Chomiki[2] (Cricetinae) – podrodzina gryzoni z rodziny chomikowatych (Cricetinae).
Do rodziny chomikowatych zalicza się blisko 300 gatunków. Mysz domowa, myszarka leśna, suwak mongolski i inne myszowate są dalekimi krewnymi chomików. Jako zwierzęta domowe hodowane bywają: chomiczek syryjski, chomicznik malutki, chomik chiński, chomicznik dżungarski i chomicznik zabajkalski.
Chomiki posiadają 16 zębów[3]. 2 siekacze i 6 trzonowców rozstawione na dole i na górze. Zęby gryzoni są zębami długokoronowymi (szkliwo pokrywa także korzeń zęba znajdując sie między zębiną a cementem), rosną przez całe życie zwierzęcia i aby nie doszło do ich przerostu, skutkującego zranieniami i chorobami, zwierzę musi je ścierać, jedząc twardy pokarm. Tuż przy obu stronach warg znajdują się pojemne worki policzkowe. Są tak duże, że po napełnieniu przekraczają podwojony obwód głowy. Służą do transportu pożywienia. Zwierzę opróżnia je pocierając je przednimi kończynami. Żołądek chomika składa się z dwóch komór. W pierwszej komorze następuje wstępne trawienie, natomiast w głównej komorze pokarm przechodzi ostateczne trawienie.
W przypadku zwierząt hodowanych podstawowym pokarmem jest specjalistyczna mieszanka dla gryzoni. Jako dodatek żywieniowy podaje się:
Nie wolno chomików karmić: kruchą sałatą, cebulą, fasolą, owocami pestkowymi, solonymi orzeszkami i słodyczami oraz owocami cytrusowymi.
Do ścierania zębów poza twardym pokarmem mogą służyć gałązki z drzew owocowych (jabłoni czy gruszy) oraz gałązki orzecha włoskiego.
Do podrodziny chomików należą następujące rodzaje[2][4]:
Chomiki (Cricetinae) – podrodzina gryzoni z rodziny chomikowatych (Cricetinae).
Do rodziny chomikowatych zalicza się blisko 300 gatunków. Mysz domowa, myszarka leśna, suwak mongolski i inne myszowate są dalekimi krewnymi chomików. Jako zwierzęta domowe hodowane bywają: chomiczek syryjski, chomicznik malutki, chomik chiński, chomicznik dżungarski i chomicznik zabajkalski.