producción de plantas a través de semillas, desde hace 17 años.

Asesores: Instituto de Ecología, A. C.

Al interior de la Reserva Sierra Gorda, específicamente en la comunidad San Antonio Tancoyol, se cuenta con una Unidad de Manejo (UMAS) para Dioon edule, para la producción de plántulas a través de semillas.

Asesores: Autoridades de la Reserva.

Además, el comercio internacional de la especie se encuentra regulado por las disposiciones de la CITES al estar enlistada en el Apéndice II como parte de la familia Zamiaceae, desde el cuatro de febrero de 1977.
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
Vovides, A. P. y F. Nicolalde-Morejón 2010. Ficha técnica de Dioon edule. En: Vovides, A. P. (compilador). Base de datos de la cícadas mexicanas. Instituto de Ecología A.C., INECOL. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. DK008. México, D.F.
author
Vovides, A. P.
author
F. Nicolalde-Morejón
original
visit source
partner site
Conabio

Hábitat ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
Zonas de ecotonía entre selva baja caducifolia y encinares, en paredes de cañones o barrancas con fuerte pendientes o en laderas poco pronunciadas (Vovides et al. 1983).

Macroclima

El tipo de clima registrado para la población ubicada sobre la formación Chavarillo en la parte central de Veracruz es: Aw1", calido subhumedo, lluvias de verano del 5 al 10.2% anual; con temperatura promedio anual de 24.4 ºC y con 1121.1 mm de precipitación anual, el mes más seco esta registrado en marzo (10.5 mm) y en mes con mayor precipitación en septiembre (229.2 mm) (García, 2004).

En Querétaro registra el tipo de clima Awo", Calido subhumedo, lluvias de verano del 5 al 10.2% anual; donde la temperatura promedio anual es de 23.6 ºC y 925.1 mm de precipitación anual, siendo diciembre el mes menos lluvioso (7.2 mm) y septiembre (212.5) el mes con mayor precipitación.

Las poblaciones registradas para San Luís Potosí reporta el clima de tipo BS1(h')w", semiarido, calido, lluvias de verano del 5 al 10.2% anual; con temperatura promedio anual de 19.8 ºC y 653.2 mm de precipitación anual, el mes más seco se reporta en febrero (6.2 mm) y el de mayor precipitación en septiembre (193.1 mm).

En Hidalgo registra el tipo de clima BS1hw",semiarido, templado con lluvias en verano del 5 al 10.2% anual, su temperatura promedio anual es 18.7ºC, con precipitación anual de 451.1 mm, el mes más seco esta reportado en febrero (3.7 mm) y el mes con mayor precipitación en junio (77.9 mm) (García, 2004).

license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
Vovides, A. P. y F. Nicolalde-Morejón 2010. Ficha técnica de Dioon edule. En: Vovides, A. P. (compilador). Base de datos de la cícadas mexicanas. Instituto de Ecología A.C., INECOL. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. DK008. México, D.F.
author
Vovides, A. P.
author
F. Nicolalde-Morejón
original
visit source
partner site
Conabio

Reproducción ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
En el estudio realizado por Vovides (1990), sobre un total de 139 individuos de Dioon edule y en cuatro años de seguimiento, solamente dos plantas feméninas y dos masculinas produjeron estructuras reproductivas. Este mismo autor menciona un porcentaje de germinación relativamente alto del 98 %.
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
Vovides, A. P. y F. Nicolalde-Morejón 2010. Ficha técnica de Dioon edule. En: Vovides, A. P. (compilador). Base de datos de la cícadas mexicanas. Instituto de Ecología A.C., INECOL. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. DK008. México, D.F.
author
Vovides, A. P.
author
F. Nicolalde-Morejón
original
visit source
partner site
Conabio

Tendencias ( Spanish; Castilian )

provided by Conabio
Tendencia poblacional

Se mencionan que la tendencia poblaciones de Dioon edule son estables, siempre y cuando se conserven la persistencia de los individuos adultos. Dioon edule es una especie muy sensible a los disturbios (Octavio-Aguilar et al., 2008).

Tasa de crecimiento

Se menciona que Dioon edule presenta bajos rangos de incremento poblacional por su alta incidencia de mortalidad de semillas y plántulas. Con altos niveles de persistencia de individuos adultos, lo que resulta en una población dominada por adultos. Los modelos matriciales de Lefkovitch, de acuerdo al estudio de (Octavio-Aguilar et al., 2008) señalan poblaciones estables.
license
cc-by-nc-sa-2.5
copyright
CONABIO
bibliographic citation
Vovides, A. P. y F. Nicolalde-Morejón 2010. Ficha técnica de Dioon edule. En: Vovides, A. P. (compilador). Base de datos de la cícadas mexicanas. Instituto de Ecología A.C., INECOL. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. DK008. México, D.F.
author
Vovides, A. P.
author
F. Nicolalde-Morejón
original
visit source
partner site
Conabio

Distribution ( Spanish; Castilian )

provided by IABIN
Chile Central
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Universidad de Santiago de Chile
author
Pablo Gutierrez
partner site
IABIN

Dión jedlý ( Czech )

provided by wikipedia CZ

Dión jedlý (Dioon edule) je druh cykasu z čeledi zamiovité. Pochází z Mexika, kde je znám také jako Palma de la Virgen. Jedná se o strom dorůstající po mnoha letech výšky až 4 m.

 src=
List diónu jedlého

Do skupiny Dioon edule byla dříve včleněna i úzkolistá forma rostoucí spíše na suchém severu Mexika, nyní již samostatný druh. Jižní forma D. edule se vyznačuje značnými druhovými rozdíly a je možné, že v budoucnu z ní dojde k vydělení dalších skupin. Například varianta rostoucí poblíž města Palma Sola, Veracruz má typicky lehce skloněné listy, zatímco varianta u města Rio Verde rovné listy a další rozdíly se objevují u lístků. Populace rostliny z oblasti Rio Pescados má naopak velmi široké lístky (Jeff Chemnick).

  • var. edule:
    • Valles
    • Río Verde – rovné listy
    • Querétaro
    • Jacala
    • Palma Sola, Veracruz – skloněné listy
    • Rio Pescados – široké lístky
  • var. angustifolium: sever Mexika ve státech León a Tamaulipas, nyní již samostatný druh

Výskyt v ČR

Tento cykas patří k nejběžnějším. Vlastní jej všechny české botanické zahrady, je relativně často dostupný na burzách a patří proto k obvyklým "startovním" cykasům sběratelů. Není však v prodeji v květinářstvích. Pravidelný tvar listů s velmi tvrdými lístky jej v případě dobré péče a hustější koruny řadí mezi krásné rostliny. I přesto že některé české botanické zahrady vlastní zralé a plodící jedince (Praha Na Slupi, Brno, Olomouc) nejsou tyto rostliny v ČR opylovány.

