Multimedia w Wikimedia Commons Bernikla rdzawoszyja (Branta ruficollis) – średniej wielkości wędrowny ptak wodny z rodziny kaczkowatych, zamieszkujący zachodnią Syberię. Zimuje na wybrzeżu Morza Kaspijskiego i Zatoki Perskiej.
W Polsce podlega ścisłej ochronie gatunkowej[6].
Bernikla rdzawoszyja (Branta ruficollis) – średniej wielkości wędrowny ptak wodny z rodziny kaczkowatych, zamieszkujący zachodnią Syberię. Zimuje na wybrzeżu Morza Kaspijskiego i Zatoki Perskiej.
Cechy gatunku Brak dymorfizmu płciowego. Czoło, wierzch głowy, tył szyi, plecy i ogon oraz skrzydła czarne. Brzuch i pokrywy podogonowe białe. Na boku głowy duża, rdzawoczerwona, kwadratowa plama. Ten sam kolor mają przód i boki szyi oraz wole. Niemal wszystkie barwne połacie oddzielone szerokimi białymi pasami. Nogi i dziób czarne. Młode ubarwione podobnie, lecz czarne plamy mają odcień brązowy. Wymiary średnie Długość ciała ok. 53–36 cm; rozpiętość skrzydeł ok. 116–135 cm. Masa ciała u samców 1200–1625 g, u samic – 1058–1130 g. Zasięg występowania Gniazduje na trzech półwyspach Rosji: Tajmyr (około 70% populacji), Gydańskim i Jamał. Środowiskiem życia jest lasotundra i tundra. Zimuje u wybrzeży Morza Czarnego i Kaspijskiego; przebywa wtedy na stepach. Na zimowisku przybywa w październiku lub listopadzie. Lęgi Okres lęgowy rozpoczyna się w czerwcu; młode są opierzone na przełomie sierpnia i września. Gniazda w luźnych koloniach; także w okolicy miejsc gniazdowania sokołów wędrownych (Falco peregrinus) i sów śnieżnych (Nyctea scandiaca), które zwiększają bezpieczeństwo gęsi i ich lęgu. W zniesieniu 3–10 jaj. Samica wysiaduje je przez około 25 dni. Młode są w pełni opierzone po około 5–6 tygodniach. Pożywienie Żywi się pokarmem roślinnym – zbożami, trawami i pączkami roślinnymi.
