dcsimg

Snuitkevers (superfamilie) ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

Insecten

De snuitkevers (Curculionoidea) zijn een superfamilie van kevers uit de infraorde Cucujiformia. Er zijn ongeveer 60.000 soorten beschreven en benoemd.

Kenmerken

Snuitkevers danken de naam aan de soms sterk verlengde kop met de tasters die vaak in het midden of helemaal vooraan zitten. Sommige soorten hebben een minder sterk verlengde snuit (bijvoorbeeld soorten uit de onderfamilie Scolytinae) en er zijn ook kevers uit andere infraorden die een wat verlengde 'snuit' hebben, zodat bij een aantal soorten verwarring kan ontstaan. De lichaamslengte varieert van 0,1 tot 9 cm. Het lichaam is vaak onopvallend gemarmerd, soms juist zeer kleurrijk met metaalglans of bonte vlekken. De antennen zijn meestal samengesteld uit 11 geledingen, die gebogen of geknikt zijn.

Schade aan planten

Een aantal soorten is zeer berucht om de schade die toegebracht wordt door de vraat aan granen en andere planten die dienen als voedsel voor de mens.

Taxonomie

De classificatie van de Curculionoidea is in voortdurende ontwikkeling. In 1999 werd de indeling zoals weergegeven door Alonso-Zarazaga & Lyal de norm.[2] Deze werd in 2002 geactualiseerd.[3] Deze classificatie wordt ook gevolgd in het Europese project Fauna Europaea. In 2007 presenteerden Oberprieler et al.[4] een vereenvoudigde classificatie die bij een deel van de taxonomen gehoor vindt. Oberprieler et al. gaan in hun indeling niet verder dan het niveau van tribus (geslachtengroep) en zijn nog niet normgevend voor de classificatie. Bouchard et al. (2011)[5] geven een goed overzicht van de stand van zaken anno 2011 tot op subtribus niveau, inclusief fossiele taxa. Deze uitwerking is hieronder weergegeven. Voor de volledigheid is onderaan deze taxaboom ook nog de indeling volgens Oberprieler et al. opgenomen.

Taxonomie Oberprieler et al.

Soorten

Enkele soorten zijn:

Afbeeldingen

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties
  1. a b c d e Latreille, P. A. (1802) Histoire naturelle, générale et particulière des crustacés et des insectes. Ouvrage faisant suite à l’histoire naturelle générale et particulière, composée par Leclerc de Buffon, et rédigée par C.S. Sonnini, membre de plusieurs sociétés savantes. Familles naturelles des genres. Tome troisième. F. Dufart, Paris, xii + 13–467 + [1] pp. [An X (title page, =1802); Nov 1802 (Evenhuis 1997)]
  2. Alonso-Zarazaga, M.A. & Lyal, C.H.C. (1999). A World Catalogue of Families and Genera of Curculionoidea (excepting Scolytidae and Platypodidae). Barcelona, Entomopraxis, in collaboration with The Natural History Museum, London, and the Museo Nacional de Ciencias Naturales (CSIC), Madrid, 316 pp.
  3. Alonso-Zarazaga, M.A. & Lyal, C.H.C. (2002). Addenda and corrigenda to ‘A World Catalogue of Families and Genera of Curculionoidea (Insecta: Coleoptera)’. Magnolia Press, Zootaxa, nr.63, 2002, pp.1–7.
  4. Oberprieler, R.G., Marvaldi, A.E. & Anderson, R.S. (2007). Weevils, weevils, weevils everywhere. In: Zhang, Z.-Q. & Shear, W.A. (Eds). Linnaeus tercentenary: progress in invertebrate taxonomy. Magnolia Press, Zootaxa, nr.1668, 2007, pp. 491-520.
  5. Bouchard, P. et al (2011) Family-group names in Coleoptera (Insecta). ZooKeys, 88: 1-972. DOI:10.3897/zookeys.88.807 ISBN 978-954-642-583-6 (hardback) ISBN 978-954-642-584-3 (paperback) ZooBank
Geannoteerde literatuur

De delen 10 en 11 van Die Käfer Mitteleuropas vormen het meest volledige determinatiewerk voor de Midden-Europese snuitkevers (Duitstalig). Naast determinatiekenmerken en -sleutels wordt een minimum aan faunistische gegevens vermeld.