Etymologie

 src=
Sporofyl se dvěma vajíčky. Po opylení se z nich vyvinou semena
  • česky celý název je v tomto tvaru využíván Botanickou zahradou UK v Praze Na Slupi. Rodový název je přepisem z latiny a druhový název je překladem vědeckého jména. Mladá semena této rostliny jsou mleta, dále zpracovávána a používána k výrobě placek (tortil)
  • španělsky (Mexiko): Palma de la Virgen, palma de dolores, chamal, palmita
  • vědecký název: Dioon edule v překladu „dvojvaječník“ jedlý. Na každém sporofylu jsou dvě vajíčka, která se po opylení vyvinou ve dvě semena. Viz fotografie sporofylu.
  • anglický název: Virgin´s Palm, Mexican cycad

Synonyma

Mezi historické synonymické názvy se řadí D. aculeatum, D. imbricatum, D. strobilosum, D. strobilaceum, Macrozamia littoralis, M. pectinata, Platyzamia rigida, Zamia maeleni.

 src=
Samičí šištice diónu jedlého patří s 80cm k největším šišticím na světě

Reference

  1. Červený seznam IUCN 2018.1. 5. července 2018. Dostupné online. [cit. 2018-08-10]

Literatura

  • Norstog, K.J. & Nichols, T.J. (1997). The biology of the cycads. Cornell University Press.

Externí odkazy

Pahýl
Tento článek je příliš stručný nebo postrádá důležité informace.
Pomozte Wikipedii tím, že jej vhodně rozšíříte. Nevkládejte však bez oprávnění cizí texty.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia autoři a editory
original
visit source
partner site
wikipedia CZ

Dión jedlý: Brief Summary ( Czech )

provided by wikipedia CZ

Dión jedlý (Dioon edule) je druh cykasu z čeledi zamiovité. Pochází z Mexika, kde je znám také jako Palma de la Virgen. Jedná se o strom dorůstající po mnoha letech výšky až 4 m.

 src= List diónu jedlého

Do skupiny Dioon edule byla dříve včleněna i úzkolistá forma rostoucí spíše na suchém severu Mexika, nyní již samostatný druh. Jižní forma D. edule se vyznačuje značnými druhovými rozdíly a je možné, že v budoucnu z ní dojde k vydělení dalších skupin. Například varianta rostoucí poblíž města Palma Sola, Veracruz má typicky lehce skloněné listy, zatímco varianta u města Rio Verde rovné listy a další rozdíly se objevují u lístků. Populace rostliny z oblasti Rio Pescados má naopak velmi široké lístky (Jeff Chemnick).

var. edule: Valles Río Verde – rovné listy Querétaro Jacala Palma Sola, Veracruz – skloněné listy Rio Pescados – široké lístky var. angustifolium: sever Mexika ve státech León a Tamaulipas, nyní již samostatný druh
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia autoři a editory
original
visit source
partner site
wikipedia CZ

Dioon edule ( German )

provided by wikipedia DE

Dioon edule (Mexikanischer Doppelpalmfarn) ist ein Vertreter der Palmfarne (Cycadales) und gehört zur Gattung Dioon.

Merkmale

Die Stämme sind baumförmig und aufrecht oder niederliegend. Der Stamm wird 3 Meter hoch oder höher bei einem Durchmesser von 20 bis 40 cm. Der Stamm ist mit den bleibenden Blattbasen und den Cataphyllen bedeckt.

Die zahlreichen Blätter sind steif, aufrecht, grün bis leicht blaugrün. Sie sind 0,9 bis 1,4 m lang, 17,5 bis 20 cm breit und flach oder leicht gekielt. Junge Blätter sind grün oder gelbbraun, leicht weiß behaart, aber bald verkahlend. Der Blattstiel ist 3 bis 13 cm lang und unbewehrt. Die Fiederblättchen stehen in 80 bis 130 Paaren. Sie sind linealisch-lanzettlich, allmählich zur Spitze verengt, getrennt stehend, nur zur Blattspitze hin auch überlappend. Meist stehen sie rechtwinklig von der Rhachis ab. Sie werden gegen Spitze und Blattbasis hin kürzer, jedoch nicht zu Dornen reduziert. Die mittleren Fiederblättchen sind 6 bis 12 cm lang und 5 bis 9 mm breit; der Blattrand ist leicht nach unten eingerollt und trägt keine Dornen, außer bei Sämlingen und Jungpflanzen.

Die weiblichen Zapfen stehen einzeln, zunächst aufrecht, später leicht geneigt. Sie sind eiförmig, 25 bis 29 cm lang und 19 bis 24 cm im Durchmesser; sie sind dicht behaart mit Ausnahme der untersten ein bis zwei Sporophyllreihen. Der Stiel ist 4 bis 5 cm lang und durch die Cataphylle verborgen, sodass der Zapfen häufig sitzend erscheint. Die Sporophylle sind 65 bis 72 mm lang. Die an der Zapfenoberfläche liegende Seite des Sporophylls ist lang dreieckig, 9,8 bis 11 cm hoch, 4,5 bis 5,5 cm breit und dicht behaart. Die Sarcotesta des Samens ist zur Reife gelb. Die Sklerotesta ist ei- bis kugelförmig, 24 bis 30 mm lang, 19 bis 22 mm im Durchmesser und mehr oder weniger glatt, jedoch mit 12 bis 16 undeutlichen Längsfurchen.

 src=
Habitus
 src=
Sporophyll mit reifen Samen
 src=
Samen von Dioon edule

Die männlichen Zapfen stehen einzeln. Sie sind zylindrisch, 17,5 bis 20 cm lang bei einem Durchmesser von 6 bis 7,5 cm und dicht weiß oder braungrau behaart. Der Stiel ist 3 bis 3,5 cm lang; der Zapfen erscheint oft sitzend. Die Sporophylle besitzen eine spitze oder ovale Spitze. Die an der Zapfenoberfläche liegende Seite des Sporophylls ist dreieckig, 12 bis 15 mm breit und 10 mm hoch, dicht behaart. Die Sporangien stehen in einer Gruppe, die sich auch auf die Seiten des Sporophylls erstreckt.

Verbreitung und Standorte

Die Art ist in Mexiko endemisch. Sie kommt vor in den Bundesstaaten Hidalgo, Querétaro, San Luis Potosí, im Süden von Tamaulipas und Veracruz. Das Areal befindet sich an den Osthängen der Sierra Madre Oriental. Sie wächst meist im Übergangsgebiet vom tropischen laubwerfenden Wald zum Eichenwald, auf felsigen Standorten oder an Felshängen in 500 bis 1500 m Seehöhe. Der großteils im Sommer fallende Niederschlag beträgt jährlich 1000 bis 1500 mm. Die Art wird als nicht gefährdet betrachtet. Das Sammeln ganzer Pflanzen oder das Abschlagen der Köpfe mit den Blättern als Zierschmuck hat die Bestände in manchen Gebieten stark reduziert.

