Ziziphus jujuba,[1] conocíu comúnmente como azufaifo, azofeifa, azofaifo, o Jujube ye una especie vexetal de la familia de les Ramnacees, orixinaria del sur y este d'Asia.
El so tamañu depende direutamente del mugor que tuviera'l parrotal de porte arbóreo. Ye una planta caducifolia que puede llegar a midir más de diez metros d'altor, anque davezu algama unos dos metros y mediu d'altor. El tueru ye rectu con bultos y corteza bien engurriada.
Tien fueyes escasamente peciolaes, alternaes, coriacees, de 2 a 7 cm de llargor, de forma oblonga a oval-llanceolada col marxe finamente dentáu y el ápiz agudu o arrondáu. La fueya tien tres nervios principales llonxitudinales y presenta dos estípules espinoses na so base. Son color verde claru brillante col fexe de color verde brillante.
La ramificación ye bien trupa, y ta dotada de fuertes escayos, como resultáu de la so adaptación natural pa protexese de los herbívoros. Presenta ramillas de color verdosu, zigzagueantes y colgantes.
Nel hemisferiu norte floria ente abril y agostu. Les flores son pequeñes, pocu llamatives, pentámeras, verdoses y asitiaes en grupos de dos o trés a lo llargo de les cañes. Produz inflorescencies cimosas, de 2 a 5 sobre un pequeñu pedúnculu común a la axila de les fueyes. Flores axilares de color mariellu verdosu de 3 a 4 mm de diámetru.
El frutu ye la azufaifa, azofeifa,[2] jínjol o guínjol, o jíjol (jíjoles en plural) una drupa comestible con aspeutu d'aceituna, d'unos 2 o 3 cm de llargor, de forma elipsoidal o globosa, con una sola grana. La piel del frutu ye primeramente de color verde claru y toma un color marrón acoloratáu cuando ta maduru. Cuando ta frescu, la magaya ye verde claro a amarellentáu maciu, de testura fariñenta —asemeyada a la de la mazana— y dulzuxa. Esisten variedaes ensiertes que producen frutos de 5 o 6 cm de llargor.
Recoyer a finales de branu o principios de seronda. Son ricos en azucres y mucílagos y con una importante cantidá de vitamina C por eso hanse consumíu pol so valor nutritivu como una fruta, natural o desecada.
El xéneru ye Ziziphus Mill., 1754 (sinónimu como variante ortográfica, Zizyphus Adans., 1763). Consecuentemente, el términu azufaifo, pertenez siquier, a dos especies d'importancia ecolóxica n'España y el norte d'África: Ziziphus lotus y Ziziphus mauritiana o bien Ziziphus zizyphus. Ente elles:
La madera del azufaifo utilizar en Cataluña, Valencia y Islles Baleares pa faer preseos musicales como les gralles o dulzaines y les tenores.
Ziziphus jujuba describióse por Philip Miller y espublizóse en The Gardeners Dictionary: . . . eighth edition Ziziphus non. 1. 1768.[3]
El nome azufaifa provién del árabe, que de la mesma provién del persa zayzafun.
El nome científicu Zizyphus provién del llatín, proveniente del griegu zizyphon, proveniente de la mesma del persa zayzafun.
El nome n'inglés jujube provién del llatín mediu jujuba, deriváu del llatín antiguu zizyphus.[4]
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Ziziphus jujuba, conocíu comúnmente como azufaifo, azofeifa, azofaifo, o Jujube ye una especie vexetal de la familia de les Ramnacees, orixinaria del sur y este d'Asia.
