Os vespertiliónidos (Vespertilionidae) son unha familia de morcegos, habitantes principalmente das zonas temperadas do planeta.
É a familia máis diversificada de morcegos, distribúense por toda clase de hábitats, desde tropicais até desérticos. O seu tamaño varía entre os 3 e 10 cm e de 4 a 50 g de peso, ollos pequenos e folla nasal ausente; orellas moi longas nalgúns xéneros, como Plecotus e Histiotus; trago usualmente presente.[1]
De 28 a 38 dentes e coa fórmula dentaria 1 − 2.1.1 − 3.3 2 − 3.1.2 − 3.3 {displaystyle {frac {1-2.1.1-3.3}{2-3.1.2-3.3}}} , en especies con poucos dentes faltan os premolares, maioritariamente insectívoros, a excepción de Myotis vivesi e Antrozous pallidus, que consomen peixes e escorpións respectivamente.
Os vespertiliónidos aniñan en covas e outros refuxios. Segundo a especie, poden ser solitarios ou gregarios; as especies de zonas temperadas poden emigrar ou hibernar.
Están recoñecidas cinco subfamilias:
Os vespertiliónidos (Vespertilionidae) son unha familia de morcegos, habitantes principalmente das zonas temperadas do planeta.
É a familia máis diversificada de morcegos, distribúense por toda clase de hábitats, desde tropicais até desérticos. O seu tamaño varía entre os 3 e 10 cm e de 4 a 50 g de peso, ollos pequenos e folla nasal ausente; orellas moi longas nalgúns xéneros, como Plecotus e Histiotus; trago usualmente presente.
De 28 a 38 dentes e coa fórmula dentaria 1 − 2.1.1 − 3.3 2 − 3.1.2 − 3.3 {displaystyle {frac {1-2.1.1-3.3}{2-3.1.2-3.3}}} , en especies con poucos dentes faltan os premolares, maioritariamente insectívoros, a excepción de Myotis vivesi e Antrozous pallidus, que consomen peixes e escorpións respectivamente.
Os vespertiliónidos aniñan en covas e outros refuxios. Segundo a especie, poden ser solitarios ou gregarios; as especies de zonas temperadas poden emigrar ou hibernar.