Systematik

Da das Areal der Art stark disjunkt ist, gibt es etliche, morphologisch leicht zu unterscheidende Formen. Whitelock (2002) ist der Ansicht, dass diese teilweise eigene Arten sein könnten. Die Unterscheidung in zwei Varietäten ist weit gebräuchlich, die Nominatform wird von Whitelock noch weiter unterteilt:

  • var. edule, wie oben beschrieben. Von Norden nach Süden gibt es folgende Formen:
    • Valles-Form
    • Río Verde-Form
    • Querétaro-Form
    • Jacala-Form
    • Palma Sola-Form
  • var. angustifolium (Miq.) Miq.: der Stamm ist meist kürzer als bei der Nominatform. Die Fiederblättchen sind schmäler, meist 6 bis 11 cm lang und 4 bis 6 mm breit. Sie ist auf die Bundesstaaten Nuevo León und Tamaulipas beschränkt. Sie wird von manchen Autoren auch als eigenständige Art angesehen: Dioon angustifolium Miq.[1]

Nutzung

Das Art-Epitheton edule bedeutet essbar und bezieht sich auf die Nutzung der Samen, die in Mexiko palma de dolores, chamal und palmita genannt werden. Sie werden heute jedoch kaum mehr gegessen.

Literatur

  • Loran M. Whitelock: The Cycads. Timber Press, Portland OR 2002, ISBN 0-88192-522-5, S. 163 f.

Einzelnachweise

  1. Rafaël Govaerts (Hrsg.): Dioon edule. In: World Checklist of Selected Plant Families (WCSP) – The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew, abgerufen am 14. März 2019.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

Dioon edule: Brief Summary ( German )

provided by wikipedia DE

Dioon edule (Mexikanischer Doppelpalmfarn) ist ein Vertreter der Palmfarne (Cycadales) und gehört zur Gattung Dioon.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

டையூன் இடுலி ( Tamil )

provided by wikipedia emerging languages

டையூன் இடுலி (Dioon edule) என்பது ஒரு தாவரமாகும். இது மெக்சிக்கோவைச் சேர்ந்தது. இது பால்மா டி லா வர்ஜன் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. இத்தாவரவகை மிக பழமையான விதை தாவரமாகும். இவைற்றின் புதைபடிவங்கள் டைனோசர் வாழ்ந்த காலத்திலேயே கிடைக்கின்றன.[2] இது Zamiaceae என்ற தாவரவியல் குடும்பத்தைச் சேர்ந்த்தாகும். இது Cycadales என்ற பேரினத்தைச் சேர்ந்தது.

இதில் இரண்டு கிளையினங்கள் உள்ளதாக அறியப்படுகிறது. அவை பின்வருமாறு,

  • Dioon edule subsp. augustifolium
  • Dioon edule subsp. edule

இந்த மரம்தான் உலகில் மிக மிக மெதுவாக வளரக்கூடிய மரமாகும். மெக்சிகோ நாட்டின் தேசியப் பூங்காவில் உள்ள ஒரு மரம் ஆறு அடி ஆறு அங்குலம் வளர 1000 ஆண்டுகள் எடுத்துக்கொண்டது. மெக்சிகோவிலிருந்து இதன் விதை கொண்டுவரப்பட்டு, ஏற்காடு தாவரவியல் பூங்காவில் 1990 இல் ஒரு கன்று உருவாக்கப்பட்டது. இது நடப்படுடு 25 ஆண்டுகள் ஆன நிலையிலும் சில அங்குல உயரம் மட்டுமே வளர்ந்துள்ளது. இந்தத் தாவரத்தின் அடிப்பாகம்கூட, இன்னமும் தரையைவிட்டு வெளியே வரவில்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.[3]

மேற்கோள்கள்

  1. In: Edwards's Botanical Register 29: misc. 59-60. 1843. "Name - Dioon Lindl.". Tropicos. Saint Louis, Missouri: Missouri Botanical Garden. பார்த்த நாள் February 15, 2010. "Annotation: as 'Dion' ; orth. & nom. cons.
    Type Specimen: Dioon edule Lindl."
  2. The United States Botanical Garden
  3. "ஏற்காட்டின் பசுமை அற்புதங்கள்". தி இந்து (தமிழ்) (செப்டம்பர், 5, 2015). பார்த்த நாள் 25 ஏப்ரல் 2016.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
விக்கிபீடியா ஆசிரியர்கள் மற்றும் ஆசிரியர்கள்

டையூன் இடுலி: Brief Summary ( Tamil )

provided by wikipedia emerging languages

டையூன் இடுலி (Dioon edule) என்பது ஒரு தாவரமாகும். இது மெக்சிக்கோவைச் சேர்ந்தது. இது பால்மா டி லா வர்ஜன் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. இத்தாவரவகை மிக பழமையான விதை தாவரமாகும். இவைற்றின் புதைபடிவங்கள் டைனோசர் வாழ்ந்த காலத்திலேயே கிடைக்கின்றன. இது Zamiaceae என்ற தாவரவியல் குடும்பத்தைச் சேர்ந்த்தாகும். இது Cycadales என்ற பேரினத்தைச் சேர்ந்தது.

இதில் இரண்டு கிளையினங்கள் உள்ளதாக அறியப்படுகிறது. அவை பின்வருமாறு,

Dioon edule subsp. augustifolium Dioon edule subsp. edule

இந்த மரம்தான் உலகில் மிக மிக மெதுவாக வளரக்கூடிய மரமாகும். மெக்சிகோ நாட்டின் தேசியப் பூங்காவில் உள்ள ஒரு மரம் ஆறு அடி ஆறு அங்குலம் வளர 1000 ஆண்டுகள் எடுத்துக்கொண்டது. மெக்சிகோவிலிருந்து இதன் விதை கொண்டுவரப்பட்டு, ஏற்காடு தாவரவியல் பூங்காவில் 1990 இல் ஒரு கன்று உருவாக்கப்பட்டது. இது நடப்படுடு 25 ஆண்டுகள் ஆன நிலையிலும் சில அங்குல உயரம் மட்டுமே வளர்ந்துள்ளது. இந்தத் தாவரத்தின் அடிப்பாகம்கூட, இன்னமும் தரையைவிட்டு வெளியே வரவில்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
விக்கிபீடியா ஆசிரியர்கள் மற்றும் ஆசிரியர்கள்

Dioon edule

provided by wikipedia EN

Dioon edule, the chestnut dioon, is a cycad native to Mexico, also known as palma de la virgen. Cycads are among the oldest seed plants and even pre-date the dinosaurs.[3] It belongs to the Zamiaceae plant family within the order Cycadales. The genus name "Dioon" means "two-egged", referring to the two ovules (see photo below).

