dcsimg

Ziziphus jujuba ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES
 src=
Hojas y espinas en una ramita joven
 src=
Inflorescencia
 src=
Frutos inmaduros in situ
 src=
Frutos submaduros in situ

Ziziphus jujuba es una especie de planta arbórea del género Ziziphus en la familia Rhamnaceae. Es conocida como jujube, jinjolero, jinjol, azufaifo, azofaifo, achufaifo, entre otros nombres comunes.

Descripción

Su tamaño depende directamente de la humedad que haya tenido el arbusto de porte arbóreo. Es una planta caducifolia que puede llegar a medir más de diez metros de altura, aunque habitualmente alcanza unos dos metros y medio de altura. El tronco es recto con bultos y corteza muy arrugada.

Posee hojas escasamente pecioladas, alternadas, coriáceas, de 2 a 7 cm de longitud, de forma oblonga a oval-lanceolada con el margen finamente dentado y el ápice agudo o redondeado. La hoja tiene tres nervios principales longitudinales y presenta dos estípulas espinosas en su base. Son color verde claro brillante con el haz de color verde brillante.

La ramificación es muy densa, y está dotada de fuertes espinas, como resultado de su adaptación natural para protegerse de los herbívoros. Presenta ramillas de color verdoso, zigzagueantes y colgantes.

Flor

En el hemisferio norte florece entre abril y agosto. Las flores son pequeñas, poco llamativas, pentámeras, verdosas y situadas en grupos de dos o tres a lo largo de las ramas. Produce inflorescencias cimosas, de 2 a 5 sobre un pequeño pedúnculo común a la axila de las hojas. Flores axilares de color amarillo verdoso de 3 a 4 mm de diámetro.

Fruto

El fruto es el Jujube, jínjol (jínjoles en plural), azufaifa, azofeifa, una drupa comestible con aspecto de oliva, de unos 2 o 3 cm de longitud, de forma elipsoidal o globosa, con una sola semilla. La piel del fruto es inicialmente de color verde claro y toma un color marrón rojizo cuando está maduro. Cuando está fresco, la pulpa es verde claro a amarillento pálido, de textura harinosa —parecida a la de la manzana— y dulzona. Existen variedades injertadas que producen frutos de 5 o 6 cm de longitud.

Se recolectan a finales de verano o principios de otoño. Son ricos en azúcares y mucílagos y con una importante cantidad de vitamina C por eso se han consumido por su valor nutritivo como una fruta, natural o desecada.

Hábitat y distribución geográfica

Es un árbol originario del sur y este de Asia (China) y es cultivada en otras partes del mundo de clima tropical o templado, incluido España, por su fruto comestible.[1]​ También se han proliferado algunos árboles en el noreste del estado de Coahuila, México.

Esta especie tolera una amplia gama de temperaturas y lluvias, aunque requiere veranos calurosos y suficiente agua para una fructificación aceptable. A diferencia de la mayoría de las otras especies del género, tolera inviernos bastante fríos, sobreviviendo a temperaturas de hasta -15 °C (5 °F).

Usos

La madera del Ziziphus jujuba se utiliza en Aragón, Cataluña, Comunidad Valenciana y Baleares para hacer instrumentos musicales como las grallas o dulzainas y las tenoras.

En la Región de Murcia era usada por su especial sonoridad para la construcción de castañuelas y postizas.

En China, el fruto resultante del Ziziphus jujuba, también conocido como jujube, se deseca y se consume como una fruta seca; cuyo aspecto y sabor recuerda al dátil, por lo que se conoce también como "dátil" chino.

Taxonomía

Ziziphus jujuba fue descrita por Philip Miller y publicado en The Gardeners Dictionary: . . . eighth edition, vol. 3, p. 718[1], 1768.[2]

Etimología
  • Zizyphus: prestado del Latín zīzýphus, -i, de origen Persa (zayzafun), a través del Griego ζίζυφον.
  • jujuba: del Latín medieval jujuba, deformación de zīzýphus.[3]
Variedades aceptadas
Sinonimia
  • Paliurus mairei H.Lév.
  • Rhamnus jujuba L.
  • Rhamnus soporifera Lour.
  • Rhamnus zizyphus L
  • Ziziphus mauritiana Lam.
  • Ziziphus mauritiana var. deserticola A.Chev.
  • Ziziphus mauritiana var. muratiana (Maire) A.Chev.
  • Ziziphus mauritiana subsp. orthacantha (DC.) A.Chev.
  • Ziziphus mauritiana var. orthacantha (DC.) A.Chev.
  • Ziziphus muratiana Maire
  • Ziziphus nitida Roxb.
  • Ziziphus orthacantha DC.
  • Ziziphus poiretii G.Don
  • Ziziphus rotundata DC.
  • Ziziphus sativa Gaertn.
  • Ziziphus sinensis Lam.
  • Ziziphus soporifera (Lour.) Stokes
  • Ziziphus tomentosa Poir.
  • Ziziphus trinervia Roth
  • Ziziphus vulgaris Lam.
  • Ziziphus zizyphus (L.) H.Karst.
  • Zizyphon jujubum St.-Lag.[4]

Nombres comunes

  • Castellano: azofaifa, azofaifo, azofeifo, azufaifa, azufaifas, azafaifa, achifaifa, achuchaizo, achuchaiza, azofeifa, azufaifo, azufeifo, chincho, gínjol, ginjolero, jijolero, jinjol, jínjol, jínjolera, jinjolero, Annab, jinjoles, jujuba, jujuyo, jocote coreano, manzanitas en Coahuila, zofaifo.[5]

Referencias

Bibliografía

  • Fruits in Warm Climates. F.J.Morton, Miami, FL: 1999.
  • Nutritional data for the jujube
  • Flora of China Editorial Committee. 2007. Flora of China (Hippocastanaceae through Theaceae). 12: 1–534. In C. Y. Wu, P. H. Raven & D. Y. Hong (eds.) Fl. China. Science Press & Missouri Botanical Garden Press, Beijing & St. Louis.
  • Nasir, E. & S. I. Ali (eds). 1980-2005. Fl. Pakistan Univ. of Karachi, Karachi.
  • Brummitt, R. K. 2009. Report of the Nomenclature Committee for Vascular Plants: 60. Taxon 58(1): 280–292.
  • Kirkbride, Jr., J. H., J. H. Wiersema & N. J. Turland. 2006. (1753) Proposal to conserve the name Ziziphus jubata against Ziziphus zizyphus (Rhamnaceae). Taxon 55(4): 1049–1050.
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Ziziphus jujuba: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES
 src= Hojas y espinas en una ramita joven  src= Inflorescencia  src= Frutos inmaduros in situ  src= Frutos submaduros in situ

Ziziphus jujuba es una especie de planta arbórea del género Ziziphus en la familia Rhamnaceae. Es conocida como jujube, jinjolero, jinjol, azufaifo, azofaifo, achufaifo, entre otros nombres comunes.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Žižola ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia SL

Ziziphus sativa - Gaertn.
Ziziphus vulgaris - Lam.
Ziziphus jujuba - (L.)Karsten.

 src=
Ziziphus zizyphus

Žižola (znanstveno ime Ziziphus zizyphus) je trnat grm ali drevo, ki lahko zraste tudi do 10 m. To drevo izhaja iz Severne Kitajske poznamo pod imenom navadni čičimak ali kitajski datelj. Veje, ki so upognjeno navzdol so poraščene s trni srpaste oblike, za katerimi se izraščajo listne vejice z manjšimi podolgovatimi listi, ki so usnjati, bleščeči in rahlo nazobčani s tremi vzdolžnimi žilami.

Deblo je značilno rjavo-rdeče barve. Je zelo trpežno drevo saj prenese v času mirovanja temperaturo tudi do -25º Celzija, ter je odporna proti suši in raznim boleznim.

Žižola cveti od maja do avgusta. Njeni cvetovi so majhni, šopasti ter rumene barve. Plodovi so zeleni, jajčasto podolgovati ali hruškaste oblike glede na sorto. V septembru pričnejo spreminjati barvo v rjavo-rdečkasto. Pri nas so užitni v oktobru, ko popolnoma dozorijo ter se zmehčajo. Plodove lahko uživamo sveže ali posušene.

Sadež

 src=
sadež

Žižola je sladek sadež, ki hrani neobičajno veliko vitamina C (okoli 70 mg v 100g sadeža, kar je več kot v limoni).

Zrele, še čvrste žižole vsebujejo približno četrtino sladkorjev, delno osušene pa še več, in do 5 % beljakovin. Običajno jih jemo surove, namočene v dober tropinovec, pa pridobijo svojstven, prijeten sladek okus.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Avtorji in uredniki Wikipedije
original
visit source
partner site
wikipedia SL

Žižola: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia SL
 src= Ziziphus zizyphus

Žižola (znanstveno ime Ziziphus zizyphus) je trnat grm ali drevo, ki lahko zraste tudi do 10 m. To drevo izhaja iz Severne Kitajske poznamo pod imenom navadni čičimak ali kitajski datelj. Veje, ki so upognjeno navzdol so poraščene s trni srpaste oblike, za katerimi se izraščajo listne vejice z manjšimi podolgovatimi listi, ki so usnjati, bleščeči in rahlo nazobčani s tremi vzdolžnimi žilami.

Deblo je značilno rjavo-rdeče barve. Je zelo trpežno drevo saj prenese v času mirovanja temperaturo tudi do -25º Celzija, ter je odporna proti suši in raznim boleznim.

Žižola cveti od maja do avgusta. Njeni cvetovi so majhni, šopasti ter rumene barve. Plodovi so zeleni, jajčasto podolgovati ali hruškaste oblike glede na sorto. V septembru pričnejo spreminjati barvo v rjavo-rdečkasto. Pri nas so užitni v oktobru, ko popolnoma dozorijo ter se zmehčajo. Plodove lahko uživamo sveže ali posušene.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Avtorji in uredniki Wikipedije
original
visit source
partner site
wikipedia SL