Το ξυλάγγουρο ή αντζούρι είναι μια ποικιλία πεπονιού και όχι αγγουριού όπως δηλώνει το όνομα του. Στην Ελλάδα καλλιεργείται κυρίως στην Κρήτη όπου καταναλώνεται ευρέως.
Είναι σκληρό και άκαμπτο, καταναλώνεται με το φλούδι και φτάνει γύρω στα 70 εκατοστά σε μήκος. Η φλούδα του είναι ανοιχτού πράσινου χρώματος και αρκετά λεπτή. Η σάρκα του είναι εύγευστη και δεν είναι καθόλου πικρή.
Σε χώρες της Μέσης Ανατολής γίνεται τουρσί.[1]
Το ξυλάγγουρο ή αντζούρι είναι μια ποικιλία πεπονιού και όχι αγγουριού όπως δηλώνει το όνομα του. Στην Ελλάδα καλλιεργείται κυρίως στην Κρήτη όπου καταναλώνεται ευρέως.
Είναι σκληρό και άκαμπτο, καταναλώνεται με το φλούδι και φτάνει γύρω στα 70 εκατοστά σε μήκος. Η φλούδα του είναι ανοιχτού πράσινου χρώματος και αρκετά λεπτή. Η σάρκα του είναι εύγευστη και δεν είναι καθόλου πικρή.
Σε χώρες της Μέσης Ανατολής γίνεται τουρσί.