Two subspecies are known, the nominate subspecies growing in a moister environment than the other:

  • Dioon edule subsp. angustifolium
  • Dioon edule subsp. edule

Anatomy

Dioon edule is easily distinguished from other Dioon species because it lacks spines on the borders of leaflets. Spines are present on juvenile leaves but are lost when the plant matures. D. edule has a crown of pinnate (i.e. feathered) leaves which measure around 135 cm long. Lateral budding is present and mucilage, or sap, is excreted from any cut surfaces on the plant body. The plant has a large central medulla and a single vascular bundle containing the xylem, phloem and cambium. Since the organism is slow-growing and xerophilous (i.e. drought-tolerant), only a small conduction channel is needed, unlike other plants. Stomata are also present to aid in transpiration and assimilation and are associated with sporophylls. D. edule has three or four large adventitious (i.e. abnormally positioned) roots surrounded by many smaller ones which harbor small nodules containing tannins. Roots are composed of large amounts of corky secondary tissue consisting of phellogen. It is often very difficult distinguish males and females until they develop a cone. Cones generally do not show a visual difference; however, cone intervals can be used to determine the sex of the plant. Females usually have a much longer cone interval than males, typically 10–52 years as compared to 2.8–8.8 years. In the female cone, the central cell of the archegonium (which becomes the seed after pollination) is up to one-eighth inch (3 millimeters) in length and contains a nucleus up to one-fiftieth inch (0.5 mm) in diameter; The largest mononucleate cell known.[4]

Habitat

Dioon edule is endemic to the eastern coast of Mexico. It is commonly found distributed throughout the Sierra Madre Oriental from Veracruz to the Nuevo Leon. It commonly resides in tropical deciduous thorn forests and oak woodlands. They are usually found at an altitude of 500–1000 feet in harsh areas including exposed, shallow soils. Most of the areas in which D. edule resides are subjected to very dry climates and frequent brush fires which impact their survival and distribution.

Ecology and distribution

Disturbances alter the population dynamics of Dioon edule populations. If a population is heavily dominated by adult plants, the disturbance will be minimal as compared to the population consisting of younger plants. This is due to their ability to survive harsh conditions. D. edule exemplifies a Type III survivorship curve and clumped distributions. It is found mostly on shallow, rocky soils due to competition with other, faster growing species for water, nutrients and seed dispersal. In response, they have developed a selective advantage for growing in these harsh climates including vigorous tap roots for anchorage and water conduction. Furthermore, it is harder for rodents to reach the plant and seeds if they are established in difficult locations to reach. In addition to competition, causal agents of D. edule's random, clumped distribution include predation, variations in temperature and precipitation, and measures of seed dispersal.

Death rates among seedlings are considerable, which is detrimental to a slow-growing plant such as the Dioon edule. Seeds must combat harsh, dry climates and frequent bushfires. Most mature plants are heavily armored and able to withstand these fires. Smaller seeds and juvenile plants are not so fortunate. However, the release of nutrients and minerals encourages females to develop cones during the following season. In addition to climate, seeds must also avert rodent predators. This is reasonably unusual because cycad seeds and foliage are poisonous to most mammals, excluding these varied species of rodents. Young leaves of D. edule are also eaten by the Eumaeus debora butterfly larvae.

One of the ways in which cycads are identified includes leaflet characteristics, which were not heavily studied when cycads were first identified. In subsequent studies it was found that leaflet width was related to geographic dispersal. Wider leaves typical of Dioon edule subsp. edule are found in the south whereas the narrower leaves of D. edule subsp. angustifolium are found to the north. Evidence suggests D. edule subsp. edule was much more widespread than it is today and became fragmented thus allowing for genetic isolation. It is also speculated that the narrower leaves are endemic in the northern subspecies due to less temperate and humid environmental conditions in these areas.

In addition, endomycorrhizae are present in roots and allow for increased absorption of nutrients and water. Symbiotic blue-green algae are also found in the coralloid (i.e. upward growing) roots. They assist the plant by fixing nitrogen thus giving the plant essential nutrients in exchange for protection. Cycads in general have significant roles in the nitrogen budget of their respective ecosystems.

Endangerment

Both subspecies of Dioon edule are on the verge of becoming endangered. They are threatened by human-caused habitat destruction and collection for horticultural and medicinal purposes. Bouncing back from these disturbances is extremely difficult for slow-growing plants such as D. edule. The United States Botanical Garden suggests that plant material should be conserved, seed banks should be established and legislation regarding trading cycads and protection of their habitats should be implemented and enforced.[3]

Dioon edule var. edule

Dioon edule var. edule is commonly called the chestnut dioon and is endemic to the eastern coast of Mexico. D. edule was originally described by John Lindley in 1843. There are currently two subspecies known: D. edule subsp. edule and D. edule subsp. angustifolium.

Pictures

Foliage detail
The cone
Cone scale with ovules,
Dioon means "two-egged"

References and external links

Wikimedia Commons has media related to Dioon edule.
Wikispecies has information related to Dioon edule.
  1. ^ Chemnick, J.; Gregory, T. (2010). "Dioon edule". IUCN Red List of Threatened Species. 2010: e.T42158A10643785. doi:10.2305/IUCN.UK.2010-3.RLTS.T42158A10643785.en. Retrieved 12 November 2021.
  2. ^ In: Edwards's Botanical Register 29: misc. 59-60. 1843. "Name - Dioon Lindl". Tropicos. Saint Louis, Missouri: Missouri Botanical Garden. Retrieved February 15, 2010. Annotation: as 'Dion' ; orth. & nom. cons.
    Type Specimen: Dioon edule Lindl.
  3. ^ a b The United States Botanical Garden
  4. ^ Chamberlain, Charles J. (1965). The Living Cycads. Reprint. New York: Hafner Pub. Co. pp. 97–99.
  • Stevenson, D. W., R. Osborne & J. Hendricks. A world list of cycads Memoirs of the New York Botanical Garden 57: 200-206 (1990)
  • The Cycad Pages: Dioon edule
  • Dioon edule original description by J. Lindley (1843).
  • Chemnick, J.; Gregory, T. (2010). "Dioon edule". IUCN Red List of Threatened Species. 2010: e.T42158A10643785. doi:10.2305/IUCN.UK.2010-3.RLTS.T42158A10643785.en. Retrieved 12 November 2021.
  • Compton, R. H, and F. W. South . "Notes From the Cambridge Botany School on the Anatomy of the Dioon Edule Lindle.." New Phytologist 7(1908): 222-229.
  • de Luca, Paolo, Sergio Sabato, and Mario Vasquez. "Distribution and Variation of the Dioon Edule." Brittonia 34(1982): 355-362.
  • Octavio-Aguilar, Pablo, Jorge Gonzalez-Astorgas, and Andrew P. Vovides. "Population Dynamics of the Mexican Cycad Dioon Edule Lindl. (Zamiaceae) Life History Stages and Management Need." Botanical Journal of the Linnean Society 157(2008): 381-391.
  • "Rare and Endangered Plants." 2008. United States Botanical Garden. 2 May 2009 [1]
  • Vovides, Andrew P. "Spatial Distribution, Survival and Fecundity of the Dioon edule (Zamiaceae) in Tropical Deciduous Forests in Velacruz, Mexico with Notes on its Habitat.” The American Journal of Botany 77(1990): !532-1543.
  • Whitelock, Loran M. "Variation in the Mexican Cycad Dioon Edule (Zamiaceae)." The Botanical Review 70(240-249): 2009.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Dioon edule: Brief Summary