  • Freude, H., Harde, K.W. & Lohse, G.A. (1981). Die Käfer Mitteleuropas. Bruchidae - Curculionidae I. Keltern, Goecke & Evers, vol. 10, 310pp.
  • Freude, H., Harde, K.W. & Lohse, G.A. (1983). Die Käfer Mitteleuropas. Curculionidae II. Keltern, Goecke & Evers, vol. 11, 342pp.

De vier delen van Faune de France (Franstalig) vormen een geschikte aanvulling op Freude, Harde & Lohse. Het bereik van snuitkeversoorten verruimt hiermee tot het Middellandse Zeegebied. De faunistische beschrijvingen per soort zijn uitgebreid.

  • Hoffmann, A. (1950). Coléoptères Curculionidae. (I Partie). Parijs, Librairie de la Faculté des Sciences, Faune de France, vol. 52, 486pp.
  • Hoffmann, A. (1954). Coléoptères Curculionidae. (II Partie). Parijs, Federation Française des Societes des Sciences Naturelles, Faune de France, vol. 59, 720pp.
  • Hoffmann, A. (1958). Coléoptères Curculionidae. (III Partie). Parijs, Federation Française des Societes des Sciences Naturelles, Faune de France, vol. 62, 632pp.
  • Tempere, G. & Pericart, J. (1989). Curculionidae. Quatrieme Partie. Complements Corrections et Reportoire. Parijs, Federation Française des Societes des Sciences Naturelles, Faune de France, vol. 74, 534pp.

Een deel van Freude, Harde & Lohse is gebaseerd op de publicaties van Lothar Dieckmann. De zeven delen van Dieckmann (Duitstalig) bieden faunistische informatie. De determinatiekenmerken zijn in deze delen gedetailleerder.

  • Dieckmann, L. (1972). Curculionidae 1. Ceutorhynchinae. Insektenfauna der DDR, 125pp.
  • Dieckmann, L. (1974). Curculionidae 2. Rhinomacerinae, Rhynchitinae. Insektenfauna der DDR, 50pp.
  • Dieckmann, L. (1977). Curculionidae 3. Apioninae. Insektenfauna der DDR, 137pp.
  • Dieckmann, L. (1980). Curculionidae 4. Brachycerinae, Otiorhynchinae. Insektenfauna der DDR, 166pp.
  • Dieckmann, L. (1983). Curculionidae 5. Tanymecinae, Leptopiinae u.a. Insektenfauna der DDR, 125pp.
  • Dieckmann, L. (1986). Curculionidae 6. Erirhinae. Insektenfauna der DDR, 63pp.
  • Dieckmann, L. (1988). Curculionidae 7. Ellescini u.a. Insektenfauna der DDR, 104pp.
Verdere literatuur voor afzonderlijke snuitkevergroepen

Palm presenteert uitstekend illustratiemateriaal met determinatiekenmerken (Deens met Engelse samenvatting per soort). Goenget is bijzonder gedetailleerd op kenmerken en faunistiek (Engelstalig). De moeilijke familie van de Apionidae wordt op een zeer toegankelijke wijze ontsloten.

  • Palm, E. (1996). Nordeuropas Snudebiller (Coleoptera: Curculionidae), Part 1. The Subfamilies Brachycerinae and Otiorhyncerinae. Apollo Books, Danmarks Dyreliv. vol. 7, 356pp.
  • Goenget, H. (2004). The Brentidae (Coleoptera) of Northern Europe. EJ Brill, NHBS Environment Bookstore, Fauna Entomologica Scandinavica, vol. 34, 289pp.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Snuitkevers (superfamilie): Brief Summary ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

De snuitkevers (Curculionoidea) zijn een superfamilie van kevers uit de infraorde Cucujiformia. Er zijn ongeveer 60.000 soorten beschreven en benoemd.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL