La ĉamo (Rupicapra rupicapra) indiĝene vivas en la altaj montaroj (700–3500 m) de centra kaj sudorienta Eŭropo; en 1907 oni enkondukis ĉamojn sur la suda insulo de Novzelando, kie ili prosperis ... kaj multe detruas la indiĝenan vegetaĵon. La ĉamo havas sur la kapo flavblankan markon, desegnaĵon. Ĝiaj hufoj estas duraj (malmolaj), larĝaj. La beston karakterizas la hokoforma kornofinaĵo. Ambaŭ seksoj (femaloj kaj maskloj) portas kornon.
maks. aĝo 20 jaroj graveda tempodaŭro 190 tagoj nombro de idoj 1-2 naskomonato majo seksmatureco en la 3-a jaroEn la mezepoko kaj renesanco oni uzis la kornon de ĉamo kiel okarin-simila muzikinstrumento.
La delikata ledo de tiu palearktisa besto nomiĝas ŝamo.
En la mezepoko kaj renesanco oni uzis la kornon de ĉamo kiel okarin-simila muzikinstrumento.
La delikata ledo de tiu palearktisa besto nomiĝas ŝamo.