provided by wikipedia EN

Dioon edule, the chestnut dioon, is a cycad native to Mexico, also known as palma de la virgen. Cycads are among the oldest seed plants and even pre-date the dinosaurs. It belongs to the Zamiaceae plant family within the order Cycadales. The genus name "Dioon" means "two-egged", referring to the two ovules (see photo below).

Two subspecies are known, the nominate subspecies growing in a moister environment than the other:

Dioon edule subsp. angustifolium Dioon edule subsp. edule
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Dioon edule ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Dioon edule es una especie de cicadófita originaria de México, donde es conocida con el nombre común de palma de la Virgen o chamal.

 src=
Detalle
Dioon edule semi02.JPG
 src=
Hojas
 src=
Vista de la planta

Dioon edule var. edule

Dioon edule var. edule pertenece a la familia Zamiaceae en el orden de Cycadales. Es endémica de la costa este de México. Las cícadas se encuentran entre las más antiguas plantas con semillas e incluso son anteriores a los dinosaurios (En Jardín Botánico de los Estados Unidos). D. edule fue descrito originalmente por John Lindley en el 1843. Actualmente existen dos subespecies conocidas: D. edule subsp. edule, distribuida desde Veracruz hasta Oaxaca y D. edule subsp. angustifolium, distribuida en Tamaulipas y San Luis Potosí.

Descripción

Dioon edule se reconoce fácilmente de otras especies de Dioon porque carece de espinas en los bordes de los foliolos. Las espinas están presentes en las hojas jóvenes, sin embargo, se pierden cuando la planta madura. D. edule tiene una corona de hojas pinnadas que miden unos 135 cm de largo. En el lateral está presente un mucílago o savia que elimina cualquier superficie de corte en el cuerpo de la planta. La planta tiene una gran médula central y un solo haz vascular que contiene el xilema, floema y cambium. Dado que organismo es de crecimiento lento y xerófilo, sólo necesita un pequeño canal de conducción a diferencia de otras plantas. Los estomas también están presentes para ayudar en transpiración y asimilación y se asocian con esporófilos. D. edule tiene tres o cuatro grandes raíces rodeadas de muchas más pequeñas que albergan pequeños nódulos que contienen taninos. Las raíces están compuestas de grandes cantidades de corcho secundario realizado por felógenos. A menudo es muy difícil distinguir entre machos y hembras separados el uno del otro hasta que desarrollan un cono. Los conos femeninos son más grandes y anchos que los masculinos, estos últimos presentan una coloración clara y vellosidades en su estado inmaduro. los intervalos de producción de conos se puede utilizar para determinar el sexo de la planta, ya que las hembras normalmente tienen un intervalo mucho más largo que los conos machos, por lo general 10-52 años con respecto a 2.8-8.8 años, estos lapsos de tiempo se pueden apreciar en la médula central como marcas de lignificación más oscuras que el resto del tejido vascular.

Hábitat

Dioon edule es endémica de la costa oriental de México. Comúnmente se encuentran distribuidas en toda la Sierra Madre Oriental desde Veracruz a Nuevo León. Comúnmente se encuentra en los bosques caducifolios espinosos y bosques de robles. Usualmente se encuentran a una altitud de 0-1400 metros en zonas rocosas y drenadas, incluidos suelos expuestos y superficiales. La mayoría de las áreas en las que D. edule reside están sometidos a climas muy secos y frecuentes incendios, lo que produce implicaciones en la supervivencia y distribución.

Ecología y distribución

Es una población que está fuertemente dominada por las plantas adultas, el cambio será mínimo en comparación con la población compuesta por plantas más jóvenes. Esto se debe a su capacidad para sobrevivir en condiciones duras. D. edule es un ejemplo de supervivencia. Se encuentra principalmente enraizada a poca profundidad, en los suelos rocosos debido a la competencia con otras especies de crecimiento rápido por el agua, nutrientes y dispersión de semillas. En respuesta, han desarrollado una ventaja selectiva para el cultivo en estos climas duros, incluyendo unas vigorosas raíces para el anclaje y la conducción de agua. Por otra parte, es más difícil para los roedores llegar a la planta y las semillas si están puestos en lugares de difícil acceso. Además de la competencia, los agentes causales de D. edule es al azar, e incluye la depredación, las variaciones en temperatura y precipitaciones y la dispersión de semillas.

Las tasas de mortalidad entre plántulas es bastante elevado, lo cual es perjudicial para una planta de crecimiento lento. Las semillas deben combatir los climas duros, secos e incendios forestales frecuentes. La mayoría de las plantas maduras están muy protegidas y son capaces de soportar estos incendios. Las pequeñas semillas y plantas menores no son tan afortunadas. Sin embargo, la liberación de nutrientes y minerales alienta a las hembras para desarrollar conos durante la temporada siguiente. Además del clima, las semillas también deben evitar los roedores depredadores. Esto es inusual porque las semillas de cícadas y el follaje son venenosos para la mayoría de mamíferos, con exclusión de estas diferentes especies de roedores. Las hojas jóvenes de D. edule también se las comen las larvas de la mariposa Eumaeus debora.

Taxonomía

Dioon edule fue descrita por John Lindley y publicado en Edwards's Botanical Register 29: misc. 59–60. 1843.[3]

Sinonimia
  • Dioon aculeatum Lem.
  • Dioon imbricatum Miq.
  • Dioon strobilaceum Lem.
  • Macrozamia littoralis Liebm. ex Dyer
  • Macrozamia pectinata Liebm. ex Dyer
  • Platyzamia rigida Zucc.
  • Zamia maelenii Miq.
  • Zamia rigida Karw. ex J.Schust.[4]

Referencias

  1. Donaldson (2003). «Dioon edule». Lista Roja de especies amenazadas de la UICN 2006 (en inglés). ISSN 2307-8235. Consultado el 11 de mayo de 2006.
  2. In: Edwards's Botanical Register 29: misc. 59-60. 1843. «Name - Dioon Lindl.». Tropicos. Saint Louis, Missouri: Missouri Botanical Garden. Consultado el 15 de febrero de 2010. «Annotation: as 'Dion' ; orth. & nom. cons.
    Type Specimen: Dioon edule Lindl.»
  3. «Dioon edule». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultado el 25 de marzo de 2015.
  4. «Dioon edule». The Plant List. Consultado el 25 de marzo de 2015.

