De familie valkachtigen (Falconidae) wordt traditioneel beschouwd als een van de families in de orde roofvogels. Sinds 2008 vormen ze de enige familie in een eigen orde, de Falconiformes.
In een uitgebreid DNA-onderzoek naar de taxonomie van de vogels uit 2008 komen de valken als een aparte groep uit de bus. Het is een groep die dichter bij de papegaaiachtigen en de zangvogels staat dan de rest van de roofvogels. Daardoor moeten de Falconiformes en Accipitriformes als twee aparte ordes worden beschouwd.[1]
Wereldwijd komen er 65 soorten[2] valken voor, die zich alle kenmerken door lange spitse vleugels, een naakt loopbeen en naakte tenen. De rest van de poten is met losse veren bedekt (de broek genaamd). In Nederland is de torenvalk de meest voorkomende valkensoort. Valken werden veelal voor de jacht gebruikt, de valkerij, nu nog als hobby gehouden en afgericht door een valkenier.
In Nederland en België komen de torenvalk, de boomvalk, het smelleken en de slechtvalk voor. Incidenteel wordt in Nederland ook wel de roodpootvalk (Falco vespertinus) gezien. Als voedsel eten ze andere vogels en kleine zoogdieren.
Geslacht Daptrius (1 soort: zwarte caracara)
Geslacht Milvago (2 soorten caracara's)
Geslacht Phalcoboenus (4 soorten caracara's)
Geslacht Ibycter (1 soort: roodkeelcaracara)
Geslacht Caracara (2 soorten caracara's)
Geslacht Spiziapteryx (1 soort: witstuitvalk)
Geslacht Microhierax (5 soorten dwergvalken)
Geslacht Polihierax (2 soorten dwergvalken)
Geslacht Falco (ongeveer 40 soorten waaronder torenvalk, boomvalk en slechtvalk)
Geslacht Herpetotheres (1 soort: lachvalk)
Geslacht Micrastur (7 soorten bosvalken)
Andescaracara (Phalcoboenus megalopterus)
Noordelijke kuifcaracara (Caracara cheriway)
Kuifcaracara (Caracara plancusi)
Geelkopcaracara (Milvago chimachima)
Afrikaanse dwergvalk (Polihierax semitorquatus)
Filipijnse dwergvalk (Microhierax erythrogenys)
Slechtvalk (Falco peregrinus)
De familie valkachtigen (Falconidae) wordt traditioneel beschouwd als een van de families in de orde roofvogels. Sinds 2008 vormen ze de enige familie in een eigen orde, de Falconiformes.
In een uitgebreid DNA-onderzoek naar de taxonomie van de vogels uit 2008 komen de valken als een aparte groep uit de bus. Het is een groep die dichter bij de papegaaiachtigen en de zangvogels staat dan de rest van de roofvogels. Daardoor moeten de Falconiformes en Accipitriformes als twee aparte ordes worden beschouwd.
Wereldwijd komen er 65 soorten valken voor, die zich alle kenmerken door lange spitse vleugels, een naakt loopbeen en naakte tenen. De rest van de poten is met losse veren bedekt (de broek genaamd). In Nederland is de torenvalk de meest voorkomende valkensoort. Valken werden veelal voor de jacht gebruikt, de valkerij, nu nog als hobby gehouden en afgericht door een valkenier.
In Nederland en België komen de torenvalk, de boomvalk, het smelleken en de slechtvalk voor. Incidenteel wordt in Nederland ook wel de roodpootvalk (Falco vespertinus) gezien. Als voedsel eten ze andere vogels en kleine zoogdieren.
_2.jpg)