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Dioon edule: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Dioon edule es una especie de cicadófita originaria de México, donde es conocida con el nombre común de palma de la Virgen o chamal.

 src= Detalle Dioon edule semi02.JPG  src= Hojas  src= Vista de la planta
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Kampakäpypalmu ( Finnish )

provided by wikipedia FI

Kampakäpypalmu (Dioon edule) on käpypalmuihin kuuluva laji, jota esiintyy Pohjois-Amerikassa Meksikossa. Sen levinneisyysalue Itäisen Sierra Madren vuoristossa on laaja. Kampakäpypalmun elinympäristöä ovat trooppisten lehtimetsien ja tammimetsien välivyöhykkeen kiviset alueet ja kalliot.

Laji on uhanalaisuusluokituksessa silmälläpidettävä (NT).

Lähteet

  1. Chemnick, J. & Gregory, T.: Dioon edule IUCN Red List of Threatened Species. Version 2016.2. 2010. International Union for Conservation of Nature, IUCN, Iucnredlist.org. Viitattu 9.11.2016. (englanniksi)

Aiheesta muualla

Tämä kasveihin liittyvä artikkeli on tynkä. Voit auttaa Wikipediaa laajentamalla artikkelia.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visit source
partner site
wikipedia FI

Kampakäpypalmu: Brief Summary ( Finnish )

provided by wikipedia FI

Kampakäpypalmu (Dioon edule) on käpypalmuihin kuuluva laji, jota esiintyy Pohjois-Amerikassa Meksikossa. Sen levinneisyysalue Itäisen Sierra Madren vuoristossa on laaja. Kampakäpypalmun elinympäristöä ovat trooppisten lehtimetsien ja tammimetsien välivyöhykkeen kiviset alueet ja kalliot.

Laji on uhanalaisuusluokituksessa silmälläpidettävä (NT).

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visit source
partner site
wikipedia FI

Dioon edule ( French )

provided by wikipedia FR

Dioon edule, ou palmier de la Vierge, est une espèce de cycadophyte appartenant à la famille des Zamiaceae et au genre Dioon, endémique de la côte atlantique du Mexique.

Description

Cette plante présente un stipe court et épais, recouvert d’écailles se terminant en pointe fine ("acuminées"). Les feuilles, pennées, sont portées par un pétiole sans épines latérales ; elles mesurent jusqu'à 1,80 m de long[1]. Chaque feuille est composée de foliolules ne possédant pas de nervure médiane, dont la base a sensiblement la même largeur que le centre (ce qui la distingue des Cycadaceae) et, une fois à maturité, raides, acérées et d’une largeur de 5 à 6 mm[1]. Les autres Zamiaceae ont généralement des pinnules plus larges et qui présentent souvent des épines sur leur marge[1].

Les organes reproducteurs sont des cônes qui apparaissent au centre de la couronne de feuilles. Ces cônes sont constitués d’écailles qui portent de nombreux sacs polliniques (cônes mâles) ou deux ovules (cônes femelles). Une fois les ovules fécondés, il se forme des graines jaunes puis rouge-orangé de 10 à 12 mm de long, qui seront libérées après la désagrégation du cône[1].

Distribution et habitat

Dioon edule est originaire des États de l'Hidalgo, Querétaro, San Luis Potosí, du sud de Tamaulipas et de Veracruz. Sa zone de distribution d’origine se trouve à l'est de la Sierra Madre orientale. Cette espèce a été plantée dans de nombreuses régions du globe, mais elle demande à être protégée du gel.

Son habitat, dans les régions dont elle est originaire, est typiquement les zones de transition entre la forêt tropicale à feuilles caduques et les chênaies, souvent sur terrains rocheux et sur des falaises escarpées[2].

Taxonomie

Dioon edule a été décrit en 1843 par John Lindley dans l'Edwards's Botanical Register[3].

Synonymes:

  • Dioon aculeatum
  • Dioon imbricatum
  • Dioon strobilaceum
  • Dioon strobilosum
  • Macrozamia littoralis
  • Macrozamia pectinata
  • Platyzamia rigida
  • Zamia maeleni

Variétés : Selon World Checklist of Selected Plant Families (WCSP) (20 mars 2013)[4] :

    • variété Dioon edule var. angustifolium (Miq.) Miq. (1868)
    • variété Dioon edule var. edule

Utilisation

Les graines, riches en amidon, peuvent être utilisées pour produire de la farine[1].

Statut de préservation

Cette espèce est considérée par l'Union internationale pour la conservation de la nature (UICN) comme quasi-menacée (NT = Near Threatened), du fait d'un déclin important de certaines populations, déclin pouvant dépasser 50 % dans certaines zones. Ce déclin semble être le fait de la destruction de l'habitat de la plante et de la collecte excessive à des fins commerciales[2].

Elle est de plus placée en annexe II de la CITES[2], c'est-à-dire dans la liste des espèces qui, bien que n'étant pas nécessairement menacées actuellement d'extinction, pourraient le devenir si le commerce de leurs spécimens n'était pas étroitement contrôlé.

Notes et références

  1. a b c d et e J.G.Rohwer, Guide des plantes tropicales : à l'état sauvage ou acclimatées, Paris, Delachaux et Niestlé, 2012, 286 p. (ISBN 978-2-603-01932-0), p. 30
  2. a b et c (en) J. Chemnick et T. Gregory, « Dioon edule », sur www.iucnredlist.org, IUCN, 2010 (consulté le 20 mars 2013)
  3. Tropicos.org, « Dioon edule Lindl. », Missouri Botanical Garden (consulté le 20 mars 2013)
  4. WCSP. World Checklist of Selected Plant Families. Facilitated by the Royal Botanic Gardens, Kew. Published on the Internet ; http://wcsp.science.kew.org/, consulté le 20 mars 2013

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Dioon edule: Brief Summary ( French )

provided by wikipedia FR

Dioon edule, ou palmier de la Vierge, est une espèce de cycadophyte appartenant à la famille des Zamiaceae et au genre Dioon, endémique de la côte atlantique du Mexique.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Dioon edule ( Italian )

provided by wikipedia IT

Dioon edule Lindl., 1843 è una cicade della famiglia delle Zamiaceae, nativa del Messico, ove è conosciuta come palma de la Virgen.

Etimologia

 src=
Squama ovulifera con semi

Il nome del genere (dal greco διωον=doppio uovo) fa riferimento alla coppia di ovuli di cui sono dotate le squame ovulifere, mentre l'epiteto edule si riferisce alla abitudine, diffusa tra le popolazioni messicane, di mangiarne i semi.

Descrizione

 src=
Foglie e cono femminile
 src=
Foglie e cono maschile

È una cicade di media taglia, a crescita molto lenta.
Il fusto può raggiungere altezze di 3 m, 25–30 cm di diametro.
Le foglie lunghe 1.0-1.8 m, pennate, di colore verde brillante, sono disposte a corona sulla sommità del fusto. Ogni foglia è composta da 70-150 foglioline lanceolate, lunghe 5–10 cm, che si inseriscono a 90° sul rachide centrale; quelle basali, in prossimità del picciolo, si trasformano in spine.
È una specie dioica. Il cono femminile ha l'aspetto di una grossa pigna, composta da squame ovulifere portanti di solito due grossi semi, di colore giallo e di aspetto e consistenza simile a un grano di mais. I coni maschili sono fusiformi, lunghi 15–40 cm.

Si suppone che Dioon edule sia una delle piante responsabili del locoismo.[2]

Distribuzione e habitat

La specie è nativa delle foreste della Sierra Madre Orientale messicana.[1]

Cresce ottimalmente in terreni soleggiati e ben drenati, nelle aree sub-tropicali o temperate, ad altitudini comprese tra il livello del mare e i 1500 m.

Tassonomia

La sottospecie Dioon edule subsp. angustifolium, circoscritta alla Sierra madre settentrionale, è oggi considerata una specie a sé stante (Dioon angustifolium).[3]

Note

  1. ^ a b (EN) Chemnick J. & Gregory T. 2010, Dioon edule, su IUCN Red List of Threatened Species, Versione 2020.2, IUCN, 2020.
  2. ^ Il locoismo, su samorini.it. URL consultato il 22 febbraio 2012 (archiviato dall'url originale il 27 gennaio 2012).
  3. ^ Haynes, J.L. 2011. World List of Cycads: A Historical Review Archiviato il 23 settembre 2015 in Internet Archive.. IUCN/SSC Cycad Specialist Group.

Bibliografia

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Dioon edule: Brief Summary ( Italian )

provided by wikipedia IT

Dioon edule Lindl., 1843 è una cicade della famiglia delle Zamiaceae, nativa del Messico, ove è conosciuta come palma de la Virgen.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Mexicaanse palmvaren ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

De Mexicaanse palmvaren (Dioon edule) is een palmvaren met een vrijwel ontbrekende of rechtopstaande, niet meer dan 2 m hoge stam en een bladbundel van schuin omhoogerichte bladeren aan de top van de plant. De stam is bedekt met lange, toegespitste schubben wat de overblijfselen zijn van de bladscheden van de afgevallen bladeren. De bladeren hebben een bladsteel zonder zijwaartse doornen en zijn tot 1,8 m lang en geveerd. De jongste bladeren hebben overlangs gevouwen deelblaadjes. Bij oudere bladeren zijn de deelblaadjes 5-6 mm breed, aan de basis nauwelijks smaller dan in het midden en hebben ze een stekende top.

De voortplantingsorganen bestaan uit dikke kegels die zich in het centrum van de bladbundels bevinden. Het oppervlak bestaat uit schubben met een omgebogen top. De mannelijke planten hebben kegels met talrijke stuifmeelbladen aan de onderzijde van de schubben. De bestuiving vindt plaats door de wind. De vrouwelijke planten hebben kegels met schubben. Aan de zijkant kunnen zich twee eivormige, 10-12 mm lange zaden (met een gele zaadmantel) ontwikkelen die pas zichtbaar worden als de bij rijpheid oranjerode kegels van de vrouwelijke planten uit elkaar vallen.

De Mexicaanse palmvaren komt oorspronkelijk uit Midden-Amerika en wordt tegenwoordig wereldwijd in vorstvrije gebieden aangeplant.

Uit de zetmeelrijke zaden wordt sagomeel gewonnen, maar bij de bereiding hiervan moet men voorzichtig zijn omdat alle palmvarens giftige stoffen (neurotoxines) bevatten.

 src=
Mannelijke plant met kegel
 src=
Kegelschub met zaden
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Mexicaanse palmvaren: Brief Summary ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

De Mexicaanse palmvaren (Dioon edule) is een palmvaren met een vrijwel ontbrekende of rechtopstaande, niet meer dan 2 m hoge stam en een bladbundel van schuin omhoogerichte bladeren aan de top van de plant. De stam is bedekt met lange, toegespitste schubben wat de overblijfselen zijn van de bladscheden van de afgevallen bladeren. De bladeren hebben een bladsteel zonder zijwaartse doornen en zijn tot 1,8 m lang en geveerd. De jongste bladeren hebben overlangs gevouwen deelblaadjes. Bij oudere bladeren zijn de deelblaadjes 5-6 mm breed, aan de basis nauwelijks smaller dan in het midden en hebben ze een stekende top.

De voortplantingsorganen bestaan uit dikke kegels die zich in het centrum van de bladbundels bevinden. Het oppervlak bestaat uit schubben met een omgebogen top. De mannelijke planten hebben kegels met talrijke stuifmeelbladen aan de onderzijde van de schubben. De bestuiving vindt plaats door de wind. De vrouwelijke planten hebben kegels met schubben. Aan de zijkant kunnen zich twee eivormige, 10-12 mm lange zaden (met een gele zaadmantel) ontwikkelen die pas zichtbaar worden als de bij rijpheid oranjerode kegels van de vrouwelijke planten uit elkaar vallen.

De Mexicaanse palmvaren komt oorspronkelijk uit Midden-Amerika en wordt tegenwoordig wereldwijd in vorstvrije gebieden aangeplant.

Uit de zetmeelrijke zaden wordt sagomeel gewonnen, maar bij de bereiding hiervan moet men voorzichtig zijn omdat alle palmvarens giftige stoffen (neurotoxines) bevatten.

 src= Mannelijke plant met kegel  src= Kegelschub met zaden
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Dioon jadalny ( Polish )

provided by wikipedia POL

Dioon jadalny (Dioon edule) – gatunek rośliny z rodziny zamiowatych.

Znane są dwa podgatunki:

  • Dioon edule subsp. angustifolium
  • Dioon edule subsp. edule

Występowanie

Pochodzi z Ameryki Środkowej, obecnie występuje w wielu rejonach strefy tropikalnej.

Znaczenie

Nasiona, bogate w skrobie służą do otrzymywania mączki, która po obróbce nadaje się do spożycia.

Bibliografia

  • Jens G.J.G. Rohwer Jens G.J.G., Atlas roślin tropikalnych, MałgorzataM. Świdzińska (tłum.), Warszawa: „Horyzont”, 2002, ISBN 83-7311-378-9, OCLC 68634821 .
 src=
Dioon jadalny
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Dioon jadalny: Brief Summary ( Polish )

provided by wikipedia POL

Dioon jadalny (Dioon edule) – gatunek rośliny z rodziny zamiowatych.

Znane są dwa podgatunki:

Dioon edule subsp. angustifolium Dioon edule subsp. edule
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Dioon edule ( Ukrainian )

provided by wikipedia UK

Опис

Стовбур піднятий або напівлежачий 1-1,5 (-3) м у висоту і 20-30 см в діаметрі. Молоде листя блідо-зелене, 15-20 зрілих листків утворюють крону, листки довжиною 0.7-1.6 м, світло-зелені або сірувато-зелені; черешок довжиною 10-15 см; листових фрагментів 120-160 на кожному листку; середні фрагменти розміром 6-12 см на 6-10 мм, лінійні за лінійно-ланцетні, шкірясті, конічні і довго загострені, поступово зменшується в довжину у напрямку до основи листа. Чоловічі шишки 20-40 × 6-10 см циліндричні. Жіночі шишки 20-35 × 12-20 см, яйцевиді, волохаті; плодоніжка довжиною 8-12 см. Насіння 2.5-3.5 × 2-2,5 см, яйцевиде. Саркотеста кремова або біла.

Поширення, екологія

Країни поширення: Мексика (Ідальґо, Керетаро, Сан-Луїс-Потосі, Тамауліпас, Веракрус). Цей вид росте в районах перехідних між тропічним листяним лісом і дубовим лісом, в скелястих районах і на крутих скелях на висотах від рівня моря до 1500 м.

Використання

Молоде насіння подрібнюють і готують коржі. Західна культура широко впроваджує рослину як декоративну.

Загрози та охорона

Загрозами є руйнування місця існування і надмірний збір для декоративних цілей. Вид також захищений місцевими громадами.

Джерела


license
cc-by-sa-3.0
copyright
Автори та редактори Вікіпедії
original
visit source
partner site
wikipedia UK

Dioon edule ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Dioon edule là một loài thực vật hạt trần trong họ Zamiaceae. Loài này được Lindl. mô tả khoa học đầu tiên năm 1843.[1]

Chú thích

  1. ^ The Plant List (2010). Dioon edule. Truy cập ngày 9 tháng 8 năm 2013.

Liên kết ngoài


Hình tượng sơ khai Bài viết về chủ đề Bộ Tuế này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

Dioon edule: Brief Summary ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Dioon edule là một loài thực vật hạt trần trong họ Zamiaceae. Loài này được Lindl. mô tả khoa học đầu tiên năm 1843.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

Диоон съедобный ( Russian )

provided by wikipedia русскую Википедию
Царство: Растения
Подцарство: Зелёные растения
Отдел: Саговниковидные (Cycadophyta Bessey, 1907)
Класс: Саговниковые (Cycadopsida Brongn., 1843)
Порядок: Саговниковые
Семейство: Замиевые
Род: Диоон
Вид: Диоон съедобный
Международное научное название

Dioon edule Lindl., 1843

Охранный статус Wikispecies-logo.svg
Систематика
на Викивидах
Commons-logo.svg
Изображения
на Викискладе
ITIS 183256NCBI 58033EOL 628386IPNI 297057-1TPL kew-2769002

Диоон съедобный (лат. Dioon edule) — вид саговников семейства Замиевые (Zamiaceae). Типовой вид рода.

Ствол поднятый или полулежащий 1-1,5 (реже 3) м в высоту и 20-30 см в диаметре. Молодые листья бледно-зелёные, 15-20 зрелых листьев образуют крону, листья длиной 0,7-1,6 м, светло-зелёные или серовато-зеленые; черенок длиной 10-15 см; листовых фрагментов 120-160 на каждом листе; средние фрагменты размером 6-12 см на 6-10 мм, линейные до линейно-ланцетных, кожистые, конические и длинно заостренные, постепенно уменьшаются в длину по направлению к основанию листа. Мужские шишки 20-40 × 6-10 см цилиндрические. Женские шишки 20-35 × 12-20 см, яйцевидные, мохнатые; плодоножка длиной 8-12 см. Семена 2,5-3,5 × 2-2,5 см, яйцевидные. Саркотеста кремовая или белая.

Эндемик Мексики (штаты Идальго, Керетаро, Сан-Луис-Потоси, Тамаулипас, Веракрус). Этот вид растёт в районах переходных между тропическим лиственным лесом и дубовым лесом, в скалистых районах и на крутых скалах на высоте от уровня моря до 1500 м.

Молодые семена измельчают и готовят лепешки. Западная культура широко внедряет растение как декоративное.

Угрозами являются разрушение среды обитания и чрезмерный сбор для декоративных целей. Вид также защищён местными общинами.

  •  src=

    Листья и женская шишка

  •  src=

    Листья и мужская шишка

Ссылки

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Авторы и редакторы Википедии

Диоон съедобный: Brief Summary ( Russian )

provided by wikipedia русскую Википедию

Диоон съедобный (лат. Dioon edule) — вид саговников семейства Замиевые (Zamiaceae). Типовой вид рода.

Ствол поднятый или полулежащий 1-1,5 (реже 3) м в высоту и 20-30 см в диаметре. Молодые листья бледно-зелёные, 15-20 зрелых листьев образуют крону, листья длиной 0,7-1,6 м, светло-зелёные или серовато-зеленые; черенок длиной 10-15 см; листовых фрагментов 120-160 на каждом листе; средние фрагменты размером 6-12 см на 6-10 мм, линейные до линейно-ланцетных, кожистые, конические и длинно заостренные, постепенно уменьшаются в длину по направлению к основанию листа. Мужские шишки 20-40 × 6-10 см цилиндрические. Женские шишки 20-35 × 12-20 см, яйцевидные, мохнатые; плодоножка длиной 8-12 см. Семена 2,5-3,5 × 2-2,5 см, яйцевидные. Саркотеста кремовая или белая.

Эндемик Мексики (штаты Идальго, Керетаро, Сан-Луис-Потоси, Тамаулипас, Веракрус). Этот вид растёт в районах переходных между тропическим лиственным лесом и дубовым лесом, в скалистых районах и на крутых скалах на высоте от уровня моря до 1500 м.

Молодые семена измельчают и готовят лепешки. Западная культура широко внедряет растение как декоративное.

Угрозами являются разрушение среды обитания и чрезмерный сбор для декоративных целей. Вид также защищён местными общинами.

 src=

Листья и женская шишка

 src=

Листья и мужская шишка

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Авторы и редакторы Википедии